Η σημερινή εικόνα της κυβέρνησης λίγο ως πολύ είναι γνωστή. Γνωστή από τις ειδήσεις, που τελικά κι αυτές οι δημοσιογραφικές κινήσεις είναι εξαιρετικά αργές μπροστά στις εξελίξεις στο πολιτικό παρασκήνιο.
Σήμερα η δικαιοσύνη αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την διερεύνηση της υπόθεσης Βαρουφάκη. Κι αυτό προήλθε από δύο εισαγγελικές παραγγελίες η μια από δικηγόρο ελεύθερο επαγγελματία και η άλλη από ένα αιρετό τον κ. Απόστολο Γκλέτσο, δήμαρχο Στυλίδας και επικεφαλής του κόμματος, Τελεία.
Αν δεν είχαμε αυτές τις πρωτοβουλίες ασφαλώς δεν θα γίνονταν τίποτα, όλα θα έτρεχαν κανονικά ως συνήθως στα πολιτικά δρώμενα. Θα δούμε μάλιστα αν η δικαιοσύνη θα αναλάβει τις ευθύνες της ή θα μεταφέρει την υπόθεση στη Βουλή, εκεί όπου είναι πολύ γνωστό από πολλές άλλες περιπτώσεις πόσο ΄΄αντικειμενικά'' και ''υπεύθυνα΄΄ θα αντιδράσει το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.
Είναι φανερό ότι ο κλοιός γύρω από τον Πρωθυπουργό στενεύει, περιορίζεται αργά μεν αλλά σταθερά.
Στο τρίγωνο του διαβόλου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου είναι εντελώς αποκλεισμένος ο Πρωθυπουργός. Εκείνος στο μέσον προσπαθώντας να βρει ισορροπίες, γέφυρες, που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι τρεις πλευρές.
Ο κ. Τσίπρας δέσμιος μιας ιδεοληπτικής αντίληψης της αριστεράς, οδηγός μιας ομάδας αναρχοαυτόνομων. ασυντόνιστων και ελεύθερων σκοπευτών κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου την στιγμή που ούτε έτοιμος ήταν ούτε και το πίστευε.
Οι πολιτικές δυνάμεις - συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συντονίστηκαν προεκλογικά στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα με μοναδικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας. Υπήρχε σχέδιο σ΄αυτές τις συνιστώσες. Ο Πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, δεν είχε κανένα πρόγραμμα, κανένα στόχο. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελούσε μια απλή έκθεση ιδεών, τουλάχιστον γι΄αυτούς που γνωρίζουν στοιχειώδη οικονομικά. Παρ΄όλα αυτά ο λαός επέλεξε, παρασύρθηκε και γιατί όχι βέβαια. Όταν μάλιστα έφαγε το ξύλο της αρκούδας στα εισοδήματά του επί μια τριετία δεν θα κυριαρχούσε η αγανάκτηση και ο θυμός;
Ναι, αλλά ο θυμός δεν είναι η κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση ή ψυχολογική ηρεμία για να εκτιμήσει ορθά και να επιλέξει αντικειμενικά.
Είναι μια αλήθεια ότι κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει τις εξελίξεις που θα συνέβαιναν σε εξ μήνες. Που να φανταστεί ότι ένας ΥΠΟΙΚ θα λειτουργούσε μ΄αυτό τον μυστήριο τρόπο, που να φανταστεί ότι η πρόεδρος της Βουλής, επιλογή του Πρωθυπουργού θα ίδρυε το δικό της βιλαέτι μέσα στην Βουλή με το κύρος του αξιώματος που της δόθηκε, που να φανταστεί ότι αυτή η αριστερή πλατφόρμα, μειοψηφία ακόμη και μέσα στο κόμμα, που κυβερνά, θα επέφερε πλήγμα στην διακυβέρνηση της χώρας προσπαθώντας να αναπτύξει πρωτοβουλίες επαναστατικής, ριζοσπαστικής αριστεράς ώστε και με την ...βία θα επέβαλε τις δικές της πολιτικές;
Και το ερώτημα είναι:
Ποιος έδωσε την νομιμοποίηση σ΄αυτές τις συνιστώσες να ενεργούν μ΄αυτές τις μεθόδους; Από που πηγάζει η νομιμοποίηση που ανέλαβαν όλοι της αριστερής πλατφόρμας να μιλούν για αλλαγή νομίσματος άρα και έξοδο από την ευρωζώνη;
Ο κ. Βαρουφάκης από που έπαιρνε εντολές να ενεργεί έτσι για λογαριασμό της κυβέρνησης και του Ελληνικού λαού;
Πως η κ. Κωνσταντοπούλου αντιλαμβάνεται την διαχείριση των θεμάτων του κοινοβουλίου;
Διαφαίνεται ότι και οι τρεις αυτές συνιστώσες συγκλίνουν σε ένα σημείο στο βάθος του χρόνου, στην αλλαγή του χαρακτήρα του πολιτικού μας συστήματος. Στόχος είναι να επιβληθεί άλλου είδους δημοκρατία.
Ο κ. Λαφαζάνης, χθες στην ομιλία του, το είπε ξεκάθαρα, η κυβέρνηση πρέπει να εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα.
Που εφαρμόζεται σήμερα ένα παρόμοιο σύστημα; Σε δυο σημεία στον πλανήτη, στην Βενεζουέλα από το 1991, με τον Ούγκο Τσάβες και σήμερα με τον διάδοχό του Μαδούρο και στην Βόρεια Κορέα.
Και για να μην τα περιγράφουμε εμείς τι συμβαίνει σ΄αυτές τις δυο χώρες ανοίξτε ένα υπολογιστή και βρείτε στοιχεία διαβίωσης στα δυο αυτά πολιτεύματα. Είναι πάρα πολύ εύκολο.
Τα τρία αυτά ΄΄σωματεία΄΄ στο ΣΥΡΙΖΑ από που αντλούν τις πρωτοβουλίες αυτές και δεν αφήνουν την υπόλοιπη κυβέρνηση να λειτουργήσει;
Η κοινωνία θα μπορούσε να ανοίξει, να ανεχθεί ίσως και να το επιθυμούσε την μετάβαση από την αστική δημοκρατία σε άλλου τύπου (δεν ξέρουμε ακριβώς ποιου τύπου δημοκρατία).
Δεν έμαθαν όμως οι τρεις αυτές συνιστώσες ότι οι κοινωνίες δεν είναι πάντα έτοιμες να δεχθούν τέτοιες μεταβολές όταν μάλιστα έρχονται και από μια πενταετία ασφυκτικής λιτότητας και με τις αντοχές της να έχουν ξεπεράσει τα όριά της.
Και στο τέλος - τέλος ρωτήθηκε η κοινωνία για κάτι τέτοιο; Αντίστροφα μάλιστα έχει καταγραφεί πολλές φορές η βούληση του λαού. Η επιθυμία του είναι να παραμείνει στο καθεστώς της αστικής δημοκρατίας, εντός του ευρώ και εντός της ευρωζώνης και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν οι τρεις αυτές συνιστώσες εξακολουθούν να μην το αντιλαμβάνονται όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να προετοιμάζονται για να δεχθούν ακόμη και βίαιες ενέργειες από τις συνιστώσες της κυβέρνησης.
Η χώρα κινδυνεύει άμεσα από πολλές πλευρές. Δεν κινδυνολογούμε, είναι αλήθειες και το βλέπουμε είναι μπροστά μας τα γεγονότα.
Αν ήθελαν αυτές οι συνιστώσες να προσφέρουν στον τόπο, στην χώρα πρέπει να στοιχιθούν πίσω από τον πρωθυπουργό, να στηρίξουν την προσπάθειά του να επιτύχει μια όσο πιο καλό συμφωνία γίνεται και στην συνέχεια, αν επιθυμούν, να ανοίξουν το κεφάλαιο αλλαγή της δομής του πολιτεύματος ας το κάνουν. Τώρα δεν είναι καιρός γι' αυτά ενώ με αυτές τις ενέργειες μάλλον υπονομεύουν το μέλλον της χώρας και την οδηγούν σκόπιμα σε άγνωστα χωράφια.
Ας σκεφθεί κανείς πόσο μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις έχει να αντιμετωπίσει η Ελληνική οικογένεια στο αμέσως προσεχές διάστημα, μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τεράστιες!!
Πώς θα ανταποκριθεί όταν έρχεται από μια εξοντωτική πενταετία;
Μήπως τελικά οι τρεις αυτές συνιστώσες ετοιμάζονται για το αμέσως προσεχές αυτό διάστημα όταν οι συνθήκες θα είναι πιο ώριμες να εντείνουν τις δράσεις τους; Η φτώχεια είναι ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει θετικά για εκείνους. Άλλωστε το διατυπώνουν οι ίδιοι, εκπροσωπούν τους..... .....φτωχούς!!!
Κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί στην θέση του κ. Τσίπρα. Πέραν του διαβολικού τριγώνου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου, βρίσκεται ανάμεσα και σε δυο βαριά εμπόδια, την νέα συμφωνία με τα προβλήματα της κοινωνίας σε ένταση και από την άλλη, την κυβέρνησή του, τον ίδιο της τον εαυτό, την σύνθεσή της, την δομή της, την βιωσιμότητά του.
Ο Πρωθυπουργός οφείλει να λύσει το πρόβλημα το γρηγορότερο. Άμεσα θα λέγαμε. Κάθε καθυστέρηση κοστίζει και ανεβάζει τον κίνδυνο για την χώρα.
Θεωρούμε ότι ο Πρωθυπουργός έχει τις θετικές προθέσεις, έχει την γνώση τώρα, έχει το κύρος, έχει την στήριξη όλων των υπολοίπων, έχει σε μεγάλο μέρος την κοινωνία μαζί του απαιτείται να αποφασίσει, κάτι που μέχρι στιγμής λείπει.
Ο κ. Τσίπρας νομίζουμε ότι είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων κι αυτό απαιτεί ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ίσως και ρήξεις με το παρελθόν του, με τους συντρόφους του που συμπορεύθηκαν στο παρελθόν. ΄Όμως ο εθνικός ηγέτης είναι πάνω από αγκυλώσεις και μάλιστα στρεβλές, πλήρης ιδεοληψιών.
Οφείλει να είναι οδηγός της χώρας όχι ενός κόμματος. Έτσι θα ξεχωρίσει.
Σήμερα η δικαιοσύνη αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την διερεύνηση της υπόθεσης Βαρουφάκη. Κι αυτό προήλθε από δύο εισαγγελικές παραγγελίες η μια από δικηγόρο ελεύθερο επαγγελματία και η άλλη από ένα αιρετό τον κ. Απόστολο Γκλέτσο, δήμαρχο Στυλίδας και επικεφαλής του κόμματος, Τελεία.
Αν δεν είχαμε αυτές τις πρωτοβουλίες ασφαλώς δεν θα γίνονταν τίποτα, όλα θα έτρεχαν κανονικά ως συνήθως στα πολιτικά δρώμενα. Θα δούμε μάλιστα αν η δικαιοσύνη θα αναλάβει τις ευθύνες της ή θα μεταφέρει την υπόθεση στη Βουλή, εκεί όπου είναι πολύ γνωστό από πολλές άλλες περιπτώσεις πόσο ΄΄αντικειμενικά'' και ''υπεύθυνα΄΄ θα αντιδράσει το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.
Είναι φανερό ότι ο κλοιός γύρω από τον Πρωθυπουργό στενεύει, περιορίζεται αργά μεν αλλά σταθερά.
Στο τρίγωνο του διαβόλου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου είναι εντελώς αποκλεισμένος ο Πρωθυπουργός. Εκείνος στο μέσον προσπαθώντας να βρει ισορροπίες, γέφυρες, που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι τρεις πλευρές.
Ο κ. Τσίπρας δέσμιος μιας ιδεοληπτικής αντίληψης της αριστεράς, οδηγός μιας ομάδας αναρχοαυτόνομων. ασυντόνιστων και ελεύθερων σκοπευτών κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου την στιγμή που ούτε έτοιμος ήταν ούτε και το πίστευε.
Οι πολιτικές δυνάμεις - συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συντονίστηκαν προεκλογικά στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα με μοναδικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας. Υπήρχε σχέδιο σ΄αυτές τις συνιστώσες. Ο Πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, δεν είχε κανένα πρόγραμμα, κανένα στόχο. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελούσε μια απλή έκθεση ιδεών, τουλάχιστον γι΄αυτούς που γνωρίζουν στοιχειώδη οικονομικά. Παρ΄όλα αυτά ο λαός επέλεξε, παρασύρθηκε και γιατί όχι βέβαια. Όταν μάλιστα έφαγε το ξύλο της αρκούδας στα εισοδήματά του επί μια τριετία δεν θα κυριαρχούσε η αγανάκτηση και ο θυμός;
Ναι, αλλά ο θυμός δεν είναι η κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση ή ψυχολογική ηρεμία για να εκτιμήσει ορθά και να επιλέξει αντικειμενικά.
Είναι μια αλήθεια ότι κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει τις εξελίξεις που θα συνέβαιναν σε εξ μήνες. Που να φανταστεί ότι ένας ΥΠΟΙΚ θα λειτουργούσε μ΄αυτό τον μυστήριο τρόπο, που να φανταστεί ότι η πρόεδρος της Βουλής, επιλογή του Πρωθυπουργού θα ίδρυε το δικό της βιλαέτι μέσα στην Βουλή με το κύρος του αξιώματος που της δόθηκε, που να φανταστεί ότι αυτή η αριστερή πλατφόρμα, μειοψηφία ακόμη και μέσα στο κόμμα, που κυβερνά, θα επέφερε πλήγμα στην διακυβέρνηση της χώρας προσπαθώντας να αναπτύξει πρωτοβουλίες επαναστατικής, ριζοσπαστικής αριστεράς ώστε και με την ...βία θα επέβαλε τις δικές της πολιτικές;
Και το ερώτημα είναι:
Ποιος έδωσε την νομιμοποίηση σ΄αυτές τις συνιστώσες να ενεργούν μ΄αυτές τις μεθόδους; Από που πηγάζει η νομιμοποίηση που ανέλαβαν όλοι της αριστερής πλατφόρμας να μιλούν για αλλαγή νομίσματος άρα και έξοδο από την ευρωζώνη;
Ο κ. Βαρουφάκης από που έπαιρνε εντολές να ενεργεί έτσι για λογαριασμό της κυβέρνησης και του Ελληνικού λαού;
Πως η κ. Κωνσταντοπούλου αντιλαμβάνεται την διαχείριση των θεμάτων του κοινοβουλίου;
Διαφαίνεται ότι και οι τρεις αυτές συνιστώσες συγκλίνουν σε ένα σημείο στο βάθος του χρόνου, στην αλλαγή του χαρακτήρα του πολιτικού μας συστήματος. Στόχος είναι να επιβληθεί άλλου είδους δημοκρατία.
Ο κ. Λαφαζάνης, χθες στην ομιλία του, το είπε ξεκάθαρα, η κυβέρνηση πρέπει να εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα.
Που εφαρμόζεται σήμερα ένα παρόμοιο σύστημα; Σε δυο σημεία στον πλανήτη, στην Βενεζουέλα από το 1991, με τον Ούγκο Τσάβες και σήμερα με τον διάδοχό του Μαδούρο και στην Βόρεια Κορέα.
Και για να μην τα περιγράφουμε εμείς τι συμβαίνει σ΄αυτές τις δυο χώρες ανοίξτε ένα υπολογιστή και βρείτε στοιχεία διαβίωσης στα δυο αυτά πολιτεύματα. Είναι πάρα πολύ εύκολο.
Τα τρία αυτά ΄΄σωματεία΄΄ στο ΣΥΡΙΖΑ από που αντλούν τις πρωτοβουλίες αυτές και δεν αφήνουν την υπόλοιπη κυβέρνηση να λειτουργήσει;
Η κοινωνία θα μπορούσε να ανοίξει, να ανεχθεί ίσως και να το επιθυμούσε την μετάβαση από την αστική δημοκρατία σε άλλου τύπου (δεν ξέρουμε ακριβώς ποιου τύπου δημοκρατία).
Δεν έμαθαν όμως οι τρεις αυτές συνιστώσες ότι οι κοινωνίες δεν είναι πάντα έτοιμες να δεχθούν τέτοιες μεταβολές όταν μάλιστα έρχονται και από μια πενταετία ασφυκτικής λιτότητας και με τις αντοχές της να έχουν ξεπεράσει τα όριά της.
Και στο τέλος - τέλος ρωτήθηκε η κοινωνία για κάτι τέτοιο; Αντίστροφα μάλιστα έχει καταγραφεί πολλές φορές η βούληση του λαού. Η επιθυμία του είναι να παραμείνει στο καθεστώς της αστικής δημοκρατίας, εντός του ευρώ και εντός της ευρωζώνης και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν οι τρεις αυτές συνιστώσες εξακολουθούν να μην το αντιλαμβάνονται όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να προετοιμάζονται για να δεχθούν ακόμη και βίαιες ενέργειες από τις συνιστώσες της κυβέρνησης.
Η χώρα κινδυνεύει άμεσα από πολλές πλευρές. Δεν κινδυνολογούμε, είναι αλήθειες και το βλέπουμε είναι μπροστά μας τα γεγονότα.
Αν ήθελαν αυτές οι συνιστώσες να προσφέρουν στον τόπο, στην χώρα πρέπει να στοιχιθούν πίσω από τον πρωθυπουργό, να στηρίξουν την προσπάθειά του να επιτύχει μια όσο πιο καλό συμφωνία γίνεται και στην συνέχεια, αν επιθυμούν, να ανοίξουν το κεφάλαιο αλλαγή της δομής του πολιτεύματος ας το κάνουν. Τώρα δεν είναι καιρός γι' αυτά ενώ με αυτές τις ενέργειες μάλλον υπονομεύουν το μέλλον της χώρας και την οδηγούν σκόπιμα σε άγνωστα χωράφια.
Ας σκεφθεί κανείς πόσο μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις έχει να αντιμετωπίσει η Ελληνική οικογένεια στο αμέσως προσεχές διάστημα, μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τεράστιες!!
Πώς θα ανταποκριθεί όταν έρχεται από μια εξοντωτική πενταετία;
Μήπως τελικά οι τρεις αυτές συνιστώσες ετοιμάζονται για το αμέσως προσεχές αυτό διάστημα όταν οι συνθήκες θα είναι πιο ώριμες να εντείνουν τις δράσεις τους; Η φτώχεια είναι ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει θετικά για εκείνους. Άλλωστε το διατυπώνουν οι ίδιοι, εκπροσωπούν τους..... .....φτωχούς!!!
Κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί στην θέση του κ. Τσίπρα. Πέραν του διαβολικού τριγώνου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου, βρίσκεται ανάμεσα και σε δυο βαριά εμπόδια, την νέα συμφωνία με τα προβλήματα της κοινωνίας σε ένταση και από την άλλη, την κυβέρνησή του, τον ίδιο της τον εαυτό, την σύνθεσή της, την δομή της, την βιωσιμότητά του.
Ο Πρωθυπουργός οφείλει να λύσει το πρόβλημα το γρηγορότερο. Άμεσα θα λέγαμε. Κάθε καθυστέρηση κοστίζει και ανεβάζει τον κίνδυνο για την χώρα.
Θεωρούμε ότι ο Πρωθυπουργός έχει τις θετικές προθέσεις, έχει την γνώση τώρα, έχει το κύρος, έχει την στήριξη όλων των υπολοίπων, έχει σε μεγάλο μέρος την κοινωνία μαζί του απαιτείται να αποφασίσει, κάτι που μέχρι στιγμής λείπει.
Ο κ. Τσίπρας νομίζουμε ότι είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων κι αυτό απαιτεί ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ίσως και ρήξεις με το παρελθόν του, με τους συντρόφους του που συμπορεύθηκαν στο παρελθόν. ΄Όμως ο εθνικός ηγέτης είναι πάνω από αγκυλώσεις και μάλιστα στρεβλές, πλήρης ιδεοληψιών.
Οφείλει να είναι οδηγός της χώρας όχι ενός κόμματος. Έτσι θα ξεχωρίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου