Η κυβέρνηση με την σημαντική βοήθεια Γάλλων εμπειρογνωμώνων ολοκλήρωσε την οριστική πρόταση για την συμφωνία με τους δανειστές.
Αποτέλεσε θέμα στην κυβερνητική σύσκεψη όπου κατά πλειοψηφία πέρασε η πρόταση. Η μόνη λεπτομέρεια (χωρίς να ξέρουμε τους λόγους μέχρι στιγμής) είναι ότι στο κείμενο δεν υπάρχουν οι υπογραφές των κ.κ. Λαφαζάνη και Καμμένου.
Το κείμενο θα κατατεθεί στους θεσμούς (αν δεν έχει κατατεθεί ως τώρα) και αύριο συνεδριάζουν Euroworking group και στην συνέχεια Eurogroup.
Αν όλα πάνε καλά και το Eurogroup εγκρίνει την πρόταση τότε η συνεδρίαση της συνόδου κορυφής την Κυριακή ίσως να μην γίνει ή αν γίνει περισσότερο εορταστικό χαρακτήρα θα έχει παρά ουσιαστικό.
Για το τυπικό της υπόθεσης η πρόταση θα περάσει από την Βουλή με κάποιο τεχνικό τρόπο ώστε να μην φανεί η μη συμφωνία τμήματος της κυβέρνησης η του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ ενώ η αντιπολίτευση θα στηρίξει την πρόταση. Έτσι η πρόταση θα τύχει ευρύτατης αποδοχής για να ικανοποιηθεί (τυπικώς τουλάχιστον) και το συναινετικό της λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Πρόκειται σαφώς για ένα νέο μνημόνιο και μάλιστα με αγριότερους όρους από ότι τα προηγούμενα.
Λίγο ως πολύ όλοι οι πολίτες έχουν ενημερωθεί για το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, αυτού του νέου μνημονίου.
Εμείς από εδώ θα μείνουμε στην παρατήρηση ότι και πάλι ικανοποιείται η αρχή:
''Η εκάστοτε κυβέρνηση να μην ακολουθεί τις υποσχέσεις της όπως καθόριζε η ίδια προεκλογικά.''
Την σημαία της επανάστασης την έχουν ψηλά πριν τις εκλογές και την υποστέλλουν μετά απ΄αυτές.
Η απόκλιση αυτή, η ανήθικη, τουλάχιστον, εκτροπή προκύπτει από δυο βασικές αιτίες, για μας τουλάχιστον. Είτε από απόλυτη άγνοια είτε από πολιτικές σκοπιμότητες για να καταληφθεί η εξουσία. Και στις δυο περιπτώσεις η εκάστοτε κυβέρνηση με αυτά τα χαρακτηριστικά έχει εκτεθεί απέναντι στον λαό και οφείλει να απολογείται.
Σε τελική ανάλυση τα λάθη του κυνηγητού της εξουσίας τα πληρώνει ο λαός!
Ξεκινήσαμε με τυμπανοκρουσίες της διαγραφής χρέους, κατάργηση μνημονίων με ένα νόμο, δεν θα υπάρξει κανένα νέο μνημόνιο, δεν θέλουμε λεφτά θέλουμε χρόνο, θα βαράμε νταούλια στις αγορές, θα αναγκάσουμε την Ευρώπη να αλλάξει και άλλα και άλλα να καταλήξουμε στην αποδοχή άρον - άρον ένα νέο σκληρό μνημόνιο με χρηματοδότηση ύψους πάνω από 55 δις για τα επόμενα τρία χρόνια και με μέτρα ύψους 13-14 δις ευρώ, μπροστά μάλιστα και στην απειλή της εξόδου μας από την ευρωπαϊκή ένωση!!
Και το ερώτημα είναι, εντοπίζουμε κάπου ευθύνες, ποιός τις έχει αν υπάρχουν, πως θα πληρωθούν αυτές οι ευθύνες;
Μήπως και πάλι θα τις αφήσει το πολιτικό σύστημα και ο λαός στην λήθη του χρόνου;
Μήπως θα μας στρεβλώσουν και πάλι την πραγματικότητα μέσα από τις ανήθικες και ανούσιες αλλά και παραπλανητικές κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά κανάλια και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς;
Ο αποδέκτης των εξελίξεων και των συνεπειών μιας πολιτικής της πλάκας, μιας πολιτικής του τίποτα είναι ασφαλώς ο λαός που ψήφισε. Δεν είναι άμοιρος ευθυνών και αυτός όμως!!