Η χώρα βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση. Το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και τον εαυτό του και την χώρα. Είναι η αιτία όλων των δεινών, ακόμη και για την εμφάνιση και την ενδυνάμωση των ακραίων πολιτικών μορφωμάτων στην χώρα.
Υπήρξε μια τελευταία ευκαιρία με τις τελευταίες εκλογές να ανοίξει παράθυρο αισιοδοξίας και δυναμικών αποφάσεων. Δυστυχώς έκλεισε και μάλιστα ορμητικά τις τελευταίες ημέρες.
Τα ταμεία είναι άδεια, η Βουλή λειτουργεί κάτω από πίεση και ασυντόνιστα, τα τρία κόμματα της κυβέρνησης τελούν υπό πλήρη αναστάτωση. Οι βουλευτές ομολογούν ότι δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει, ψηφίζουν άλλοτε ΄΄κατά συνείδηση΄΄ άλλοτε ΄΄πατριωτικά΄΄!
Οι οικονομικές υποχρεώσεις του Κράτους μέχρι τέλος Νοεμβρίου είναι τεράστιες. Όλοι στηρίζουν τις ελπίδες στην εκταμίευση της δόσης των 31,5 δις.
Οι τράπεζες έχουν, οι πιο πολλές, χρεοκοπήσει. Προσπαθούν να σωθούν με ασυλλόγιστες συγχωνεύσεις και συνεργασίες. Μετά το PSI+ καταγράφουν αρνητικές θέσεις, εξ ου και το φοβερό γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν δημοσιεύσει αποτελέσματα.
Οι πολίτες τρέχουν για να σωθούν. Με αγωνία προσπαθούν να συμμαζέψουν τα τραυματισμένα οικονομικά τους. Φοβούνται το αύριο, την επόμενη ημέρα.
Σ΄αυτό το σκηνικό, που χτίστηκε τα τελευταία, τουλάχιστον, τρία χρόνια προστίθεται και η αγωνία της Ευρώπης, ηθική αυτουργός της κατάστασης στη χώρα.
Χθες, μια ημέρα ισχυρών πολιτικών κραδασμών, εκείνο που για μας συνέβη είναι οτι δεν υπήρξαν δηλώσεις πολιτικών ή και φορέων εκ μέρους της Ευρώπης παρ΄όλο που γνωρίζουν και παρακολουθούν από πολύ κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα και μάλιστα πολύ καλύτερα από τους ίδιους τους Έλληνες. Μας έκανε εντύπωση γιατί θυμόμαστε ανάλογες περιπτώσεις πολιτικής αστάθειας στη χώρα. Σ΄ εκείνες τις περιπτώσεις άμεση ήταν η αντίδραση απο πολιτικούς φορείς, θεσμικούς και μη, τονίζοντας και πιέζοντας την Ελλάδα με εμφανή στόχο να εκτεθεί η χώρα και ίσως να οδηγηθεί στην έξοδο από την Ευρωζώνη.
Χθες, λοιπόν, παρακολουθώντας στενά τα γεγονότα στην Ευρώπη, ελάχιστες ήταν οι δηλώσεις, χλιαρές και άτονες. Χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και κυρίως χωρίς τον εμφανή στόχο όπως πριν. Τι συμβαίνει;
Κατά την ταπεινή μας άποψη οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν καταλάβει τα τραγικά λάθη των ηλίθιων πολιτικών τους, που ήθελαν να επιβάλλουν στην Ελλάδα και που το πέτυχαν. Κατάλαβαν ότι έσπρωξαν μια χώρα στην καταστροφή και την διάλυσή της λειτουργώντας ως ηθικοί αυτουργοί, υπόγεια και ύπουλα.
Ποιό, είναι το επόμενο βήμα; Η σημερινή κυβέρνηση, λαβωμένη, θα προσπαθήσει να σταθεί προκειμένου να πετύχει την εκταμίευση της δόσης, την οποία η Ευρώπη θα δώσει. Το ζήτημα είναι αν θα οδηγηθεί σε ειδικό λογαριασμό ή θα δοθεί ελεύθερα. Στην πρώτη περίπτωση θα είναι ακόμη μια προσβολή προς την χώρα μας και θα είναι ένα ακόμη λάθος των Ευρωπαίων. Στην δεύτερη περίπτωση θα σωθεί πρόσκαιρα η κατάσταση.
Το μεγάλο αγκάθι αποτελεί η βιωσιμότητα του χρέους και η διάσωση του τραπεζικού συστήματος στην χώρα. Μια λύση, που διαφαίνεται να συζητείται έντονα από χθες, είναι η επαναγορά του χρέους. Είναι άγνωστο με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό, πού θα βρεθούν τα χρήματα.
Μια άλλη λύση, που συζητείτο πριν λίγες ημέρες ήταν η αναδιάρθρωση του χρέους εκ νέου. Λύση που η Γερμανία απορρίπτει σθεναρά, τουλάχιστον προς το παρόν.
Ένα είναι γεγονός, η κυβέρνηση Σαμαρά, θα επιβιώσει με πολλά τραύματα, τόσα που να τις δώσει συγκεκριμένο χρόνο ζωής, όσο, ας πούμε, να ψηφιστούν τα μέτρα και ο προϋπολογισμός.
Η συνέχεια θα είναι άγνωστη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να είναι έτοιμος να κυβερνήσει στο ενδεχόμενο νέων εκλογών. Παρ΄όλες τις δηλώσεις περί του αντιθέτου, υπάρχουν και άλλες φωνές από τον ίδιο αυτό χώρο που και το αμφισβητούν και το δηλώνουν δημοσίως.
Η χώρα βρίσκεται στο πουθενά. Ας ελπίσουμε να βρεθεί μια λύση, που μέχρι στιγμής, δεν βλέπουμε.
Η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη μόνο με πολιτικούς όρους θα συμβεί, οικονομικά έχει καταρρεύσει και καμία συνθήκη και καμιά προϋπόθεση δεν υφίσταται.
Η διάσκεψη του Eurogroup και η νέα σύνοδος κορυφής θα είναι το εργαλείο και το στήριγμα της διάσωσης της χώρας.