Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. ΑΣ ΜΗΝ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ....

Πάντα στην χώρα μας υπήρχε η αντίληψη ότι όποιος έχει άλλη άποψη από την δική μας είναι εχθρός, είναι φασίστας είναι προβοκάτορας.

Ας δούμε, λοιπόν, σύντομα την πραγματικότητα όμως στο τραπεζικό σύστημα. Αν κάποιος έχει πραγματικό αντίλογο σ΄αυτά που θα διαβάσει να μας στείλει την σωστή άποψη και να μας διαψεύσει.

Οι Ελληνικές τράπεζες το τελευταίο διάστημα εξ αιτίας της μεγάλης διαφυγής κεφαλαίων από τους καταθέτες έχασαν σημαντικό τμήμα του παθητικού τους. Από τον Νοέμβριο του 2014 διέφυγαν από το τραπεζικό σύστημα περί τα 38-40 δις ευρώ. Και μόνο αυτό αποτελεί μια απειλή πολύ περισσότερο αν συνοδεύεται, δυστυχώς και πό άλλα δυσάρεστα γεγονότα. Η διαφυγή κεφαλαίων προήλθε από την αυξανόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα. Το ένστικτο του πελάτη - πολίτη της τράπεζας λειτούργησε προστατευτικά για τον εαυτό του βάζοντας στην άκρη το συλλογικό, το πατριωτικό συμφέρον που θα απαιτούσε ισχυρό τραπεζικό σύστημα. Όμως αν το πολιτικό σύστημα δεν συγκινήθηκε ούτε στο ελάχιστο να παρέμβει (ώς όφειλε) ώστε να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη γιατί ο καταθέτης να είναι πατριώτης με τα χρήματά του; (Αυτή είναι μια αλήθεια).

Το κενό των καταθέσεων αναπληρώθηκε όλο αυτό το διάστημα από δανεισμό των τραπεζών από την ΕΚΤ, μοναδικός πιστωτικός φορέας που αναγνώριζε σε ποσοστό της αξίας τους τμήματα του ενεργητικού των τραπεζών. 
Στο διάστηαμ αυτο, λοιπόν, οι τράπεζες έχαναν από τις καταθέσεις κατέφευγαν στην ΕΚΤ έπερναν ρευστότητα καταθέτοντας ομόλογα, υγιή δάνεια ΕΓΕΔ που η ΕΚΤ αναγνώριζε σε ποσοστό κατά μέσο όρο στο 50-70% της αξίας τους. Κάθε φορά το Δ.Σ. της ΕΚΤ ενέκρινε ανάλογα με τις εξελίξεις ποσά κρατώντας σταθερό το πσοστό ή κουρεύοντάς το. 
Έτσι πήρε αθροιστικά 125 δις ευρώ.
Τα ποσά αυτά αποτελούν δανεισμό και μάλιστα με επιτόκιο 0,5%. Οι τράπεζες, λοιπόν, είχαν διπλό χάσιμο ή και τριπλό. Απώλεια καταθέσεων, απώλεια αξίας ενεργητικού με τις εγγυήσεις και επιβάρυνση με τόκους στα κεφάλαια που έπερναν.
Πόσο μπορούσαν να αντέξουν όταν μάλιστα δεν έκαναν και λιανική τραπεζική απ΄όπου θα εισέπρατταν κέρδη; Είχαν ημερομηνία λήξεως της αντοχής τους.  (Αυτή είναι είναι μια ακόμη αλήθεια)

Η ΕΚΤ ως μοναδικός πιστωτικός φορέας που αναγνώριζε τις εγγυήσεις των Ελληνικών τραπεζών είχε αποφασίσει ΄σο υπάρχει πρόγραμμα χρηματοδότησης στην Ελλάδα άρα κάποιος φυσικός εγγυητής θα συνέχιζε την ανταλλαγή αυτή. Το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας τελειώνει σήμερα 30 Ιουνίου 2015. Άρα από αύριο τυπικά οι τράπεζες δεν θα έχουν την αναγνώριση από κανένα ενώ ταυτόχρονα σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα εξόδου ή χρεοκοπίας της χώρας η ΕΚΤ θα απαιτήσει την επιστροφή αυτών των κεφαλαίων ύψους 125 δις ευρώ από τις Ελληνικές τράπεζες. 
Που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα από τις Ελληνικές τράπεζες;
Υπάρχει απόφαση στο Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα που θεσμοθετήθηκε από τα αντίστοιχα γεγονότα στην Κύπρο το 2013, η οποία αναφέρει το εξής:
Αν μια τράπεζα φτάσει στο σημείο της πτώχευσης, δηλαδή να μην διαθέτει ρευστότητα ούτε εγγυήσεις ούτε να μπορεί να εξυπηρετεί τον πελάτη - πολίτη κλπ κλπ...τότε θα πρέπει να αποκατασήσει τα κεφάλαιά της κατ΄αρχήν μέσα από τους μετόχους της (άρα πληρώνουν οι μέτοχοι τις ζημιές) κι αν δεν κριθούν επαρκή τα κεφάλαια στην αποκατάσταση θα συμμετάσχουν οι καταθέτες. Έτσι οι Ελληνικές τράπεζες αν χάσουν και το τελευταίο ίχνος της ρευστότητας - μαξιλάρι τότε θα συμβούν τα εξής δυσάρεστα:
1. Η ΕΚΤ διεκδικεί τα ποσά 125 δις οπότε όλο το τραπεζικό σ΄συτημα αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς και ματεφέρεται στον ESM, μηχανισμός της ΕΚΤ.
2. Ενεργοποιείται η οδηγία bail in (αυτό που περιγράψαμε πριν με τους μετόχους και τους καταθέτες, οι οποίοι χάνουνη αυτόματα τα χρήματά τους). Είναι πιθανόν να μην χρησιμοποιηθούν όλα τα κεφάλαια των καταθετών αλλά ένα μέρος τους οπότε θα κουρευτούν οι καταθέτες στο ανάλογο ποσό.
(Αυτό είναι μια άλλη, επίσης αλήθεια)

Το τραπεζικό σύστημα στην χώρα έχει ήδη πτωχεύσει. Θα θυμίσουμε ότι από το 2013 οι τράπεζες απορρόφησαν από το ΤΧΣ (δανεισμός από το κράτος, που έγινε και μεγαλομέτοχος στις τράπεζες πέρνοντας μετοχές με στόχο οι τράπεζες να επιστρέψουν τα 25 δις μετά από τρία χρόνια δηλαδή το 2016 στο ΤΧΣ) ποσά ύψους 25 δις ευρώ. Ταυτόχρονα προέβησαν σε τρεις αυξήσεις των μετοχικών τους κεφαλαίων απορροφώνατς άλλα 11 δις ευρώ στο ίδιο διάστημα.
Σήμερα οι τράπεζες στέρεψαν και πάλι από ρευστότητα, έχασαν μεγάλο μέρος των εγγυήσεων με ταυτόχρονη υποβάθμισή τους και αξιολογούνται ήδη από τους οίκους S&P και Fitch μια βαθμίδα πιο κάτω από εκεί που ήταν δηλαδή δύο σκαλάκια πιο πάνω από την χρεοκοπία.
Έτσι στην περίπτωση της χρεοκοπίας του τραπεζικού συστήματος και της χώρας 36 δις ευρώ χάνονται, θα χαθούν οι επενδύσεις των μετόχων και μέρος τουλάχιστον των καταθέσεων και στο τέλος - τέλος αλλάζει το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
(Αυτή είναι ακόμη μια αλήθεια).

Το τραπεζικό σύστημα δεν είναι συναίσθημα, δεν είναι κρατικός μηχανισμός με προνοιακά χαρακτηριστικά. Είναι τεχνοκρατικός μηχανισμός, είναι εργαλείο που χρησιμοποιείται από όλους, κράτος, πολίτες, επιχειρήσεις κι αυτό το πληρώνουν όλοι όσοι το χρησιμοποιούν. 
Αν το κράτος θέλει να μην πληρώνει κόστος συμμετοχής ας το κρατικοποιήσει, ας αναλάβει εκείνο το κόστος λειτουργίας του και διαχείρισής του.
Το τελευταίο ζήτημα ακούστηκε τελευταία πολλές φορές. Μόνο στην θεωρητική βάση.
Ας το κάνει επιτέλους πράξη για να τελειώνει η υπόθεση ιδιωτική τράπεζα και τραπεζικά συμφέροντα και τόσα άλλα.

Εκεί είμαστε τώρα. Σ΄αυτή την κατάσταση που οι τράπεζες δεν λειτουργούν παρά μόνο ως διεκπεραιωτής του κράτους να εξυπηρετηθεί ο πολίτης θα σταθούν μόνο ως μέσο λειτουργίας, ως μηχανισμός κρατικός, τίποτα περισσότερο. Άρα δεν πρόκειται να ανοίξουν ποτέ για κανονική λειτουργία αν δεν έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή τους. Τώρα απαιτούνται πολύ περισσότερα ποσά απ΄ότι πρίν ένα μήνα, πριν δυο μήνες πριν τρεις ή πριν ένα χρόνο!!!
(Αυτή είναι ακόμη μια αλήθεια).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κάτι δεν πάει καλά στον πλανήτη μας...(συνέχεια 4)

Καταγράψαμε τις διαταραχές που συμβαίνουν σε πολλά σημεία του πλανήτη μας από καιρό τώρα και δημοσιεύσαμε τις ανησυχίες μας. Μια ματιά στην ...