AKOMH ENAΣ ΄΄ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ΄΄ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΝΟΙΞΕ!!! ΟΥΤΟΠΙΑ Ή ΑΓΝΟΙΑ;

Ουτοπία ή άγνοια; Πολιτική εκμετάλλευση ή μια ακόμη ιδεοληψία; Εντυπώσεις ή αναγνώριση αποτυχιών;

Ό,τι και να είναι ένας ακόμη δημόσιος διάλογος ανοίγει με ΄΄νέους΄΄ στόχους. Μεταρρύθμιση στην πολύπαθη παιδεία, στο σχολείο, στους χώρους εκπαίδευσης και εκμάθησης.

Στην σκέψη μου ήλθε ο Αριστοτέλης. Πόσες ΄΄μεταρρυθμίσεις΄΄ έκανε στο Αττικό Λύκειο της εποχής ή στο πανεπιστήμιο εκείνο; Διαβάζοντας διαπίστωσα ότι ποτέ δεν έγινε λόγος για....μεταρρυθμίσεις στο τότε Λύκειο. Κι όμως εκείνο το Λύκειο είχε γαλουχήσει μεγάλες προσωπικότητες, συνάμα δε κατέγραψε τις μεγαλύτερες μελέτες όλων των εποχών, που και σήμερα αποτελούν πρότυπο χωρίς υποστηρικτές.

Θα μου πει κάποιος ...αναχρονιστικός; Μπορεί αλλά ποιος δεν αμφισβήτησε τις αλήθειες σύγχρονων αναχρονιστικών, ατυχών και αποτυχημένων μεταρρυθμίσεων στην παιδεία μας;

Ένα μικρό δείγμα αποτέλεσε η δημόσια εμφάνιση σε τηλεπαιχνίδι μαθητών Λυκείου και Γυμνασίου!!

Οϊμέ, θα έλεγε κάποιος που παρακολούθησε την ΄΄επιμορφωτική εκπομπή΄΄.

Οι μαθητές έδειξαν την πλήρη αμάθειά τους. Δεν γνώριζαν για παράδειγμα αν η Ρόδος ανήκει στα Δωδεκάνησα, το χημικό σύμβολο του σιδήρου ήταν το Fe, τι είναι ρητός αριθμός ή ότι το μαύρο δεν ανήκει στα χρώματα της ίριδας!!!

Ποιο ελπιδοφόρο μήνυμα εξέπεμψαν οι μαθητές; Μάλλον απογοήτευση μετέφεραν ύστερα από απανωτές ΄΄μεταρρυθμίσεις΄΄ για καλύτερη παιδεία!!

Μήπως, όμως, πίσω απ΄αυτή την εικόνα κρύβεται κάτι άλλο; Μήπως η εικόνα αυτή δείχνει την αποτυχία και τον συμβιβασμό των εκπαιδευτικών σ΄ένα σύστημα ΄΄υποχρεωτικής εκπαίδευσης΄΄;

Τον όρο διαβάσαμε, μόλις χθες, επαναφέρει η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ΄΄υποχρεωτική εκπαίδευση 14 χρόνια΄΄ και όχι πια εννέα όπως ισχύει σήμερα.

Ορθή η επισήμανση, εύστοχη η άποψη. Είναι πολιτικός στόχος ή εκπαιδευτικός; Είναι πραγματικός ή ακόμη μια ατυχής και αναποτελεσματική προσπάθεια θα προστεθεί στις προηγούμενες;

Διάβασα την εισήγηση του Προέδρου της επιτροπής του δημόσιου διαλόγου και στάθηκα στο τέλος της εισήγησής του, που μου προκάλεσε εντύπωση και μου έδειξε την πολιτική περισσότερο διάσταση του θέματος. Αναπαράγω το κείμενο της εισήγησης:

΄΄ Τελειώνω με τρία σημεία που ανακύπτουν και πρέπει να διερευνηθούν .

1.    Τα οικονομικά του πανεπιστημίου.

2.    Η σχέση τοπικής αυτοδιοίκησης με την εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα κρίνεται υπερβολικά συγκεντρωτικό, από την άλλη η αυτοδιοίκηση αδύναμη και χωρίς πόρους.

3.    Η προετοιμασία για την PISA  και τη διεθνή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προβλημάτων της χώρας. Το ζήτημα της αξιολόγησης πρέπει να πάψει να λειτουργεί είτε ως φόβητρο, είτε ως γραφειοκρατικό βαρίδι και δαπάνη χρόνου, χωρίς να εξασφαλίζει την ανάδραση και τον αναστοχασμό της εκπαιδευτικής μας δουλειάς.΄΄

      Ο κ. Πρόεδρος φαίνεται να δίνει το στίγμα της νέας μεταρρύθμισης. Για εκείνον το σημαντικότερο είναι το οικονομικό ζήτημα αλλά ακόμη πιο σημαντικό ο ρόλος της αυτοδιοίκησης και η προετοιμασία για την PISA!!

    

     Εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο κ. Πρόεδρος δεν αγγίζει την ουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας.  Πως ο μαθητής δεν θα δείχνει πια αυτή την εικόνα που έδειξε στην ΄΄εκπαιδευτική εκπομπή΄΄. 

       

      Παρόλο που ο κ. Πρόεδρος κάνει μνεία για την τοπική αυτοδιοίκηση ως μια μετρήσιμη παράμετρο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αναιρεί τον ίδιο του τον ισχυρισμό εξ αιτίας της οικονομικής αδυναμίας της, χωρίς συνάμα να τεκμηριώνει τον ρόλο της στο σχολείο. Ομολογώ εντυπωσιακό!!

    Θα ήθελα να δείξω στον κ. Πρόεδρο γραπτά σημερινών μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου. Είμαι βέβαιος ότι έχει ίδια εμπειρία από την δική του εκπαιδευτική παρουσία του κοντά στα θρανία.  

      

       Όμως η εισήγησή του πόρρω απέχει από την πραγματικότητα.

   Το κείμενο της εισήγησής του είναι αντικείμενο μιας μεταπτυχιακής εργασίας, εξαιρετικού ενδιαφέροντος  ακόμη και από την ποιότητα του κειμένου. 

      

     Η υποχρεωτική εκπαίδευση 14 χρόνια μήπως θα σημαίνει και ελαστικότητα στην αντιμετώπιση της επίδοσης των μαθητών; Μήπως σημαίνει ΄΄ όλοι έχουν δικαίωμα στην μόρφωση΄΄, σύνθημα της δεκαετίας του ΄80;  Μήπως σημαίνει περιορισμό του γνωστικού αντικειμένου σημαντικών επιστημών σήμερα ή ακόμη και εξαφάνιση μαθημάτων; Μήπως σημαίνει νέους διορισμούς με κριτήρια τις ιδεοληψίες της σημερινής κυβέρνησης;

      Όλα αυτά μπορεί να σημαίνει η αρχή μιας νέας αποτυχημένης προσπάθειας του αποτυχημένου και αναχρονιστικού πολιτικού συστήματος της χώρας. Ίσως και να σημαίνει μια αληθινή αλλαγή.

      Θα δούμε, παρακολουθώντας τον διάλογο στενά, αν θα έλθει η πολυπόθητη αλλαγή ουσίας στην παιδεία!!!