ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Καλοκαιράκι
πριν από τρία χρόνια και τα καφέ της πλατείας βούιζαν από τις πολιτικές συζητήσεις
για τους δημοτικούς συνδυασμούς
της πόλης μας .
Αγωνία!
Ποιόν θα επιλέξουν τα πολιτικά κόμματα; Ποιόν
θα χρίσουν ως το < πιο κατάλληλο
πρόσωπο >, ποιος εκπροσωπεί και εξυπηρετεί καλύτερα αυτούς τους κομματικούς μηχανισμούς που ήταν
γατζωμένοι. Οι υποψήφιοι και οι υποστηρικτές τους προσπαθούσαν να μας πείσουν
ότι το χρίσμα είναι απαραίτητο για να προσδιορίσει την κομματική ταυτότητα άρα
και την ικανότητα του χρισμένου
εκπροσώπου τους προκειμένου και ο δημότης να έχει πια ξεκάθαρη εικόνα του ποιόν θα
ψηφίσει. Επιβάλλουν τα κόμματα τον
κατάλληλο και ο δημότης ανακουφισμένος που έχουν άλλοι αποφασίσει γι’αυτόν πριν
από αυτόν κάνει το καθήκον του. ΕΠΙΛΕΓΕΙ. Με ποια κριτήρια; Υπάρχουν
εδώ κριτήρια;
Ψηφίζει ο δημότης με την
έννοια της δημοκρατίας η απλώς καλείται να επικυρώσει τις επιλογές των κομμάτων που όπως αποδείχτηκε έφτιαξαν
ένα σάπιο σύστημα για να επιβιώνουν
χειραγωγώντας την κοινωνία και δημιουργώντας άβουλους πολίτες.
Αν δεν έχετε
αναρωτηθεί έως τώρα, πόσοι από αυτούς θα ήταν στο αξίωμα αν δεν
τους είχε δοθεί το χρίσμα, ίσως ήρθε ο
καιρός να αναρωτηθείτε.
Καλοκαιράκι 2013 η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά τώρα
αντίστροφα. Αυτοί οι ίδιοι που ήταν υπέρμαχοι του χρίσματος, επειδή βλέπουν τα
ποσοστά των κομμάτων που τους έχρισαν να εξανεμίζονται και πάλι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το
σωστό είναι να εφαρμόσουν τη μέθοδο < στρίβειν δια του αρραβώνος > . Γιατί; Είναι άκυροι οι προηγούμενοι
ισχυρισμοί ως ιδεολογία η απλώς δεν βρίσκουν ανταπόκριση τώρα;
Τελικά ποιο είναι το σωστό; Αυτό που με μανία
υποστήριζαν τότε η αυτό που προσπαθούν τώρα να περάσουν; Εδώ φαίνεται καθαρά
πια ότι δρούσαν κάτω από το κομματικό συμφέρον. Δεν θα είναι έκπληξη αν δούμε αυτά τα ίδια άτομα να στρέφονται
προς αλλότρια προκειμένου να διασωθούν
πολιτικά.
Πως μπορείς
να στηριχτείς σε αυτές τις λογικές, πως μπορείς να εμπιστευτείς τέτοια
πρόσωπα τα οποία ταλαντεύονται σε
συγκυριακές ευκαιρίες και δεν στηρίζονται σε σταθερές αρχές; Αυτές λοιπόν οι
πρακτικές δεν δημιουργούν κλίμα και
νοοτροπίες που θα βοηθούσαν τον πολίτη να ενημερώνεται, να σκέπτεται,
να επιλέγει και τέλος να ψηφίζει .
Ο κάθε
υποψήφιος οφείλει να αποδεικνύει με τη διαδρομή του, τη συμμετοχή του, τις
προτάσεις του, την προσφορά του, την ικανότητά του να ηγείται αξιοκρατικά και
πάνω από όλα το όραμά του, η σοβαρότητά του και η αξιοπιστία του με κυρίαρχο το συμφέρον του δημότη και της πόλης και
όχι των κομμάτων. Έπειτα υπάρχει για τον πολίτη και η κορυφαία στιγμή της
λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος της επιλογής των κομμάτων.
Όλα αυτά
συμβαίνουν με τη συμμετοχή μας, η τη μη συμμετοχή μας. Πότε ακούσαμε,
κρίναμε πολιτικά και όχι κομματικά,
αξιολογήσαμε και δράσαμε συλλογικά; Ικανοποιηθήκαμε στη λογική του έτοιμου,
της προσφοράς των κομμάτων. Δεν
ενημερωνόμαστε για αυτά που διαμορφώνονται και αφορούν την καθημερινότητά μας, δεν συμμετέχουμε παρά μόνο αν το
πρόβλημα μας χτυπήσει την πόρτα αλλά και
τότε ακόμα ο νόμος της αδράνειας
λειτουργεί άψογα.
Πόσοι ανταποκρινόμαστε σε καλέσματα φορέων και συλλόγων
προκειμένου να κατατεθούν απόψεις και να διαμορφωθεί μια κοινή παραδεκτά λύση; Ελάχιστοι. Οι
περισσότεροι αρκούμαστε σε μια ισοπεδωτική κριτική χωρίς όμως ίχνος
αυτοκριτικής.
Ενημέρωση
και κοινωνική συμμετοχή. Αυτό είναι δημοκρατία.
Ο κόσμος που
φτιάξαμε αντικατοπτρίζει τις πεποιθήσεις μας. Μας αρέσει; Είμαστε λοιπόν και εμείς μέρος του προβλήματος και η λύση
του;
Να αλλάξουμε!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΕΝΤΟΥΚΑ
Μέλος του Δ.Σ του Οργανισμού Κοινωνικής
Προστασίας - Αλληλεγγύης
Εκπρόσωπος από το δημοτικό συνδυασμό
΄΄Τα Βριλήσσια των Πολιτών΄΄
με επικεφαλής τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΖΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου