Είναι αλήθεια ότι το ερώτημα αν και κατά πόσο είμαστε κοντά σε μια συμφωνία κυριαρχεί στην Ελληνική κοινωνία. Είναι το θέμα της καθημερινότητας, δείγμα του σημαντικού προβλήματος που αντιμετωπίζει ο Έλληνας πολίτης σήμερα.
Αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι η κυβέρνηση δείχνει και δημοσιοποιεί την αισιοδοξία της ότι επίκειται συμφωνία και μάλιστα άρχισε να γράφεται η αρχή της. Την είδηση αυτή διαρρέει το περιβάλλον της κυβέρνησης ίσως να θέλει να δείξει ότι δικαιούται της συμφωνίας.
Όμως, η άλλη πλευρά δεν εκφράζει αυτή την αισιοδοξία και μάλιστα διαψεύδει τις φήμες ότι άρχισε να διατυπώνεται και να γράφονται οι πρώτες γραμμές της συμφωνίας. Τονίζει, δε, ότι απέχουμε αρκετά ακόμη και ότι απαιτείται κι άλλος χρόνος ώστε να έλθει η τελική σύμπτωση.
Όπως κι αν είναι, είναι ολοφάνερο γι΄αυτούς που μελετούν από πολύ κοντά τις εξελίξεις ότι βρισκόμαστε κοντά στην συμφωνία. Κι αυτό, ίσως θα πρέπει να το οφείλουμε στην ισχυρή και ηχηρή παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα. Ο κ. Ομπάμα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην ευρωζώνη έχοντας αναθέσει στον κ. Λιού (υπουργό οικονομικών των ΗΠΑ) την αποκλειστική και συνεχή ευθύνη για την όποια εξέλιξη. Ο κ Λιού φαίνεται να δίδει σε καθημερινή βάση την σχετική αναφορά του για τις εξελίξεις αυτές στον κ. Ομπάμα.
Οι ΗΠΑ έχουν διαφοροποιηθεί από τις εκτιμήσεις των ευρωπαϊκών θεσμών ότι μια έντονη κρίση στην Ελλάδα είναι διαχειρίσιμη και απόλυτα ελεγχόμενη. Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι το ενδεχόμενο μιας πιστωτικής κρίσης στην χώρα, ενός πιστωτικού γεγονότος ή ακόμη και μιας καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης στο ΔΝΤ θα αποτελέσει σημαντικές αναταράξεις στις χρηματαγορές και αυτό δεν το επιθυμούν.
Πέραν αυτού, όμως, συναρτούν την εκδήλωση πιστωτικής κρίσης με την ενδεχόμενη στροφή της Ελλάδας σε άλλες πηγές χρηματοδότησης και κυρίως προς την Ρωσία. Το ενδεχόμενο αυτής της στροφής σε μια περίοδο έντασης στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας και τις οικονομικές εξελίξεις στην επιβολή εκατέρωθεν μέτρων ελέγχων στην διακίνηση κεφαλαίων, θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις, πράγμα που δεν επιθυμούν σ΄αυτή την περίοδο.
Μάλιστα υπάρχει και προέκταση στο ζήτημα. Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι ίσως τεθεί και ζήτημα στο επίπεδο της Ατλαντικής συμμαχίας, στο ΝΑΤΟ αν η Ελλάδα βρεθεί μπροστά σε μια χρεοκοπία.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την άσκηση ελεγχόμενης πίεσης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ώστε να βρεθεί η λύση παροτρύνοντας και τις δυο πλευρές να υποχωρήσουν από τις....κόκκινες γραμμές τους.
Τι θα περιέχει η συμφωνία.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι κοντά στις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης ή τουλάχιστον θα φαίνεται να είναι. Μακροπόθεσμα θα φανούν σημαντικές αρρυθμίες στην ελληνική οικονομία εξ αιτίας αυτής της συμφωνίας αν και εφόσον δεν ακολουθήσει πιστά και απαρέγκλητα τα συμφωνηθέντα, τα οποία θα είναι άκρως αυστηρά.
Σε δυο φάσεις θα αναπτυχθεί η συμφωνία. Η πρώτη θα διασφαλίζει την μη πτώχευση άρα την αποπληρωμή των τρεχουσών δόσεων προς τους δανειστές, ύψους περίπου 10 δις με ένα ορίζοντα τριών μηνών περίπου. Η ΕΚΤ θα αναλάβει την αποπληρωμή των δόσεων αυτών μέχρι τότε μέσα από τον μηχανισμό του ESM της ΕΚΤ. Ο μηχανισμός αυτός θα χρησιμοποιηθεί διότι προσφέρεται από άποψη χρόνου και τύπου. Μπορεί να κινηθεί σύντομα και δεν απαιτεί να περάσει η συμφωνία αυτή από τα κοινοβούλια των κρατών μελών αρκεί βέβαια να αποκτήσει την συγκεκριμένη αρμοδιότητα με απόφαση του Eurogroup.
Επομένως η χώρα σ΄αυτή την φάση δεν λαμβάνει ρευστότητα άμεσα αλλά αποφεύγει την πτώχευση. Η ρευστότητα θα έλθει έμμεσα από την αναγνώριση των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ και άρα τα ομόλογα θα ενταχθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE). Παράλληλα η ΕΚΤ θα αυξήσει το όριο στην έκδοση των εντόκων γραμματίων στα 18 δις ευρώ σημείο που επιθυμεί η κυβέρνηση διακαώς.
Η πληρωμή των δόσεων προς τους δανειστές θα έλθει από τα 11 δις ευρώ που έχουν επιστραφεί στον EFSF από την Τράπεζα της Ελλάδος αφού δεν είχαν χρησιμοποιηθεί εδώ μαζί με τα 1,9 δις που οφείλει η ΕΚΤ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που κατέγραψε και που μας οφείλει από το τέλος του 2014.
Έτσι δεν θα θεωρηθεί ως νέος δανεισμός αφού τα χρήματα αυτά αντιστοιχούν σε παλαιότερες αποφάσεις της ευρωζώνης.
Η δεύτερη φάση θα περιέχει το πακέτο χρηματοδότησης που επιδιώκει η κυβέρνηση και που θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Το ύψος της χρηματοδότησης δεν μπορεί αν εκτιμηθεί αλλά εκείνο που είμαστε βέβαιοι είναι ότι θα είναι με την μορφή δανείου (άρα μνημονιακή σύμβαση) και δεν θα δοθεί άπαξ αλλά τμηματικά αναλόγως με την πρόοδο των μέτρων που θα λάβει η κυβέρνηση.
Ωστόσο σ΄αυτό το διάστημα η κυβέρνηση θα ακολουθήσει πιστά ένα πρόγραμμα φορολογικής πολιτικής που δεν θα διαφέρει από αυτό των προηγούμενων χρόνων έστω και με ημερομηνία λήξης το 2016, τουλάχιστον τυπικά. ΕΝΦΙΑ με νέες αντικειμενικές αξίες και μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού στο τέλος του χρόνου μπορεί να είναι τα βασικά σημεία που θα ικανοποιεί τους στόχους της κυβέρνησης αναφορικά με το υποσχεθέν πρόγραμμά της στον Ελληνικό λαό. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα στοιχεία στην συμφωνία αυτή.
Το ερχόμενο Φθινόπωρο θα είναι η τελική κρίση της κυβέρνησης, οι εξετάσεις της στους δανειστές. Εκεί θα κριθεί και το μέλλον της χώρας σχετικά με την ευρωζώνη. Παραπέμπεται δηλαδή το ζήτημα αυτό το Φθινόπωρο αποσπώντας την ευκαιρία που ζήτησε η κυβέρνηση από τους δανειστές.
Η εκτίμησή μας που περιγράφουμε είναι η περίληψη των τελευταίων γεγονότων του τελευταίου διημέρου.
Είναι πιθανό βεβαίως να αλλάξει κάτι αν και εφόσον υπάρξουν παρεμβάσεις που θα ανατρέπουν άλλες των προηγούμενων ημερών.
Θα επανέλθουμε.
Αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι η κυβέρνηση δείχνει και δημοσιοποιεί την αισιοδοξία της ότι επίκειται συμφωνία και μάλιστα άρχισε να γράφεται η αρχή της. Την είδηση αυτή διαρρέει το περιβάλλον της κυβέρνησης ίσως να θέλει να δείξει ότι δικαιούται της συμφωνίας.
Όμως, η άλλη πλευρά δεν εκφράζει αυτή την αισιοδοξία και μάλιστα διαψεύδει τις φήμες ότι άρχισε να διατυπώνεται και να γράφονται οι πρώτες γραμμές της συμφωνίας. Τονίζει, δε, ότι απέχουμε αρκετά ακόμη και ότι απαιτείται κι άλλος χρόνος ώστε να έλθει η τελική σύμπτωση.
Όπως κι αν είναι, είναι ολοφάνερο γι΄αυτούς που μελετούν από πολύ κοντά τις εξελίξεις ότι βρισκόμαστε κοντά στην συμφωνία. Κι αυτό, ίσως θα πρέπει να το οφείλουμε στην ισχυρή και ηχηρή παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα. Ο κ. Ομπάμα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην ευρωζώνη έχοντας αναθέσει στον κ. Λιού (υπουργό οικονομικών των ΗΠΑ) την αποκλειστική και συνεχή ευθύνη για την όποια εξέλιξη. Ο κ Λιού φαίνεται να δίδει σε καθημερινή βάση την σχετική αναφορά του για τις εξελίξεις αυτές στον κ. Ομπάμα.
Οι ΗΠΑ έχουν διαφοροποιηθεί από τις εκτιμήσεις των ευρωπαϊκών θεσμών ότι μια έντονη κρίση στην Ελλάδα είναι διαχειρίσιμη και απόλυτα ελεγχόμενη. Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι το ενδεχόμενο μιας πιστωτικής κρίσης στην χώρα, ενός πιστωτικού γεγονότος ή ακόμη και μιας καθυστέρησης πληρωμής μιας δόσης στο ΔΝΤ θα αποτελέσει σημαντικές αναταράξεις στις χρηματαγορές και αυτό δεν το επιθυμούν.
Πέραν αυτού, όμως, συναρτούν την εκδήλωση πιστωτικής κρίσης με την ενδεχόμενη στροφή της Ελλάδας σε άλλες πηγές χρηματοδότησης και κυρίως προς την Ρωσία. Το ενδεχόμενο αυτής της στροφής σε μια περίοδο έντασης στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας και τις οικονομικές εξελίξεις στην επιβολή εκατέρωθεν μέτρων ελέγχων στην διακίνηση κεφαλαίων, θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις, πράγμα που δεν επιθυμούν σ΄αυτή την περίοδο.
Μάλιστα υπάρχει και προέκταση στο ζήτημα. Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι ίσως τεθεί και ζήτημα στο επίπεδο της Ατλαντικής συμμαχίας, στο ΝΑΤΟ αν η Ελλάδα βρεθεί μπροστά σε μια χρεοκοπία.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την άσκηση ελεγχόμενης πίεσης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ώστε να βρεθεί η λύση παροτρύνοντας και τις δυο πλευρές να υποχωρήσουν από τις....κόκκινες γραμμές τους.
Τι θα περιέχει η συμφωνία.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι κοντά στις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης ή τουλάχιστον θα φαίνεται να είναι. Μακροπόθεσμα θα φανούν σημαντικές αρρυθμίες στην ελληνική οικονομία εξ αιτίας αυτής της συμφωνίας αν και εφόσον δεν ακολουθήσει πιστά και απαρέγκλητα τα συμφωνηθέντα, τα οποία θα είναι άκρως αυστηρά.
Σε δυο φάσεις θα αναπτυχθεί η συμφωνία. Η πρώτη θα διασφαλίζει την μη πτώχευση άρα την αποπληρωμή των τρεχουσών δόσεων προς τους δανειστές, ύψους περίπου 10 δις με ένα ορίζοντα τριών μηνών περίπου. Η ΕΚΤ θα αναλάβει την αποπληρωμή των δόσεων αυτών μέχρι τότε μέσα από τον μηχανισμό του ESM της ΕΚΤ. Ο μηχανισμός αυτός θα χρησιμοποιηθεί διότι προσφέρεται από άποψη χρόνου και τύπου. Μπορεί να κινηθεί σύντομα και δεν απαιτεί να περάσει η συμφωνία αυτή από τα κοινοβούλια των κρατών μελών αρκεί βέβαια να αποκτήσει την συγκεκριμένη αρμοδιότητα με απόφαση του Eurogroup.
Επομένως η χώρα σ΄αυτή την φάση δεν λαμβάνει ρευστότητα άμεσα αλλά αποφεύγει την πτώχευση. Η ρευστότητα θα έλθει έμμεσα από την αναγνώριση των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ και άρα τα ομόλογα θα ενταχθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE). Παράλληλα η ΕΚΤ θα αυξήσει το όριο στην έκδοση των εντόκων γραμματίων στα 18 δις ευρώ σημείο που επιθυμεί η κυβέρνηση διακαώς.
Η πληρωμή των δόσεων προς τους δανειστές θα έλθει από τα 11 δις ευρώ που έχουν επιστραφεί στον EFSF από την Τράπεζα της Ελλάδος αφού δεν είχαν χρησιμοποιηθεί εδώ μαζί με τα 1,9 δις που οφείλει η ΕΚΤ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που κατέγραψε και που μας οφείλει από το τέλος του 2014.
Έτσι δεν θα θεωρηθεί ως νέος δανεισμός αφού τα χρήματα αυτά αντιστοιχούν σε παλαιότερες αποφάσεις της ευρωζώνης.
Η δεύτερη φάση θα περιέχει το πακέτο χρηματοδότησης που επιδιώκει η κυβέρνηση και που θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Το ύψος της χρηματοδότησης δεν μπορεί αν εκτιμηθεί αλλά εκείνο που είμαστε βέβαιοι είναι ότι θα είναι με την μορφή δανείου (άρα μνημονιακή σύμβαση) και δεν θα δοθεί άπαξ αλλά τμηματικά αναλόγως με την πρόοδο των μέτρων που θα λάβει η κυβέρνηση.
Ωστόσο σ΄αυτό το διάστημα η κυβέρνηση θα ακολουθήσει πιστά ένα πρόγραμμα φορολογικής πολιτικής που δεν θα διαφέρει από αυτό των προηγούμενων χρόνων έστω και με ημερομηνία λήξης το 2016, τουλάχιστον τυπικά. ΕΝΦΙΑ με νέες αντικειμενικές αξίες και μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού στο τέλος του χρόνου μπορεί να είναι τα βασικά σημεία που θα ικανοποιεί τους στόχους της κυβέρνησης αναφορικά με το υποσχεθέν πρόγραμμά της στον Ελληνικό λαό. Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα στοιχεία στην συμφωνία αυτή.
Το ερχόμενο Φθινόπωρο θα είναι η τελική κρίση της κυβέρνησης, οι εξετάσεις της στους δανειστές. Εκεί θα κριθεί και το μέλλον της χώρας σχετικά με την ευρωζώνη. Παραπέμπεται δηλαδή το ζήτημα αυτό το Φθινόπωρο αποσπώντας την ευκαιρία που ζήτησε η κυβέρνηση από τους δανειστές.
Η εκτίμησή μας που περιγράφουμε είναι η περίληψη των τελευταίων γεγονότων του τελευταίου διημέρου.
Είναι πιθανό βεβαίως να αλλάξει κάτι αν και εφόσον υπάρξουν παρεμβάσεις που θα ανατρέπουν άλλες των προηγούμενων ημερών.
Θα επανέλθουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου