Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Το πολιτικό σύστημα είναι ακόμη ζωντανό και δουλεύει. Η κοινωνία στενάζει αλλά δεν πρέπει να ελπίζει. Η Ευρώπη σιωπά και περιμένει ύστερα από το τελευταίο eurogroup. Έκανε το ΄΄καθήκον΄΄ της.
Ο πόλεμος είναι εδώ. Επιβάλλονται νέες συνθήκες. Οι υπόδουλοι Έλληνες αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Αδυνατούν να αντιδράσουν, προς το παρόν.
Η τελευταία απόφαση του eurogroup άνοιξε φαρδιά πλατιά το παιχνίδι. Οι εντολές δόθηκαν με επικάλυψη, για να κρατηθούν τα προσχήματα.
Το πολιτικό σύστημα, που κυβέρνησε τον τόπο τα τελευταία 50 χρόνια συσπειρώθηκαν και συνδιοικούν. Η λεγόμενη αντιπολίτευση έχουσα ΄΄καθήκον΄΄ να ελέγχει, προσπαθεί να στριμωχθεί στο σύστημα. Γίνεται ένα με αυτό με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς για να αποτελέσει την εναλλακτική για τα μάτια του κόσμου. Χωρίς εμπεριστατωμένη πρόταση, διεκδικεί την στήριξη του λαού, παρασύροντάς τον έξω τάχατες από το σύστημα.
Το τραπεζικό σύστημα, που κυριαρχούσε υπόγεια μέχρι τώρα είναι ο μοχλός της νέας επιβολής νέων συνθηκών.
Το κράτος μικραίνει στον έλεγχό του για να χειραγωγείται ευκολότερα. Αποκτά σταδιακά και σταθερά τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, του χρήματος. Οι εφορίες συρικνώνονται, ο μηχανισμός συγκέντρωσης του χρήματος και αποσκελέτωσης της κοινωνίας.
Ακούσαμε μόλις χθες, ΄΄είναι πατριωτικό καθήκον, να πετύχει η επαναγορά των ομολόγων!΄΄
Οι τραπεζίτες αντιλαμβάνονται την παγίδα, το στημένο παιχνίδι. Όμως αδυνατούν να αντιδράσουν γιατί κι εκείνοι ήταν συστημικοί και επιθυμούν να είναι. Είναι, όμως, εκτεθημένοι στους μετόχους τους, τους συμμάχους τους και τώρα φαίνονται να είναι απόλυτα εξαρτημένοι απ΄αυτούς για τις επόμενες κινήσεις. Το όπλο είναι στα χέρια των μετόχων για να ανατρέψουν την τραπεζική κατάσταση.
Τι, όμως, κρύβεται πίσω απ΄αυτά και άλλα πολλά, που δεν μπορούμε, ακόμη τουλάχιστον, να γράψουμε;
Η νέα κατάσταση οδηγείται στην εξάρτηση της χώρας από το σύστημα, που δεν έχει πρόσωπο, έχει όμως υποστηρικτές, έχει κολόνες, έχει προδότες.
Κι όμως, κύριοι, η τραπεζική αναστάτωση, είναι η πρώτη φανερή απόδειξη ότι το σύστημα ζει και μάλιστα οδηγεί.
Οι Έλληνες, η κοινωνία είναι ο αποδέκτης της νέας πραγματικότητας. Οι πολίτες αυτής της χώρας δεν είναι απλά φτωχοί, είναι ανήμποροι, είναι στα χέρια του αδηφάγου συστήματος και δεν πρόκειται να ανασάνουν.
Ένα χέρι, από τα πολλά, είναι και η τοπική συτοδιοίκηση. Οι δήμοι είναι οι πρώτοι που δέχονται τα αποτελέσματα της νέας πραγματικότητας. Πολλοί είναι οι δήμαρχοι, αν όχι όλοι, που δέχθηκαν την νέα πραγματικότητα, συμβιβάστηκαν με το καθεστώς και λειτουργούν ως εργαλείο και εξάρτημα του συστήματος. Έσκυψαν το κεφάλι για να μην χάσουν τα κεκτημένα και να επιβιώσουν, δεν μάχονται, δεν αντιστέκονται, δεν έχουν άποψη, παραδόθηκαν.
Το σπουδαιότερο είναι ότι στοχεύουν την κοινωνία. Παρακολουθείστε τον δήμο μας. Σιγά αλλά σταθερά αποστασιοποιείται από την τοπική μας κοινωνία, απομονώνεται και επιβάλλει. Αποφασίζουμε και διατάσσουμε και αν θέλετε, αν δεν θέλετε, δεν πειράζει έχουμε την πλειοψηφία, έχουμε την δύναμη. Οι αποφάσεις της και οι πονηρές κινήσεις της δεν είναι ορατές από τον κόσμο, απ΄τον λαό. Είναι, όμως, ορατές από αυτούς που έχουν λίγο ακόμη νου και γνώση.
Το σύστημα είναι εδώ, λειτουργεί και απομακρύνεται από το λαό, στήνεται απέναντί του. Θα τον θυμηθεί όταν θα τον έχει ανάγκη, στις εκλογές!
Τότε θα πρέπει να θυμηθεί ο λαός, εκείνος θα έχει το όπλο και πρέπει να το χρησιμοποιήσει με συγκεκριμένους στόχους.
Αυτό είναι το ΄΄πατριωτικό καθήκον΄΄.
Θα επανέλθουμε σύντομα!
