ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Πόσο σημασία έχει τελικά να προβλέπει ο δήμος και να μην υλοποιείται; Πόσο σημασία έχει να καταγράφει για να εντυπωσιάσει αν εκείνος ούτε μελετά σε βάθος ούτε και ενεργεί προς την κατεύθυνση απόκτησης των ανάλογων πόρων;
Αν όλα τα στηρίζει στην πιθανότητα να επιχορηγηθεί από το κράτος, που ναι μεν οφείλει αλλά ούτε μπορεί ούτε και θέλει πολλές φορές, θέτοντας σε εξάρτηση την τοπική αυτοδιοίκηση (κι ας κόψουμε το ‘αυτο’ γιατί δεν αυτοδιοικείται σε κανένα επίπεδο).
Εμείς λέμε ότι τελικά όλοι οι προϋπολογισμοί είναι εντελώς πλασματικοί, εντελώς εικονικοί. Για παράδειγμα, η απόκτηση του Ο.Τ. 61 καταγράφεται ως έσοδο και ταυτόχρονα ως έξοδο στους προϋπολογισμούς επί 13 χρόνια με ύψος 10 εκατομμυρίων ευρώ περίπου και δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη με πολλές πιθανότητες να μην υλοποιηθεί ποτέ.
Κι άλλα παραδείγματα μπορούμε να δώσουμε όχι αυτού του μεγέθους αλλά ως άθροισμα αλλοιώνουν την πραγματικότητα της οικονομικής ταυτότητας του δήμου.
Βέβαια η κατάρτιση ενός προϋπολογισμού είναι απαραίτητη και υποχρεωτική από τον νόμο. Είναι ο ΄΄μπούσουλας΄΄ ενός συνόλου προβλεπόμενων πράξεων, που δεν αποτελεί και δέσμευση για την υλοποίησή τους.
Η πραγματικότητα καταγράφεται ουσιαστικά στους ισολογισμούς, οι οποίοι κατατίθενται περί τον Οκτώβριο του επομένου έτους της χρήσης.
Έτσι μπορούμε να σας δώσουμε τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης των χρήσεων 2009 και 2010, που έχουμε τους ισολογισμούς.
Εδώ φαίνεται τι στην πραγματικότητα διαχειρίστηκε ο δήμος σε κάθε χρόνο λειτουργίας του και τι αποτελέσματα έφερε από την λειτουργία του.
Αυτό έχει την δική του αξία.
2009 2010
ΕΣΟΔΑ ΕΚΜ/ΣΗΣ 15.193.192 14.283.000
ΕΞΟΔΑ ΕΚΜ/ΣΗΣ 13.310.320 15.193.192
ΕΞΟΔΑ ΛΕΙΤ/ΓΙΑΣ 4.359.153 4.118.795
ΑΠΟΤEΛΕΣΜ ΕΚΜ/ΣΗΣ -1.176.593 -1.812.118
Τι διαπιστώνει κανείς, λοιπόν. Από την λειτουργία του δήμου και στις δυο χρονιές λειτουργίας του τα έξοδα ήταν περισσότερα από το έσοδα για την λειτουργία του. Δηλαδή, κάνοντας την, ίσως λανθασμένη για αρκετούς την υπόθεση, ότι ο δήμος είναι ένας οργανισμός, μια επιχείρηση, που δουλεύει, παράγει και πληρώνεται γι’αυτό δεν έχει έστω ένα μηδενικό αποτέλεσμα δηλαδή ούτε κέρδος ούτε ζημιά. Αντίθετα παράγει χρέος αφού η απόδοσή του είναι μικρότερη των εισροών του.
Αυτό μπορεί κανείς να το διαβάσει και αλλιώς. Δεν πληρώνεται αυτό που παράγει.
Εδώ για μας είναι το μυστικό μιας επιτυχίας.
Αφού ο χρηματοδότης (το κράτος) είτε είναι αναξιόπιστος είτε διαχειρίζεται κακώς είτε είναι ανίκανος, δεν θα πρέπει να ληφθούν μέτρα (από τον δήμο) ώστε οι δημότες να μην επηρεάζονται από τις κακές και ανίκανες αυτές διοικήσεις που διαχειρίζονται την οικονομία;
Μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμη αυτή κατάσταση; Εμείς απαντούμε με βεβαιότητα όχι.
Έτσι θα εξηγηθούν οι περιορισμοί στις αμοιβές των εργαζομένων, έτσι δεν θα ικανοποιούνται όλες οι αιτήσεις στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς έτσι θα καταφεύγει σε ερμαφρόδιτες λύσεις τύπου, χρηματοδοτήσεις ΕΕΤΑΑ, έτσι θα υπάρχουν τροφεία, έτσι θα υπάρχει οικονομική συμμετοχή στον πολιτισμό και στον αθλητισμό από τους δημότες.
Κάποιοι βέβαια θα ρωτήσουν, καλά τα κρίνουμε, καλά τα λέμε, ποια άλλη λύση θα μπορούσε να υπάρχει;
Το ερώτημα σωστό και σοβαρό και ουσιώδες είναι. Εμείς λέμε ότι πάντα υπάρχουν λύσεις, που μπορεί να έχουν διάφορες μορφές. Δεν είναι λύση πάντως να περιμένουμε να οδηγηθούμε στο.. τέλος, δηλαδή στο…… δυστυχώς πτωχεύσαμε!!!
Οι σκέψεις και οι προτάσεις στον άλλο φάκελο ‘’λύσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση΄΄ όταν θα τον ανοίξουμε.
Ωστόσο επειδή καταγράφηκε υψηλό ενδιαφέρον για τα οικονομικά από τους φίλους αναγνώστες στείλτε τις δικές σας σκέψεις και προτάσεις.
Ας ανοίξει ένας διάλογος έστω και με αυτές τις συνθήκες.
Εμείς θα ανοίξουμε τον φάκελο κάποια στιγμή. Αν υπάρξει το ίδιο ενδιαφέρον με αυτό που κατέδειξαν αρκετοί δημότες, θα τον ανοίξουμε νωρίτερα.
Πόσο σημασία έχει τελικά να προβλέπει ο δήμος και να μην υλοποιείται; Πόσο σημασία έχει να καταγράφει για να εντυπωσιάσει αν εκείνος ούτε μελετά σε βάθος ούτε και ενεργεί προς την κατεύθυνση απόκτησης των ανάλογων πόρων;
Αν όλα τα στηρίζει στην πιθανότητα να επιχορηγηθεί από το κράτος, που ναι μεν οφείλει αλλά ούτε μπορεί ούτε και θέλει πολλές φορές, θέτοντας σε εξάρτηση την τοπική αυτοδιοίκηση (κι ας κόψουμε το ‘αυτο’ γιατί δεν αυτοδιοικείται σε κανένα επίπεδο).
Εμείς λέμε ότι τελικά όλοι οι προϋπολογισμοί είναι εντελώς πλασματικοί, εντελώς εικονικοί. Για παράδειγμα, η απόκτηση του Ο.Τ. 61 καταγράφεται ως έσοδο και ταυτόχρονα ως έξοδο στους προϋπολογισμούς επί 13 χρόνια με ύψος 10 εκατομμυρίων ευρώ περίπου και δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη με πολλές πιθανότητες να μην υλοποιηθεί ποτέ.
Κι άλλα παραδείγματα μπορούμε να δώσουμε όχι αυτού του μεγέθους αλλά ως άθροισμα αλλοιώνουν την πραγματικότητα της οικονομικής ταυτότητας του δήμου.
Βέβαια η κατάρτιση ενός προϋπολογισμού είναι απαραίτητη και υποχρεωτική από τον νόμο. Είναι ο ΄΄μπούσουλας΄΄ ενός συνόλου προβλεπόμενων πράξεων, που δεν αποτελεί και δέσμευση για την υλοποίησή τους.
Η πραγματικότητα καταγράφεται ουσιαστικά στους ισολογισμούς, οι οποίοι κατατίθενται περί τον Οκτώβριο του επομένου έτους της χρήσης.
Έτσι μπορούμε να σας δώσουμε τα αποτελέσματα εκμετάλλευσης των χρήσεων 2009 και 2010, που έχουμε τους ισολογισμούς.
Εδώ φαίνεται τι στην πραγματικότητα διαχειρίστηκε ο δήμος σε κάθε χρόνο λειτουργίας του και τι αποτελέσματα έφερε από την λειτουργία του.
Αυτό έχει την δική του αξία.
2009 2010
ΕΣΟΔΑ ΕΚΜ/ΣΗΣ 15.193.192 14.283.000
ΕΞΟΔΑ ΕΚΜ/ΣΗΣ 13.310.320 15.193.192
ΕΞΟΔΑ ΛΕΙΤ/ΓΙΑΣ 4.359.153 4.118.795
ΑΠΟΤEΛΕΣΜ ΕΚΜ/ΣΗΣ -1.176.593 -1.812.118
Τι διαπιστώνει κανείς, λοιπόν. Από την λειτουργία του δήμου και στις δυο χρονιές λειτουργίας του τα έξοδα ήταν περισσότερα από το έσοδα για την λειτουργία του. Δηλαδή, κάνοντας την, ίσως λανθασμένη για αρκετούς την υπόθεση, ότι ο δήμος είναι ένας οργανισμός, μια επιχείρηση, που δουλεύει, παράγει και πληρώνεται γι’αυτό δεν έχει έστω ένα μηδενικό αποτέλεσμα δηλαδή ούτε κέρδος ούτε ζημιά. Αντίθετα παράγει χρέος αφού η απόδοσή του είναι μικρότερη των εισροών του.
Αυτό μπορεί κανείς να το διαβάσει και αλλιώς. Δεν πληρώνεται αυτό που παράγει.
Εδώ για μας είναι το μυστικό μιας επιτυχίας.
Αφού ο χρηματοδότης (το κράτος) είτε είναι αναξιόπιστος είτε διαχειρίζεται κακώς είτε είναι ανίκανος, δεν θα πρέπει να ληφθούν μέτρα (από τον δήμο) ώστε οι δημότες να μην επηρεάζονται από τις κακές και ανίκανες αυτές διοικήσεις που διαχειρίζονται την οικονομία;
Μπορεί να χαρακτηριστεί βιώσιμη αυτή κατάσταση; Εμείς απαντούμε με βεβαιότητα όχι.
Έτσι θα εξηγηθούν οι περιορισμοί στις αμοιβές των εργαζομένων, έτσι δεν θα ικανοποιούνται όλες οι αιτήσεις στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς έτσι θα καταφεύγει σε ερμαφρόδιτες λύσεις τύπου, χρηματοδοτήσεις ΕΕΤΑΑ, έτσι θα υπάρχουν τροφεία, έτσι θα υπάρχει οικονομική συμμετοχή στον πολιτισμό και στον αθλητισμό από τους δημότες.
Κάποιοι βέβαια θα ρωτήσουν, καλά τα κρίνουμε, καλά τα λέμε, ποια άλλη λύση θα μπορούσε να υπάρχει;
Το ερώτημα σωστό και σοβαρό και ουσιώδες είναι. Εμείς λέμε ότι πάντα υπάρχουν λύσεις, που μπορεί να έχουν διάφορες μορφές. Δεν είναι λύση πάντως να περιμένουμε να οδηγηθούμε στο.. τέλος, δηλαδή στο…… δυστυχώς πτωχεύσαμε!!!
Οι σκέψεις και οι προτάσεις στον άλλο φάκελο ‘’λύσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση΄΄ όταν θα τον ανοίξουμε.
Ωστόσο επειδή καταγράφηκε υψηλό ενδιαφέρον για τα οικονομικά από τους φίλους αναγνώστες στείλτε τις δικές σας σκέψεις και προτάσεις.
Ας ανοίξει ένας διάλογος έστω και με αυτές τις συνθήκες.
Εμείς θα ανοίξουμε τον φάκελο κάποια στιγμή. Αν υπάρξει το ίδιο ενδιαφέρον με αυτό που κατέδειξαν αρκετοί δημότες, θα τον ανοίξουμε νωρίτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου