Να σταματήσει η πίεση που δέχεται η Ελλάδα για την αναδιάρθρωση των υποχρεώσεών της, ζητά ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και σύμβουλος του πρωθυπουργού σε άρθρο του στους Financial Times, όπου και αναλύει τους κινδύνους που έχει μία ενδεχόμενη αναδιάρθρωση για την Ελλάδα αλλά και ευρύτερα για την Ευρωζώνη.
Ο κ. Παπαδήμος αναφέρει ότι τα πιθανά οφέλη από την ανακούφιση του χρέους θα είναι πολύ μικρότερα από ό,τι υποστηρίζεται, ενώ η διαδικασία εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους όχι μόνο για τη χώρα αλλά συνολικά για το ευρωσύστημα. Τα οφέλη μιας αναδιάρθρωσης χρέους ενός κράτους της Ευρωζώνης, τονίζει ο κ. Παπαδήμος, εξαρτώνται από την κατανομή των πιστωτών και την ικανότητά τους να απορροφήσουν τις ζημίες χωρίς να καταφύγουν σε κυβερνητική υποστήριξη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, σημειώνει, το 30% του χρέους (η ονομαστική αξία του οποίου στο τέλος Ιουλίου ήταν 366 δισ. ευρώ) ανήκει σε Ελληνες, κυρίως τράπεζες, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία. Ενα σημαντικό «κούρεμα» του χρέους θα οδηγούσε τους οργανισμούς αυτούς σε αναζήτηση κρατικής βοήθειας (ακυρώνοντας έτσι το όφελος από τη μείωση του χρέους). Παράλληλα, οι απώλειες των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρήσεων εκτός του χρηματοοικονομικού τομέα θα έπλητταν την οικονομική δραστηριότητα και κατ’ επέκταση τα φορολογικά έσοδα. Επιπλέον, μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στην κατοχή θεσμικών φορέων (ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.ά.) και τυχόν σημαντική απομείωση των δανείων αυτών επίσης θα απαιτούσε την παρέμβαση των κυβερνήσεων για την ενίσχυσή τους.
Για σειρά λόγων οι φορείς αυτοί δεν μπορούν να επιβαρυνθούν με το κόστος μιας αναδιάρθρωσης. Ετσι, μόνο το 40% του χρέους βρίσκεται στην κατοχή ξένων ιδιωτών επενδυτών και ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% θα οδηγούσε σε μείωση του συνολικού κόστους μόνο κατά 20%. Ενα τέτοιο «κούρεμα» θα απελευθέρωνε μεγάλους κινδύνους.
Ο κ. Παπαδήμος αναφέρει ότι τα πιθανά οφέλη από την ανακούφιση του χρέους θα είναι πολύ μικρότερα από ό,τι υποστηρίζεται, ενώ η διαδικασία εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους όχι μόνο για τη χώρα αλλά συνολικά για το ευρωσύστημα. Τα οφέλη μιας αναδιάρθρωσης χρέους ενός κράτους της Ευρωζώνης, τονίζει ο κ. Παπαδήμος, εξαρτώνται από την κατανομή των πιστωτών και την ικανότητά τους να απορροφήσουν τις ζημίες χωρίς να καταφύγουν σε κυβερνητική υποστήριξη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, σημειώνει, το 30% του χρέους (η ονομαστική αξία του οποίου στο τέλος Ιουλίου ήταν 366 δισ. ευρώ) ανήκει σε Ελληνες, κυρίως τράπεζες, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία. Ενα σημαντικό «κούρεμα» του χρέους θα οδηγούσε τους οργανισμούς αυτούς σε αναζήτηση κρατικής βοήθειας (ακυρώνοντας έτσι το όφελος από τη μείωση του χρέους). Παράλληλα, οι απώλειες των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρήσεων εκτός του χρηματοοικονομικού τομέα θα έπλητταν την οικονομική δραστηριότητα και κατ’ επέκταση τα φορολογικά έσοδα. Επιπλέον, μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους είναι στην κατοχή θεσμικών φορέων (ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.ά.) και τυχόν σημαντική απομείωση των δανείων αυτών επίσης θα απαιτούσε την παρέμβαση των κυβερνήσεων για την ενίσχυσή τους.
Για σειρά λόγων οι φορείς αυτοί δεν μπορούν να επιβαρυνθούν με το κόστος μιας αναδιάρθρωσης. Ετσι, μόνο το 40% του χρέους βρίσκεται στην κατοχή ξένων ιδιωτών επενδυτών και ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% θα οδηγούσε σε μείωση του συνολικού κόστους μόνο κατά 20%. Ενα τέτοιο «κούρεμα» θα απελευθέρωνε μεγάλους κινδύνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου