Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ

       

                                         ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΝΑ
                                                               ΄΄ΣΚΑΣΟΥΝ΄΄


                                                                ΄΄ΧΑΜΟΚΕΡΑΣΑ΄΄


ΤΟ  ΧΩΡΙΟ


                                                                        ΒΑΤΑ


                                               ΜΙΑ ΛΙΜΝΗ ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ..
                                                ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.......
                                                  ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ...


                                             ....ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΥΤΟ. ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ...;


                                          Η ΣΠΗΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ...

                                          ....ΤΟΥ ΄΄ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ΄΄  Η ΣΠΗΛΙΑ..

                                          ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ.......

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

ΦΥΣΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ...






Νικολά Tέσλα O Άρχοντας Nicola Tesla ΔΩΡΕΑΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Free energy


Η ΡΕΜΑΤΙΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ - ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ



Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το πρώτο μέρος του προγράμματος των επισκέψεων-ξεναγήσεων μαθητών στη ρεματιά.

Συμμετείχαν  9 Τάξεις με το σύνολο των τμημάτων τους από 8 δημοτικά σχολεία του Χαλανδρίου. Περίπου 500 μαθητές και 50 εκπαιδευτικοί  περπάτησαν στα μονοπάτια της Ρεματιάς μας και ξεναγήθηκαν από μέλη του ΔΣ του συλλόγου. Στους εκπαιδευτικούς δόθηκαν και ισάριθμοι χάρτες της ρεματιάς.


Το προσεχές φθινόπωρο  σκοπεύουμε να προσκαλέσουμε και τα σχολεία των άλλων 3ων παραρεμάτιων δήμων. Ευελπιστούμε και στην βοήθεια των μελών του συλλόγου μας. Η προστασία της ρεματιάς και του περιβάλλοντος είναι κυρίως θέμα  παιδείας και ευαισθητοποίησης της νέας γενιάς.

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Αντώνης Φούρφαρος: πρώτος στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής

Αντώνης Φούρφαρος: πρώτος στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής


Η κατάκτηση, προ oλίγων ημερών, της πρώτης θέσης στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.), μεταξύ 500 συνομηλίκων του, για την οποία βραβεύτηκε από τον διακεκριμένο ακαδημαϊκό καθηγητή Φυσικής υψηλών ενεργειών Δημήτρη Νανόπουλο, δεν είναι η πρώτη διάκριση του Αντώνη Φούρφαρο, μαθητή της Γ΄ τάξης του 4ου Γενικού Λυκείου Αλεξανδρούπολης.
Ο 17χρονος Αντώνης εδώ και χρόνια διαγράφει μία αξιοπρόσεκτη πορεία πανελλήνιων διακρίσεων στις θετικές επιστήμες. Από το γυμνάσιο έως σήμερα έχει διακριθεί σε διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρίας (2ο βραβείο), Μαθηματικών και Λογικής Σκέψης (1η θέση το 2016 και 2017), καθώς και στο συνέδριο ACSTAC (καλύτερη εργασία στην πληροφορική). Επίσης, κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ στην επίλυση κύβου του Rubik με κλειστά μάτια.
Ανεπιτήδευτα, με εφηβικό ενθουσιασμό αλλά και περισσή συγκρότηση, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ αποκαλύπτοντας τη δική του οπτική για την αξία της εκπαίδευσης, του ανταγωνισμού, της διάκρισης και των προτύπων.
«Αν δεν καλλιεργήσουμε τις δυνατότητές μας, δεν γίνεται τίποτα. Είναι πολύ σημαντικό το πώς βλέπουμε το θέμα της νοημοσύνης. Αν βλέπουμε τη νοημοσύνη μας ως κάτι με το οποίο έχουμε γεννηθεί και είναι σταθερό, κάθε φορά που διαγωνιζόμαστε, εάν δεν πετυχαίνουμε το στόχο μας, υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουμε ότι δεν είμαστε έξυπνοι και να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Για μένα είναι σημαντικό το να βλέπουμε κάθε αποτυχία ως κίνητρο βελτίωσης. Να βλέπουμε τις ικανότητές μας, ως κάτι που μπορούμε να βελτιώσουμε».
πηγή: www.amna.gr

Η ταχύτητα του φωτός


ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Χρόνος και κίνηση για τους ατομικούς

Ο χρόνος κατά την άποψη των ατομικών είναι αδημιούργητος. Δεν έχει αρχή και δε θα έχει τέλος. Ο λόγος που τους οδηγεί σε μια τέτοια αντίληψη για το χρόνο αποτελεί αναγκαία συνέπεια του ίδιου του ορισμού τους για τα άτομα: εφόσον τα τελευταία είναι εξ ορισμού αναλλοίωτα και άφθαρτα δεν μπορεί παρά και ο χρόνος να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά μ΄ αυτά. Αλλιώς θα έπρεπε να δεχτούμε ότι τα άτομα έχουν γεννηθεί ή ότι θα έχουν ένα τέλος, γεγονός ανεπίτρεπτο για πράγματα που έχουν τις ιδιότητες του παρμενίδειου όντος. Φαίνεται ότι ο Δημόκριτος ανέπτυξε την άποψή του για την αιωνιότητα του χρόνου σε αντίθεση προς τους Πυθαγόρειους και τους Ελεάτες. Οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν ότι όλα τα πράγματα στον κόσμο, μαζί και ο χρόνος, αποτελούν απομιμήσεις και παράγωγα των αριθμών, ενώ οι Ελεάτες νόμιζαν ότι ο χρόνος ως μορφή ύπαρξης της ύλης είναι απατηλός, όπως όλα τα δεδομένα των αισθήσεών μας. Πάντως, οι πηγές δε μας πληροφορούν ρητά για το αν ο Δημόκριτος θεωρούσε το χρόνο ως κάτι ανεξάρτητο από την ύλη ή ως μια ιδιότητά της. Ίσως ο Δημόκριτος να μην είχε συλλάβει το σχετικό πρόβλημα.

Η Αριστοτελική αντίληψη

Μια άλλη διάσταση του προβλήματος του χρόνου σχετίζεται με την υφή του, αν δηλαδή είναι συνεχής ή διακρίνεται κι αυτός σε άτμητα μέρη όπως η ύλη. Και πάλι οι πληροφορίες των πηγών είναι συγκεχυμένες. Εντούτοις, κάποιες μαρτυρίες του Αριστοτέλη και των σχολιαστών του αφήνουν να φανεί αμυδρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ο Αριστοτέλης προσπαθώντας να ερμηνεύσει την ατομική θεωρία των ειδώλων [1] αναφέρεται στην ανάγκη ύπαρξης άτμητων χρονικών στιγμών, προκειμένου να αποκτήσει υπόσταση η θεωρία αυτή. Βέβαια η μαρτυρία του Αριστοτέλη δε μνημονεύει ρητά το Δημόκριτο, ο σχολιαστής όμως του Αριστοτέλη, Αλέξανδρος, δεν έχει ενδοιασμούς. Όπως λέει ο ίδιος (ad loc. 56, 13 κ.εξ. ):
«...τέτοιοι ήταν οι οπαδοί του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, οι οποίοι παρήγαγαν την εντύπωση των ενδιάμεσων χρωμάτων από τη συμπαράθεση των αόρατων, λόγω μικρότητας, σωμάτων... (60, 8) Όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι η όραση δημιουργείται μ’ αυτόν τον τρόπο παραδέχονται αναγκαστικά την ύπαρξη ανεπαίσθητων χρονικών στιγμών. Και όσοι αποδίδουν τη διαφορά μεταξύ των χρωμάτων στη συμπαράθεση ανεπαίσθητων σωματιδίων... παραδέχονται αναγκαστικά... όχι... μόνο ότι υπάρχουν ανεπαίσθητα μεγέθη, αλλά και χρονικές στιγμές ανεπαίσθητες. Είναι δυνατόν, ως ειδικό συμπέρασμα, να πρέπει να παραδεχτούν την ύπαρξη ανεπαίσθητων χρονικών στιγμών όσοι αποδίδουν τη διαφορά των χρωμάτων στη συμπαράθεση, σε μικρά διαστήματα, σωματιδίων: μ’ αυτόν τον τρόπο, αν και θα είναι πολλά αυτά που βλέπει κανείς, θα τα αντικρίζει ως ένα, αν λανθάνει η καθαυτό απορροή καθενός απ’ αυτά πέφτοντας στα μάτια και φαίνεται ως μία και μοναδική...»
Στο έργο Περί ατόμων γραμμών (970b5 κ.εξ. ), το οποίο είναι μάλλον ψευδοαριστοτελικό, αναφέρεται ρητά ότι η ίδια θεωρία που δέχεται την ύπαρξη ατόμων ύλης δέχεται και την ύπαρξη άτμητων χρονικών στιγμών:
«Γιατί με τον ίδιο τρόπο θα τμηθεί και ο χρόνος και η γραμμή... (8) Στην ίδια θεωρία ανήκει η άποψη, όπως ειπώθηκε, ότι όλα αυτά αποτελούνται από αμερή ... (971a16) Ίσως, όμως, και ο χρόνος να αποτελείται από (άτμητα) «τώρα»...»
Τέλος, πρέπει να αναφερθούν και οι παράδοξες επιπτώσεις σε σχέση με την κίνηση που προκύπτουν από μια τέτοια θεώρηση του χρόνου. Σ΄ αυτές αναφέρεται και πάλι ο Αλέξανδρος [2]:
«Επακόλουθο της άποψης ότι και το μέγεθος και ο χρόνος αποτελούνται από αμερή είναι το να κινούνται όλα τα κινούμενα ισοταχώς σε σχέση με το αμερές. Γιατί αν το ένα κινούνταν γρηγορότερα και το άλλο βραδύτερα σε σχέση με το αμερές, τότε αυτό που κινείται γρηγορότερα θα διανύσει το αμερές στον αδιαίρετο χρόνο, ενώ εκείνο που κινείται βραδύτερα θα το διανύσει αναγκαστικά σε χρόνο περισσότερο και διαιρετό. Αν, όμως, το διένυσε σε χρόνο διαιρετό, τότε και η απόσταση (το μέγεθος), πάνω στην οποία έγινε η κίνηση, είναι διαιρετή. Γιατί αν, ισχυρίζεται κανείς ότι το βραδέως κινούμενο δεν κινείται σε σχέση με το αμερές και σε αμερή χρόνο, τότε αυτός είναι σαν να λέει ότι το βραδύ ούτε καν κινείται, αν βέβαια όλα τα μεγέθη και όλος ο χρόνος αποτελούνται από αμερή... Γι’ αυτό και όλα όσα κινούνται σε σχέση με το αμερές θα κινούνται ισοταχώς. Και αν κινούνται ισοταχώς σε σχέση με το αμερές, τότε θα κινούνται και ισοταχώς σε σχέση με όλα τα μεγέθη, αν βέβαια όλα τα μεγέθη συντίθενται από αμερή. Αυτό που λέγεται, ότι δηλαδή όλα τα σώματα κινούνται ομοίως και ισοταχώς σε σχέση με το αμερές, αλλά φαίνονται ότι κινούνται το ένα πιο αργά από το άλλο, εξαιτίας της αντίστασης που προβάλλουν τα άτομα μέσα του, είναι φαντασίωση. Επιπλέον, πώς δε φαίνονται να κινούνται μη ομαλά όσα κινούνται μ’ αυτόν τον τρόπο;... Γιατί αν αυτό που κινείται γρηγορότερα διάνυσε το διάστημα σε μια ώρα, ενώ το βραδύτερο διάνυσε το ίδιο διάστημα σε πέντε ώρες, τότε το τελευταίο θα πρέπει να κινούνταν για μια ώρα, ενώ τις άλλες τέσσερις θα στεκόταν. Είναι, όμως, κάπως παράδοξο αυτό που την περισσότερη ώρα στέκεται να μη φαίνεται ότι στέκεται αλλά ότι κινείται και τις πέντε ώρες και μάλιστα ομαλά»

Φιλοσοφική ερμηνεία της διαιρετότητας του ατόμου

Το αδιαίρετο του ατόμου

Μια βασική ιδιότητα, την οποία ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος αποδίδουν στα άτομά τους, είναι η μη διαιρετότητα. Άλλωστε η λέξη ά-τομο αυτό σημαίνει, δηλαδή κάτι το οποίο δεν επιδέχεται τομή, διαίρεση. Το μη διαιρετό των ατόμων αποτελεί αναγκαία συνθήκη για τη διατήρηση της αιωνιότητας της ύπαρξής τους: αν τέμνονταν, θα διαιρούνταν σε άλλα σώματα, επομένως θα έπαυαν να υπάρχουν. Τίθεται, όμως, το ζήτημα πώς εννοούσαν το αδιαίρετο των ατόμων αυτοί που τα επινόησαν. Είναι αυτά άτμητα μόνο από φυσική άποψη ή και από μαθηματική; Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσουμε με βάση μόνο τις αρχαίες μαρτυρίες.

ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΙΔΙΩΝ ΤΟ «ΝΟΜΠΕΛ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ»

ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΙΔΙΩΝ ΤΟ «ΝΟΜΠΕΛ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ»

Ο Γάλλος μαθηματικός Ιβ Μειέρ, ομότιμος καθηγητής στην  École normale supérieure Paris-Saclay,  κέρδισε το φετινό βραβείο Άμπελ, δηλαδή το «Νόμπελ Μαθηματικών» όπως είναι το παρατσούκλι του επάθλου. Ο λόγος της διάκρισης είναι η συμβολή του επιστήμονα στη θεωρία των κυματιδίων (wavelet theory), η οποία έχει μία πολύ μεγάλη γκάμα εφαρμογών – από την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων, μέχρι τη συμπίεση ψηφιακών βίντεο.
pos-eftasa-na-miso-ta-mathimatika
Το βραβείο απονέμεται από τη Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και συνοδεύεται από χρηματική αμοιβή 6 εκατ. νορβηγικών κορονών (περίπου 650.000 ευρώ). Όπως γίνεται και στα βραβείο Νόμπελ, ο Μειέρ έμαθε για τη διάκριση λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί η απόφαση της Ακαδημίας.
o-gallos-mathimatikos-ib-meierΟ Γάλλος μαθηματικός Ιβ Μειέρ.
Η θεωρία των κυματιδίων αξιοποιείται σε υπολογιστικούς αλγόριθμους που αποτελούν βασικά εργαλεία των ερευνητών για την επεξεργασία, ανάλυση και αποθήκευση πληροφοριών.
Έχει επίσης εφαρμογή σε ιατρικές διαγνώσεις, όπως για παράδειγμα στις μαγνητικές τομογραφίες, ενώ χρησιμοποιείται για συμπίεση ψηφιακό βίντεο υψηλής ανάλυσης σε αρχεία μικρότερου όγκου.
Τα κυματίδια αποτελούν επέκταση της ανάλυσης Φουριέ, δηλαδή του κλάδου των μαθηματικών που εγκαινίασε ο Γάλλος μαθηματικός Ζοζέφ Φουριέ, για την αναπαράσταση οποιασδήποτε περίπλοκης κυματομορφής με ένα άθροισμα άπειρων αρμονικών συναρτήσεων.
Μία τέτοια ανάλυση, για παράδειγμα, μπορεί να γίνει σε ένα ηχητικό κύμα ή κάποιο σεισμικό σήμα.
Αν και η συγκεκριμένη μεθοδολογία είναι χρήσιμη σε συνεχή σήματα, όπως π.χ. στη συνεχή αναπαραγωγή της ίδιας νότας από ένα βιολί, δεν είναι εύκολο να εφαρμοσθεί σε σύντομα σήματα, για να αφαιρέσει τον «θόρυβο».
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο σύντομος «βαρυτικός παλμός» που παράγεται όταν συγκρούονται δύο μαύρες τρύπες, όπως αυτός που ανιχνεύθηκε από το πείραμα LIGO το 2015.
Οι πρώτοι τύποι για την ανάλυση κυμάτων μικρής διάρκειας αναπτύχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ωστόσο, μέχρις ότου ασχοληθεί με αυτόν τον κλάδο ο Μειέρ, αυτά τα εργαλεία δεν είχαν αποκτήσει την αποτελεσματικότητα των εργαλείων του Φουριέ.
Ο δρόμος γι’ αυτό άνοιξε το 1986, ενόσω ο Γάλλος μαθηματικός εργαζόταν ακόμη στο πανεπιστήμιο Dauphine στο Παρίσι. Από τότε, έγινε περίπου ο «σύνδεσμος» ανάμεσα σε μαθηματικούς, μηχανικούς, φυσικούς και προγραμματιστές, οι οποίοι έκαναν νέες ανακαλύψεις πάνω στη θεωρία των κυματιδίων.

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

ΕΝΑΣ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ. ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ ΔΙΝΕΙ ΨΙΧΟΥΛΑ

Όταν ο αστεροειδής J025 πέρασε από τη Γη τον Απρίλιο, προσέγγισε τον πλανήτη μας σε απόσταση 1,1 εκατομμυρίων μιλίων, πέρασε δηλαδή ξυστά σύμφωνα με τα κοσμικά δεδομένα και ήταν η κοντινότερη προσέγγιση που είδαμε την τελευταία δεκαετία. Και ο J025 ήταν μεγάλος. Με μήκος περίπου 650 μέτρων, θα μπορούσε να σκοτώσει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους εάν έπεφτε σε πυκνοκατοικημένη περιοχή.
wipe-out-life-earth-asteroids
Ενώ η πορεία του ήταν θέμα αστρονομίας, η ανακάλυψή του J025 ήταν σε μεγάλο βαθμό θέμα τύχης. Το Κογκρέσο υπαγορεύει στη NASA να εστιάζει σε γεωπλήσια αντικείμενα (NEOs) που είναι πολύ μικρότερα από τον J025, ξεκινώντας με αυτά που είναι μεγαλύτερα από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Ωστόσο, ο οργανισμός έχει ανιχνεύσει λιγότερα από το 1/3 των 10.000 αντικειμένων που εκτιμάται ότι βρίσκονται εκεί έξω και δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό να τα εντοπίσει όλα μέχρις ότου λήξει η προθεσμία το 2020.
Τα νούμερα αυτά είναι μια υπενθύμιση της απαραίτητης αποστολής του Προγράμματος Κοντινών στη Γη Αντικειμένων. Παρολ’ αυτά, ο προϋπολογισμός του, παραμένει σε μόλις 50 εκατ. δολάρια ετησίως, ενώ μόλις αποφεύχθη μια προσπάθεια της κυβέρνησης Trump να ακυρώσει τα σχέδια για μια επανδρωμένη αποστολή που θα διερευνήσει την ανακατεύθυνση των αστεροειδών που κατευθύνονται προς τη γη. Για να κατανοήσουμε το λόγο για τον οποίο αυτά θεωρούνται «ψίχουλα» πρέπει να αντιληφθούμε μια πολύ μεγάλη ιδέα: τον υπαρξιακό κίνδυνο.
Ένας υπαρξιακός κίνδυνος είναι μια απειλή που θα μπορούσε να τερματίσει την ανθρώπινη φυλή. Μπορεί να είναι πολύ μεγάλος: είτε φυσικός, όπως μία ασταμάτητη επιδημία, είτε αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης, όπως η πιθανότητα να εξελιχθεί τόσο πολύ η τεχνητή νοημοσύνη που να αποφασίσει μια μέρα να αφανίσει το ανθρώπινο είδος. Δεν υπάρχει επιστροφή από τον υπαρξιακό κίνδυνο, η απώλεια είναι οριστική.
Γνωρίζουμε ότι οι αστεροειδείς συνιστούν υπαρξιακό κίνδυνο επειδή έχουν σχετικό ιστορικό. Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, ένας αστεροειδής πλάτους έξι μιλίων συγκρούστηκε με αυτό που είναι σήμερα η Χερσόνησος του Γιουκατάν και αφάνισε τους δεινοσαύρους. Με χιλιάδες μεγάλα αντικείμενα να πλησιάζουν τη γη, αργά ή γρήγορα κάποιο θα εισέλθει σε τροχιά σύγκρουσης με τον πλανήτη.
To timing, ειδικά σε αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα, είναι το παν. Εάν οι επιστήμονες ήξεραν ότι ένας μεγάλος αστεροειδής θα χτυπήσει σχεδόν σίγουρα τη Γη την επόμενη δεκαετία ή ακόμα και τον επόμενο αιώνα, τα χρήματα δεν θα ήταν θέμα. Αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα το μάθουν. Το 2001, μια βρετανική ομάδα εργασίας εκτίμησε ότι ένας αστεροειδής, αρκετά μεγάλος για να σκοτώσει τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους έχει 1 στις 250.000 πιθανότητα να συγκρουστεί με τη γη κάποια δεδομένη χρονιά. Που σημαίνει ότι θα είμαστε εντάξει φέτος αλλά και πιθανότατα για χιλιάδες χρόνια στο μέλλον.
Γιατί λοιπόν να ανησυχεί κανείς για τους αστεροειδείς; «Οι πιθανότητες είναι μικρές», δήλωσε ο σύμβουλος επιστήμης του Προέδρου Obama, John Holdren στο Κογκρέσο το 2013, μετά τη σύγκρουση ενός μικρού αστεροειδούς με τη ρωσική πόλη Τσελιαμπίνσκ. «Αλλά οι πιθανές συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος είναι τόσο μεγάλες, που έχει νόημα να πάρουμε σοβαρά τον κίνδυνο».
Για να αρχίσουμε να έχουμε μια αίσθηση του πόσα πρέπει να δαπανώνται για να αποφευχθεί ένα χτύπημα αστεροειδούς, πρέπει να βάλουμε τιμή στο ανεκτίμητο: την αξία του ανθρώπινου είδους. Στο βιβλίο του «Καταστροφή: Κίνδυνος και Αντίδραση», ο πολυμαθής νομικός και οικονομολόγος Richard Posner προσπάθησε να κάνει ακριβώς αυτό, αποτιμώντας μια ανθρώπινη ζωή στα 2 εκατομμύρια δολάρια. (Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αποτιμήσει τη ζωή ενός Αμερικανού σε περισσότερα από 9,1 εκατ. δολάρια). Με αυτά τα στοιχεία, ένα χτύπημα αστεροειδούς που θα σκότωνε 1,5 δισ. ανθρώπους θα είχε κόστος 3 τετράκις εκατομμύρια ή 3 εκατομμύρια δισεκατομμύρια, το οποίο με ετήσια πιθανότητα 1 στις 250.000 καταλήγει σε ετήσιο κόστος κατά του χτυπήματος αστεροειδούς της τάξης των 12 δισ. δολαρίων. 
Το νούμερο κάθε άλλο παρά ακριβές είναι. Επειδή τα χτυπήματα αστεροειδών είναι τόσο σπάνια, οι εκτιμήσεις μας για την πιθανότητα σύγκρουσης είναι αναγκαστικά ατελείς. Και πάλι, θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι οι συγκρούσεις είναι πιο πιθανές από ό, τι νομίζουμε τώρα, όχι λιγότερο, γεγονός που θα ανέβαζε ακόμη περισσότερο το ετήσιο κόστος. Ωστόσο, οι υπολογισμοί του Posner εξακολουθούν να στηρίζουν το επιχείρημα πως ενώ μπορεί να μην γνωρίζουμε ακριβώς πόσα θα ήταν λογικό να προϋπολογίζουμε για την άμυνα κατά των αστεροειδών, το να δαπανούμε 50 εκατ. δολάρια ετησίως για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από ένα συμβάν που θα κόστιζε 12 δισ. δολάρια ετησίως είναι πολύ χαμηλό. 
Το βιβλίο του Posner έστρεψε την απαιτούμενη προσοχή στο ζήτημα, εν μέρει επειδή ήταν ένας νομικός που έγραφε για τους κινδύνους ενός χτυπήματος αστεροειδούς, όχι ένας επιστήμονας. Αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά περισσότερα να κάνουμε για να προετοιμαστούμε. Με κόστος 500 έως 750 εκατομμυρίων δολαρίων, η NASA θα μπορούσε να βάλει ένα τηλεσκόπιο υπέρυθρης ακτινοβολίας σε μια τροχιά αντίστοιχη της Αφροδίτης, κάτι που θα βοηθούσε στην ταυτοποίηση αστεροειδών που δεν μπορούν τώρα να εντοπιστούν από το έδαφος επειδή καλύπτονται από την αντανάκλαση του ήλιου. Έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών ανέφερε ότι εκτίμησε το κόστος ενός βέλτιστου προγράμματος αναζήτησης αστεροειδών σε περίπου 100 εκατ. δολάρια ετησίως, το οποίο θα είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα να παρέχει πιο αξιόπιστες εκτιμήσεις σχετικά με το πόσο συχνά ένας αστεροειδής είναι πιθανό να συγκρούεται με τη Γη, πράγμα που με τη σειρά του θα μας βοηθήσει να βελτιώσουμε τον υπολογισμό του ποσού που θα έπρεπε να δαπανάμε για την άμυνα. Και με αρκετή δουλειά, θα μάθουμε να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας.
Το νομοσχέδιο δαπανών το οποίο ενέκρινε το Κογκρέσο στις 30 Απριλίου αγνόησε το αίτημα του Λευκού Οίκου να ακυρώσει το σχέδιο της κυβέρνησης Obama να στείλει ένα ρομποτικό σκάφος σε έναν αστεροειδή πλησίον της Γης, και αργότερα αστροναύτες, γεγονός που θα επιτρέψει στον οργανισμό να δοκιμάσει στρατηγικές για να αποκρούει ένα εισερχόμενο αντικείμενο. Η συμφωνία αυξάνει ακόμη και τη χρηματοδότηση της NASA κατά περισσότερο από ένα μισό δισεκατομμύριο δολάρια και επιτρέπει ένα μέρος αυτών των χρημάτων να χρησιμοποιηθούν για την προγραμματισμένη αποστολή αστεροειδών. Είναι ένα καλό βήμα, έστω και αν τα χρήματα δεν πλησιάζουν καν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε. Η σύγκρουση ενός μεγάλου αστεροειδούς με τη Γη, θα ήταν μια φυσική καταστροφή άνευ προηγουμένου –αλλά όπως και με οποιαδήποτε άλλο φυσική καταστροφή, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φροντίσουμε για ένα αξιοπρεπές ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Του Bryan Walsh  Πηγή

Τι ψήφισαν οι Βριλησσιώτες

Εγγεγραμμένοι 22.775 Έγκυρα 12.151 Άκυρα 134 Συμμετοχή 12.386 Λευκά 101 ...