ΤΟ «ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΤΑΜΠΙ» ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΞΩΓΗΪΝΟΥΣ

ΤΟ «ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΤΑΜΠΙ» ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ

 ΚΑΙ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΞΩΓΗΪΝΟΥΣ

Το πιο διάσημο πλέον άστρο του γαλαξία μας KIC 8462852 λόγω της παράξενης συμπεριφοράς του -  που μερικοί θεωρούν ότι υποκρύπτει εξωγήινους- άρχισε πάλι πριν τρεις μέρες να μειώνει τη φωτεινότητά του χωρίς εμφανή φυσική αιτία. Το άστρο αυτό γνωστότερο ως «άστρο της Τάμπι» από το υποκοριστικό όνομα της αστρονόμου Ταμπίθα Μπογιατζιάν του Πανεπιστημίου Γιέηλ που το ανακάλυψε το 2015 με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Κέπλερ» της NASA, βρίσκεται σε απόσταση 1.300 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου.

Το άστρο ξαφνικά και κατά περιόδους μειώνει τη φωτεινότητά του (έως 22% το 2016), για να επανέλθει αργότερα στην κανονική λάμψη του. Ορισμένοι έχουν προτείνει ότι αυτή η αυξομείωση της λάμψης μπορεί να οφείλεται σε κάποια τεράστια κατασκευή (διαστημόπλοιο ή κάτι άλλο) εξωγήινου πολιτισμού, που «τραβά» ενέργεια από το άστρο.

‘Άλλοι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν κάποια πειστική φυσική εξήγηση, αλλά έως τώρα δεν τα έχουν καταφέρει. Έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες, όπως ότι το άστρο διαθέτει μια δική του ιδιόμορφη εσωτερική δυναμική ή ότι περιβάλλεται από ένα σμήνος αστεροειδών ή από κάποιον μεγάλο εξωπλανήτη που κατά καιρούς το κρύβουν εν μέρει από τους γήινους παρατηρητές.

Όμως καμία εξήγηση δεν έχει γίνει καθολικά αποδεκτή μέχρι σήμερα, κυρίως επειδή η αυξομείωση της φωτεινότητας του άστρου δεν ακολουθεί κάποιο προβλέψιμο περιοδικό κύκλο, αλλά γίνεται ακανόνιστα μέσα στο χρόνο. Έτσι, οι επιστήμονες δεν μπορούν να προβλέψουν ούτε πότε θα ξεκινήσει πάλι την περίεργη συμπεριφορά του, ούτε πόσο αυτή θα διαρκέσει.

Αυτή τη φορά, μόλις έγινε αντιληπτό ότι άρχισε η νέα φάση μείωσης της φωτεινότητας του άστρου (ήδη έχει χάσει το 3% της λάμψης του), το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή στη διεθνή αστρονομική κοινότητα και ήδη πολλά τηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο στρέφονται το ένα μετά το άλλο προς το «άστρο της Τάμπι» για να το μελετήσουν, ενώ στο «χορό» έχουν μπει ακόμη και ερασιτέχνες αστρονόμοι.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

                        ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ, 
                Η ΜΟΝΙΜΗ ΣΥΝΟΔΗΓΟΣ  

Microsoft: Σε 3 χρόνια ο πρώτος λειτουργικός «σκληρός δίσκος» από DNA

A, G, C, και T εναντίον «0» και «1»

Posted on 29/05/2017

0

Microsoft: Σε 3 χρόνια ο πρώτος λειτουργικός «σκληρός δίσκος» από DNA

O σκληρός δίσκος από DNA, αντί των ψηφιακών δεδομένων «0» και «1» του δυαδικού συστήματος των υπολογιστών χρησιμοποιεί τα βιολογικά δεδομένα, τις τέσσερις βάσεις-νουκλεοτίδια A (αδενίνη), G (γουανίνη), C (κυτοσίνη) και Τ (θυμίνη) του μορίου του DNA.

Αν χρησιμοποιούσαμε γενετικό υλικό, αντί για τις υπάρχουσες μεθόδους αποθήκευσης δεδομένων, τότε θεωρητικά ένας χώρος λίγο μεγαλύτερος από γκαράζ θα ήταν αρκετός για να αποθηκευτούν όλες οι πληροφορίες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το πλεονέκτημα αυτό, δηλαδή η δυνατότητα φύλαξης μεγάλου όγκου δεδομένων σε συσκευές που θα έχουν μικρό όγκο, είναι ο βασικός λόγος που οι επιστήμονες του τμήματος Έρευνας της Microsoft προσπαθούν να αναπτύξουν ένα σύστημα το οποίο θα χρησιμοποιεί ως μέσο αποθήκευσης μικρές αλυσίδες DNA. [διαβάστε σχετικά: «Αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων σε DNA«, «Σκληροί δίσκοι από DNA, «Το DNA ως σκληρός δίσκος» ]

Μάλιστα, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις στο MIT Technology Review του Νταγκ Κάρμαν, ερευνητή από το συγκεκριμένο τμήμα, οι προσπάθειες αυτές δεν θα αργήσουν να καρποφορήσουν. Κι αυτό γιατί το πρώτο ανάλογο λειτουργικό σύστημα αναμένεται να είναι έτοιμο μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ώστε να εγκατασταθεί σε ένα κέντρο δεδομένων της Microsoft.

Ο πρώτος «σκληρός δίσκος» από DNA πιθανότατα θα αναλάβει κάποια πιλοτική εφαρμογή, για την επίδειξη της τεχνολογίας. Ωστόσο, απώτερος στόχος της Microsoft είναι με την αποθήκευση πληροφοριών σε γενετικό υλικό να αντικαταστήσεις τις μαγνητικές ταινίες που ακόμη χρησιμοποιούνται στα κέντρα δεδομένων.

Όσο απαρχαιωμένη κι αν ακούγεται η χρήση μαγνητικών ταινιών, ακόμη και σήμερα αποτελεί έναν από τους καλύτερους τρόπους για τη φύλαξη πληροφοριών, καθώς δεν απαιτεί μεγάλους χώρους, έχει μικρό κόστος και εγγυάται πως οι πληροφορίες θα μείνουν άθικτες έως και για 30 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένο πως η παραγωγή δεδομένων έχει πλέον κυριολεκτικά εκτιναχθεί, καθώς μέσα στα δύο μόλις προηγούμενα χρόνια ο όγκος τους έφτασε την ποσότητα που έχει παραχθεί σε όλη την υπόλοιπη ανθρώπινη ιστορία, σύντομα θα χρειασθεί μία εναλλακτική τεχνολογία για να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις.

Μπορεί οι ζωντανοί οργανισμοί να χρησιμοποιούν εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια το DNA για την κωδικοποίηση και τη μεταβίβαση γενετικών πληροφοριών, ωστόσο ο δρόμος για την ανάπτυξη «σκληρών» δίσκων με DNA άνοιξε μόλις πριν από 5 χρόνια όταν ο γενετιστής Τζορτζ Τσερτς από το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ αποθήκευσε ένα βιβλίο σε 55.000 μικρές αλυσίδες γενετικού υλικού.

Από τότε, η τεχνολογία έχει κάνει σημαντικά βήματα, αφού για παράδειγμα πέρυσι η Microsoft κατάφερε να κωδικοποιήσει 100 κλασικά λογοτεχνικά έργα (ανάμεσα στα οποία και το Πόλεμος και Ειρήνη του Λέοντος Τολστόι), δηλαδή περίπου 200 ΜΒ δεδομένων, σε ποσότητα γενετικού υλικού που το μέγεθός της δεν ξεπερνούσε τη μύτη ενός μολυβιού.

Ωστόσο, η διαδικασία παραμένει ακριβή και χρονοβόρα. Έτσι, παρόλο που η Microsoft δεν αποκάλυψε το κόστος της κρυπτογράφησης, το MIT Review εκτιμά πως στοίχισε περίπου 800.000 δολάρια. Ένα ποσό που θα πρέπει να μειωθεί κατακόρυφα, για να μπορέσει η αποθήκευση πληροφοριών σε DNA να αποκτήσει πρακτική εφαρμογή.

Παράλληλα, θα πρέπει να αυξηθεί η ταχύτητα της κρυπτογράφησης, η οποία αυτή τη στιγμή είναι περίπου 400 bytes ανά δευτερόλεπτο. Εξάλλου, και η ίδια η Microsoft παραδεχόταν πέρυσι πως χρειάζεται να βελτιωθεί δραστικά, φθάνοντας τουλάχιστον τα 100 megabytes ανά δευτερόλεπτο.

Το τριετές χρονοδιάγραμμα για τον πρώτο “σκληρό δίσκο”, που έχει θέσει η αμερικανική εταιρεία, δείχνει πως έχει βρει απαντήσεις στα παραπάνω προβλήματα. Ακόμη κι έτσι, πάντως, οι πρώτες εφαρμογές αναμένεται να αφορούν πελάτες με ιδιαίτερες ανάγκες αποθήκευσης, όπως ιατρικών αρχείων ή κρίσιμων πληροφοριών, που για να τις καλύψουν θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μεγαλύτερα ποσά απ’ ό,τι με τα συμβατικά μέσα.

Του Κώστα Δεληγιάννη, naftemporiki.gr – technologyreview.com

 ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ....

ΤΡΩΓΟΝΤΑΣ .....ΧΟΡΤΑΡΑΚΙ!!!!

ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ELT ΣΤΗ ΧΙΛΗ

Τέθηκε ο θεμέλιος λίθος του ευρωπαϊκού Υπερβολικά Μεγάλου Τηλεσκοπίου (European Extremely Large Telescope-ELT), που άρχισε να κατασκευάζεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και τα οποίο θα αποτελέσει τμήμα του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (European Southern Observatory-ESO).

Το ELT, που θα ανεγερθεί στην κορυφή του όρους Αρμαζόνες της βόρειας Χιλής σε υψόμετρο 3.046 μέτρων, θα είναι το μεγαλύτερο «μάτι» που έχει ποτέ στραφεί στους ουρανούς και αναμένεται να φέρει επανάσταση στην αστρονομία και στην κατανόηση του σύμπαντος.

Στη σχετική τελετή που έγινε χθες στην περιοχή Παρανάλ, παρευρέθηκε και η πρόεδρος της Χιλής Μιτσέλ Μπατσελέ, η κυβέρνηση της οποίας στηρίζει ποικιλοτρόπως το έργο, δωρίζοντας μεταξύ άλλων την έκταση όπου θα κτισθεί το τηλεσκόπιο, καθώς φιλοδοξεί να αναδείξει τη Χιλή σε αστρονομική «πρωτεύουσα» του κόσμου. Η ξηρή έρημος Ατακάμα με τον πεντακάθαρο ουρανό θεωρείται ιδανικό μέρος για αστρονομικές παρατηρήσεις, γι’ αυτό συγκεντρώνει όλο και περισσότερα διεθνή τηλεσκόπια.

Όταν το ELT -το κόστος του οποίου αναμένεται να ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ- ολοκληρωθεί και τεθεί σε λειτουργία το 2024, θα είναι το μεγαλύτερο οπτικό και υπέρυθρο τηλεσκόπιο στον κόσμο, περίπου πενταπλάσιο από τα μεγαλύτερα σημερινά τηλεσκόπια, έχοντας διάμετρο κατόπτρου περίπου 39 μέτρων. Το τεράστιο κάτοπτρο θα στεγάζεται σε ένα ακόμη πιο γιγάντιο θόλο διαμέτρου 85 μέτρων και μάζας 5.000 τόνων, με έκταση όσο περίπου ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.

Μεταξύ άλλων, το νέο τηλεσκόπιο θα μπορεί να παρατηρήσει εξωπλανήτες γύρω από άστρα, πιθανώς ακόμη και τις ατμόσφαιρες γύρω από ορισμένους από αυτούς τους πλανήτες, κάτι που θα δώσει πολύτιμες ενδείξεις για την πιθανότητα να είναι φιλόξενοι για ζωή. Ακόμη θα ρίξει περισσότερο φως σε μυστήρια, όπως η σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια, καθώς η αρχέγονη φάση δημιουργίας του σύμπαντος.

The official trailer for the ELT

ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ,,,,ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

                                 ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ....... ΧΩΡΙΣ  ΛΟΓΙΑ

Η γέννηση και η εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος

… σε ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών

Ο θεωρητικός φυσικός David Kaplan μας παρουσιάζει την ιστορία του ήλιου, της γης, της σελήνης και των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος:

ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ

Βαδίζουμε σίγουρα προς μια εποχή εκπληκτικής τεχνολογικής προόδου. Τα κομπιούτερ μπορούν ήδη να κινούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό και να κερδίζουν τους ανθρώπους στο σκάκι. Όπως επισημαίνουν ο Erik Brynjolfsson και Andrew McAfee  στο βιβλίο τους «The Second Machine Age», οι υπολογιστές θα έχουν όλο και μεγαλύτερες δυνατότητες να εκτελούν εργασίες με αυξημένες γνωσιακές απαιτήσεις, όπως να διαλέγουν κερδοφόρες μετοχές ή να διαγιγνώσκουν ασθένειες.

Αναπόφευκτα, ορισμένες διανοητικές δεξιότητες θα γίνουν λιγότερο πολύτιμες, γιατί θα τις αναλάβουν οι υπολογιστές. Το να έχεις δυνατή μνήμη θα είναι πιθανότατα λιγότερο πολύτιμο, όπως και το να είσαι άριστος φοιτητής ή, γενικά, να μπορείς να εκτελείς διανοητικές δραστηριότητες που συνεπάγονται την εφαρμογή προσδιορισμένων κανόνων.

   Ωστόσο, ποιες ανθρώπινες ικανότητες θα γίνουν περισσότερο πολύτιμες; Στον τομέα της ειδησεογραφίας, μερικές από αυτές τις δεξιότητες έχουν γίνει ήδη προφανείς. Η τεχνολογία ανταμείβει τους «σπρίντερ» (εκείνους που μπορούν να αναγνωρίσουν και αμέσως να στείλουν μήνυμα για κάποιο ενδιαφέρον γεγονός) και τους «μαραθωνοδρόμους» (εκείνους που μπορούν να γράψουν μεγάλα περιεκτικά ρεπορτάζ), αλλά όχι τους «δρομείς μεσαίων αποστάσεων» (εκείνους που μπορούν να γράψουν περιλήψεις 800 λέξεων για τη χθεσινή ειδησεογραφία).

  Γενικότερα, η εποχή των έξυπνων μηχανών φαίνεται να ανταμείβει τον ενθουσιασμό. Η ποσότητα των πληροφοριών μπροστά μας είναι πρακτικά άπειρη. Οι άνθρωποι που τα καταφέρνουν καλύτερα διαθέτουν μια σχεδόν ακόρεστη επιθυμία να ακολουθήσουν την περιέργειά τους και την ικανότητα να συγκεντρώνονται προσπαθώντας να βγάλουν νόημα από τους απύθμενους ωκεανούς δεδομένων.

Η εποχή ευνοεί επίσης τους ανθρώπους με ευρύ χρονικό ορίζοντα και στρατηγική πειθαρχία. Οταν ο Γκάρι Κασπάροφ «συμμάχησε» με έναν υπολογιστή για να παίξουν σκάκι με ένα άλλο ζεύγος σκακιστή-υπολογιστή, ανέφερε ότι ο μηχανικός συνεταίρος του διέθετε μεγαλύτερη «τακτική ευφυΐα», ενώ ο ίδιος υπερτερούσε σε στρατηγική ικανότητα.

   Αυτό δεν είναι παράξενο. Ενας υπολογιστής μπορεί να αποτιμήσει εκατομμύρια δυνατότητες, αλλά ένας άνθρωπος μπορεί να προσφέρει μια συνολική αίσθηση κατεύθυνσης. Στον κόσμο των ψηφιακών περισπάσεων, όποιος μπορεί να διατηρήσει μακρόχρονη υπακοή σε ένα σκοπό και να φιλτράρει κάθε τι άσχετο, θα είναι προφανώς πολύτιμος.

Θα ανταμείβονται επίσης εκείνοι που εστιάζουν στην ουσία. Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πει «εγώ είμαι σκύλος» και να παραστήσει τον σκύλο. Οι υπολογιστές παλεύουν για να εννοήσουν την ουσία του «εγώ» και του «σκύλου», αλλά και να προσδιορίσουν ποια συστατικά του «εγώ» και ποια του «σκύλου» πρέπει να αναμειχθούν ώστε να παραστήσει κάποιος τον σκύλο. Αυτή είναι πολύ σημαντική δεξιότητα, γιατί η δημιουργικότητα μπορεί να περιγραφεί ως η ικανότητα να συλλαμβάνεις την ουσία ενός πράγματος και κατόπιν την ουσία κάποιου άλλου πολύ διαφορετικού, και να τα συμπτύσσεις για να φτιάξεις ένα εντελώς καινούργιο πράγμα.

   Το 1950, ο υπολογιστής ήταν η γραφειοκρατία, η οργάνωση τεχνοκρατικών συστημάτων ώστε οι άνθρωποι να φέρνουν σε πέρας διαδικασίες πληροφόρησης. Τώρα όμως υπολογιστής είναι ο υπολογιστής. Ο ρόλος του ανθρώπου δεν είναι να λειτουργεί απρόσωπα, ουδέτερα, χωρίς πάθος. Τα συναισθηματικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που ανταμείβονται: η ακόρεστη δίψα για κατανόηση, ο ενθουσιασμός, η ευαισθησία στο σημαντικό, η ικανότητα να συλλαμβάνεις το ουσιώδες.

DAVID BROOKS / THE NEW YORK TIMES – Καθημερινή

Η ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ

ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ (ΜΕ ΧΑΜΗΛΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ) ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΄΄ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ΄΄ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ. ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ.
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ ΜΕ ΠΑΡΤΝΕΡΣ. ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ!!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ... Η ΗΡΕΜΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΑ ΜΙΚΡΟΡΟΜΠΟΤ ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ

Αρκετά πολύπλοκες εγχειρήσεις με αφορμή εγκεφαλικά επεισόδια, βουλωμένες αρτηρίες ή αιμοφόρα αγγεία πρόκειται να γίνουν πιο ασφαλείς στο μέλλον, καθώς οι ερευνητές ολοκλήρωσαν το σχεδιασμό μικροσκοπικών μικρο-κινητήρων που θα μπαίνουν με ενέσεις στην κυκλοφορία του αίματος, λένε οι επιστήμονες.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι της ελάχιστα παρεμβατικής χειρουργικής σήμερα γίνονται με την χρήση καθετήρων που εισέρχονται στο σώμα και τις αρτηρίες. Οι καθετήρες ωστόσο είναι άκαμπτοι, και παρά το μικρό τους μέγεθος ενδέχεται να τρυπήσουν τα λεπτά αρτηριακά τοιχώματα.

Σε μια δημοσίευση στο Journal of Micromechanics και Microengineering δόθηκαν λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο οι ερευνητές αξιοποιούν τον πιεζοηλεκτρισμό – την ενέργεια που συχνά χρησιμοποιείται για να ανάψει ένα φούρνο με αέριο – για την παραγωγή "μικρορομπότ κινητήρων" με μήκος το ένα τέταρτο του ενός χιλιοστού.

Το 1966, στην ταινία "Φανταστικό Ταξίδι" μια ομάδα γιατρών μπήκε στο ανθρώπινο σώμα με τη βοήθεια ενός μικροσκοπικού υποβρύχιου, ταξιδεύοντας στα διάφορα όργανα μέσω των αρτηριών.

Σήμερα όμως, μετά από σαράντα περίπου χρόνια το σενάριο της ταινίας είναι κοντά στην πραγματικότητα χάρη στη μεγάλη πρόοδο στη σμίκρυνση. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα υποβρύχιο, ούτε οι επιστήμονες θα γίνουν μικροσκοπικοί, αλλά θα υπάρχει στη θέση του ένα μηχανοκίνητο ρομπότ τόσο μικρό ώστε να κυκλοφορήσει μέσα στο αίμα.

Τα τηλε-ελεγχόμενα ρομπότ, που είναι αρκετά μικρά για να μπορέσουν να κολυμπήσουν μέχρι τις αρτηρίες, έχουν σχεδιαστεί για να σώσουν ζωές φθάνοντας σε απομακρυσμένα μέρη της κυκλοφορίας του αίματος χωρίς να καταστρέψουν λεπτούς ιστούς. Είναι εξοπλισμένες με αισθητήρα προσαρτημένο στο μικρορομπότ, που βοηθούν τον χειρούργο να δει, ας πούμε, αν μπορεί μια αρτηρία να βελτιωθεί. Υπάρχει επίσης η ελπίδα ότι η ικανότητα του να δουλεύει από εξ αποστάσεως, θα αυξήσει την επιδεξιότητα του χειρουργού. 
Υπάρχει αρκετή τεχνολογία σήμερα για να φτιάξουμε μικροσκοπικά ρομπότ για να κυκλοφορήσουν μέσα στο αίμα, δήλωσε ο James Friend, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο Monash της Αυστραλίας.

"Υπάρχουν κατάλληλοι αισθητήρες, LED, τσιπ μνήμης, κλπ., που αποτελούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και της μικρογράφησης," λέει. Αλλά οι κινητήρες είναι σχεδόν οι ίδιοι με μερικές αλλαγές από τη δεκαετία του 1950."

Ο Friend με συνάδελφους του ξεκίνησε εδώ και δέκα χρόνια χρόνια με την πεποίθηση ότι ο πιεζοηλεκτρισμός ήταν η καλύτερη ενέργεια για να τροφοδοτήσει μικρούς κινητήρες, επειδή οι κινητήρες μπορούν να μειωθούν σε μέγεθος ενώ παραμένουν αρκετά ισχυροί, ακόμη και σε μεγέθη που είναι αναγκαία για να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, με τους κινητήρες να κολυμπούν αντίθετα από την ροή του αίματος και να φθάνουν σε σημεία που δύσκολα εγχειρίζονται.

Ο πιεζοηλεκτρισμός βρίσκεται συχνότερα σε ρολόγια χαλαζία και σε θερμάστρες αερίου. Βασίζεται στην ικανότητα ορισμένων κεραμικών υλικών να παράγουν ηλεκτρική τάση κάτω από την πίεση. Έτσι οι μικρομηχανές θα εκμεταλλεύονται αυτή την τάση.

Στην περίπτωση της διάταξης που προκαλεί την ανάφλεξη σε φούρνο αερίου υπάρχει ένα ελατήριο για να πιέσει τα υλικά, και έτσι συχνά παράγεται τάση πάνω από 10.000 βολτ. Αυτή φθάνει στο αέριο που το ανάβει.

Στην διάταξη του Friend τα υλικά πάλλουν μια μικρο-κατασκευή σε σχήμα βίδας, μέσα σε μια μηχανή που κινεί μια προπέλα. Σαν ένα βακτήριο που κολυμπά καθοδηγούμενο από εξωτερικό χειριστήριο, το ρομπότ θα μπορεί να κινείται ακόμη και αντίθετα στη ροή του αίματος, τουλάχιστον στις αρτηρίες που η ροή δεν είναι δυνατή, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Η διάταξη θα μπορούσε να μεταδίδει εικόνες, να μεταφέρει μικροσκοπικά φορτία φαρμάκων, και τελικά, να πραγματοποιεί επεμβάσεις, αναφέρει ο Friend. Η περισυλλογή του μικρομπότ θα γίνεται με σύριγγα από το σημείο εισόδου. "Προς το παρόν, ελπίζουμε να χρησιμοποιηθεί για την παρατήρηση. Από εκεί και πέρα, θα επιδιώξουμε και άλλες χρήσεις, όπως το κόψιμο".

"Τα μικρο-ρομπότ έχουν έναν απλό σχεδιασμό", διευκρινίζει ο Friend. Η ομάδα του έχει παράγει πρωτότυπα των κινητήρων και εργάζεται τώρα για την εξεύρεση τρόπων να βελτιώσει την συναρμολόγηση καθώς και τη μηχανική συσκευή που ελέγχει τους μικρο-κινητήρες. Πάντως, οι ερευνητές έχουν ήδη καταλήξει στην ονομασία του, το οποίο θα βαφτίσουν «Πρωτέας», όπως ήταν το όνομα του υποβρυχίου που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Φανταστικό Ταξίδι».