Η κυβέρνηση επιτέλους να ασχοληθεί με το ΕΣΠΑ

Εκτός από τους επενδυτικούς πειραματισμούς, όπως η νέα .... ΕΤΒΑ που φιλοδοξεί να δημιουργήσει ο κ. Χρυσοχοΐδης, θα πρέπει να ασχοληθεί κάποια στιγμή και με την προετοιμασία διεκδίκησης του επερχόμε-νου ΕΣΠΑ 2014-2020, που θα είναι το βασικό μέσο για την αντιμετώπιση της ‘επόμενης μέρας’ της κρί-σης.


Μέχρι στιγμής, μια πράγματι δύσκολη διαπραγμάτευση οδηγείται σε Βατερλό για τη χώρα μας, με ορατό και σαφή κίνδυνο να επιδεινωθεί περαιτέρω η περιφερειακή συνοχή.


Η κυβέρνηση, απροετοίμαστη, παρακολουθεί τις συνθήκες που διαμορφώνει η επιμονή Κρατών – Μελών που ζητούν ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις στο νέο Κοινοτικό προϋπολογισμό (2014-2020), από αυτές που έχει ήδη προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.


Και ενώ οι μειώσεις αναμένονται δραματικές, η χώρα μας κινδυνεύει να τιμωρηθεί διπλά, λόγω των παλι-νωδιών με τα στατιστικά στοιχεία της τριετίας 2007-2009 που αποτελούν τη βάση των υπολογισμών για τους πόρους της επόμενης περιόδου.


Τον περασμένο Φεβρουάριο, στηλιτεύαμε το γεγονός πως η …ανεξάρτητη Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), έβαλε αυτογκόλ στις ελληνικές διεκδικήσεις για το επόμενο ΕΣΠΑ, καθώς με την αλλαγή του τρόπου συμβολής των ΔΕΚΟ στο ΑΕΠ, αυτό αυξήθηκε, όχι στην πραγματικότητα, αλλά αρκετά ώστε να βγάλει «εκτός» σημαντικών χρηματοδοτήσεων τις περισσότερες Περιφέρειές μας.


Ειδικότερα και σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής:


 Μόνο τρεις περιφέρειες διατηρούν δυνητικά το ύψος των πόρων που έχουν την περίοδο του ΕΣΠΑ 2007-2013. Ωστόσο, αντιστοιχούν μόλις στο 15% του πληθυσμού της χώρας. Τέσσερις περιφέρειες που αντιστοιχούν στο 16% του πληθυσμού, εισέρχονται σε νέα κατηγορία (ΑΕΠ μεταξύ 75%-90%), διατηρώ-ντας μέρος (66%) του ύψους των πόρων που έχουν την περίοδο 2007-2013. Οι υπόλοιπες έξι περιφέρειες που θα διαθέτουν σημαντικά λιγότερους πόρους την επόμενη περίοδο, αποτελούν το 70% (!) περίπου του συνολικού πληθυσμού της χώρας.


Επομένως, απαιτούνται ειδικές ρυθμίσεις. Η κυβέρνηση οφείλει να μας παρουσιάσει τα ακριβή στοιχεία των υπολογισμών της με βάση την πρόταση της Επιτροπής και να ενημερώσει επίσημα για τις εκτιμήσεις της για τις μελλοντικές απολήψεις της χώρας από την Ε.Ε..


Επιπλέον, η ΕΛ.ΣΤΑΤ άλλαξε και πάλι τα στοιχεία του ΑΕΠ. Απορούμε: Πώς διαπραγματεύεται το υ-πουργείο το επόμενο ΕΣΠΑ; Είναι δυνατόν να παίζει διαρκώς η κυβέρνηση με τους αριθμούς, χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις που έχουν στην πιο σημαντική αναπτυξιακή ενίσχυση για τη χώρα μας, τη μόνη όχι απλώς άτοκη, αλλά δωρεάν; Δυστυχώς, με τους πειραματισμούς της, δεν δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για μια ευνοϊκή διαπραγμάτευση.


Τα συναρμόδια υπουργεία, αντί να παρακολουθούν τις εξελίξεις στενά, να τις αναλύουν και να συμμετέ-χουν ενεργά στις πολιτικές και τεχνοκρατικές διεργασίες, είτε απέχουν, ή μετέχουν τυπικά. Ενδεικτικά παραδείγματα είναι η έλλειψη προετοιμασίας, οδηγιών συντονισμού, ή δημιουργίας μιας ομάδας διαπραγ-μάτευσης υψηλού επιπέδου που να γνωρίζει τι να διεκδικήσει, αλλά και με ποιο τρόπο.


Τα σχέδια για τους νέους Κανονισμούς, που πρόσφατα δόθηκαν στη δημοσιότητα, αποκαλύπτουν του λό-γου το αληθές: Η Ελλάδα έμεινε αμέτοχη σε όλες τις διεργασίες διαμόρφωσης των Κανονισμών, καθώς δεν φαίνεται να περιλαμβάνουν, ούτε μικρής εμβέλειας ευνοϊκές ρυθμίσεις, αντίθετα περιέχουν σωρεία νέων αυστηρών προβλέψεων, όπως π.χ. για τα κράτη-μέλη που δεν ικανοποιούν τους δημοσιονομικούς στόχους, όπως η αφαίρεση της διαχείρισης μέρους των πόρων και μάλιστα χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεσή τους.


Υπενθυμίζεται ότι κατά το τρέχον ΕΣΠΑ, τους πόρους του οποίου διαπραγματεύτηκε η Νέα Δημοκρατία, εξασφαλίσθηκε πλήρης κάλυψη από το Ταμείο Συνοχής και υψηλά ποσοστά ενίσχυσης για όλες τις Περι-φέρειες, καθώς και ιδιαίτερα ευνοϊκές ρυθμίσεις στους Κανονισμούς.


Η Νέα Δημοκρατία Καλεί την κυβέρνηση έστω και τώρα, να αλλάξει πορεία και να εργαστεί συστηματικά προκειμένου οι ακόλουθες προτάσεις μας να μην αποτελέσουν μόνο βάση διεκδίκησης και διαπραγμάτευ-σης, αλλά να γίνουν αποδεκτές κατά τη διαμόρφωση και τελική έγκριση του νέου πλαισίου:


1. Το ύψος των πόρων Συνοχής θα πρέπει να είναι κατάλληλο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κρίσης, με βάση τις ιδιαιτερότητες και τις αναπτυξιακές δυνατότητες κάθε Περιφέρειας της Ευρώπης.


2. Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί των κρατών – μελών που έχουν ενταχθεί στο μηχανισμό στήριξης θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διαμόρφωση του δημοσιονομικού τους φακέλου.


3. Εφόσον δεν ισχύσουν ως βάση υπολογισμού τα στατιστικά στοιχεία της τριετίας 2008-2010, κατ’ελάχιστον να ισχύσει ευνοϊκή ρήτρα για τις «χώρες σε κρίση», ως αντιστάθμισμα τυχόν απωλειών σε σχέση με την τρέχουσα περίοδο.


4. Οι στόχοι της πολιτικής Συνοχής για τη σύγκλιση αλλά και για την υλοποίηση των εθνικών, περιφε-ρειακών και τοπικών προτεραιοτήτων, θα πρέπει να διατηρηθούν και να ενισχυθούν.


5. Η αιρεσιμότητα (conditionality) δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στη χρηματοδότηση των πολιτικών και, συνεπώς, στην επίτευξη των στόχων της Συνοχής.


6. Οι εδαφικές ιδιαιτερότητες πρέπει να αποτελέσουν κυρίαρχο κριτήριο για τον καθορισμό των πολιτι-κών Συνοχής. Δεν νοείται περιφερειακή συνοχή, όταν ο σχεδιασμός είναι ομοιόμορφος για ορεινές περιο-χές, νησιά ή αστικά κέντρα.


7. Θα πρέπει να διατηρηθεί η ποικιλία των προς χρηματοδότηση δράσεων προκειμένου αυτές να ανταπο-κρίνονται στις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές ανάγκες, και τα Κράτη – Μέλη να διατηρήσουν την ευ-χέρεια επιλογής.


Τέλος, πρέπει η κυβέρνηση:


* Να μην επιτρέψει την υποταγή του ΕΣΠΑ 2014-2020 στις επιταγές του Μνημονίου, αλλά να καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να διατηρηθεί ο αναπτυξιακός του χαρακτήρας.


* Να διερευνήσει άμεσα τις αναπτυξιακές δυνατότητες κάθε Περιφέρειας της χώρας υπό τις παρούσες συνθήκες, να εκπονήσει τις κατάλληλες μελέτες και, επιτέλους, να προετοιμάσει το νέο πρόγραμμα 2014-2020.


* Να ενημερώνει τακτικά το Εθνικό Κοινοβούλιο για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης και για τις όποιες πρωτοβουλίες έλαβε, ή λαμβάνει.


Το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί στην ευθύνη μιας κυβέρνησης που αμφισβητείται τόσο ανοιχτά και από τόσους πολλούς.

Αισχροκέρδεια στην αγορά καυσίμων λόγω κυβερνητικής ολιγωρίας

Με αφορμή τα κρούσματα αισχροκέρδειας στα πρατήρια καυσίμων και την παρατεταμένη αναποτελεσμα-τικότητα της κυβέρνησης, ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ.Κ. Πουπάκης φέρνει για πολλοστή φορά το θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θέτοντας τα ακόλουθα ερωτήματα:


Mε ποιο τρόπο η Επιτροπή μπορεί να διασφαλίσει τα βασικά δικαιώματα των Ελλήνων καταναλωτών από τη συνεχιζόμενη αισχροκέρδεια εις βάρος τους, ειδικά στη σημερινή περίοδο έντονης λιτότητας και βαθιάς ύφεσης, όταν έχει πλέον αποδειχθεί ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτή την ανάγκη;


Θεωρεί η Επιτροπή ότι το μέτρο της επιβολής πλαφόν ανώτατης τιμής πώλησης της αμόλυβδης βενζί-νης μπορεί από μόνο του να αποτελέσει λύση για την αντιμετώπιση της συστηματικής κερδοσκοπίας όταν αυτό δεν συνοδεύεται από τις απαραίτητες δράσεις πρόληψης, ελέγχου και πάταξης; Έχει εφαρμοστεί σε άλλο κράτος μέλος αντίστοιχο μέτρο στην αγορά καυσίμων προκειμένου να καταπολεμηθούν η ανεξέλε-γκτη αύξηση τιμών και φαινόμενα αισχροκέρδειας;

Dallara (IIF): Στον αέρα το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, καθώς οι επενδυτές δεν επιθυμούν ένα haircut άνω του 21% στο ελληνικό χρέος

Σημαντική απειλή για το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας συνιστούν οι επενδυτές, αναφέρουν σε νέο δημοσίευμά τους οι Financial Times.



Οι FT, επικαλούνται δηλώσεις του γενικού διευθυντή του IIF, Charles Dallara, o οποίος επισημαίνει ότι οι επενδυτές αρνούνται να δεχθούν ένα haircut μεγαλύτερο του 21% στο ελληνικό χρέος, γεγονός που θέτει σε μεγάλο κίνδυνο την οριστικοποίηση έως τα τέλη της άλλης εβδομάδας, του νέου, δεύτερου πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, ύψους 109 δισ. ευρώ.


Ο Dallara εμφανίζεται ιδιαίτερα επικριτικός για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, επιρρίπτοντάς τους σημαντικές ευθύνες ότι δεν επιτρέπουν να προχωρήσει η εφαρμογή της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.


"Εάν εφαρμοστεί μεγαλύτερο haircut στο ελληνικό χρέος, οι επενδυτές ενδεχομένως να αρχίσουν να πουλούν ευρωπαϊκό χρέος, γεγονός που θα οδηγήσει στην αποσταθεροποίηση του ευρωπαϊκού νομίσματος", δηλώνει ο Dallara.


"Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τράπεζες και άλλοι επενδυτές θα μοιραστούν το κόστος της διάσωσης της Ελλάδας, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση", έχει τονίσει πολλάκις η Γερμανίδα Καγκελάριος, Α. Merkel, ενώ πλέον έχει τεθεί ανοιχτά επί τάπητος σχέδιο για επιβολή haircut της τάξης του 50-60% στο ελληνικό χρέος.


"Οι συνθήκες έχουν αλλάξει για όλους. To οικονομικό περιβάλλον έχει καταστεί ιδιαιτέρως δυσμενές και πολύπλοκο για κάθε συμφωνία που καλείται να αναθεωρηθεί ή να επαναπροσδιοριστεί", προσθέτει μεταξύ άλλων ο Dallara και επαναλαμβάνει ότι η συμφωνία του Ιουλίου έχει τη δυνατότητα να μειώσει το ελληνικό χρέος στο 97% το 2020.


"Είναι νωρίς να αποκηρύξουμε τη βιωσιμότητα του ελληνικου χρέους, βάσει της συμφωνίας του Ιουλίου, καθώς δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί από τις αγορές", καταλήγει ο Dallara.

ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ

Κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία για την έκτακτη εισφορά, γιγαντώνοντας τα φορολογικά δεινά για τους Έλληνες, οι οποίοι του χρόνου θα πρέπει να πληρώσουν μαζί τον κεφαλικό φόρο του 2011 και του 20112.



Η έκτακτη εισφορά για το 2011 θα πρέπει να καταβληθεί σε τρεις δόσεις, αρχής γενομένης με την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων που θα υποβάλλουμε του χρόνου στην στην Εφορία.


Ενώ η εισφορά του 2012 θα παρακρατείται σε μηναία βάση από την Εφορία. Η διαδικασία αυτή θα ισχύσει για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες η πληρωμή θα γίνει με την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων.


Να σημειωθεί ότι η έκτακτη εισφορά επιβάλλεται σε εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ με συντελεστές από 1% έως 3% ανάλογα με το ύψος του δηλούμενου εισοδήματος.


Το μέτρο υπολογίζεται ότι θα πλήξει περισσότερους από 3,5 εκατ. φορολογούμενους οι οποίοι κάθε χρόνο μέχρι και το 2015 θα πληρώνουν για τα εισοδήματά τους φόρο εισοδήματος και έκτακτη εισφορά.


Τα αποκαλυπτήρια της έκτακτης εισφοράς προανήγγειλε ήδη ο Ευάγγελος Βενιζέλος χθες από τη Βουλή.


Αναλυτικά ο τρόπος πληρωμής του διπλού κεφαλικού φόρου θα γίνει ως εξής:


1.Ο κεφαλικός φόρος για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2011 θα πληρωθεί με το εκκαθαριστικό σημείωμα της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος που θα υποβληθεί την Ανοιξη του 2012. Στο εκκαθαριστικό θα είναι τετραπλό, καθώς σε αυτό θα αναγράφονται: τυχόν πρόσθετος φόρος εισοδήματος που πρέπει να πληρωθεί για τα αποκτηθέντα εισοδήματα του 2011, ο κεφαλικός φόρος επί των εισοδημάτων αυτών, η έκτακτη εισφορά επί των αντικειμενικών δαπανών (αυτοκίνητα άνω των 1.929 κυβικών, σκάφη αναψυχής, αεροσκάφη και πισίνες) και το τέλος επιτηδεύματος 500 ευρώ (400 ευρώ για πόλεις μέχρι 200.000 κατοίκους).


2.Ο κεφαλικός φόρος για τα εισοδήματα του 2012 θα παρακρατείται κάθε μήνα μαζί με τον παρακρατούμενο φόρο εισοδήματος από τους μισθούς και τις συντάξεις, τις οποίες θα περιορίσει και ανάλογα. Η παρακράτηση του κεφαλικού φόρου θα γίνεται με τον συντελεστή που αναλογεί στο ετήσιο εισόδημα από κάθε μισθωτή εργασία. Για παράδειγμα, φορολογούμενος με δυο μισθωτές εργασίας από την οποία πρώτη παίρνει ετησίως 15.000 ευρώ και από τη δεύτερη 18.000 ευρώ θα του παρακρατούν κεφαλικό φόρο 1% από κάθε δουλειά, δηλαδή 150 ευρώ από την πρώτη δουλειά και 180 ευρώ από τη δεύτερη ήτοι συνολικά 330 ευρώ.


3. Τα εισοδήματα του 2012 από εργασία ή άλλη πηγή, όπως ενοίκια, θα δηλωθούν στο σύνολο τους με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος την Ανοιξη του 2013. Τότε θα έχει πλήρη εικόνα το υπουργείο για το ύψος των εισοδημάτων του φορολογούμενου και θα υπολογίσει τον κεφαλικό φόρο επί του συνόλου αυτών (μισθωτή εργασία, σύνταξη, ελευθέριο επάγγελμα, επιχειρηματική αμοιβή, ενοίκια κ.λπ.).


Στο προηγούμενο παράδειγμα, ο φορολογούμενος έχει συνολικό εισόδημα 33.000 ευρώ οπότε υπάγεται στον συντελεστή 2%, δηλαδή του αναλογεί εισφορά 660 ευρώ. Βάσει του νέου συστήματος θα του έχει παρακρατηθεί ποσό 330 ευρώ στη διάρκεια του έτους και απομένει να πληρώσει άλλα 330 ευρώ. Ως εκ τούτου, το εκκαθαριστικό σημείωμα της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του 2013 θα είναι και αυτό τετραπλό, καθώς θα περιλαμβάνει τυχόν επιπλέον φόρο εισοδήματος, το υπόλοιπο του κεφαλικού φόρου, την έκτακτη εισφορά επί αντικειμενικών δαπανών και τέλος επιτηδεύματος 500 ευρώ.


Με τον τρόπο αυτό, το υπουργείο Οικονομικών διασφαλίζει ότι ένα τμήμα της ετήσιας εισφοράς θα παρακρατείται και θα αποδίδεται από τον εργοδότη, ενώ το 2012, που είναι και η πλέον κρίσιμη χρονιά καθώς πρέπει να εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα, θα έχει αυξημένα έσοδα.


Αλλαγές επήλθαν και στο αφορολόγητο των 9.000 ευρώ. Και συγκεκριμένα περιορίζεται ο αριθμός των φορολογούμενων που έχουν αφορολόγητο πάνω από 5.000 ευρώ αφού η Εφορία θα υπολογίζει όχι μόνο το πραγματικό αλλά και το τεκμαρτό εισόδημα που προκύπτει με βάση αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες. Για παράδειγμα αν ένας φορολογούμενος έχει ετήσιο εισόδημα από εργασία 7.500 ευρώ και έχει και ένα αυτοκίνητο με τεκμήριο 2.000 ευρώ χάνει το αφορολόγητο των 9.000 ευρώ και πέφτει στο αφορολόγητο των 5.000 ευρώ. Δηλαδή θα επιβαρυνθεί με επιπλέον φόρο 400 ευρώ.


Επίσης με τροπολογία που ετοιμάζεται η εξίσωση του ΕΦΚ στο 80% του πετρελαίου θέρμανσης με το κίνησης θα γίνει μέχρι 15.10.2012, ένα χρόνο νωρίτερα αντί της αρχικής ρύθμισης του Μεσοπρόθεσμου που προέβλεπε μέχρι 30.9.2013.

.Αποκαλυπτικό: Αυτό είναι το πραγματικό Γιγαντιαίο Τραπεζικό Πρόβλημα της Ευρώπης ύψους $32 τρις

Το πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει μία τραπεζική κρίση στην Ευρώπη εξαρτάται από το μέγεθος του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου και όπως φαίνεται στο γράφημα της εικόνας η απάντηση “Γιγαντιαία” - Η Ευρώπη φαίνεται να αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα ως το μέγεθος του τραπεζικού της κλάδου ακόμη και από αυτό που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή και το ελληνικό χρηματιστήριο.

Στην περίπτωση της Ελβετίας, για παράδειγμα, ο τραπεζικός κλάδος αντιστοιχεί περίπου στο 520% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ στη Βρετανία αντιστοιχεί στο 380% όσο περίπου και στην Ολλανδία και τη Σουηδία.
Πιο τρομακτικό είναι ότι στην περίπτωση της Γαλλίας, η οποία έχει ήδη αρχίσει να μολύνεται από την κρίση, το μέγεθος του τραπεζικού κλάδου ξεπερνά το 300% του ΑΕΠ της χώρας ενώ στην περίπτωση του Βελγίου το αντίστοιχο μέγεθος είναι 250% του ΑΕΠ.


Ακόμη και στη Γερμανία, όμως, ο τραπεζικός κλάδος της χώρας αγγίζει το 150% του ΑΕΠ και στην Ιταλία το 130% του ΑΕΠ. Προσέξτε στο γράφημα πόσο μικρότερος είναι ο τραπεζικός κλάδος στις ΗΠΑ(σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας), όπου ανέρχεται κοντά στο 50% του ΑΕΠ.


Μεταφράζοντας το ευρωπαϊκό τραπεζικό πρόβλημα σε νούμερα διαπιστώνουμε πως το μέγεθος του ξεπερνά τα 32 τρις δολάρια.


Και τώρα τα μεγάλα ερωτήματα: Ποιος θα σώσει αυτές τις τράπεζες αν μολυνθούν όταν το μέγεθος τους είναι πολλαπλάσιο του ΑΕΠ των κρατών όπου εδρεύουν; Πόσο εύκολο είναι στην προσπάθεια, για παράδειγμα, της Γαλλίας να σώσει μολυσμένες γαλλικές τράπεζες να μετατραπεί σε Ιρλανδία; Πόσο εύκολα μπορεί να τελειώσει η υπόθεση 'ευρώ' αν Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα και τελικά η Γερμανία βρεθούν ταυτόχρονα να προσπαθούν να σώσουν τις τράπεζες τους;


Μήπως αρκεί μία γαλλική τραπεζική κρίση από μόνη της για να διαλύσει την ευρωζώνη; Ποιος θα βρεθεί να σώσει το γαλλικό τραπεζικό σύστημα όταν είναι 3 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Γαλλίας;


Και για το τέλος: Γιατί τόσο οι ξένοι όσο και η Ελλάδα απέκρυψαν το γεγονός πως η κρίση ήταν εξ αρχής και τραπεζική και τη βάφτισαν 'ελληνική' διασύροντας με το χειρότερο τρόπο τη χώρα αλλά και κρύβοντας την αλήθεια για τις τράπεζες τους από τα εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους;

Ανακοίνωση της εξέλιξης της διαδικασίας για την οργανωτική επιτροπή κάθε ΑΕΙ για την ανάδειξη των μελών του πρώτου Συμβουλίου του κάθε Ιδρύματος

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του νέου νόμου-πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ανακοινώνεται η εξέλιξη της διαδικασίας για την οργανωτική επιτροπή κάθε ΑΕΙ για την ανάδειξη των μελών του πρώτου Συμβουλίου του κάθε Ιδρύματος.


Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με το νόμο για τη συγκρότηση της επιτροπής εκδίδεται μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, διαπιστωτική πράξη του Πρύτανη ή Προέδρου του Τ.Ε.Ι., που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Η σειρά επιλογής των προσώπων ορίζεται ρητά στο άρθρο 76 παρ. β’ του Ν. 4009/2011. Εφόσον παρέλθει άπρακτη η προβλεπόμενη προθεσμία, η διαπιστωτική πράξη εκδίδεται από τον Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.


Από τα 33 ΑΕΙ που υποχρεούνται να εκδώσουν διαπιστωτική πράξη (εξαιρούνται τα επτά που έχουν Διοικούσες Επιτροπές), έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες συγκρότησης της επιτροπής και έκδοσης διαπιστωτική πράξης για 23 ΑΕΙ.


Πιο συγκεκριμένα, ολοκληρώθηκε εμπρόθεσμα και απεστάλη απευθείας στο Εθνικό Τυπογραφείο η διαπιστωτική πράξη των εξής ΑΕΙ:


 Ιόνιο Πανεπιστήμιο,
 Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
 Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
 και Χαροκόπειο,
 ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας,
 ΤΕΙ Καβάλας,
 ΤΕΙ Καλαμάτας,
 ΤΕΙ Κρήτης,
 ΤΕΙ Λαμίας,
 ΤΕΙ Λάρισας,
 ΤΕΙ Πάτρας,
 και ΤΕΙ Σερρών.


Για τα ΑΕΙ που δεν ολοκλήρωσαν τις διαδικασίες εντός της προθεσμίας, το Υπουργείο Παιδείας προχωράει στην υπογραφή της διαπιστωτικής πράξης της οργανωτικής επιτροπής η σύνθεση της οποίας ορίζεται από το Νόμο. Τα ΑΕΙ αυτά είναι:


 Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,
 Γεωπονικό Πανεπιστήμιο,
 Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,
 Πανεπιστήμιο Κρήτης,
 Πανεπιστήμιο Μακεδονίας,
 Πανεπιστήμιο Πατρών,
 Πολυτεχνείο Κρήτης,
 ΤΕΙ Αθήνας,
 ΤΕΙ Ηπείρου
 ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
 και ΤΕΙ Μεσολογγίου,


Για τα υπόλοιπα Ιδρύματα, το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία μαζί τους, αναμένεται να έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία έκδοσης της διαπιστωτικής πράξης τις αμέσως επόμενες ημέρες.

Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE)

Albrecht Ritschl Καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας στο London School of Economics



• « Η Ελλάδα δεν πήρε δεκάρα για κατοχικά δάνεια και επανορθώσεις»
• «Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες του 20ου αιώνα»
• Το περίφημο γερμανικό θαύμα έγινε στις πλάτες των Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι
Έλληνες»
Αυτή η ιστοσελίδα, σε σειρά άρθρων (υπάρχουν στο αρχείο της), απεκάλυψε επίσημα έγγραφα
που αποδεικνύουν ότι οι Γερμανοί χρωστάνε στην Ελλάδα ΜΟΝΟ από τα κατοχικά δάνεια το
γιγαντιαίο ποσό των 91,99 δισεκατομμυρίων δολαρίων…
Που αν το πλήρωναν με την επανένωση των Γερμανιών –ως ρητώς ορίζουν οι τρεις διεθνείς
συμφωνίες Ρώμης, Λονδίνου, Παρισιού- θα εξαφανιζόταν το σημερινό ελληνικό χρέος. Αυτά, τα ιστορικά έγγραφα που φέραμε στο φως από το Φεβρουάριο ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ η συγκλονιστική συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό “Spiegel” ο επιφανής καθηγητής
της Ιστορίας της Οικονομίας στο London School of Economics Albrecht Ritschl.
Η συνέντευξη-μαστίγιο στους σημερινούς Γερμανούς «εισαγγελείς» αναδημοσιεύθηκε στο
cosmos.gr
Και εμείς την ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ στη «σιγή ασυρμάτου» που ακολουθεί (και
σήμερα) η εδώ πολιτική ηγεσία.
Η πλήρης συνέντευξη:
Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη
λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;
Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της
νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της
Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο
πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.
Συνάντηση του Γρμανού καγκελάριου Κόνραντ Αντενάουερ με την Ύπατη Αρμοστεία των Συμμάχων
το 1951. Η λεζάντα της εποχής ανέφερε: "Η αποφυγή αποζημιώσεων ήταν μία χειρονομία που έσωσε
ζωές"
Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;
Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά
με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ.
Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την
παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην
θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις,
ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική
Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το
περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.
Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;
Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα
γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα
συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε
σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου
αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.
Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;
Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το
γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την
οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για
να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990
είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.
Spiegel: Είστε βέβαιος;
Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του
Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων.
Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.
Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου
πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών.
Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;
Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές
του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50.
Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.
Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.
Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η
βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που
προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο
σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να
πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών
ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις!
Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα!
Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;
Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς
συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και
αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της
Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του
χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας.
Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα
πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή!
Σας θυμίζουμε το άρθρο της 28ης Φεβρουαρίου 91,99 δις $ το γερμανικό χρέος στην Ελλάδα
Θα υποχρεωθούν να πουν
Αλήθεια και μόνο Αλήθεια!
Το Βερολίνο πιέζει. Συνεχώς.
Η Αθήνα υποχωρεί. Ατάκτως.
Το σφαγείο μέτρων δουλεύει όλο το 24ωρο. Νυχθημερόν.
Σημαδεύει, πάλι, ανθρώπινο ψαχνό εκεί που δεν υπάρχει…
Από αυτούς που το κατασπάραξαν μέχρι κόκκαλο!!!
Σημαδεύει, πάλι τον ρημαγμένο Έλληνα πολίτη.
Τον εύκολο στόχο.
Τον Έλληνα νεομάρτυρα μίας θηριώδους ελληνικής (συνολικής) πολιτικής ανικανότητας.
Μιλάμε για εξουσία-σκιάχτρο με «ενάρετους» ξένους μεγαλοκηδεμόνες. Που αντί να κρύβεται,
προκαλεί.
Προκαλεί. ‘Όταν δεν έχει το ανάστημα ακόμη και σήμερα που καίγεται ο τόπος, και η ίδια σαν
τσιγαρόχαρτο, να διεκδικήσει τα γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα που μπορεί να σώσουν την Ελλάδα.
Που μπορούν να λύσουν την πολιορκία ασφυξίας ολόκληρου λαού.
Μιλάμε, για τα κατοχικά δάνεια του Χίτλερ και τις πολεμικές αποζημιώσεις συνολικού (όπως
υπολογίζεται) σημερινού ύψους 91,99 δις. δολλαρίων.
Οι εδώ κύριοι δεν βγάζουν άχνα…
Όταν μεταπολεμικά και στο Παρίσι και στη Ρώμη η Γερμανία του Αντενάουερ αναγνώρισε και τα
χρέη και δεσμεύτηκε να πληρώσει.
Τι συμβαίνει;
Γιατί αυτή η σιωπή, η απραξία, η ατολμία;
Γιατί αυτή η παράδοξη, η αφύσικη στάση;
Φοβούνται ότι θα αποκαλυφθούν μυστικές συμφωνίες ντροπής που ακύρωσαν τα γερμανικά χρέη
ή ότι θα στραπατσαριστούν οι προσωπικές τους καριέρες;
Είναι δυνατόν, σε τέτοιες ώρες, να μετράει η πάρτη τους περισσότερο από την Πατρίδα;
Δεν θέλω να το πιστέψω.
Αλλοίμονο αν φτάσουμε στην ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΟΚ ότι έχει υπογράψει διαγραφή των γερμανικών χρεών κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός. Τρισαλλοίμονό μας!
Όμως. Οφείλουν να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει.
Αλήθεια και μόνο αλήθεια. Τώρα!
Άλλωστε, θέλουν δεν θέλουν, θα υποχρεωθούν να μιλήσουν. Να μας απαντήσουν με χαρτί και
καλαμάρι.
Γιατί τα δύο επίσημα σημαντικά έγγραφα που παρουσιάζουμε σήμερα δεν αστειεύονται.
Αξιώνουν ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Πεντακάθαρη!
Δημόσιο έγγραφο 1ο:
Η επίσημη έκδοση της Τράπεζας της Ελλάδος του 1978 με αφορμή τα πρώτα πενήντα χρόνια
λειτουργίας της (1928-1978).
Δημόσιο έγγραφο 2ο:
Απόσπασμα ομιλίας του Ακαδημαϊκού Άγγελου Αγγελόπουλου τέως Διοικητή της Εθνικής
Τράπεζας της Ελλάδος στην Έκτακτο Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών στις 5 Μαρτίου 1991 με
αφορμή την πρώτη δεκαετία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα παρουσία του Προέδρου
της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
1ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
Υπογραμμίζει η Τράπεζα της Ελλάδος τα εξής επί λέξει:
«Η διάσκεψη για τις επανορθώσεις που έγινε μεταπολεμικά στο Παρίσι (Paris Conference on
Reparations) δέχτηκε ότι η αξία των υλικών ζημιών της Ελλάδος από τον πόλεμο έφτασε στα
3.813.407.000 δολλάρια. Υπολόγισε επίσης το συνολικό ύψος των υλικών ζημιών, των εξόδων κατοχής και των κυβερνητικών δαπανών κατά το διάστημα του πολέμου και της Κατοχής στο ποσό των 8.451.833.000 δολλαρίων. Σε αυτό η ελληνική κυβέρνηση πρόσθεσε τη δαπάνη για πολεμικές
συντάξεις και την αξία των παραγωγικών μέσων και του κεφαλαίου κινήσεως που χάθηκαν στην
Κατοχή.»
Και η Τράπεζα προσθέτει:
«Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Έλληνες χάθηκαν στην τετραετία 1940-1944 από τις πολεμικές επιχειρήσεις, τις εκτελέσεις, τους φόνους, την πείνα, τις αρρώστιες. Πολλά χωριά και κωμοπόλει είχαν καεί και περισσότεροι από 1.000.000 Έλληνες έμειναν άστεγοι. Το ένα τρίτο από το σύνολο των9.000 χωριών που υπήρχαν στη χώρα και σχεδόν το 23% των κτιρίων κάθε είδους καταγράφηκα ως τελείως κατεστραμμένα ή με σοβαρές ζημιές.»
2ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΒΑΣΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
τόνισε στην ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας
Κωνσταντίνου Καραμανλή ο Ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος.
Είπε συγκεκριμένα:
«Επειδή μιλούμε για το εξωτερικό χρέος, θα πρέπει να υπομνησθεί ακόμη ότι η Ελλάς θα πρέπει να
επιδιώξει την πληρωμή των δανείων που συνήφθησαν κατά την διάρκεια του πολέμου από τις Αρχές
Κατοχής, τα οποία, με επίσημη συμφωνία που υπεγράφη στη Ρώμη τον Μάιο του 1942, υποσχέθηκαν
ότι θα πληρώσουν στο τέλος του πολέμου. Πρόκειται για δάνεια πέραν των εξόδων Κατοχής που μόνο με την Ελλάδα από όλες τις άλλες χώρες Κατοχής συνήφθησαν, την μόνη άλλωστε χώρα που υπέστη
τις μεγαλύτερες καταστροφές και οδηγήθηκε στον πιο άκρατο πληθωρισμό με πλήρη εξανέμιση της
δραχμής.
Η Ελλάδα πρέπει, συνεπώς, να διεκδικήσει ανεξάρτητα από επανορθώσεις τα δάνεια αυτά τα οποία οι
Γερμανοί έχουν ήδη αναγνωρίσει παλαιότερα και σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς
ανέρχονται σε 3,5 δισεκ. δολλάρια της περιόδου 1944 χωρίς να υπολογισθεί τόκος –με ένα μικρό τόκο 3% φθάνουν τα 15 δισεκ. δολλάρια – και η εξόφλησή τους μπορεί να γίνει μέσα σε μία ορισμένη
προθεσμία με την εκτέλεση βασικών έργων στη χώρα μας με απ’ ευθείας ανάθεση σε γερμανικές
εταιρείες.
Η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει δίχως καθυστέρηση την πληρωμή των δάνειων αυτών. Πρέπει να
υπενθυμίσω ότι η Γαλλία έθεσε επίσημα προ ημερών, όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα “Die Welt”,το θέμα της πληρωμής ορισμένων υποχρεώσεων της χιτλερικής Γερμανίας κατά την διάρκεια της
Κατοχής και ότι στο θέμα αυτό άρχισαν διαπραγματεύσεις όπως γράφει η γαλλική εφημερίδα “Le
Monde” (26.12.90) μεταξύ Βόννης και Παρισίων. Θέλω να πιστεύω ότι η Κυβέρνηση δεν θα βραδύνεινα ζητήσει την εξόφληση των δανείων αυτών από την Γερμανία, δάνεια που όπως είπαμε έχει
αναγνωρίσει η μεταπολεμική Γερμανία.»

Ο κ. Ραγκούσης είναι μακριά από την κοινή λογική

Το Σχέδιο Νόμου με το οποίο ο κ. Ραγκούσης ανέτρεψε το συμφωνημένο με την Τρόϊκα σχέδιο Προεδρι-κού Διατάγματος του προκατόχου του κ. Ρέππα, κατά γενική ομολογία (ακόμη και εντός των κόλπων του ΠΑΣΟΚ) οδηγεί από τη μια πλευρά σε κομμουνιστικού τύπου κρατικοποίηση των αδειών ΤΑΞΙ και από την άλλη σε μια παντελώς άναρχη κρατική διαχείρισή τους, η οποία μαθηματικώς καταλήγει στην “καρτε-λοποίηση” του καθεστώτος των αδειών.


Πέραν τούτου, σε ουδένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ισχύει ή προτείνεται τέτοιο θεσμικό εξάμβλω-μα.


Σημειώνεται ότι ο αρμόδιος Επίτροπος κ. Rehn, διέλυσε το μύθευμα Ραγκούση σύμφωνα με το οποίο το σχέδιό του επιβάλλεται από την Τρόικα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση Έλληνα ευρωβουλευτή στις 10 Οκτωβρίου 2011. Τόνισε, μάλιστα, κατά λέξη τα εξής:


“Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι δεν υφίσταται διάταξη της Ε.Ε. η οποία να ρυθμίζει ειδικά το θέμα της απε-λευθέρωσης των αδειών ΤΑΞΙ. Η Επιτροπή είναι, επίσης, σε θέση να επιβεβαιώσει ότι στο Μνημόνιο Συ-νεννόησης (ΜΣ), που συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας & της Επιτροπής (εξ’ ονόματος των Κρατών Με-λών της ζώνης του ευρώ), δεν γίνεται ρητή μνεία της απελευθέρωσης των αδειών ΤΑΞΙ”.


Η νοοτροπία του κ. Ραγκούση, όπως αναπτύχθηκε στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, είναι μακριά από την κοινή λογική, στο θέμα των αδειών ΤΑΞΙ και των φορτηγών.

Η καινοτομία και ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη

Λίγες ημέρες μετά το χαμό του Αμερικανού εφευρέτη και «πατέρα» της Apple Steve Jobs, η καινοτομία και ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης βρέθηκε υψηλά στους προβληματισμούς της Γηραιάς Ηπείρου. Η ελληνίδα ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του ΕΚ κα Ρόδη Κράτσα υποδέχθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινο-βούλιο στις Βρυξέλλες τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (ΕΙΤ) που εδρεύει στη Βουδαπέστη Γερμανό καθηγητή Alexander Von Gabain. Το ΕΙΤ βασίζεται στο τρίπτυχο ανώ-τατη εκπαίδευση-έρευνα-επιχειρηματικότητα και λειτουργεί μέσω δομών (Κοινότητες Γνώσης και Καινο-τομίας - Knowledge Innovation Communities, or KICs) που αναπτύσσονται πάνω σε συγκεκριμένους το-μείς προτεραιότητας σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ΕΙΤ φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο του «ΜΙΤ της Ευρώπης» για να συντονίσει τις ερευνητικές δυνάμεις και προσπάθειες, διάσπαρτες σήμερα στις χώρες της ΕΕ, και να αυξήσει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ένωσης.


Στη συνάντηση αυτή συζητήθηκαν τα χαμηλά ποσοστά ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης καθώς και οι αιτίες και οι δράσεις που πρέπει να αναληφθούν. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση για την ανταγωνιστικότητα στην Ένωση Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ευρώπη υστερεί έντονα σε παγκόσμια κλίμακα σε σχέση με τους μεγάλους ανταγωνιστές της, όπως οι ΗΠΑ και οι Ασιατικές χώρες (Ιαπωνία, Νότια Κορέα), κυρίως λόγω των βραδέων ρυθμών υλοποίησης των στόχων και των χαμηλότε-ρων επενδύσεων των επιχειρήσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη. Παράλληλα, μόνο το 46% των ερευνη-τών της ΕΕ εργάζονται στον τομέα των επιχειρήσεων, σε αντίθεση με το 80% στις ΗΠΑ.


Όπως τονίστηκε και στη διμερή αυτή συνάντηση, η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερες και «ευφυέστερες» επενδύσεις τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική έρευνα και ανάπτυξη ενώ παράλληλα, παρατηρείται ότι οι χώρες που αύξησαν τις επενδύσεις τους στην έρευνα και την καινοτομία έχουν καλύτερες προοπτικές εξόδου από την κρίση. Η κα Κράτσα έθεσε τις προοπτικές συνεργασίας του Ινστιτούτου με πανεπιστημια-κά και ερευνητικά ιδρύματα της χώρας μας και άλλων κρατών-μελών της Ευρώπης αλλά και με το Ευρω-Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (EMUNI) - δίκτυο πανεπιστημιακών κι ερευνητικών ιδρυμάτων της ευρωμεσο-γειακής περιοχής με έδρα στη Σλοβενία.

«Κούρεμα» και αναχρηματοδοτήσεις δανείων προς όφελος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών

Η παρατεταμένη ύφεση, η ανεργία, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η ακρίβεια και η αυξημένη φορο-λογία είναι μόνο μερικές από τις αιτίες που συρρικνώνουν το εισόδημα και την αγοραστική δύναμη χιλιά-δων νοικοκυριών, ανατρέποντας διαρκώς τον οικογενειακό προϋπολογισμό και προγραμματισμό, και δια-μορφώνουν συνθήκες φτώχειας, ανασφάλειας αλλά και αδυναμίας να ανταποκριθούν με επάρκεια στις τραπεζικές υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει σύμφωνα με δεδομένα προηγούμενων εποχών.


Οι περισσότερες τράπεζες προκειμένου να ανακόψουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τις απλήρωτες πιστωτικές κάρτες προσφέρουν αποσπασματικά, άτυπα και σε διμερές επίπεδο ευνοϊκότερους όρους και προγράμματα διευκόλυνσης, η έλλειψη ωστόσο ενός συνολικού πλαισίου ρύθμισης της υπερχρέωσης ε-γκυμονεί κινδύνους για τους δανειολήπτες υπονομεύοντας τη διασφάλιση της αναγκαίας καταναλωτικής προστασίας. Προς αυτή την κατεύθυνση ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κ. Πουπάκης στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου έθεσε τα ακόλουθα ερωτήματα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή:


• Σκοπεύει να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση ή σε σχετική σύσταση για νομοθεσία στα κράτη μέ-λη, έτσι ώστε να υπάρξει ένα συγκροτημένο και καθολικό πλαίσιο διευκόλυνσης των καταναλωτών από τον τραπεζικό τομέα με διαζευκτικούς άξονες την ελάφρυνση-κούρεμα του συνολικού πληρωτέου ποσού (π.χ. με αφαίρεση τμήματος των τόκων) και την επιμήκυνση του χρόνου καταβολής (χωρίς πρόσθετη επι-βάρυνση);


• Προκρίνει τη λύση του «παγώματος» των πληρωμών χωρίς έντοκη επιβάρυνση για περιπτώσεις μα-κροχρόνια ανέργων αλλά και ευπαθείς ομάδες, που κατά κοινή ομολογία πλήττονται περισσότερο από τη χρηματοπιστωτική κρίση και ποιά η άποψή της για την παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών μέ-χρι και το τέλος του 2014;


• Σε τί επίπεδα κυμαίνεται το ποσοστό επισφάλειας στην καταναλωτική πίστη στην Ελλάδα τα δύο τε-λευταία χρόνια;


Ο Έλληνας ευρωβουλευτής δήλωσε σχετικά: “Στην Ελλάδα, η ακολουθούμενη πολιτική με τις συνεχείς ορι-ζόντιες περικοπές, τα μόνιμα «χαράτσια», τη μανία υπερφορολόγησης, την κατάργηση φοροαπαλλαγών και την επικείμενη εργασιακή εφεδρεία οδηγεί χιλιάδες νοικοκυριά, καταναλωτές αλλά και επιχειρήσεις στα όρια της υπερχρέωσης και της ανέχειας, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν έντονη αδυναμία αποπληρωμής των τραπε-ζικών τους υποχρεώσεων (στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες κ.α. που έχουν αναλάβει με τους μέχρι σήμερα μισθούς) και να αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο απώλειας σημαντικών περιουσιακών στοιχείων είτε από πλειστηριασμούς -που μόνο προσωρινά έχουν ανασταλεί- είτε από την βίαιη εκποίησή τους υπό το βάρος των χρεών. Με αποτέλεσμα να οδηγούν το ελληνικό νοικοκυριό σε «ανεξέλεγκτη χρεοκο-πία». Το κράτος οφείλει να αναλάβει συγκροτημένη δράση διαμορφώνοντας ένα αξιόπιστο πλαίσιο για την ταυτόχρονη διασφάλιση τόσο ενός σταθερού και αναπτυξιακού χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος, όσο και της βιωσιμότητας των νοικοκυριών. Την ώρα που οι Έλληνες πολίτες στηρίζουν το Τραπεζικό Σύστημα μέσα από την κοινωνικοποίηση των ζημιών του, θα πρέπει και οι ίδιες οι τράπεζες (που είχαν ωφεληθεί στο πα-ρελθόν πολλαπλώς με την άτοκη εκμετάλλευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων) να αναλάβουν τις κοινωνικές και οικονομικές τους ευθύνες προχωρώντας σε μια γενναία επαναδιαπραγμάτευση της διάρ-κειας καταβολής δανείων και του συνολικού χρηματικού όγκου με «κούρεμα» σε τόκους και τοκοχρεολύσια - αναχρηματοδοτήσεις δανείων, τόσο για τους δικαιούχους του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, όσο και για όλους τους υπόλοιπους με τη συμβολή του κράτους. Η στήριξη των τραπεζών θα πρέπει να εγγυάται το δανεισμό σε κάθε βιώσιμη μικρομεσαία επιχείρηση και το ρεαλιστικό διακανονισμό για κάθε ελληνική οικο-γένεια που βλέπει πλέον καθημερινά το διαθέσιμο εισόδημά της να εξανεμίζεται.”