Ουσιαστικά καταργείται το Πράσινο Ταμείο

Με παρέμβαση της τελευταίας στιγμής στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, το Πράσινο Ταμείο ουσιαστικά καταργείται. Με την αιφνίδια προσθήκη της παρ. 6 στο άρθρο 39 προβλέπεται ότι το 95% των πόρων του Πράσινου Ταμείου θα διοχετευθούν στον Κρατικό Προϋπολογισμό και μόλις το 5% θα αξιοποιηθούν για τους σκοπούς, για τους οποίους θεσπίστηκε. Η δημιουργία του Πράσινου Ταμείου με το ν. 3889/2010 ήταν μια πρωτοβουλία προς τη σωστή κατεύθυνση και σκοπό είχε να συγκεντρώσει τους, μέχρι πρότινος, διάσπαρτους περιβαλλοντικούς πόρους σε ένα φορέα και να τους διοχετεύσει σε παρεμβάσεις με περιβαλλοντική και αναπτυξιακή διάσταση. Παράλληλα, το Πράσινο Ταμείο δημιούργησε και το απαραίτητο νομικό - συνταγματικό υπόβαθρο, χωρίς το οποίο θα ήταν αδύνατο να λειτουργήσουν πρακτικά ρυθμίσεις, όπως η τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων και των αυθαιρέτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα έσοδα που θα προέκυπταν από αυτές τις παρεμβάσεις θα ήταν σημαντικά και είχαν συνυπολογιστεί από την κυβέρνηση στους δημοσιονομικούς στόχους του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.


Πέραν του θεσμικά απαράδεκτου τρόπου με τον οποίο έγινε η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση, η απόφαση του υπουργού Οικονομικών είναι πολιτικά και νομικά μετέωρη, αμφίβολης δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Είναι, εξάλλου, ακατανόητη η σιωπή του αρμόδιου υπουργού Περιβάλλοντος κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος, εάν δεν την αγνοεί, προφανώς συμφωνεί. Η κυβέρνηση ή δεν καταλαβαίνει ή κάνει πώς δεν καταλαβαίνει τις αυτονόητες συνέπειες της απόφασής της: η κατάργηση του Πράσινου Ταμείου θα έχει τόσο νομικές παρενέργειες, καθώς οι ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους και τα αυθαίρετα θα καταπέσουν με την πρώτη προσφυγή στο ΣτΕ, όσο και δημοσιονομικές, με σημαντικά διαφυγόντα έσοδα για το Κράτος, ενώ για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση εμφανίζεται ανακόλουθη απέναντι στους πολίτες που είτε ρύθμισαν, είτε επρόκειτο να ρυθμίσουν πολεοδομικές τους εκκρεμότητες.