Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

When will a COVID-19 vaccine be ready?

By  

antibodies on the sars-cov-2 virus
(Image: © Shutterstock)
Anthony Fauci, director of the National Institute of Allergy and Infectious Diseases, recently said that a COVID-19 could take 12 to 18 months to develop, test and approve for public use. But new vaccines typically take years to earn approval — can we really expect a coronavirus vaccine to be ready by summer 2021?      
Experts told Live Science that, for any other vaccine, the timeline would be unrealistic. But given the current pressure to stave off the pandemic, a COVID-19 vaccine could be ready sooner, as long as scientists and regulatory agencies prove willing to take a few shortcuts. 
Here's why it probably can't be developed any sooner than 12 to 18 months.

Testing many options 

More than 60 candidate vaccines are now in development, worldwide, and several have entered early clinical trials in human volunteers, according to the World Health Organization
Some groups aim to provoke an immune response in vaccinated people by introducing a weakened or dead SARS-CoV-2 virus, or pieces of the virus, into their bodies. The vaccines for measlesinfluenza, hepatitis B and the vaccinia virus, which causes smallpox, use these approaches, according to the U.S. Department of Health & Human Services. Although tried-and-tested, using this approach to develop these conventional vaccines was labor-intensive, requiring scientists to isolate, culture and modify live viruses in the lab. 
That initial process of just creating a vaccine can take 3 to 6 months, "if you have a good animal model to test your product," Raul Andino-Pavlovsky, a professor in the Department of Microbiology and Immunology at the University of California, San Francisco, told Live Science. 
Given the current time crunch, some groups have opted for faster, if less conventional, approaches. 
The first COVID-19 vaccine to enter clinical trials in the United States, for example, uses a genetic molecule called mRNA as its base. Scientists generate the mRNA in the lab and, rather than directly injecting SARS-CoV-2 into patients, instead introduce this mRNA. By design, the vaccine should prompt human cells to build proteins found on the virus' surface and thus trigger a protective immune response against the coronavirus. Other groups aim to use related genetic material, including RNA and DNA, to build similar vaccines that would interfere with an earlier step in the protein construction process. 
But there's one big hurdle for mRNA vaccines. We can't be sure they will work.
As of yet, no vaccine built from a germs' genetic material has ever earned approval, Bert Jacobs, a professor of virology at Arizona State University and member of the ASU Biodesign Institute's Center for Immunotherapy, Vaccines and Virotherapy, told Live Science. Despite the technology having existed for almost 30 years, RNA and DNA vaccines have not yet matched the protective power of existing vaccines, National Geographic reported
Assuming these unconventional COVID-19 vaccines pass initial safety tests, "will there be efficacy?" Jacobs said. "The animal models suggest it, but we'll have to wait and see." 
"Because of the emergency here, people are going to try many different solutions in parallel,"  Andino-Pavlovsky said. The key to trialing many vaccine candidates at once will be to share data openly between research groups, in order to identify promising products as soon as possible, he said. 
Metrics used to measure efficacy — whether a vaccine sparks an adequate response from a person’s immune system — in animal studies and early clinical trials will also need to be clearly defined, he added. In other words, researchers should be able to use these early studies to determine which vaccines to move forward with, which to modify and which to abandon. That whole process — from lab dish to animal studies — can take 3 to 6 months, Andino-Pavlovsky said. 

Challenges in vaccine development 

Designing a vaccine that grants immunity and causes minimal side effects is no simple task. A coronavirus vaccine, in particular, poses its own unique challenges. Although scientists did create candidate vaccines for the coronaviruses SARS-CoV and MERS-CoV, these did not exit clinical trials or enter public use, partly because of lack of resources, Live Science previously reported.
"One of the things you have to be careful of when you're dealing with a coronavirus is the possibility of enhancement," Fauci said in an interview with the journal JAMA on April 8. Some vaccines cause a dangerous phenomenon known as antibody dependent enhancement (AED), which paradoxically leaves the body more vulnerable to severe illness after inoculation. 
Candidate vaccines for dengue virus, for example, have generated low levels of antibodies that guide the virus to vulnerable cells, rather than destroying the pathogen on sight, Stat News reported. Coronavirus vaccines for animal diseases and the human illness SARS triggered similar effects in animals, so there's some concern that a candidate vaccine for SARS-CoV-2 might do the same, according to an opinion piece published March 16 in the journal Nature. Scientists should watch for signs of AED in all upcoming COVID-19 vaccine trials, Fauci said. Determining whether enhancement is occurring could happen during initial animal studies, but "it is still unclear how we will look for AED," Jacobs said. 
"Once there is a good animal model which gives symptoms after SARS-CoV-2 infection, we can ask if vaccination decreases or enhances pathogenesis," he said. "These may be longer term studies that could take several months." The AED studies could be done in parallel with other animal trials to save time, Andino-Pavlovsky added.
There's another challenge too.
A successful coronavirus vaccine will snuff the spread of SARS-CoV-2 by reducing the number of new people infected, Andino-Pavlovsky said. COVID-19 infections typically take hold in so-called mucosal tissues that line the upper respiratory tract, and to effectively prevent viral spread, "you need to have immunity at the site of infection, in the nose, in the upper respiratory tract," he said. 
These initial hotspots of infection are easily permeated by infectious pathogens. A specialized fleet of immune cells, separate from those that patrol tissues throughout the body, are responsible for protecting these vulnerable tissues. The immune cells that protect mucosal tissue are generated by cells called lymphocytes that remain nearby, according to the textbook “Immunobiology: The Immune System in Health and Disease” (Garland Science, 2001). 
"It's like your local police department," Andino-Pavlovsky told Live Science. But not all vaccines prompt a strong response from the mucosal immune system, he said. The seasonal influenza vaccine, for example, does not reliably trigger a mucosal immune response in all patients, which partly explains why some people still catch the respiratory disease after being vaccinated, he said.
Even if a COVID-19 vaccine can jumpstart the necessary immune response, researchers aren’t sure how long that immunity might last, Jacobs added. While research suggests that the coronavirus doesn't mutate quickly, "we have seasonal coronaviruses that come, year in [and] year out, and they don't change much year to year," he said. Despite hardly changing form, the four coronaviruses that cause the common cold keep infecting people — so why haven't we built up immunity?
Perhaps, there’s something odd about the virus itself, specifically in its antigens, viral proteins that can be recognized by the immune system, and that causes immunity to wear off. Alternatively, coronaviruses may somehow fiddle with the immune system itself, and that could explain the drop-off in immunity over time, Andino-Pavlovsky said. To ensure a vaccine can grant long-term immunity against SARS-CoV-2, scientists will have to address these questions. In the short term, they'll have to design experiments to challenge the immune system after vaccination and test its resilience through time, Jacobs said. 
In a mouse model, such studies could take "at least a couple of months," he said. Scientists cannot conduct an equivalent experiment in humans, but can instead compare natural infection rates in vaccinated people to those of unvaccinated people in a long-term study.
"When you have the luxury, you look at this for five years, 10 years to see what happens," Andino-Pavlovsky added.

Shortcuts to approval 

Unlike an antiviral treatment for COVID-19 that can be given to patients already infected with the virus, a vaccine must be tested in diverse populations of healthy people. 
"Because you give it to healthy people, there's an enormous pressure to make sure it's absolutely safe," Andino-Pavlovsky said. What's more, the vaccine must work well for people of many ages, including the elderly, whose weakened immune systems place them at heightened risk of serious COVID-19 infection. 
"Initially, safety studies will be done in small numbers of people," likely fewer than 100, Jacobs said. A vaccine may be approved based on these small studies, which can take place over a few months, and then continually monitored as larger populations become vaccinated, he added. "That's just my guess."
A future vaccine may require an additional ingredient, called an adjuvant, that rallies the aged immune system into action, like that found in the shingles vaccine, Jacobs said. 
While some existing drugs, whose safety risks doctors understand, may be repurposed as COVID-19 treatments, equivalent data does not exist for a vaccine because no coronavirus vaccine has ever entered widespread use. Jacobs said he and his team aim to exploit a potential loophole to develop a powerful vaccine, fast. "We use surrogate live attenuated vaccines, where we put parts of SARS-CoV-2 into vaccinia virus [which guards against smallpox], and this can be done initially within a month," Jacobs said.  In general, many vaccine developers are starting from scratch. 
Despite the many challenges ahead, certain shortcuts could allow scientists to bring a COVID-19 vaccine faster than anticipated. 
First, partnering with the U.S. Food and Drug Administration and other regulatory bodies can help scientists leap the logistical hurdles associated with clinical trials, such as recruiting healthy volunteers, Andino-Pavlovsky said. "It can save six months, doing that," he said. 
Any potential vaccine will need to pass a safety trial, known as a Phase 1 trial, which also helps determine the needed dose. The next step is a larger trial in 100 to 300 people, called a Phase 2, which looks for some biological activity, but can't say for sure if the drug is effective.  
If a vaccine candidate prompts a promising immune response in Phase 2 clinical trials, after passing safety tests in Phase 1, it's possible that the FDA could approve such a vaccine for emergency use "before the 18-month period that I said," Fauci said in the JAMA interview. 
"If you get neutralizing antibodies," which latch onto specific structures on the virus and neutralize it, "I think you can keep moving forward on it," Jacobs said. Normally, a vaccine would then enter Phase 3 clinical trials, which include hundreds to thousands of people.
So adding up these steps, each of which will likely take 3 to 6 months, it's very unlikely we would be able to find a vaccine that is safe and effective in less than 12 months — even if many of these steps could be done in parallel.
Then comes the issue of manufacturing billions and billions of doses of a new vaccine whose ingredients we don't yet know. Bill Gates has said that the Gates Foundation will fund the construction of factories for seven coronavirus vaccine candidates, equipping the sites to produce a wide variety of vaccine types, Business Insider reported
"Even though we'll end up picking at most two of them, we're going to fund factories for all seven, just so that we don't waste time in serially saying, 'OK, which vaccine works?' and then building the factory," Gates said.
Even if a fairly promising vaccine surfaces by 2021, and can be mass-produced, the search won't end there. "Especially with trying to get something out this quickly, we may not get the best vaccine out there right away," Jacobs said. Ideally, an initial vaccine will grant immunity for at least one to two years, but should that immunity wane, a longer lasting vaccine may have to be deployed. Historically, so-called live attenuated vaccines that contain a weakened virus tend to perform most reliably over extended periods of time, Andino-Pavlovsky said.        
"That may be what we need in the long run," he said. And research into coronavirus immunity should continue, regardless, "not only for COVID-19, but for the next coronavirus that comes."
Originally published on Live Science. 

China wants a piece of the moon. Here's how it plans to handle lunar samples.

The moon, as seen by the United States' Clementine spacecraft in 1994.
The moon, as seen by the United States' Clementine spacecraft in 1994.
(Image: © NASA)
A glimpse into China's readiness to handle samples from the moon reveals steps to be taken for storage, processing and preparation of the specimens.
China's Chang'e 5 robotic moon mission is scheduled to launch later this year. That venture represents the third phase of China's Chang'e lunar exploration program: returning samples from the moon.
The reported candidate landing region for Chang'e 5 is the Rümker region, located in the northern Oceanus Procellarum ("Ocean of Storms"). The area is geologically complex and known for its volcanic activity.
The Chang'e 5 mission has four main parts: an orbiter, ascender, lander and Earth reentry module, which will contain up to 4.4 lbs. (2 kilograms) of lunar surface and subsurface samples.

China plans to launch the ambitious Chang'e 5 lunar sample return mission later in 2020. (Image credit: Used with permission: Loren Roberts/The Planetary Society at https://www.planetary.org/)

Sample history

The former Soviet Union successfully executed three robotic lunar sample return missions. Luna 16 returned a small sample (101 grams) from Mare Fecunditatis ("Sea of Fertility") in September of 1970; in February 1972, Luna 20 returned 55 grams of soil from the Apollonius highlands region; and Luna 24 retrieved 170.1 grams of lunar samples from the moon's Mare Crisium ("Sea of Crisis") for return to Earth in August 1976.
The United States brought back much more moon material. The six Apollo missions that touched down on the lunar surface from 1969 to 1972 collected 842 lbs. (382 kg) of lunar samples at different landing sites on the lunar surface, including rocks, core samples, lunar soil and dust.

China's moon rock plans

In a paper that was scheduled to be presented last month at the Lunar and Planetary Science Conference (LPSC), which ended up being cancelled due to concerns about the novel coronavirus, lead author G. L. Zhang from the National Astronomical Observatory, Chinese Academy of Sciences, details the main tasks of the Ground Research Application System (GRAS) of the country's lunar exploration project.

Κυριακή 19 Απριλίου 2020

Μετέωρα: Οι νωχελικοί «γίγαντες» της Ελλάδας και η ιστορία τους Τόπος ιερός και επιβλητικός το δεύτερο πιο σημαντικό μοναστηριακό συγκρότημα της χώρας

Οι εντυπωσιακοί βράχοι των Μετεώρων υψώνονται επιβλητικοί στις πεδιάδες της Θεσσαλίας, μεταξύ των βουνών Κόζιακα και Αντιχασίων, λίγα μόλις χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Καλαμπάκας. Το «ιερό δάσος» τους φιλοξενεί τη δεύτερη πιο σημαντική μοναστική κοινότητα της χώρας μετά το Άγιο Όρος, και έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, που συμπεριλαμβάνεται σε όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς.
Τα κτίσματα των μοναστηριών μοιάζουν με φυσική συνέχεια των βράχων, ενώ από μακριά δημιουργείται η εντύπωση ότι αν βρεθεί κάποιος πάνω σε αυτά του δίνεται η δυνατότητα να αγγίξει τον ουρανό.
Πριν από πολλούς αιώνες σε αυτούς τους γιγάντιους βράχους και σε υψόμετρο που πολλές φορές ξεπερνάει ακόμη και τα 200 μέτρα, δημιουργήθηκε το μοναστηριακό συγκρότημα των Μετεώρων. Στη θέα τους ο επισκέπτης θαμπώνεται από την εντυπωσιακή μεγαλοπρέπεια του συμπλέγματος, σε έναν τόπο όπου συνταιριάζεται αρμονικά η βυζαντινή αρχιτεκτονική με την φυσική ομορφιά.
Το επιβλητικό τοπίο με το μοναδικό σε ομορφιά γεωλογικό φαινόμενο, προκαλεί ρίγη και δέος στη θέασή του με τα βυζαντινά μοναστήρια σκαρφαλωμένα πάνω στους απότομους βράχους. Σήμερα μόνο έξι μοναστήρια λειτουργούν, από τα συνολικά 24 που είχαν δημιουργηθεί πριν από εκατοντάδες χρόνια, συνεχίζοντας χωρίς διακοπή την παράδοση της ορθοδοξίας για περισσότερα από 600 χρόνια, φιλοξενώντας αντικείμενα και κειμήλια ανεκτίμητης αξίας, καθώς και τοιχογραφίες πραγματικούς θησαυρούς.
Το 1988 οι μονές των Μετεώρων συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενώ η ευρύτερη περιοχή των Μετεώρων- Αντιχασίων αποτελεί μέρος του δικτύου Natura 2000, καθώς φιλοξενεί σπάνεια είδη πουλιών και λουλουδιών.

Η δημιουργία της μοναστικής κοινότητας

Στο άγριο και απροσπέλαστο αυτό τοπίο, με τους φυσικούς, σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι αγγίζουν σε ύψος τα 200 μέτρα και πλάτος τα 300 μέτρα, βρήκαν προσοδοφόρο έδαφος οι χριστιανοί ασκητές που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή αρκετούς αιώνες πριν. Στην αρχή οι ασκητές προσεύχονταν σε μικρά παρεκκλήσια απομονωμένοι ο ένας από τον άλλο, τα γνωστά «προσευχάδια».
Οι πρώτοι ασκητές αναρριχήθηκαν στους πελώριους βράχους με τη χρήση σκαλωσιών οι οποίες στηρίζονταν σε δοκάρια, σφηνωμένα σε τρύπες μέσα στο βράχο. Με το πέρασμα των χρόνων χρησιμοποιήθηκαν το δίχτυ και ανεμόσκαλες, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα λαξεύτηκαν στους βράχους οι πρώτες σκάλες.
Η ακριβής χρονολογία για το πότε ακριβώς κατοικήθηκαν οι βράχοι δεν έχει καθοριστεί, ωστόσο, διάφοροι βυζαντινολόγοι πιστεύουν ότι αυτό συνέβη πριν τον 11ο αιώνα, ενώ άλλες ιστορικές πηγές αναφέρουν πως ο πρώτος ασκητής της περιοχής ήταν ο Βαρνάβας, που ίδρυσε την πολύ παλιά Σκήτη του Αγίου Πνεύματος μεταξύ 950-970, με την ίδρυση της Σκήτης της Μεταμορφώσεως από τον κρητικό μοναχό Ανδρόνικο να ακολουθεί στις αρχές του 1.000 μ.Χ. και τη Σκήτη των Σταγών ή Δούπιανη να ιδρύεται μεταξύ 1.150-1.160 μ.Χ.
Η ονομασία τους οφείλεται στον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, κτήτορα της μονής Μεγάλου Μετεώρου, ο οποίος έδωσε το όνομα «Μετέωρο» στον Πλατύ Λίθο που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1344. Πολλές ιερές μονές δημιουργήθηκαν έκτοτε μέσα σε διάστημα δύο αιώνων, με τα μοναστήρια συνολικά να φτάνουν στα 24.

Η μεγαλύτερη ύφεση και το απόγειο της ακμής τους

Η μεγαλύτερη ύφεση της μοναστικής ζωής στα Μετέωρα σημειώθηκε κατά την περίοδο της παρακμής και της πτώσης της βυζαντινής αυτοκρατορίας κατά τον 15ο αιώνα, ενώ από τα τέλη του 15ου αιώνα και κυρίως κατά τον 16ο αιώνα γνωρίζουν την μεγαλύτερη ακμή τους, καθώς νέες μονές, μοναστηριακά κτίσματα και καθολικά ιδρύονται εδώ, τα οποία χαρακτηρίζονται για τις απαράμιλλης τέχνης και αισθητικής αγιογραφίες τους.
Το απόγειο της ακμής της μοναστικής κοινότητας των Μετεώρων σημειώθηκε κατά τον 17ο αιώνα, εποχή που άρχισε και η παρακμή της, καθώς διάφορες δυσκολίες της εποχής όπως κατακτητές, επιδρομές ληστών και διάφοροι άλλοι παράγοντες οδήγησαν στην εγκατάλειψη από τους μοναχούς πολλών μονών ή ακόμη και στην καταστροφή τους. Σήμερα, συνολικά έξι μονές συνεχίζουν αδιάλλειπτα το έργο τους -Μεταμόρφωσης, Βαρλαάμ, Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά, Ρουσάνου, Αγίας Τριάδος, Αγίου Στεφάνου.

Επισκέψιμες μονές

Από τις συνολικά 24 μονές που δημιουργήθηκαν στους πέτρινους «γίγαντες» μόνο οι έξι λειτουργούν σήμερα, οι οποίες έχουν αναστηλωθεί με το μεγαλύτερο μέρος των τοιχογραφιών τους να σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση.
Μονή Μεγάλου Μετεώρου (Μονή Μεταμόρφωσης): Μοναστήρι αρρένων, το παλαιότερο και μεγαλύτερο των Μετεώρων, που σηματοδότησε και την οργανωμένη ζωή στα Μετέωρα. Σκαρφαλωμένο στον πιο επιβλητικό βράχο, κατέχει ηγετική θέση στο μοναστικό συγκρότημα, ενώ αποτελεί και το κύριο μουσείο για τους επισκέπτες. Στο ιερό του καθολικού υπάρχουν εξαιρετικές τοιχογραφίες της μακεδονικής σχολής, ενώ ένα από τα σημαντικότερα σημεία του το σκευοφυλάκιο όπου διατηρούνται τα κρανία των μοναχών που έχουν ζήσει σε αυτό στο πέρασμα των χρόνων.
Μονή Βαρλάαμ: Πρόκειται για ανδρικό μοναστήρι που δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα, αλλά οφείλει το όνομά του στον ασκητή Βαρλάαμ, ο οποίος κατοίκησε για πρώτη φορά στο βράχο τον 14ο αιώνα. Η μονή οργανώθηκε από τους αδερφούς Νεκτάριο και Θεοφάνη από την Ήπειρο και είναι γνωστή για το σπουδαίο αρχείο που διατηρεί στο μουσείο της το οποίο αποτελείται από αξιόλογα χειρόγραφα, σπάνια εκκλησιαστικά κειμήλια, μεταβυζαντινές φορητές εικόνες κ.α.
Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά: Η πρώτη μονή που συναντάται αριστερά ανεβαίνοντας από το Καστράκι, χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, ενώ ανακαινίστηκε κατά την πρώτη δεκαετία του 16ου αιώνα, με τις τοιχογραφίες του καθολικού από τον Κρητικό ζωγράφο Θεοφάνη Στρελίτζα του 1527 να θεωρούνται εξαιρετικό δείγμα μεταβυζαντινής ζωγραφικής, καθώς πρόκεται για το πιο παλιό υπογεγραμμένο έργο του ζωγράφου. Η μονή από τις αρχές του 20ου αιώνα εγκαταλείφθηκε, ενώ την δεκαετία του 1960 ανακαινίστηκε και αναστηλώθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Μονή Ρουσάνου: Γυναικείο μοναστήρι στο κέντρο των Μετεώρων, που καλύπτει το σύνολο του μικρού πλατώματος του απότομου βράχου όπου εντοπίζεται. Ιδρύθηκε το 1529 από τους αδελφούς ιερομόναχους οσίους Ιωάσαφ και Μάξιμο από τα Γιάννενα και είναι αφιερωμένο στην Αγία Βαρβάρα. Η ανάβαση εδώ πραγματοποιείται από δύο στέρεες γέφυρες. Ο διάκοσμος του καθολικού του ναού που δημιουργήθηκε το 1560 αποτελεί ένα από τα ωριμότερα ζωγραφικά σύνολα της «Κρητικής Σχολής».
Μονή Αγίας Τριάδος: Το «ψηλότερο» και πιο δυσπρόσιτο μοναστήρι των Μετεώρων, το οποίο προσεγγίζεται μετά από ανάβαση 140 σκαλοπατιών λαξευμένων στο βράχο. Η μαγευτική θέα στην κοιλάδα της Καλαμπάκας και τον Πηνειό ποταμό στα όσα εντυπωσιακά αντικρίζει κανείς από εδώ. Πρόκειται για το τρίτο αρχαιότερο μοναστήρι του συγκροτήματος, καθώς υπολογίζεται ότι οι πρώτοι ερημίτες έχτισαν εδώ τα ασκηταριά του στις αρχές του 14ου αιώνα. Για το χτίσιμο του μοναστηριού και το ανέβασμα των υλικών στο συγκεκριμένο βράχων χρειάστηκαν 70 χρόνια. Από το 1942 μέχρι και το 1961 έμεινε έρημο και ανακαινίστηκε εκ νέου το 1972. Σπάνια χειρόγραφα ανακαλύφθηκαν το 1909 σε μια κρύπτη, τα οποία φυλλάσσονται μαζί με τα χειρόγραφα των Μονών Ρουσάνου και Αναπαυσά στο σκευοφυλάκιο της Μονής Αγίου Στεφάνου.
Μονή Αγίου Στεφάνου: Ακριβώς πάνω από την Καλαμπάκα στο νότιο τμήμα του συγκροτήματος, η γυναικεία μονή του Αγίου Στεφάνου είναι η πιο εύκολα προσβάσιμη από όλο το μοναστικό συγκρότημα. Είναι ιδιαιτέρως γνωστή για την τίμια Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους που φυλάσσεται στους χώρους της, ενώ διακρίθηκε και για την συμβολή της στους εθνικούς αγώνες της χώρας και κυρίως την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, που χρησίμευε ως αρχηγείο και κρησφύγετο των Μακεδονομάχων. Στην παλιά τράπεζα σήμερα λειτουργεί μουσείο όπου φιλοξενούνται σημαντικά κειμήλια (υφαντά, χειρόγραφα, μεταβυζαντινές εικόνες, ξυλόγλυπτα κ.α.) τόσο της ίδιας της Μονής, όσο και χειρόγραφα που βρέθηκαν στις μονές των Αγίας Τριάδος και Ρουσάνου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


Σάββατο 18 Απριλίου 2020

Does the novel coronavirus have any links to a high-security lab in Wuhan?


Newfound asteroid the size of a house will fly safely by Earth Wednesday

A newly discovered asteroid about the size of a house will zip safely by Earth on Wednesday (April 15), passing just inside the orbit of the moon. 
The asteroid 2020 GH2 will pass Earth at a range of about 223,000 miles (359,000 kilometers). The average distance from the Earth to the moon is about 239,000 miles (385,000 km). 
Asteroid 2020 GH2 is about between 43 and 70 feet (13-70 meters) wide, or about the size of a detached house, according to data from the Center for Near Earth Object Studies at NASA's Jet Propulsion Laboratory and the agency's Asteroid Watch Twitter account. It was first discovered on Saturday (April 11) and is being tracked by astronomers at several observatories, including the Catalina Sky Survey at Mount Lemmon in Arizona, according to the Minor Planet Center at the Smithsonian Astrophysical Observatory in Cambridge, Massachusetts. 

This NASA graphic depicts the orbits of the Earth, the moon and the asteroid 2020 GH2 during its Earth flyby on April 15, 2020. (Image credit: NASA/JPL-Caltech)
Asteroid 2020 GH2 poses no impact risk to Earth during its flyby. While flying inside the moon's orbit sounds like a close shave by an asteroid, there's actually a lot of room. 
In a March 31 video shared on Twitter by NASA's Asteroid Watch Twitter account, Kelly Fast of the agency's Planetary Defense Coordination Office demonstrated just how much space is out there. She used a tennis ball as the moon and a basketball as the Earth, placing them 25 feet (7 meters) apart in a hallway — the scale distance between the Earth and moon. At that scale, a huge asteroid like the one that doomed the dinosaurs would be the size of a grain of salt, Fast said.  
"Space is pretty big," Fast said in the video, which is part of the NASA At Home project. "A close-approach asteroid is really starting to get close, maybe, when it gets within the distance of the weather satellites." Geostationary weather satellites orbit the Earth at a distance of about 22,000 miles (35,000 km). 
That's not to say that near-Earth asteroids don't represent a potential threat to Earth. Scientists with NASA's Planetary Defense Program and around the world regularly observe the skies for new and known asteroids that might pose a danger to Earth. 

ΠΩΣ Ο ΄΄ΙΟΣ΄΄ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ

Ιοί: μάχη με το αόρατο

«Αν γνωρίζεις τον εχθρό σου και τον εαυτό σου, μην φοβάσαι, θα νικήσεις ακόμα και σε εκατό μάχες» Σουν Τζου- Η τέχνη του πολέμου



Παρά την κοινή αίσθηση ότι είμαστε ο κυρίαρχος οργανισμός του πλανήτη, τα νούμερα είναι συντριπτικά. Ένας «αόρατος» κόσμος είναι αυτός που επικρατεί και δεν είναι άλλος από την ομάδα οργανισμών που, λόγω του πολύ μικρού τους μεγέθους, αποκαλούμε μικροοργανισμούς. Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί όχι μόνο δεν είναι βλαβεροί, αλλά είναι ωφέλιμοι ή και απαραίτητοι, καθώς διεξάγουν διεργασίες ανεκτίμητης αξίας όπως η αναγκαία ανακύκλωση χημικών στοιχείων και η παραγωγή χρήσιμων ουσιών. Έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στη γεωργία, στη βιομηχανία τροφίμων, στην παραγωγή χρήσιμης για τον άνθρωπο ενέργειας και στην καταπολέμηση της ρύπανσης. Ωστόσο, υπάρχουν μικροοργανισμοί που προκαλούν ασθένειες σε άλλους ζωντανούς οργανισμούς είτε πάντοτε (παθογόνοι μικροοργανισμοί) είτε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (δυνητικά παθογόνοι).
Στο φόντο της πανδημίας που βιώνουμε, μία συγκεκριμένη κατηγορία μικροοργανισμών βρίσκεται στο επίκεντρο, αυτή των ιών. Η εμφάνιση των ιών στη Γη είναι τόσο παλιά όσο και η εμφάνιση της ίδιας της ζωής, ίσως και περισσότερο. Οι ιοί καταχρηστικά αποκαλούνται μικροοργανισμοί, καθώς στην πραγματικότητα αποτελούν ένα όριο μεταξύ ζωντανών και μη ζωντανών δομών. Ένας ιός δεν αποτελείται από κύτταρα, αλλά είναι γενετικό υλικό κλεισμένο μέσα σε έναν σάκο από πρωτεΐνες. Οι περισσότεροι έχουν και ένα επιπλέον περίβλημα φτιαγμένο από λιπίδια. Είναι οι μικρότεροι απ’ όλους τους μικροοργανισμούς και δεν εμφανίζουν κανένα από τα χαρακτηριστικά της ζωής, έξω από τον ξενιστή τους, εκτός δηλαδή του οργανισμού τον οποίο προσβάλλουν. Δεν κινούνται, δεν αναπαράγονται, δεν επιτελούν καμία μεταβολική διεργασία και μπορούν να «επιβιώσουν» εκτός ξενιστή για κάποιο χρονικό διάστημα που διαρκεί από λίγες ώρες έως κάποιες ημέρες. Οι ιοί «ζωντανεύουν» μόνο όταν βρεθούν μέσα στα κύτταρα του ξενιστή τους, τους κυτταρικούς μηχανισμούς των οποίων χρησιμοποιούν για να παράξουν τις πρωτεΐνες τους και να αναπαράξουν το γενετικό τους υλικό, συχνά με καταστροφικές συνέπειες για τον ξενιστή. Οι ιοί, συνολικά, μπορούν να προσβάλλουν όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.
Σε γενικές γραμμές, οι διάφοροι ιοί εμφανίζουν εξειδίκευση τόσο στο είδος οργανισμού που αποτελεί τον ξενιστή τους όσο και στον τύπο κυττάρων που μολύνουν. Κάποιοι ιοί έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ένα μεγαλύτερο εύρος ξενιστών, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν πιο περιορισμένες επιλογές. Η οριζόντια μετάδοσή τους ανάμεσα στους ξενιστές τους, δηλαδή από το ένα άτομο στο άλλο, μπορεί να ακολουθεί μία ή και περισσότερες από τις παρακάτω οδούς, ανάλογα με τον ιό. Άμεση επαφή με ιστούς ή υγρά του σώματος μολυσμένου ατόμου, επαφή με μολυσμένες επιφάνειες (έμμεση επαφή), αερομεταφορά μέσω εισπνοής σταγονιδίων που περιέχουν ιούς, διά της κατάποσης (είτε μέσω κατανάλωσης μολυσμένου κρέατος/νερού είτε μέσω της επαφής του στόματος με ιικά σωματίδια) ή μέσω ενός ενδιάμεσου ζωντανού φορέα (π.χ. κουνούπι). Υπάρχουν ιοί που μπορεί να μεταφέρονται από ζώα στους ανθρώπους ή που μεταφέρθηκαν κάποια στιγμή στο (λιγότερο ή περισσότερο μακρινό) παρελθόν και προκαλούν κάποιες από τις ασθένειες που αποκαλούμε ζωονόσους. Ένα περίπου 60% των ανθρώπινων ασθενειών που προκαλούνται από μικροοργανισμούς είναι ζωονοσικές. Κάποιες από τις γνωστές μας τέτοιες ασθένειες είναι η γρίπη τύπου Α (H1N1, H1N2 κ.λπ.), o ιός του Ebola, το AIDS/HIV, το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS) και φυσικά η λοίμωξη από COVID-19.
Η επιτυχημένη είσοδος και πολλαπλασιασμός ενός ιού σε έναν οργανισμό εξαρτάται από μία πληθώρα παραγόντων, μεταξύ των οποίων τα στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού και η ικανότητα εισόδου στα κύτταρά του. Η ικανότητα εισόδου στα κύτταρα εξαρτάται από τη δομή και τη σύσταση του ιικού περιβλήματος, η οποία καθορίζεται από το γενετικό υλικό του ιού. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των οργανισμών, οι ιοί μπορούν να έχουν είτε DNA (δεοξυριβονουκλεϊνικό οξύ) είτε RNA (ριβονουκλεϊνικό οξύ) ως φορέα της γενετικής τους πληροφορίας, δηλαδή ως γενετικό υλικό. Όπως και όλων των υπόλοιπων οργανισμών, το γενετικό υλικό των ιών (όποιο και αν είναι αυτό) υφίσταται μικρότερες ή μεγαλύτερες αλλαγές στον χρόνο, επιτρέποντας την εμφάνιση μίας ποικιλίας στους ιούς.
Οι αλλαγές μπορούν να προκύψουν κυρίως από σφάλματα κατά τον πολλαπλασιασμό του ιού (μεταλλαγές) ή από ανταλλαγή γενετικού υλικού (γενετικός ανασυνδυασμός), για παράδειγμα μεταξύ δύο ιών που βρίσκονται στο ίδιο κύτταρο. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να οδηγήσουν και στην ικανότητα του ιού να προσβάλει έναν διαφορετικό ξενιστή απ’ αυτόν που μέχρι τώρα προσέβαλλε. Η «μετάβαση» ενός ιού σε έναν διαφορετικό τύπο ξενιστών έχει ως προϋπόθεση την επαφή των δύο πληθυσμών ξενιστών (του «παλιού» και του «νέου») και ενέχει τον κίνδυνο ξεσπάσματος μεγάλης κλίμακας επιδημιών ή και πανδημιών, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα των νέων ξενιστών δεν έχει ακόμα τα κατάλληλα εφόδια για να καταπολεμήσει με τον βέλτιστο τρόπο τον νέο του εχθρό.
Η οικογένεια των κορωνοϊών και συγκεκριμένα ένα μέλος της (SARS-CoV-2) είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της περιόδου στον πλανήτη. Οι κορωνοϊοί είναι μία, από χρόνια γνωστή μας, οικογένεια ιών που προσβάλλει διάφορα είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, και προκαλεί ασθένειες του αναπνευστικού, του εντερικού και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Έχει υπάρξει και στο πρόσφατο παρελθόν ζωονόσος προκαλούμενη από κορωνοϊό, το SARS, που μας απασχόλησε το 2003. Οι κορωνοϊοί έχουν ως γενετικό υλικό RNA και όπως και άλλοι RNA-ιοί χαρακτηρίζονται από μεγάλη μεταλλαξιμότητα, δηλαδή μεγάλο ρυθμό συσσώρευσης μεταλλάξεων στο γενετικό τους υλικό, που τους προσφέρει μεγάλη ποικιλομορφία και σε συνδυασμό με την τάση τους να ανασυνδυάζουν το γενετικό τους υλικό, παίζει κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξή τους. Μαζί με τα παραπάνω, το γεγονός ότι έχουν μικρό χρόνο γενιάς (αναπαράγονται γρήγορα) και μεγάλο αριθμό απογόνων, αυξάνει την πιθανότητα να προκύψουν μεγάλες αλλαγές σε μικρότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με άλλους οργανισμούς και να αποκτήσουν και νέους ξενιστές.
Μυρτώ Μπότσιου, Βιολόγος – https://www.eef.edu.gr/el/arthra/ioi-mahi-me-to-aorato/
Βιβλιογραφία
Domingo, E. (2010). Mechanisms of viral emergence. Veterinary research, 41(6), 38.
Fleischmann Jr, W.R.(1996) Viral Genetics. In Medical Microbiology. 4th edition. University of Texas Medical Branch at Galveston.
He, F., Deng, Y., & Li, W. (2020). Coronavirus Disease 2019 (COVID
19): What we know?. Journal of Medical 

Τι ψήφισαν οι Βριλησσιώτες

Εγγεγραμμένοι 22.775 Έγκυρα 12.151 Άκυρα 134 Συμμετοχή 12.386 Λευκά 101 ...