ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ,,,,ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

                                 ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ....... ΧΩΡΙΣ  ΛΟΓΙΑ

Η γέννηση και η εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος

… σε ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών

Ο θεωρητικός φυσικός David Kaplan μας παρουσιάζει την ιστορία του ήλιου, της γης, της σελήνης και των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος:

ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ

Βαδίζουμε σίγουρα προς μια εποχή εκπληκτικής τεχνολογικής προόδου. Τα κομπιούτερ μπορούν ήδη να κινούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό και να κερδίζουν τους ανθρώπους στο σκάκι. Όπως επισημαίνουν ο Erik Brynjolfsson και Andrew McAfee  στο βιβλίο τους «The Second Machine Age», οι υπολογιστές θα έχουν όλο και μεγαλύτερες δυνατότητες να εκτελούν εργασίες με αυξημένες γνωσιακές απαιτήσεις, όπως να διαλέγουν κερδοφόρες μετοχές ή να διαγιγνώσκουν ασθένειες.

Αναπόφευκτα, ορισμένες διανοητικές δεξιότητες θα γίνουν λιγότερο πολύτιμες, γιατί θα τις αναλάβουν οι υπολογιστές. Το να έχεις δυνατή μνήμη θα είναι πιθανότατα λιγότερο πολύτιμο, όπως και το να είσαι άριστος φοιτητής ή, γενικά, να μπορείς να εκτελείς διανοητικές δραστηριότητες που συνεπάγονται την εφαρμογή προσδιορισμένων κανόνων.

   Ωστόσο, ποιες ανθρώπινες ικανότητες θα γίνουν περισσότερο πολύτιμες; Στον τομέα της ειδησεογραφίας, μερικές από αυτές τις δεξιότητες έχουν γίνει ήδη προφανείς. Η τεχνολογία ανταμείβει τους «σπρίντερ» (εκείνους που μπορούν να αναγνωρίσουν και αμέσως να στείλουν μήνυμα για κάποιο ενδιαφέρον γεγονός) και τους «μαραθωνοδρόμους» (εκείνους που μπορούν να γράψουν μεγάλα περιεκτικά ρεπορτάζ), αλλά όχι τους «δρομείς μεσαίων αποστάσεων» (εκείνους που μπορούν να γράψουν περιλήψεις 800 λέξεων για τη χθεσινή ειδησεογραφία).

  Γενικότερα, η εποχή των έξυπνων μηχανών φαίνεται να ανταμείβει τον ενθουσιασμό. Η ποσότητα των πληροφοριών μπροστά μας είναι πρακτικά άπειρη. Οι άνθρωποι που τα καταφέρνουν καλύτερα διαθέτουν μια σχεδόν ακόρεστη επιθυμία να ακολουθήσουν την περιέργειά τους και την ικανότητα να συγκεντρώνονται προσπαθώντας να βγάλουν νόημα από τους απύθμενους ωκεανούς δεδομένων.

Η εποχή ευνοεί επίσης τους ανθρώπους με ευρύ χρονικό ορίζοντα και στρατηγική πειθαρχία. Οταν ο Γκάρι Κασπάροφ «συμμάχησε» με έναν υπολογιστή για να παίξουν σκάκι με ένα άλλο ζεύγος σκακιστή-υπολογιστή, ανέφερε ότι ο μηχανικός συνεταίρος του διέθετε μεγαλύτερη «τακτική ευφυΐα», ενώ ο ίδιος υπερτερούσε σε στρατηγική ικανότητα.

   Αυτό δεν είναι παράξενο. Ενας υπολογιστής μπορεί να αποτιμήσει εκατομμύρια δυνατότητες, αλλά ένας άνθρωπος μπορεί να προσφέρει μια συνολική αίσθηση κατεύθυνσης. Στον κόσμο των ψηφιακών περισπάσεων, όποιος μπορεί να διατηρήσει μακρόχρονη υπακοή σε ένα σκοπό και να φιλτράρει κάθε τι άσχετο, θα είναι προφανώς πολύτιμος.

Θα ανταμείβονται επίσης εκείνοι που εστιάζουν στην ουσία. Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πει «εγώ είμαι σκύλος» και να παραστήσει τον σκύλο. Οι υπολογιστές παλεύουν για να εννοήσουν την ουσία του «εγώ» και του «σκύλου», αλλά και να προσδιορίσουν ποια συστατικά του «εγώ» και ποια του «σκύλου» πρέπει να αναμειχθούν ώστε να παραστήσει κάποιος τον σκύλο. Αυτή είναι πολύ σημαντική δεξιότητα, γιατί η δημιουργικότητα μπορεί να περιγραφεί ως η ικανότητα να συλλαμβάνεις την ουσία ενός πράγματος και κατόπιν την ουσία κάποιου άλλου πολύ διαφορετικού, και να τα συμπτύσσεις για να φτιάξεις ένα εντελώς καινούργιο πράγμα.

   Το 1950, ο υπολογιστής ήταν η γραφειοκρατία, η οργάνωση τεχνοκρατικών συστημάτων ώστε οι άνθρωποι να φέρνουν σε πέρας διαδικασίες πληροφόρησης. Τώρα όμως υπολογιστής είναι ο υπολογιστής. Ο ρόλος του ανθρώπου δεν είναι να λειτουργεί απρόσωπα, ουδέτερα, χωρίς πάθος. Τα συναισθηματικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που ανταμείβονται: η ακόρεστη δίψα για κατανόηση, ο ενθουσιασμός, η ευαισθησία στο σημαντικό, η ικανότητα να συλλαμβάνεις το ουσιώδες.

DAVID BROOKS / THE NEW YORK TIMES – Καθημερινή

Η ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ

ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ (ΜΕ ΧΑΜΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ) ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΄΄ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ΄΄ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ. ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ.
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ ΜΕ ΠΑΡΤΝΕΡΣ. ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ!!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ... Η ΗΡΕΜΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΑ ΜΙΚΡΟΡΟΜΠΟΤ ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ

Αρκετά πολύπλοκες εγχειρήσεις με αφορμή εγκεφαλικά επεισόδια, βουλωμένες αρτηρίες ή αιμοφόρα αγγεία πρόκειται να γίνουν πιο ασφαλείς στο μέλλον, καθώς οι ερευνητές ολοκλήρωσαν το σχεδιασμό μικροσκοπικών μικρο-κινητήρων που θα μπαίνουν με ενέσεις στην κυκλοφορία του αίματος, λένε οι επιστήμονες.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι της ελάχιστα παρεμβατικής χειρουργικής σήμερα γίνονται με την χρήση καθετήρων που εισέρχονται στο σώμα και τις αρτηρίες. Οι καθετήρες ωστόσο είναι άκαμπτοι, και παρά το μικρό τους μέγεθος ενδέχεται να τρυπήσουν τα λεπτά αρτηριακά τοιχώματα.

Σε μια δημοσίευση στο Journal of Micromechanics και Microengineering δόθηκαν λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο οι ερευνητές αξιοποιούν τον πιεζοηλεκτρισμό – την ενέργεια που συχνά χρησιμοποιείται για να ανάψει ένα φούρνο με αέριο – για την παραγωγή "μικρορομπότ κινητήρων" με μήκος το ένα τέταρτο του ενός χιλιοστού.

Το 1966, στην ταινία "Φανταστικό Ταξίδι" μια ομάδα γιατρών μπήκε στο ανθρώπινο σώμα με τη βοήθεια ενός μικροσκοπικού υποβρύχιου, ταξιδεύοντας στα διάφορα όργανα μέσω των αρτηριών.

Σήμερα όμως, μετά από σαράντα περίπου χρόνια το σενάριο της ταινίας είναι κοντά στην πραγματικότητα χάρη στη μεγάλη πρόοδο στη σμίκρυνση. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα υποβρύχιο, ούτε οι επιστήμονες θα γίνουν μικροσκοπικοί, αλλά θα υπάρχει στη θέση του ένα μηχανοκίνητο ρομπότ τόσο μικρό ώστε να κυκλοφορήσει μέσα στο αίμα.

Τα τηλε-ελεγχόμενα ρομπότ, που είναι αρκετά μικρά για να μπορέσουν να κολυμπήσουν μέχρι τις αρτηρίες, έχουν σχεδιαστεί για να σώσουν ζωές φθάνοντας σε απομακρυσμένα μέρη της κυκλοφορίας του αίματος χωρίς να καταστρέψουν λεπτούς ιστούς. Είναι εξοπλισμένες με αισθητήρα προσαρτημένο στο μικρορομπότ, που βοηθούν τον χειρούργο να δει, ας πούμε, αν μπορεί μια αρτηρία να βελτιωθεί. Υπάρχει επίσης η ελπίδα ότι η ικανότητα του να δουλεύει από εξ αποστάσεως, θα αυξήσει την επιδεξιότητα του χειρουργού. 
Υπάρχει αρκετή τεχνολογία σήμερα για να φτιάξουμε μικροσκοπικά ρομπότ για να κυκλοφορήσουν μέσα στο αίμα, δήλωσε ο James Friend, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο Monash της Αυστραλίας.

"Υπάρχουν κατάλληλοι αισθητήρες, LED, τσιπ μνήμης, κλπ., που αποτελούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και της μικρογράφησης," λέει. Αλλά οι κινητήρες είναι σχεδόν οι ίδιοι με μερικές αλλαγές από τη δεκαετία του 1950."

Ο Friend με συνάδελφους του ξεκίνησε εδώ και δέκα χρόνια χρόνια με την πεποίθηση ότι ο πιεζοηλεκτρισμός ήταν η καλύτερη ενέργεια για να τροφοδοτήσει μικρούς κινητήρες, επειδή οι κινητήρες μπορούν να μειωθούν σε μέγεθος ενώ παραμένουν αρκετά ισχυροί, ακόμη και σε μεγέθη που είναι αναγκαία για να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, με τους κινητήρες να κολυμπούν αντίθετα από την ροή του αίματος και να φθάνουν σε σημεία που δύσκολα εγχειρίζονται.

Ο πιεζοηλεκτρισμός βρίσκεται συχνότερα σε ρολόγια χαλαζία και σε θερμάστρες αερίου. Βασίζεται στην ικανότητα ορισμένων κεραμικών υλικών να παράγουν ηλεκτρική τάση κάτω από την πίεση. Έτσι οι μικρομηχανές θα εκμεταλλεύονται αυτή την τάση.

Στην περίπτωση της διάταξης που προκαλεί την ανάφλεξη σε φούρνο αερίου υπάρχει ένα ελατήριο για να πιέσει τα υλικά, και έτσι συχνά παράγεται τάση πάνω από 10.000 βολτ. Αυτή φθάνει στο αέριο που το ανάβει.

Στην διάταξη του Friend τα υλικά πάλλουν μια μικρο-κατασκευή σε σχήμα βίδας, μέσα σε μια μηχανή που κινεί μια προπέλα. Σαν ένα βακτήριο που κολυμπά καθοδηγούμενο από εξωτερικό χειριστήριο, το ρομπότ θα μπορεί να κινείται ακόμη και αντίθετα στη ροή του αίματος, τουλάχιστον στις αρτηρίες που η ροή δεν είναι δυνατή, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Η διάταξη θα μπορούσε να μεταδίδει εικόνες, να μεταφέρει μικροσκοπικά φορτία φαρμάκων, και τελικά, να πραγματοποιεί επεμβάσεις, αναφέρει ο Friend. Η περισυλλογή του μικρομπότ θα γίνεται με σύριγγα από το σημείο εισόδου. "Προς το παρόν, ελπίζουμε να χρησιμοποιηθεί για την παρατήρηση. Από εκεί και πέρα, θα επιδιώξουμε και άλλες χρήσεις, όπως το κόψιμο".

"Τα μικρο-ρομπότ έχουν έναν απλό σχεδιασμό", διευκρινίζει ο Friend. Η ομάδα του έχει παράγει πρωτότυπα των κινητήρων και εργάζεται τώρα για την εξεύρεση τρόπων να βελτιώσει την συναρμολόγηση καθώς και τη μηχανική συσκευή που ελέγχει τους μικρο-κινητήρες. Πάντως, οι ερευνητές έχουν ήδη καταλήξει στην ονομασία του, το οποίο θα βαφτίσουν «Πρωτέας», όπως ήταν το όνομα του υποβρυχίου που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Φανταστικό Ταξίδι».

ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ....

Πιστεύω οτι οι πληροφορίες που σας έστειλα, αγαπητέ πρόεδρε, να είναι ικανές ώστε να βρείτε τις περιοχές που με ρωτήσατε. Άλλωστε εσεις είστε εθισμένοι σε περιπέτειες και εξορμήσεις. 
Στην διάθεση και των τριών συλλόγων που επικοινωνήσατε μαζί μου.
Θα βρεθούμε κάποια στιγμή στους τόπους αυτούς. 

ΤΑ ΄΄ΛΑΦΥΡΑ΄΄ ΤΗΣ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΜΑΣ

                                              Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ

                                     ΤΟ ΝΕΡΟ ΒΡΙΣΚΕΙ ΔΙΑΦΥΓΗ  ΧΑΡΑΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΗ

                                      ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. ΚΑΠΟΤΕ ΕΜΑΘΑ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΚΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΕΚΕΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ

                                   ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

                                     
                                         ΕΝΑ ΓΕΦΥΡΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ

                                           ΚΑΙ Η ΒΑΣΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ...ΝΥΧΤΑ



ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.

Μια σύνθεση τζαζ από το σύστημα εξωπλανητών ΤRAPPIST-1

Πριν από τρεις μήνες περίπου ανακοινώθηκε η ανακάλυψη του πλανητικού συστήματος TRAPPIST-1, το οποίο διαθέτει επτά εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης. Το σύστημα απέχει περίπου 40 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στον Αστερισμό του Υδροχόου. Τουλάχιστον τρεις από αυτούς τους εξωπλανήτες μπορεί να διαθέτουν ωκεανούς νερού στην επιφάνειά τους, συνεπώς θεωρούνται  ιδανικοί «στόχοι» για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο μέλλον (διαβάστε σχετικά:  Πόσο σημαντική είναι η ανακάλυψη των 7 «γήινων» εξωπλανητών για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής;)

Ο Daniel Tamayo από το Πανεπιστημίου του Toronto και οι συνεργάτες του μελέτησαν τις συντονισμένες τροχιές των πλανητών του πολύπλοκου συστήματος TRAPPIST-1. Οι πλανήτες ενός συστήματος λέμε ότι κινούνται σε «συντονισμένες» τροχιές» όταν οι λόγοι των περιόδων περιφοράς τους έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να βρίσκονται πολύ κοντά σε αναλογίες ακεραίων αριθμών (π.χ. 3:2, 4:3). Υπολόγισαν ότι το σύστημα σε περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια θα γίνει ασταθές, ένα χρονικό διάστημα πολύ μικρότερο από τα δισεκατομμύρια έτη που πέρασαν από τον σχηματισμό του! Σε μια νέα δημοσίευση οι προσομοιώσεις τους δείχνουν ότι τελικά το σύστημα θα παραμείνει σταθερό για περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια. Όμως ακόμα κι αυτό το νούμερο δεν μπορεί εξηγήσει το γιατί εμείς βλέπουμε ακόμα μια σταθερή διάταξη.

Ενώ λοιπόν ο Tamayo επεξεργαζόταν τις προσομοιώσεις του για το εξωπλανητικό σύστημα TRAPPIST-1, προσεγγίστηκε από τον Matt Russo, έναν συνάδελφο ερευνητή αλλά και κιθαρίστα της τζαζ, ο οποίος παρατήρησε ότι οι συντονισμοί του TRAPPIST-1 έδειχναν οικείοι με την μουσική θεωρία. Έτσι, οι Tamayo, Russo, και ο μουσικός Andrew Santaguida συνεργάστηκαν μεταξύ τους για να μετατρέψουν τις κινήσεις των εξωπλανητών του συστήματος TRAPPIST-1 σε μουσική σύνθεση.

Καλλιτεχνική απεικόνιση των πλανητών του συστήματος ΤRAPPIST-1 βασισμένη στα διαθέσιμα δεδομένα σχετικά με το μέγεθος, τη μάζα και την ακτίνα περιφοράς των εξωπλανητών

Ο έβδομος πλανήτης h ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από το άστρο του κάθε 3 εβδομάδες. Αυξάνοντας την συχνότητα περιφοράς του 200 εκατομμύρια φορές και εκφράζοντας την σε ηχητικά κύματα, τότε παίρνουμε τη νότα ντο. Στη συνέχεια, εφόσον ο λόγος των περιόδων των εξωπλανητών είναι γνωστός (και μάλιστα σε αναλογία ακεραίων αριθμών), η συχνότητα περιφοράς του κάθε εξωπλανήτη αντιστοιχείται με κάποια νότα του πενταγράμμου. Όλες αυτές οι νότες μαζί σχηματίζουν την ματζόρε ένατη συγχορδία.

Στη συνέχεια, πρόσθεσαν στην σύνθεση και τον ρυθμό των τυμπάνων, που ακούγονται κάθε φορά που ένας εσωτερικός πλανήτης ξεπερνά τον εξωτερικό του γείτονα – τότε η βαρυτική δύναμη μεταξύ των δυο πλανητών παίρνει την μέγιστη τιμή της. Σε σύγκριση με τα κρουστά που παίζει ένας μουσικός, προκύπτει ένας σουπερ-δημιουργικός ντράμερ που παράγει έναν εντελώς πρωτότυπο ρυθμό. Η ίδια ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να κάνει το ίδιο και με τους μεγάλους δορυφόρους του Δία. Αν και εκεί δεν παίρνουμε τον πλούσιο ήχο του συστήματος των εξωπλανητών.

Τελικά το πλανητικό σύστημα TRAPPIST-1, εκτός από το ενδιαφέρον που έχει από δυναμική άποψη, μας δίνει την ωραία και πρωτότυπη σύνθεση που ακούγεται στο βίντεο που ακολουθεί. Ο ήχος κροταλίσματος στο τέλος προκύπτει από την καμπύλη φωτός των δεδομένων της λαμπρότητας του μητρικού άστρου:

Άραγε θα βρεθεί εξωπλανητικό σύστημα που να αναπαράγει μια σύνθεση(*) σαν αυτή που ακούγεται στο φινάλε της ταινίας Whiplash;

(*) «Caravan» σύνθεση των Duke Ellington και Juan Tizol.

πηγή: https://www.quantamagazine.org/exoplanet-puzzle-cracked-by-jazz-musicians/

ΥΔΡΑΤΜΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΕΝΟΣ ΖΕΣΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Αμερικανοί και Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν μια πρωτόγονη ατμόσφαιρα με υδρατμούς και εξωτικά νέφη γύρω από ένα μακρινό εξωπλανήτη που έχει μέγεθος περίπου όσο και ο Ποσειδώνας του ηλιακού μας συστήματος. Είναι όμως είναι πολύ πιο ζεστός, επειδή περιφέρεται σε τροχιά πιο κοντινή στο άστρο του από ό,τι ο παγωμένος Ποσειδώνας γύρω από τον Ήλιο.

Ο εξωπλανήτης HAT-P-26b βρίσκεται σε απόσταση περίπου 430 ετών φωτός από τη Γη και ολοκληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του (η διάρκεια του έτους του) σε μόνο 4,2 γήινες μέρες.

Η ατμόσφαιρά του αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από υδρογόνο και ήλιο, σε ποσότητες πολύ μεγαλύτερες από ό,τι του Ποσειδώνα. Απουσιάζουν σχεδόν τα βαρύτερα χημικά στοιχεία και μέταλλα από την ατμόσφαιρά του, σε σχέση με αυτό που θα περίμεναν οι αστρονόμοι για έναν τόσο μεγάλο πλανήτη.

Αυτό μάλλον σημαίνει ότι ο HAT-P-26b σχηματίσθηκε κοντύτερα στο μητρικό άστρο του από ό,τι οι αέριοι γίγαντες πλανήτες στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αστροφυσικής Ντέιβιντ Σινγκ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Έξετερ και την Χάνα Γουέικφορντ της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, πραγματοποίησαν τις παρατηρήσεις τους με τα αμερικανικά διαστημικά τηλεσκόπια Ηubble και Spitzer.

«Η νέα συναρπαστική ανακάλυψη δείχνει ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία στις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών από ό,τι νομίζαμε προηγουμένως» δήλωσε ο Σινγκ.

Όσο για τον ουρανό του εξωπλανήτη, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχουν διάσπαρτα ασυνήθιστα σύννεφα όχι υδρατμών αλλά από κάποια άλλη ουσία, που θα δίνει μια γκρίζα και όχι μπλε απόχρωση στον ουρανό.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ (ΠΡΟΣΦΑΤΗ) ΕΚΔΡΟΜΗ. ΣΤΑ ΠΙΟ ΔΙΚΑ ΜΟΥ