Προφανώς, επειδή ούτε ο κύκλος τετραγωνίζεται, ούτε και οι αγορές «τσιμπάνε» σε μεσαιωνικά τεχνάσματα, η προσπάθεια των κυβερνήσεων καταλήγει σε ένα αδιέξοδο που οι ίδιες έχουν προκαλέσει: από τη μια δίνουν γη και ύδωρ, θυσιάζοντας δισεκατομμύρια των φορολογούμενων για να διασώσουν τις μεγάλες τράπεζες, από την άλλη προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους τους με... χάντρες και καθρεφτάκια περί συμμετοχής ιδιωτών στο λογαριασμό και, ταυτόχρονα, ζητούν από τις αγορές να κλείσουν τα μάτια μπροστά στην πρώτη χρεοκοπία χώρας της ευρωζώνης.
Πόση σημασία έχουν όλα αυτά; Όσοι θελήσουν να τους δώσουν οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες της ΕΚΤ. Το roll-over του ελληνικού χρέους μπορεί να προχωρήσει, ό,τι και αν πουν οι οίκοι αξιολόγησης. Άλλωστε, η παραμονή της Ελλάδας στην τελευταία κατηγορία δεν θα κρατήσει πολύ, αν κρίνουμε από τα ιστορικά προηγούμενα. Όταν ολοκληρωθεί η πράξη αναχρηματοδότησης, η πιστοληπτική αξιολόγηση θα αναβαθμιστεί. Αν η ΕΚΤ πειστεί να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές τράπεζες, ίσως μέσα από ένα ειδικό μηχανισμό, όσο καιρό θα έχουν τα ελληνικά ομόλογα περάσει στη χειρότερη κατηγορία, ο «τετραγωνισμός του κύκλου» μπορεί να γίνει. Άλλωστε, ό,τι και αν πουν οι οίκοι αξιολόγησης, τα CDS δεν θα ενεργοποιηθούν και αυτό είναι που ενδιαφέρει περισσότερο την ΕΚΤ. Επιπλέον, έστω και ένας οίκος αν κρατήσει τα ελληνικά ομόλογα πάνω από την κατηγορία “SD”, αυτό τυπικά είναι αρκετό στην ΕΚΤ για να συνεχίσει να υποκρίνεται ότι τα ομόλογα της Ελλάδας έχουν αξία ως ενέχυρα για δανεισμό των ελληνικών τραπεζών.
Το πραγματικό πρόβλημα
Το πραγματικό πρόβλημα με το roll-over κρύβεται αλλού. Στην απροθυμία ακόμη και των ίδιων των ελληνικών τραπεζών να μετάσχουν στη διαδικασία. Όπως μεταδίδουν οι “Financial Times”, οι ελληνικές τράπεζες είναι σχεδόν εξίσου διστακτικές με τις γερμανικές. Θα μπορούσαν να αναχρηματοδοτήσουν ομόλογα αξίας 12 δισ. ευρώ, ώστε να διευκολύνουν να φθάσει το ποσό στα 30 δισ. ευρώ, που ζητούν οι κυβερνήσεις ως όρο για να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα. Αλλά οι προσφορές τους ως τώρα δεν ξεπερνούν τα 3-4 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους F.T. Άλλα τόσο περίπου προσφέρουν και οι γερμανικές τράπεζες. Περισσότερα δίνουν οι γαλλικές, αλλά με όρους που, όπως έχει εξηγήσει το “B”, συνθέτουν μια κατ’ εξοχήν τοκογλυφική συμφωνία αναχρηματοδότησης της Ελλάδας, για την οποία ο Βόλφγκανγκ Μουνχάου έγραψε στους “F.T.” ότι σε άλλες συνθήκες θα οδηγούσε στη φυλακή όχι μόνο τους Έλληνες που θα την αποδέχονταν, αλλά και τους Γάλλους τραπεζίτες που την προτείνουν!
Όταν ακόμη και οι ίδιες οι ελληνικές τράπεζες αρνούνται να αναχρηματοδοτήσουν το κράτος που τις έχει αδειοδοτήσει, γνωρίζοντας ότι αν το κάνουν θα βρεθούν στο έλεος της ΕΚΤ για να συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται οι ίδιες, προφανές είναι ότι οι τεχνικές «λεπτομέρειες» της όλης συμφωνίας είναι κάτι περισσότερο από «λεπτομέρειες». Γι’ αυτό και ήταν άκαρπη η τηλεδιάσκεψη του Eurogroup το Σάββατο, γι’ αυτό και έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι άκαρπη και η νέα συνεδρίαση της Δευτέρας, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έγκριση του νέου χρηματοδοτικού «πακέτου» για την Ελλάδα ως τον Σεπτέμβριο. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, τώρα που οι κυβερνήσεις και οι Γάλλοι τραπεζίτες κατέληξαν να φτιάξουν το «πακέτο» του ελληνικού roll-over, οι ενδιαφερόμενοι πιστωτές λένε «Όχι, ευχαριστούμε»!
Πού οδηγούν όλα αυτά; Πιθανότατα σε μια άλλη ιλαροτραγωδία από τις πολλές που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε στην ευρωζώνη. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα διαπραγματευθούν σκληρά για τα συμφέροντά τους, μέχρι να καταλήξουν σε άλλο ένα «πακέτο» που θα συνδυάζει άριστα το «πολύ λίγα» με το «πολύ αργά». Η χρεοκοπία της Ελλάδας θα αποφευχθεί γιατί όλοι έχουν κάτι να φοβηθούν από τη «νέα Lehman» στην καρδιά της ευρωζώνης. Όμως, όπως έγραψε εύστοχα ο Μουνχάου στους “F.T.”, αυτή την φορά δεν κλωτσάμε απλώς τον κουβά της ελληνικής χρεοκοπίας λίγο πιο κάτω, αφού ο κουβάς είναι πλέον γεμάτος εκρηκτικά!
Πόση σημασία έχουν όλα αυτά; Όσοι θελήσουν να τους δώσουν οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες της ΕΚΤ. Το roll-over του ελληνικού χρέους μπορεί να προχωρήσει, ό,τι και αν πουν οι οίκοι αξιολόγησης. Άλλωστε, η παραμονή της Ελλάδας στην τελευταία κατηγορία δεν θα κρατήσει πολύ, αν κρίνουμε από τα ιστορικά προηγούμενα. Όταν ολοκληρωθεί η πράξη αναχρηματοδότησης, η πιστοληπτική αξιολόγηση θα αναβαθμιστεί. Αν η ΕΚΤ πειστεί να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές τράπεζες, ίσως μέσα από ένα ειδικό μηχανισμό, όσο καιρό θα έχουν τα ελληνικά ομόλογα περάσει στη χειρότερη κατηγορία, ο «τετραγωνισμός του κύκλου» μπορεί να γίνει. Άλλωστε, ό,τι και αν πουν οι οίκοι αξιολόγησης, τα CDS δεν θα ενεργοποιηθούν και αυτό είναι που ενδιαφέρει περισσότερο την ΕΚΤ. Επιπλέον, έστω και ένας οίκος αν κρατήσει τα ελληνικά ομόλογα πάνω από την κατηγορία “SD”, αυτό τυπικά είναι αρκετό στην ΕΚΤ για να συνεχίσει να υποκρίνεται ότι τα ομόλογα της Ελλάδας έχουν αξία ως ενέχυρα για δανεισμό των ελληνικών τραπεζών.
Το πραγματικό πρόβλημα
Το πραγματικό πρόβλημα με το roll-over κρύβεται αλλού. Στην απροθυμία ακόμη και των ίδιων των ελληνικών τραπεζών να μετάσχουν στη διαδικασία. Όπως μεταδίδουν οι “Financial Times”, οι ελληνικές τράπεζες είναι σχεδόν εξίσου διστακτικές με τις γερμανικές. Θα μπορούσαν να αναχρηματοδοτήσουν ομόλογα αξίας 12 δισ. ευρώ, ώστε να διευκολύνουν να φθάσει το ποσό στα 30 δισ. ευρώ, που ζητούν οι κυβερνήσεις ως όρο για να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα. Αλλά οι προσφορές τους ως τώρα δεν ξεπερνούν τα 3-4 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους F.T. Άλλα τόσο περίπου προσφέρουν και οι γερμανικές τράπεζες. Περισσότερα δίνουν οι γαλλικές, αλλά με όρους που, όπως έχει εξηγήσει το “B”, συνθέτουν μια κατ’ εξοχήν τοκογλυφική συμφωνία αναχρηματοδότησης της Ελλάδας, για την οποία ο Βόλφγκανγκ Μουνχάου έγραψε στους “F.T.” ότι σε άλλες συνθήκες θα οδηγούσε στη φυλακή όχι μόνο τους Έλληνες που θα την αποδέχονταν, αλλά και τους Γάλλους τραπεζίτες που την προτείνουν!
Όταν ακόμη και οι ίδιες οι ελληνικές τράπεζες αρνούνται να αναχρηματοδοτήσουν το κράτος που τις έχει αδειοδοτήσει, γνωρίζοντας ότι αν το κάνουν θα βρεθούν στο έλεος της ΕΚΤ για να συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται οι ίδιες, προφανές είναι ότι οι τεχνικές «λεπτομέρειες» της όλης συμφωνίας είναι κάτι περισσότερο από «λεπτομέρειες». Γι’ αυτό και ήταν άκαρπη η τηλεδιάσκεψη του Eurogroup το Σάββατο, γι’ αυτό και έχει μεγάλες πιθανότητες να είναι άκαρπη και η νέα συνεδρίαση της Δευτέρας, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έγκριση του νέου χρηματοδοτικού «πακέτου» για την Ελλάδα ως τον Σεπτέμβριο. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, τώρα που οι κυβερνήσεις και οι Γάλλοι τραπεζίτες κατέληξαν να φτιάξουν το «πακέτο» του ελληνικού roll-over, οι ενδιαφερόμενοι πιστωτές λένε «Όχι, ευχαριστούμε»!
Πού οδηγούν όλα αυτά; Πιθανότατα σε μια άλλη ιλαροτραγωδία από τις πολλές που έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε στην ευρωζώνη. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα διαπραγματευθούν σκληρά για τα συμφέροντά τους, μέχρι να καταλήξουν σε άλλο ένα «πακέτο» που θα συνδυάζει άριστα το «πολύ λίγα» με το «πολύ αργά». Η χρεοκοπία της Ελλάδας θα αποφευχθεί γιατί όλοι έχουν κάτι να φοβηθούν από τη «νέα Lehman» στην καρδιά της ευρωζώνης. Όμως, όπως έγραψε εύστοχα ο Μουνχάου στους “F.T.”, αυτή την φορά δεν κλωτσάμε απλώς τον κουβά της ελληνικής χρεοκοπίας λίγο πιο κάτω, αφού ο κουβάς είναι πλέον γεμάτος εκρηκτικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου