Αναμφίβολα η χθεσινή πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος κ. Τσίπρα από το βήμα της ΔΕΘ αποτελεί θέμα συζήτησης και προβληματισμού.
Και μόνο ως πρόταση μοντέλο, που περιλαμβάνει ανατροπές στην διαχείριση της σημερινής οικονομικής συγκυρίας είναι αναγκαίο, αν θέλουμε να χρησιμοποιούμε τον διάλογο ως μέσο επικοινωνίας και δημιουργικής δημοκρατίας, να συζητηθεί.
Εμείς δεν θα παρασυρθούμε από την κυβερνητική αντίδραση, η οποία εν πολλοίς, εξυπηρετεί πολιτικέ σκοπιμότητες και θα παραθέσουμε τον δικό μας απλό αλλά ουσιαστικό αντίλογο.
Γενικώς διαπιστώσαμε ότι κινείται στη σφαίρα του παρωχημένου λόγου των παροχών. Όμως δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσουμε μια άλλη ιδέα σχετικά με την διαχείριση των υποχρεώσεων και και κυρίως των δημοσιονομικών.
Γενικώς η πρόταση παρουσιάζει πολλούς αγνώστους παράγοντες και παραδοχές. Το ύψος των 17,5 περίπου δις που θα απαιτηθεί για την εφαρμογή του έχει τον σημαντικό παράγοντα του χρόνου. Αν το δει κανείς στην εφαρμογή του αυτό ακριβώς θα παρατηρήσει.
Για παράδειγμα το γεγονός ότι προβλέπει είσπραξη από την φοροδιαφυγή ποσό πάνω από 3 δις δεν είναι και σημείο που να αποδεχθεί κανείς ότι θα εφαρμοστεί σε μικρό χρόνο. Άλλωστε το σημείο αυτό το επικαλείται και η σημερινή κυβέρνηση και όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Παρ΄όλα αυτά ποτέ δεν εισέπραξαν τέτοια ποσά.
Τα 3 δις που προβλέπει από τα ληξιπρόθεσμα δημιουργεί επιφυλάξεις όταν η φοροδοτική ικανότητα του πολίτη έχει ήδη εξαντληθεί. Μεγάλα ποσά από τα ληξιπρόθεσμα είναι αδύνατο να εισπραχθούν παρ΄όλο που προβλέπονται στον προϋπολογισμό και είναι στοιχείο που επικαλείται κάθε πολιτική παράταξη και που νομίζουμε είναι για εντυπώσεις και μόνο. Ισχυρό παράδειγμα για την προκειμένη περίπτωση θα αναφέρουμε την περίπτωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 7 δις από την ΄΄ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ΄΄ , η οποία ούτε υφίσταται σήμερα ούτε προβλέπεται να εισπραχθούν ποτέ.
Η απόδοση στο κυνήγι της φοροδιαφυγής πότε θα μπορούσε να αποδώσει όταν απαιτείται τουλάχιστον σε μια πρώτη φάση το στήσιμο ενός ισχυρού μηχανισμού στον τομέα κυρίως της εντόπισης και του ελέγχου offshore εταιρειών.
Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και η αντικατάστασή του από έναν άλλο φόρο που θα αναφέρεται στην μεγάλη, κυρίως, ακίνητη περιουσία είναι στην σωστή κατεύθυνση αλλά ενέχει και πάλι μέσα του το τι φορολογείται τελικώς, η κατοχή της περιουσίας ή το έσοδο. Στο ερώτημα αυτό δεν υπήρξε καμιά παρατήρηση τελικά από την συζήτηση.
Η πρόταση να χρησιμοποιηθεί το ποσό των 10 δις ευρώ από το ΤΧΣ είναι αμφισβητήσιμο αν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αφού προϋποθέτει την σύμφωνη γνώμη της ΕΚΤ. Να σημειώσουμε ότι ναι μεν υπάρχει το ποσό αυτό αλλά μην έχουμε την εντύπωση ότι φυλάσσεται κάπου στα υπόγεια της ΤτΕ!!! Είναι ένα ποσό που προέρχεται από τον δανεισμό μας και όταν και αν χρειαστεί θα εκταμιευθεί από την ΕΚΤ για να παραδοθεί στην ΤτΕ.
Η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ περιέχει μια σημαντική θέση που αγγίζει ιδεοληπτικές θέσεις. Η κρατικοποίηση των τραπεζών. Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο και τραυματισμένο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα η ιδέα αυτή καλή μεν αλλά, εκτιμούμε, μη εφικτή, Η κρατικοποίηση ήδη υφίσταται σήμερα αλλά υπό την σύμφωνη γνώμη της ΕΕ και με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο αλλά και με ημερομηνία λήξεως. Η πρόβλεψη είναι εντός των επόμενων δύο-τριών ετών οι τράπεζες οφείλουν να ιδιωτικοποιηθούν, δηλαδή να αποπληρώσουν το χρέος τους στο κράτος είτε με έχοντας αποκαταστήσει τις κεφαλαιακές ανάγκες είτε με την πώληση μέρους τους στους ιδιώτες επενδυτές.
Το θέμα του τραπεζικού συστήματος και της λειτουργίας του στην Ελλάδα εκτιμούμε ότι όχι μόνο απλό δεν είναι αλλά και αδύνατο να λυθεί με παρεμβάσεις αυτού του είδους σ΄αυτή την συγκυρία. Την συγκυρία της εξάρτησης και του υψηλού χρέους, το οποίο να σημειώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβήτησε χθες αλλά προγραμματίζει να απαιτήσει από τους δανειστές μας να κουρευτεί. Μια απαίτηση που μόνο στα χαρτιά, εκτιμούμε, ότι μπορεί να σταθεί.
Τα κύρια έσοδα που προβλέπει η πρόταση έχουν το στοιχείο της αμφίβολης απόδοσής του και ενέχει τον κίνδυνο της αποτυχίας ενός τέτοιου προγράμματος. Αν δε δεν υπάρχει ΄΄plan B΄΄, όπως διαπιστώσαμε από την χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα ανοίγει τότε ο δρόμος προς μια καταστροφική κατεύθυνση που ίσως να σημάνει μεγαλύτερη εξάρτηση.
Η πρόταση περί κατάργησης της εξίσωσης της τιμής των πετρελαίων θέρμανσης και κίνησης είναι μια εξαγγελία που ήδη έπρεπε να έχει εφαρμοστεί από την σημερινή κυβέρνηση και σίγουρα θα ανακουφίσει τον πληθυσμό. Αν αφαιρέσουμε τις όποιες δυσκολίες στην ανάπτυξη του μηχανισμού ελέγχου στην διακίνηση των καυσίμων το μέτρο είναι πράγματι θετικό και αδυνατούμε να κατανοήσουμε τόσα χρόνια πως είναι αδύνατη η σύλληψη ενός ικανού προγράμματος και συστήματος ελέγχου της διακίνησης των καυσίμων. Ίσως τα συμφέροντα να είναι πιο ισχυρά από μια κυβέρνηση!!
Ακούσαμε τον κ. Τσίπρα να λέει περί αύξησης του ΑΕΠ ύστερα από την τρομακτική απομείωσή του κατά 25%.
Δεν μας είπε όμως πως. Δεν είπε τίποτα τα περί νέων επενδύσεων, περί ανοίγματος της αγοράς. Δεν είπε τελικώς αν θα πάμε σε μια κλειστού τύπου οικονομία και αν έχει επεξεργαστεί κάποιο πρόγραμμα ενίσχυσης των επιχειρήσεων και πέραν αυτών που αναφέρθηκαν για τους μικρομεσαίους και που δεν μπορεί να μην συμφωνήσει κάποιος. Αν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα θα είναι κρατικοποιημένο δεν ξέρουμε ποια η τύχη αυτών των επιχειρήσεων με μια αυξημένη επί πλέον φορολογία, όπως ήδη εξήγγειλε.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε για την τράπεζα Αττικής, η οποία είναι απόλυτα στα χέρια ιδιωτών με ένα από τους βασικούς μετόχους το ΤΣΜΕΔΕ. Το ενδεχόμενο της κρατικοποίησης μιας έστω μικρής αλλά ιδιωτικοποιημένης τράπεζας δεν θα φέρει αντιδράσεις; Ερωτήματα μάλλον αναπάντητα.
Κατά τα άλλα τις επόμενες ημέρες νομίζουμε ότι θα υπάρξουν διευκρινήσεις, προσθήκες και άλλα τινά που θα διαμορφώσουν την τελική πρόταση αν κι εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να πείσει τον Ελληνικό λαό.
Και μόνο ως πρόταση μοντέλο, που περιλαμβάνει ανατροπές στην διαχείριση της σημερινής οικονομικής συγκυρίας είναι αναγκαίο, αν θέλουμε να χρησιμοποιούμε τον διάλογο ως μέσο επικοινωνίας και δημιουργικής δημοκρατίας, να συζητηθεί.
Εμείς δεν θα παρασυρθούμε από την κυβερνητική αντίδραση, η οποία εν πολλοίς, εξυπηρετεί πολιτικέ σκοπιμότητες και θα παραθέσουμε τον δικό μας απλό αλλά ουσιαστικό αντίλογο.
Γενικώς διαπιστώσαμε ότι κινείται στη σφαίρα του παρωχημένου λόγου των παροχών. Όμως δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσουμε μια άλλη ιδέα σχετικά με την διαχείριση των υποχρεώσεων και και κυρίως των δημοσιονομικών.
Γενικώς η πρόταση παρουσιάζει πολλούς αγνώστους παράγοντες και παραδοχές. Το ύψος των 17,5 περίπου δις που θα απαιτηθεί για την εφαρμογή του έχει τον σημαντικό παράγοντα του χρόνου. Αν το δει κανείς στην εφαρμογή του αυτό ακριβώς θα παρατηρήσει.
Για παράδειγμα το γεγονός ότι προβλέπει είσπραξη από την φοροδιαφυγή ποσό πάνω από 3 δις δεν είναι και σημείο που να αποδεχθεί κανείς ότι θα εφαρμοστεί σε μικρό χρόνο. Άλλωστε το σημείο αυτό το επικαλείται και η σημερινή κυβέρνηση και όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Παρ΄όλα αυτά ποτέ δεν εισέπραξαν τέτοια ποσά.
Τα 3 δις που προβλέπει από τα ληξιπρόθεσμα δημιουργεί επιφυλάξεις όταν η φοροδοτική ικανότητα του πολίτη έχει ήδη εξαντληθεί. Μεγάλα ποσά από τα ληξιπρόθεσμα είναι αδύνατο να εισπραχθούν παρ΄όλο που προβλέπονται στον προϋπολογισμό και είναι στοιχείο που επικαλείται κάθε πολιτική παράταξη και που νομίζουμε είναι για εντυπώσεις και μόνο. Ισχυρό παράδειγμα για την προκειμένη περίπτωση θα αναφέρουμε την περίπτωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 7 δις από την ΄΄ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ΄΄ , η οποία ούτε υφίσταται σήμερα ούτε προβλέπεται να εισπραχθούν ποτέ.
Η απόδοση στο κυνήγι της φοροδιαφυγής πότε θα μπορούσε να αποδώσει όταν απαιτείται τουλάχιστον σε μια πρώτη φάση το στήσιμο ενός ισχυρού μηχανισμού στον τομέα κυρίως της εντόπισης και του ελέγχου offshore εταιρειών.
Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και η αντικατάστασή του από έναν άλλο φόρο που θα αναφέρεται στην μεγάλη, κυρίως, ακίνητη περιουσία είναι στην σωστή κατεύθυνση αλλά ενέχει και πάλι μέσα του το τι φορολογείται τελικώς, η κατοχή της περιουσίας ή το έσοδο. Στο ερώτημα αυτό δεν υπήρξε καμιά παρατήρηση τελικά από την συζήτηση.
Η πρόταση να χρησιμοποιηθεί το ποσό των 10 δις ευρώ από το ΤΧΣ είναι αμφισβητήσιμο αν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αφού προϋποθέτει την σύμφωνη γνώμη της ΕΚΤ. Να σημειώσουμε ότι ναι μεν υπάρχει το ποσό αυτό αλλά μην έχουμε την εντύπωση ότι φυλάσσεται κάπου στα υπόγεια της ΤτΕ!!! Είναι ένα ποσό που προέρχεται από τον δανεισμό μας και όταν και αν χρειαστεί θα εκταμιευθεί από την ΕΚΤ για να παραδοθεί στην ΤτΕ.
Η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ περιέχει μια σημαντική θέση που αγγίζει ιδεοληπτικές θέσεις. Η κρατικοποίηση των τραπεζών. Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο και τραυματισμένο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα η ιδέα αυτή καλή μεν αλλά, εκτιμούμε, μη εφικτή, Η κρατικοποίηση ήδη υφίσταται σήμερα αλλά υπό την σύμφωνη γνώμη της ΕΕ και με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο αλλά και με ημερομηνία λήξεως. Η πρόβλεψη είναι εντός των επόμενων δύο-τριών ετών οι τράπεζες οφείλουν να ιδιωτικοποιηθούν, δηλαδή να αποπληρώσουν το χρέος τους στο κράτος είτε με έχοντας αποκαταστήσει τις κεφαλαιακές ανάγκες είτε με την πώληση μέρους τους στους ιδιώτες επενδυτές.
Το θέμα του τραπεζικού συστήματος και της λειτουργίας του στην Ελλάδα εκτιμούμε ότι όχι μόνο απλό δεν είναι αλλά και αδύνατο να λυθεί με παρεμβάσεις αυτού του είδους σ΄αυτή την συγκυρία. Την συγκυρία της εξάρτησης και του υψηλού χρέους, το οποίο να σημειώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβήτησε χθες αλλά προγραμματίζει να απαιτήσει από τους δανειστές μας να κουρευτεί. Μια απαίτηση που μόνο στα χαρτιά, εκτιμούμε, ότι μπορεί να σταθεί.
Τα κύρια έσοδα που προβλέπει η πρόταση έχουν το στοιχείο της αμφίβολης απόδοσής του και ενέχει τον κίνδυνο της αποτυχίας ενός τέτοιου προγράμματος. Αν δε δεν υπάρχει ΄΄plan B΄΄, όπως διαπιστώσαμε από την χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα ανοίγει τότε ο δρόμος προς μια καταστροφική κατεύθυνση που ίσως να σημάνει μεγαλύτερη εξάρτηση.
Η πρόταση περί κατάργησης της εξίσωσης της τιμής των πετρελαίων θέρμανσης και κίνησης είναι μια εξαγγελία που ήδη έπρεπε να έχει εφαρμοστεί από την σημερινή κυβέρνηση και σίγουρα θα ανακουφίσει τον πληθυσμό. Αν αφαιρέσουμε τις όποιες δυσκολίες στην ανάπτυξη του μηχανισμού ελέγχου στην διακίνηση των καυσίμων το μέτρο είναι πράγματι θετικό και αδυνατούμε να κατανοήσουμε τόσα χρόνια πως είναι αδύνατη η σύλληψη ενός ικανού προγράμματος και συστήματος ελέγχου της διακίνησης των καυσίμων. Ίσως τα συμφέροντα να είναι πιο ισχυρά από μια κυβέρνηση!!
Ακούσαμε τον κ. Τσίπρα να λέει περί αύξησης του ΑΕΠ ύστερα από την τρομακτική απομείωσή του κατά 25%.
Δεν μας είπε όμως πως. Δεν είπε τίποτα τα περί νέων επενδύσεων, περί ανοίγματος της αγοράς. Δεν είπε τελικώς αν θα πάμε σε μια κλειστού τύπου οικονομία και αν έχει επεξεργαστεί κάποιο πρόγραμμα ενίσχυσης των επιχειρήσεων και πέραν αυτών που αναφέρθηκαν για τους μικρομεσαίους και που δεν μπορεί να μην συμφωνήσει κάποιος. Αν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα θα είναι κρατικοποιημένο δεν ξέρουμε ποια η τύχη αυτών των επιχειρήσεων με μια αυξημένη επί πλέον φορολογία, όπως ήδη εξήγγειλε.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε για την τράπεζα Αττικής, η οποία είναι απόλυτα στα χέρια ιδιωτών με ένα από τους βασικούς μετόχους το ΤΣΜΕΔΕ. Το ενδεχόμενο της κρατικοποίησης μιας έστω μικρής αλλά ιδιωτικοποιημένης τράπεζας δεν θα φέρει αντιδράσεις; Ερωτήματα μάλλον αναπάντητα.
Κατά τα άλλα τις επόμενες ημέρες νομίζουμε ότι θα υπάρξουν διευκρινήσεις, προσθήκες και άλλα τινά που θα διαμορφώσουν την τελική πρόταση αν κι εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να πείσει τον Ελληνικό λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου