Το ερώτημα που κυριαρχεί σε όλους τους επενδυτές, σε κάθε χρονική στιγμή είναι
‘που οδηγείται ο γενικός δείκτης του χρηματιστηρίου’.
Στο ερώτημα αυτό ενσωματώνεται ουσιαστικά η επιθυμία της αποκόμισης κερδών. Την πιθανότητα της απώλειας ούτε συζητούν ούτε πιθανολογούν. Απλώς αναζητούν το κέρδος γρήγορα και σίγουρα.
Η μεγιστοποίηση του κέρδους γίνεται αυτοσκοπός, θεωρώντας ότι αποτελεί σιγουριά η αποκόμιση των κερδών.
Η ψευδαίσθηση ότι τα γνωρίζουμε όλα και ότι ‘κάποιος’ μας ‘είπε’ κάτι αποτελούν οδηγό για την μεγιστοποίηση αυτή των κερδών.
Όμως για να κερδίσουμε το μεγαλύτερο κέρδος θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει την αγορά στα πολύ ‘χαμηλά’ και την πώληση στα πολύ ‘υψηλά’. Ποιος, όμως, μπορεί να διαβεβαιώσει ότι μπορεί να επιτευχθεί;
Μια θεώρηση της αποκόμισης ισχυρών κερδών μπορεί να είναι ο εντοπισμός των χαμηλών της αγοράς αφού έχουμε την πρόθεση να επενδύσουμε, να αγοράσουμε. Ψάχνουμε, λοιπόν, να βρούμε τα χαμηλά χωρίς να απαιτούμε το απόλυτο χαμηλό!
Έτσι είναι αναγκαίο να βλέπουμε όχι μια περιορισμένη αγορά και μάλιστα τόσο μικρή όπως η Ελληνική, τη στιγμή μάλιστα που οι σημερινές περιορισμένες αγορές δεν έχουν στεγανά όπως συνέβαινε παλαιότερα αλλά το παγκοσμιοποιημένο χρήμα βρίσκει πολύ γρήγορα κανάλια χαμηλών, πιο γρήγορα ακόμη και από τους ντόπιους της αγοράς.
Η περίοδος που ζούμε είναι η αρχή μιας νέας οικονομικής επανάστασης, είναι η αρχή νέων δεδομένων για τις αγορές, είναι το μεταίχμιο μιας παλαιάς αντίληψης των αγορών και μιας νέας ανοιχτής και μη παραδοσιακής αγοράς.
Η δεκαετία του ’90 ήταν η δεκαετία της επανάστασης της πληροφορικής. Ο κλάδος γνώρισε μεγάλη δόξα, δηλαδή μεγάλα κέρδη. Κοντά στον κλάδο αποκόμισαν κέρδη και οι επενδυτές και βέβαια τα μεγαλύτερα κέρδη αποκόμισαν αυτοί που ‘είδαν’ την επερχόμενη επανάσταση ενωρίς για να τοποθετηθούν.
Ας παρατηρήσουμε σήμερα ότι μεγάλες παραδοσιακές εταιρείες και διαχρονικά κερδοφόρες κλονίζονται, δεν ακούγονται, τα κέρδη τους συρρικνώνονται, ο κύκλος εργασιών περιορίζεται, το ενεργητικό τους είτε είναι σταθερό είτε μικραίνει.
Οι εταιρείες μετάλλων, οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών, οι εταιρείες παραγωγικών προϊόντων βρίσκονται σε μια στασιμότητα ή και ακόμη σε μια πτωτική πορεία.
Αν εξετάσουμε εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο Αθηνών μια προς μια θα βρείτε μεγάλες εταιρίες με τιμές στο ταμπλώ από εξήντα λεπτά έως 1,30 ευρώ όταν οι τιμές παλαιότερα δεν ήταν κάτω από τα 3-4 ευρώ!!!
Τι φταίει, τι τελικά συμβαίνει;
Κατά την άποψή μου, μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, εποχή όπου διαμορφώνονται νέα δεδομένα στην σύνθεση των εταιρειών, στο αντικείμενο των εταιρειών. Ξεφεύγουμε από τις παραδοσιακές μεθόδους αντίληψης του επιχειρείν αλλά και του είδους του επιχειρείν. Οι νέες τεχνολογίες απορροφούν σήμερα μεγάλα κονδύλια. Οι δαπάνες έχουν στραφεί σε μεγάλες οικονομίες σε μορφές επένδυσης που δεν έχουν καμιά σχέση με τις παλαιού πια τύπου επενδύσεις.
Η πράσινη ανάπτυξη έχει ήδη προχωρήσει σε οικονομίες με ισχυρές υποδομές. Οι επενδύσεις που γίνονται στους χώρους αυτούς είναι σήμερα τεράστιες. Στην Ευρώπη, προηγούνται οι οικονομίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας. Έτσι είδαμε μόλις την περασμένη εβδομάδα το ‘θαύμα’ η Γαλλία και η Γερμανία να έχουν βγει από την ύφεση και να έρχονται σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τι οδήγησε τόσο γρήγορα τις οικονομίες αυτές στη διαφυγή από την ύφεση; Ο νέος τρόπος αντίληψης στο επιχειρείν και οι νέες μορφές επένδυσης. Είμαστε, λοιπόν, στην αρχή μιας νέας εποχής άρα και στα ‘χαμηλά’ που αναζητούμε, όπως αναφέραμε στην αρχή αυτού του άρθρου!!!
Οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας, για παράδειγμα, έχουν δώσει τρομερή ώθηση σε επενδύσεις νέων κεφαλαίων, τα οποία ήδη αποδίδουν αφού η ανάγκη χρήσης κι επομένως αγοράς πετρελαίου ως πρώτη ύλη περιορίστηκε. Αυτό έχει και μια άλλη θετική παράμετρο, προστασία του περιβάλλοντος όπου οι κυβερνήσεις έρχονται όχι μόνο να στηρίξουν δια λόγων αλλά στηρίζουν με έργα. Για παράδειγμα, οι επιδοτήσεις μέσα από ειδικά προγράμματα ανάπτυξης είτε από τους κρατικούς προϋπολογισμούς είτε από τις ευρωπαϊκά προγράμματα είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Τα πανεπιστήμια, έχουν αυξήσει τις δαπάνες τους στα πρότζεκτ που έχουν σχέση με αυτό το αντικείμενο και περιορίζουν τις δαπάνες σε άλλους τομείς. Οι έρευνες σ’ αυτούς τους τομείς της πράσινης ενέργειας, του σχεδιασμού των πόλεων κάτω από άλλο πρίσμα δομής, χρήση των φυσικών πηγών ενέργειας, έχουν στόχο την εκ βαθέων νέα θεώρηση της επιβίωσης στον πλανήτη που σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε την ριζική αντικατάσταση όλων των κτηριακών δομών, των υποδομών και της ποιότητας ζωής στον πλανήτη.
Έτσι διαμορφώνονται νέες βιομηχανίες, νέες τεχνολογίες από την αρχή ενώ οι παλαιές μπαίνουν στο περιθώριο. Αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή θα αυξηθεί είτε το θέλουμε είτε όχι ενώ η απασχόληση θα πάρει νέα μορφή και θα βρεθούν νέες μορφές θέσεων εργασίας.
Ήδη η χρήση του πετρελαίου ως βασική μορφή ενέργειας περιορίζεται και δεν αποκλείεται να δούμε στην επόμενη δεκαετία την τιμή του πετρελαίου στα 10 ευρώ!!!! Το σκέφτεστε τι πρόκειται να συμβεί στις παλαιού τύπου βιομηχανίες που χρησιμοποιούν το πετρέλαιο ως βασική μορφή ενέργειας; Όλο το συγκρότημα καταρρέει. Ήδη στη Γερμανία η κατανάλωση πετρελαίου στη βιομηχανία έχει περιοριστεί κατά 10% και έχει αντικατασταθεί από άλλες πηγές ενέργειας κυρίως από βιομάζα. Μεγάλη ανάπτυξη γνωρίζει και η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο ή από τον άνεμο (ανεμογεννήτριες, ηλιακοί συσσωρευτές). Ο σχεδιασμός είναι μέχρι το 2020 οι ανάγκες σε ενέργεια να έχουν καλυφθεί σε ποσοστό 35% από τις εναλλακτικές μορφές. Μια πλειάδα ανθρώπων, επιστημόνων, τεχνικών, υπαλλήλων και βοηθών απασχολούνται σε όλη την Γερμανία και διασχίζουν όλη τη χώρα προσπαθώντας να αναπτύξουν τις νέες αυτές τεχνολογίες. Έτσι προκύπτει και το γεγονός ότι γρήγορα η Γερμανία βγαίνει από την ύφεση αφού αποστασιοποιείται από τις παραδοσιακές μορφές επένδυσης και οργάνωσης. Η απασχόληση στρέφεται σε άλλες μορφές και οι Γερμανοί πολύ γρήγορα προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα.
Στην Αγγλία ήδη σχεδιάζεται (προχωρημένες οι μελέτες) η κατασκευή 100 οικιών, ως ένα πρότυπο οικισμού όπου η κατανάλωση ενέργειας γίνεται αποκλειστικά από ηλιακούς συσσωρευτές, με τους οποίους περιβάλλονται οι κατοικίες με ισχυρή αισθητική. Οι κοινωφελείς χώροι, οι υποδομές, οι δρόμοι, τα πάντα είναι σχεδιασμένα με βάση την κατανάλωση ηλιακής ενέργειας και προστασία στο περιβάλλον. Τα απόβλητα ανακυκλώνονται και αυτοδιαχειρίζονται από την ίδια την πόλη των ‘100’!
Ήδη λοιπόν στην Αγγλία γεννήθηκαν οι νέες μορφές επένδυσης και άρα δημιουργούνται συνθήκες μιας ανάκαμψης που δεν θα στηρίζεται στην παραδοσιακή μορφή δημιουργίας των επιχειρήσεων, των εταιρειών και άρα των κερδών. Ο ίδιος ο ιδιώτης μπορεί να γίνει ο παραγωγός ενέργειας και μάλιστα να αυτοδιαχειρίζεται και να αυτονομείται στον ενεργειακό τομέα.
Σκεφτείτε ότι ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλάζει αφού οι μικρές κοινωνίας μπορούν να αυτονομούνται ενεργειακά κι επομένως οι δαπάνες τους να περιορίζονται για την παραγωγή άλλων έργων που θα προστατεύουν το περιβάλλον και μόνος σκοπός θα είναι η ποιότητα ζωής των ανθρώπων! Η εξοικονόμηση αυτών των πόρων με τον περιορισμό των δαπανών θα φέρει νέα ανάπτυξη σε νέες πορείες.
Στη Γαλλία μόλις την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ ήταν 0,3% (στη Γερμανία 0,2%) έναντι πρόβλεψης συρρίκνωσης 0,2% για την Γερμανία και 0,3% για την Γαλλία. Η αύξηση του ΑΕΠ των δύο αυτών οικονομιών έδωσε ρυθμό ανάπτυξης στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης -0,1% ενώ αναμένονταν -0,5%!!!!
Όμως θα έλεγε κανείς πώς αυτά όλα συνδέονται με την χρηματιστηριακή αγορά κι επομένως στην αποκόμιση κερδών και μάλιστα μεγαλύτερων κερδών.
Ο ιστορικός της οικονομίας Charles Kindleberger θεωρεί ότι ένας νέος κύκλος και μάλιστα ολοκληρωμένος μπορεί να αναλυθεί σε πέντε στάδια.
1. Μετατόπιση: ‘Κάποια αλλαγή στις οικονομικές συνθήκες νέες και κερδοφόρες ευκαιρίες’. Για παράδειγμα, το νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, στηριγμένο στις νέες τεχνολογίες και στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, η αυτονομία των επιχειρήσεων στη χρήση ενέργειας ή ακόμη οι νέες ιδεολογίες και η απαγκίστρωση από τις παλαιές αγκιστρώσεις των κακοδιαχειριζομένων προϋπολογισμών. Η ανάγκη εμφάνισης νέων πολιτικών σχηματισμών, όπου θα έχουν ακυρωθεί όλες οι σημερινές αντιλήψεις της διαχείρισης της εξουσίας κι επομένως της οικονομίας.
2. Ευφορία: ‘Δημιουργείται μια αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία, όπου οι αυξήσεις εταιρικών κερδών οδηγούν σε ταχεία ανάπτυξη τιμών ενεργητικών’. Παράδειγμα φανερό και μόλις σύγχρονο είναι περίπτωση της Goldman.
3. Μανία και Φούσκα: ‘Οι προοπτικές για εύκολα χρηματιστηριακά κέρδη προσελκύουν <παρθένους> επενδυτές, οι οποίοι με τη σειρά τους προσελκύουν τους απατεώνες που θέλουν να τους ρουφήξουν τα χρήματά τους’. Τις επόμενες φούσκες θα τις περιμένουμε μετά το 2010, ίσως το 2012!
4. Κατάθλιψη: ‘Οι επαίοντες insiders αντιλαμβάνονται ότι τα κέρδη δεν υπάρχει περίπτωση να στοιχειοθετούν τις νέες εξωφρενικές αξίες ενεργητικών που έχουν εμφανιστεί και αρχίζουν να ρευστοποιούν κέρδη’. Παράδειγμα στη Νέα Υόρκη όπου είχαμε τα γνωστά φαινόμενα του 2007 και 2008.
5. Μετάπτωση ή απαξίωση: ‘Οι τιμές των ενεργητικών πέφτουν, οι μη επαίοντες outsiders ποδοπατιούνται στις εξόδους και η φούσκα σκάει’. Παράδειγμα το 2008 με την έναρξη της ύφεσης στην Αμερική και ο κλονισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο μπορεί να επαναληφθεί το 2012 κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Η περιγραφή τόσο ωραία του Kindleberger μας οδηγεί στον εντοπισμό μιας άλλης αρχής. Βρισκόμαστε πράγματι στην έναρξη ενός νέου κύκλου, έχουν αναπτυχθεί σημαντικές προϋποθέσεις για μια νέα ανοδική πορεία, που θα οδηγήσει στο σχηματισμό μιας νέας φούσκας, όπως ακριβώς την περίοδο του 1997-98. Αν δε παρατηρήσουμε καλά και τους σχηματισμούς του γενικών δεικτών στα χρηματιστήρια θα παρατηρήσουμε ότι οι δείκτες έχουν πάρει τέτοιες θέσεις, έτοιμες να δώσουν τα νέα υψηλά.
Μια σκέψη που θα μπορούσε να ενισχύσει την άποψη είναι η εξής: Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει δημιουργηθεί μια τεράστια έκρηξη χρεών στα 23,7 τρις. Δολάρια!!! Ποιος θα τα πληρώσει αυτά; Η κοπή νέου χρήματος και η τροφοδοσία της αγοράς με
νέο χρήμα από το πουθενά δεν λύνει το πρόβλημα. Δίνει την προσωρινή λύση της εξασφάλισης της ρευστότητας στην αγορά. Όμως η αγορά θα πρέπει να δημιουργήσει τους δικούς της μηχανισμούς να παράγει νέο χρήμα εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα νέες θέσεις εργασίας άρα εξασφαλίζοντας την κατανάλωση. Ο Πρόεδρος Ομπάμα, έδωσε την απαιτούμενη ρευστότητα, τώρα οι παραγωγικές μονάδες θα πρέπει να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες να δημιουργήσουν το νέο χρήμα. Αν οι συνθήκες αυτές είναι σύγχρονες, νέες τεχνολογίες, απεξαρτημένες από τις παραμέτρους των παραδοσιακών επενδυτικών σχεδίων και χρησιμοποιώντας εναλλακτικές μορφές ενέργειας τότε το αποτέλεσμα θα είναι οι γενικοί δείκτες των χρηματιστηρίων να δουν διπλάσιες τιμές απ’ ότι είδαμε στο 1999 και 2000 σε όλο τον πλανήτη. Ήδη στην Αμερική τα πρώτα σημάδια της νέας ανάκαμψης και του σύγχρονου τρόπου αντίληψης έχουν φανεί και θα είναι το λιγότερο ουτοπία να το περιγελούμε απαξιωτικά. Έτσι θα απορροφηθούν και τα τεράστια χρέη που δημιουργήθηκαν!!!
Τρεις μεγάλοι οικονομολόγοι θεωρούν ότι η ύφεση μπορεί να φαίνεται ότι ξεπερνιέται αλλά μπορεί να κρύβει και νεόυς κινδύνους. Οι Νομπελίστες οικονομολόγοι Τζόζεφ Στίγκλιτς, Νούριελ Ρουμπίνι και Πολ Γκρούγκμαν έχουν ταυτόσημες απόψεις με δύο από τους μεγαλύτερους επενδυτές του κόσμου, Τζόρτζ Σόρος και Τζόν Πόλσον. Η ύφεση φαίνεται να πέρασε αλλά όχι ότι δεν θα μπορεί να υπάρξουν αναταράξεις!!!
Ο Τζον Πόλσον όμως εξασφάλισε το τρομακτικό ποσό κερδών των 5,7 δις δολάρια στα δύο τελευταία χρόνια όταν έβλεπε την φούσκα να ξεφουσκώνει κι εκείνος ‘σόρταρε’ τα επισφαλή δάνεια των τραπεζών!
Τώρα όλοι ‘βλέπουν’ την διαφυγή και τον σχηματισμό του διπλού πάτου των αγορών (σχηματισμός W) ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι και είναι έτοιμοι να ‘μπουν’ να μην πω ότι έχουν ήδη ‘μπει’ στις αγορές!!!
Η έναρξη μιας νέας εποχής ανατέλλει, το 2010 είναι πολύ κοντά κι ένας νέος ‘ταύρος’ δυνατός και καθαρόαιμος γεννήθηκε!!! Η FED οδηγείται για μεγαλύτερη ακόμη σιγουριά και ενίσχυση αυτής της πορείας στην συνέχιση των αγορών των αμερικανικών ομολόγων που συνδέονται με τα στεγαστικά δάνεια και το 2010 συνολικής αξίας 1,45 δις δολάρια ώστε να δώσει ώθηση στην αγορά των ομολόγων.
Η Ευρώπη με άλλο τρόπο αντιμετώπισης, περισσότερο συντηρητικό αφού δεν έχει τόσο σημαντικό πρόβλημα όσο η αμερικανική αγορά, βρίσκει τους νέους δρόμους διαφυγής προς τα ‘κέρδη’ και την ανάπτυξη. Και οι δύο μεγάλες αγορές, συνδεδεμένες ως μια, παρασύροντας μαζί τους και τις άλλες δύο σημαντικές αγορές την Κινεζική και την Ρωσική βοηθούν στην εμφάνιση του ισχυρού ‘ταύρου’.
Όμως όσο πιο ισχυρός είναι ο ταύρος στη γέννησή του άλλο τόσο οι καταστροφές που μπορεί να αφήσει πίσω του στο ‘υαλοπωλείο’ θα είναι ισχυρότατες!
Ο ‘ταύρος’ του 1997-98 γνωρίσαμε τι καταστροφές άφησε πίσω του το 2000-01!!!
Σκεφτείτε ο νέος αυτός ‘ταύρος’ που θα έχει 100 φορές μεγαλύτερη ισχύ απ’ αυτόν του 1997 τι μπορεί να αφήσει!!!
Άξιο παρατήρησης είναι το γεγονός ότι ο χρόνος εξέλιξης του φαινομένου του κύκλου το 1997 ήταν τρία με τέσσερα χρόνια, τώρα οι συνθήκες έχουν διαμορφωθεί τόσο ισχυρά ώστε η εξέλιξη του κύκλου μπορεί να διαρκέσει το μισό διάστημα. Έτσι, πιθανόν, κάποιοι να θεωρούν ότι το σκάσιμο της νέας φούσκας να βρεθεί στα 2012.
Έτσι έχουμε τον κύκλο μπροστά μας να σχηματίζεται τώρα (άρα μπορούμε να ‘μπούμε’ άφοβα άρα είμαστε στα ‘χαμηλά’, που λέγαμε στην αρχή) το 2009 ενώ μέχρι το 201ο έχουμε κάθε περιθώριο να διορθώσουμε και να δούμε πότε έχουν το μέγιστο δυνατό κέρδος!!
Γιατί όμως ο ‘ταύρος’ θα αφήσει εκατό φορές μεγαλύτερες καταστροφές πίσω του σ’ αυτό τον κύκλο; Δείτε γιατί. Όλοι οι επενδυτές, με όποια χαρακτηριστικά και αν έχουν, έχουν μια νέα ιδιότητα, ένα πλεονέκτημα για τους ίδιους, τη γνώση και την εμπειρία ίσως και τον φόβο. Κι αν ακόμη δεν την έχουν οι σύμβουλοί τους και οι σημερινοί επαγγελματίες των αγορών σίγουρα την έχουν όταν το 1997-8 κανείς δεν ήξερε τίποτα!!!
Έτσι όλοι θα είναι έτοιμοι στη ρευστοποίηση, στην πώληση, στον αποχωρισμό, στη φυγή!!! Τώρα θα ξέρουν τουλάχιστον οι πιο πολλοί ότι θα υπάρξει το ‘σκάσιμο’ της φούσκας. Και τότε στην σκέψη αυτή σκεφτείτε την ομαδική φυγή….!!! Ο ‘ταύρος’ δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο!!!!
Ποιος θα πληρώσει τη νέα ζημιά; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα αυτό τώρα. Δεν μπορώ να απαντήσω έτσι εύκολα τούτη την ώρα. Αυτό που έρχεται στο μυαλό μου είναι ότι ένας βασικός αποδέκτης αυτού του σκασίματος της φούσκας θα είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που και ευάλωτο είναι και δεν μπορεί να προστατευθεί εκ των πραγμάτων. Το παράδειγμα το είδαμε το 2007 στην Αμερική. Οι φούσκες έσκαγαν η μια μετά την άλλη σε χρόνο μηδέν. Έχω, λοιπόν, την αίσθηση ότι το ‘υαλοπωλείο’ θα είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα!
Το άρθρο συνοδεύεται με το διάγραμμα του γενικού δείκτη την τελευταία δεκαετία. Δείτε ότι ο ΓΔ στις 16 Αυγούστου 1999 βρίσκονταν στις 4939 μονάδες, ψηλότερα απ’ ότι σήμερα αφού βρισκόμασταν σε πλήρη εξέλιξη του κύκλου του ‘ταύρου’ που είχε γεννηθεί στις αρχές του 1997!
Δείτε, επίσης πώς οι όγκοι συναλλαγών είναι πυκνότεροι και υψηλότεροι σήμερα απ’ ότι στον Αύγουστο του 1999. Τότε οι επαίοντες outsiders είχαν αρχίσει να παρουσιάζουν τις πρώτες ‘επιφυλάξεις’ για το τέλος της ισχυρής ανόδου και είχαν εντοπίσει τον ‘ταύρο’ στο ‘υαλοπωλείο’! Αν βλέπαμε τους όγκους συναλλαγών το 1997 θα διαπιστώναμε ότι είναι παρόμοιοι με τους σημερινούς, τηρουμένων των αναλογιών.
Ο νέος ‘ταύρος’ ‘βλέπει’ νέες κατακτήσεις σε ψηλότερα του 2000-01 και ετοιμάζεται στη συνέχεια να μην αφήσει τίποτα όρθιο.
Ετοιμαστείτε, λοιπόν, σύμφωνα με το πιο πάνω σενάριο να υποδεχθείτε τα νέα υψηλά, ετοιμαστείτε να ‘μπείτε’ άφοβα γιατί εντοπίσαμε τα ‘χαμηλά’. Και το κάναμε γιατί έχουμε και την εμπειρία και την γνώση!!!
Κι αν ακόμη δεν εξελιχθεί απόλυτα έτσι τούτο το σενάριο η πραγματικότητα δεν θα διαφέρει και πολύ!!!
2009-08-15
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΗΣΗΣ
