Ειδικό ταμείο ώστε να δημιουργηθούν κέντρα αλληλεγγύης στην Ελλάδα για τους αστέγους και τους μετανάστες προωθεί ο διάσημος εκατομμυριούχος επενδυτής, George Soros, με σκοπό να μην επιδεινωθεί η ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας.
Μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης, ο διάσημος επενδυτής ανέφερε ότι η πολιτική ασύλου της ΕΕ έχει κλονιστεί. Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα δεν μπορούν να ενσωματωθούν, ενώ απειλούνται από τις επιθέσεις του νεο-φασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής. Θα πρέπει το συντομότερο δυνατό, να αποσταλεί κλιμάκιο στην Ελλάδα για να επικοινωνήσει με τις αρχές και τις οργανώσεις που βοηθούν ήδη τους άπορους, και να τεθεί σε εφαρμογή ένα σχέδιο για τη στήριξη αυτών των ομάδων. Ο στόχος είναι να αναβιώσει η ιδέα της ΕΕ ως μέσο αλληλεγγύης, όχι μόνο πειθαρχίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη του Συμφώνου Δουβλίνο 2 που δεν επιτρέπει σε ξένους που πρωτομπήκαν σε αυτή να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι προκαλείται ένας απερίγραπτος συνωστισμός ξένων που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από το ελληνικό κράτος.
Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν έτσι στην παρανομία, εξίσου πολλοί είναι και οι άστεγοι. Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου (OSIFE) θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στην συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή.
Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν αυτό που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «φανταστικό αντικείμενο," ένας επιθυμητός στόχος που εμπνέει τη φαντασία των ανθρώπων. Το είδα ως η ενσάρκωση μιας ανοιχτής κοινωνίας - μια ένωση των εθνών-κρατών που εγκατέλειψε μέρος της κυριαρχίας τους για το κοινό καλό και διαμόρφωσε μια ένωση που κυριαρχείται από κανένα έθνος μία ή την εθνικότητα.
Η κρίση του ευρώ, όμως, έχει μετατρέψει την ΕΕ σε κάτι ριζικά διαφορετικό. Οι χώρες μέλη τώρα διαιρούνται σε δύο κατηγορίες - δανειστών και οφειλετών. Ως η μεγαλύτερη και η πιο αξιόπιστη χώρα, η Γερμανία κατέχει δεσπόζουσα θέση. Το αποτέλεσμα αυτό δεν αντικατοπτρίζει ένα προμελετημένο σχέδιο, αλλά μάλλον μια σειρά από λάθη πολιτικής. Η Γερμανία δεν επιδιώκει να κατέχει δεσπόζουσα θέση στην Ευρώπη, και είναι απρόθυμη να αποδεχθεί τις υποχρεώσεις και ευθύνες που μια τέτοια θέση συνεπάγεται. Αυτή είναι και τραγωδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει ο Soros.
Δυστυχώς, όμως η Γερμανία παραμένει πρόθυμη να κάνει το ελάχιστο – ίσως και τίποτα περισσότερο - για να κρατήσει το ευρώ, ενώ τα τελευταία βήματα της ΕΕ έχουν ενισχύσει απλώς τη γερμανική αντίσταση για περαιτέρω παραχωρήσεις. Αυτό θα διαιωνίζει τη διαίρεση μεταξύ των χωρών. Ο μόνος τρόπος για να αντιστραφεί η τάση είναι να ανακτήσει το πνεύμα της αλληλεγγύης που ενέπνευσε το ευρωπαϊκό σχέδιο από την αρχή.
Για το σκοπό αυτό, θα συσταθεί μια ανοικτή πρωτοβουλία της κοινωνίας για την Ευρώπη, το OSIFE. Με αυτόν τον τρόπο, θα αναπτυχθεί ένα ταμείο κεφαλαίων για τη μείωση της ανθρώπινης δυστυχίας. Και είναι καλό να ξεκινήσει από εκεί όπου οι σημερινές πολιτικές έχουν δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ανθρώπινη δυστυχία: στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι που υποφέρουν δεν είναι εκείνοι που καταχράστηκαν το σύστημα και προκάλεσαν την κρίση. Η μοίρα των πολλών αιτούντων άσυλο και μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ζοφερή. Αλλά τα δεινά τους δεν μπορούν να διαχωριστούν από εκείνα των Ελλήνων. Μια πρωτοβουλία που να περιορίζεται στους μετανάστες θα ενισχύσει απλώς την αυξανόμενη ξενοφοβία και τον εξτρεμισμό στην Ελλάδα, καταλήγει ο Soros.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη του Συμφώνου Δουβλίνο 2 που δεν επιτρέπει σε ξένους που πρωτομπήκαν σε αυτή να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι προκαλείται ένας απερίγραπτος συνωστισμός ξένων που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από το ελληνικό κράτος.
Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν έτσι στην παρανομία, εξίσου πολλοί είναι και οι άστεγοι. Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου (OSIFE) θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στην συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή.
Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν αυτό που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «φανταστικό αντικείμενο," ένας επιθυμητός στόχος που εμπνέει τη φαντασία των ανθρώπων. Το είδα ως η ενσάρκωση μιας ανοιχτής κοινωνίας - μια ένωση των εθνών-κρατών που εγκατέλειψε μέρος της κυριαρχίας τους για το κοινό καλό και διαμόρφωσε μια ένωση που κυριαρχείται από κανένα έθνος μία ή την εθνικότητα.
Η κρίση του ευρώ, όμως, έχει μετατρέψει την ΕΕ σε κάτι ριζικά διαφορετικό. Οι χώρες μέλη τώρα διαιρούνται σε δύο κατηγορίες - δανειστών και οφειλετών. Ως η μεγαλύτερη και η πιο αξιόπιστη χώρα, η Γερμανία κατέχει δεσπόζουσα θέση. Το αποτέλεσμα αυτό δεν αντικατοπτρίζει ένα προμελετημένο σχέδιο, αλλά μάλλον μια σειρά από λάθη πολιτικής. Η Γερμανία δεν επιδιώκει να κατέχει δεσπόζουσα θέση στην Ευρώπη, και είναι απρόθυμη να αποδεχθεί τις υποχρεώσεις και ευθύνες που μια τέτοια θέση συνεπάγεται. Αυτή είναι και τραγωδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει ο Soros.
Δυστυχώς, όμως η Γερμανία παραμένει πρόθυμη να κάνει το ελάχιστο – ίσως και τίποτα περισσότερο - για να κρατήσει το ευρώ, ενώ τα τελευταία βήματα της ΕΕ έχουν ενισχύσει απλώς τη γερμανική αντίσταση για περαιτέρω παραχωρήσεις. Αυτό θα διαιωνίζει τη διαίρεση μεταξύ των χωρών. Ο μόνος τρόπος για να αντιστραφεί η τάση είναι να ανακτήσει το πνεύμα της αλληλεγγύης που ενέπνευσε το ευρωπαϊκό σχέδιο από την αρχή.
Για το σκοπό αυτό, θα συσταθεί μια ανοικτή πρωτοβουλία της κοινωνίας για την Ευρώπη, το OSIFE. Με αυτόν τον τρόπο, θα αναπτυχθεί ένα ταμείο κεφαλαίων για τη μείωση της ανθρώπινης δυστυχίας. Και είναι καλό να ξεκινήσει από εκεί όπου οι σημερινές πολιτικές έχουν δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ανθρώπινη δυστυχία: στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι που υποφέρουν δεν είναι εκείνοι που καταχράστηκαν το σύστημα και προκάλεσαν την κρίση. Η μοίρα των πολλών αιτούντων άσυλο και μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ζοφερή. Αλλά τα δεινά τους δεν μπορούν να διαχωριστούν από εκείνα των Ελλήνων. Μια πρωτοβουλία που να περιορίζεται στους μετανάστες θα ενισχύσει απλώς την αυξανόμενη ξενοφοβία και τον εξτρεμισμό στην Ελλάδα, καταλήγει ο Soros.
