Με ενδιαφέρον πάντα διαβάζουμε τον καθημερινό τύπο. Πρόκληρη, όμως, αποτέλεσε το πρωτοσέλιδο της Άυγής΄ την Κυριακή 25 Αυγούστου 2019.
Λέει, η εφημερίδα: ΄΄Σύγχρονο κόμμα σύγχρονη Αριστερά΄΄.
Επαναστατικό, θα έλεγε κάποιος και μόνο από τον τίτλο. Σύγχρονο κόμμα, σύγχρονη Αριστερά!!
Ο τίτλος, αν αποδίδει την πραγματικότητα και τι συμβαίνει εντός του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αυτοαναίρεσή ως κόμμα, ως Αριστερά και ως ως προς το ΄΄σύγχρονο΄΄.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λέμε εμείς, δεν ήταν ένα κόμμα; Δεν είχε τροποιήσει το 2015 (αν ενθυμούμαι καλώς, το καταστατικό του, δεν είχε αποτελέσει τότε την αρχή ενός συμπαγούς κόμματος; Τι συνέβη και αυτο αμφισβητείται σήμερα; Τα αποτελέσματα των εκλογών, ίσως. Όμως οι αλλαγές σε ένα κόμμα, μια ευραία ιδεολογική παράταξη, ένα κίνημα δεν έχουν έναν διαχρονικό χαρακτήρα όταν αποφασίζεται μέσα απο τα όργανά του; Φαίνεται ότι μάλλον δεν συνέβη στην προκειμένη περίπτωση. Έτσι επανέρχεται εκ νέου σήμερα ώστε να επανεξετάσει το κόμμα αν τελικώς η μέχρι τώρα λειτουργία του ερέθισε το εκλογικό σώμα.
Πολλά θα θυμηθούμε με τα γογονότα της εποχής εκείνης, Το κάλεσμα προς όλες τις ...δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις να συσπειρωθούν κάτω απο τα φτερά του ΣΥΡΙΖΑ. Το κάλεσμα βρήκε ανοιχτά ώτα ενδιαφερομένων, ΔΗΜΑΡ κλπ.
Ο τίτλος χαρακτηρίζει σύγχρονο το κόμμα που επιδιώκει να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα. Δηλαδή αποδέχονται όλοι ότι μέχρι τώρα δεν ήταν σύγχρονο αλλά από εδω και μπρός θα είναι σύγχρονο. Ποιό είναι το σύγχρονο. Τι έχει να καταθέσει ως σύγχρονο ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ. Ποια ιδεολογική και κοινωνική νέα και σύγχρονη πρόταη θα καταθέσει; Γιατί δεν τα είπε στην περίοδο της εκλογικής αναμέτρησης.
Σε ποιόν τομέα θα εκσυγχρονιστεί; Στην οικονομία, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλεια, στην καθημερινότητα; Πού;
Είναι αλήθεια ότι στην οικονομία θα μπορούσε να μας πει οτι σήμερα γνωρίζουν κάποιοι να διαβάζουν ένα ισολογισμό, είναι ένα βήμα θετικό.
Στην υγεία θα μπορούσε να μας πει ότι τα νοσοκομεία θα πρέπει να φιλοξενήσουν τους καταλληλους γιατρούς, το κατάλληλο προσωπικό, τον αναγκαίο εξοπλισμό. Αυτό που θυμόμαστε είναι τις προσωπικές αντιπαραθέσεις των υπουργών του με την αντιπολίτευση. Η συνεχής έρευνα να βρεθεί κάποιο μαύρο σημείο της προηγούμενης κυβέρνησης ή η δημιουργία μιας υποψίας κάποιου ΄΄σκανδάλου΄΄ με στόχο και σκοπό να σκανδαλίσουν το εκλογικό σώμα.
Και η Αριστερά. Τελικά δεν έχουμε καταλάβει, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερό κόμμα; Εφάρμοσε κάποια αρχή κάποιο πρόγραμμα με αριστερό περιεχόμενο; Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ εκφραζει την αριστερά το ΚΚΕ τι εκφραζει; Ή μήπως υπάρχουν πολλές αριστερές; Ίσως η ριζοσπαστική αριστερά.
Μάλιστα. Τι ριζοσπαστικό έφερε ή ανέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα; Απολύτως τίποτα και με αυτό εκθέτει την ίδια την ιεδολογική ταυτότητα των αριστερών.
Πιθανώς να εννοεί οτι η διαχείριση των οικονομικών της χώρας απο εκείνον ήταν ο άξονας μιας αριστερής αντίληψης.
Ξέρετε, η διαχείριση στα 4,5 χρόνια μου θύμιζε πάντα την διαχείριση μιας μικρής επαρχιακής επιχείρησης με ασήμαντος τζίρους, όπου ο επαγγελματίς αυτό που επιδιώκει είναι να δουλέψει να ΄΄βγάλει΄΄ τα καθημερινά και συμπιέζοντας τα έξοδα να περισσέψουν κάποια για ....ώρα ανάγκης!!!
Δεν κατάλαβε ότι είχε να κάνει με την διακυβέρνηση κράτους όπου οι πολίτες περιμένουν να εφαρμοστούν πολιτικές για την εξυπηρέτησή τους, για την επίλυση των προβλημάτων τους, για την απόκτηση πλούτου, για την ευδαιμονία τους.
Διαχείριση, λοιπόν, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προσέδωσε και ιδεολογικό πρόσημο, αριστερά!!
Τίποτα απο την αριστερά δεν θύμισαν αυτά που είδαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ πλήν ενός. Την συγκέντρωση του οικονομικού πλούτου στα ταμεία του κράτους, στα χέρια του Πρωθυπουργού με σκοπό την ικανοποίηση αναγκών των πολιτών στοχευμένα για να διασφαλιστεί η αύξηση της εκλογικής επιρροής του στο εκλογικό σώμα. Αυτό δεν είναι αριστερά, είναι λαϊκισμός, αδυναμία, άγνοια.
Και στο τέλος - τέλος, ποιές αρχές της αριστερής κουλτούρας σήμερα είναι εφαρμόσιμες; Καμιά απολύτως. Η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων δεν είναι μονοπώλιο στα χέρια της αριστερής τοπικής κουλτούρας σήμερα. Δεν χρειάζεται να είναι αριστερός κανείς ώστε να ενταχθεί σε κάποια αριστερή οργάνωση για να μην αδικηθεί! Υπάρχει κράτος, υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν διαδικασίες υπάρχουν αρχές που ψηφίστηκαν από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ του Ελληνικού Κράτους. Ούτε οι συνεχείς υποτιθέμενοι αγώνες στα πεζοδρόμια είναι η δέουσα τακτική. Ο χώρος ζύμωσης και κατάθεσης απόψεων δεν είναι το πεζοδρόμιο, είναι η χώρος τησςΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ. Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει πια είτε με την σημερινή του μορφή είτε με οποιαδήποτε άλλη σημαίνει ότι η οποιαδήποτε αριστερή ιδεοληψία δεν έχει κανένα έρισμα στην κοινωνία. Αυτά οι πολίτες τα άφησαν πίσω τους, τρέχουν μπροστά, επιθυμούν πρακτικότητα, πειθώ, αποτέλεσμα, ευδαιμονία.
Ισχυρισμοί ότι ο κ. Τσίπρας έβγαλε από τα μνημόνια την χώρα ούτε ευσταθεί ούτε έχει περιεχόμενο. Τα μνημόνια τα ένιωσε ο λαός. Αυτο που ένιωσε με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν απώλεια εισοδήματος, η περαπέρα φτωχοποίησή του και το σημαντικότερο, δεν έβλεπε φως με το σύγχρονο ή μη σύγχρονο ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε ποιο το σύγχρονο όταν μια (υποτιθέμενη) αριστερά συγκυβέρνησε με ακροδεξιό κομματικό σχηματισμό που είχε ημερομηνία λήξεως ζωής;
Ας μάθει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η εμμονές και οι τακτικές που ακολούθησε για να πείσει ή και ακόμη να επιβάλλει στην κοινωνία αποτελεί μείζον πολιτικό και συνταγματικό παραπτωμα. Αφαιρεί το δικαίωμα της ελέυθερης σκέψης και ενέργειας του πολίτη. Η προπαγάνδα και ο λαϊκισμός εμπεριέχει επιβολή απόψεων και πολιτικών που δεν βρίσκε σύμφωνο τον πολίτη. Δεν υποχρεούται ο πολίτης να ασπαστεί απόψεις και πολιτικές άνευ ουσίας και έξω από τις επιθυμίες του, τους στόχους του. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, στις δεκαετίες 1920-1950!!
