Η διακυβέρνηση Καραμανλή αποτέλεσε για πάρα πολλούς ηγέτες της εποχής πρότυπο.
Έτσι παρ΄ όλο που το έργο του Καραμανλή μπορεί εύκολα να διαβάσει κανείς από πολλές πηγές έκρινα σκόπιμο να κάνω μια αναφορά κι εγώ απ΄αυτή την θέση. Πολλά γεγονότα αλλά και καταστάσεις προσομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με εκείνα της τότε περιόδου και γι΄αυτό ήταν ακόμη ένας λόγος να αναφερθώ στο έργο του Καραμανλή για να καταλήξω στα σημερινά.
Η επιτυχία του Καραμανλή, κατά γενική ομολογία, οφείλεται σε δυο κύριους παράγοντες.
Πρώτον, η απόλυτα πειθαρχημένη λειτουργία της κυβέρνησης.
Δεύτερον, η ύπαρξη συγκεκριμένου σχεδίου, που προέκυψε από βαθιά γνώση της πολιτικής και οικονομικής γεωγραφίας της περιόδου.
Δεν θα παραλείψω να τονίσω την εξαιρετικά ποιοτική και ποσοτική στήριξη των μελών της κυβέρνησης, οι οποίοι καθοδηγούμενοι από τις οδηγίες του απέδωσαν τα μέγιστα. Μέλη της κυβέρνησης επελέγησαν από τον Καραμανλή με κριτήρια απολύτως αυστηρά, με αξιοκρατία και αντικειμενικότητα. Δεν υπήρξε ποτέ στιγματισμός μέσα από τις πολιτικές πεποιθήσεις.
Υπουργοί των τότε κυβερνήσεων ζουν ακόμη σήμερα. Ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν από τους επιλεγμένους επιστήμονες, από τα στελέχη που επάνδρωσαν το περιβάλλον του Καραμανλή. Διάβασα κάπου πώς επέλεξε τον κ. Παυλόπουλο και ομολογώ ότι δεν το διασταύρωσα αν πράγματι είναι αλήθεια.
Είχαν μια τυχαία συνάντηση κάπου και άνοιξε διάλογος για τα συνήθη πολιτικά ζητήματα όπως πάντα συμβαίνει. Ο Καραμανλής δεν μιλούσε και πολύ αλλά ο μεστός και καθαρός λόγος του Παυλόπουλου κέντρισε τον Καραμανλή οπότε του είπε:
΄΄Αύριο το πρωί θα είσαι στο γραφείο μου στις 8.30΄΄.
Αυτό ήταν.
Η προκήρυξη των εκλογών του
1963 συνέπιπτε με το τέλος της Οκταετίας διακυβερνήσεως των Κυβερνήσεων
Καραμανλή (1955-1963). Οι επιδόσεις της Ελλάδας την περίοδο αυτή ήταν σε
ορισμένους τομείς της Οικονομίας ανώτερες όλων των χωρών της Ευρώπης.
Ενδεικτικά σημειώνεται ότι:
– Η
δραχμή ήταν ισοδύναμη του Αμερικανικού Δολαρίου, του Γερμανικού Μάρκου και του
Ελβετικού Φράγκου.
– Ο
πληθωρισμός ήταν 2%, ο μικρότερος στην Ευρώπη
– Ο
ρυθμός ανάπτυξης, με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ του 1953-1981, έφερνε την Ελλάδα
πρώτη, με δεύτερη την Ιαπωνία, Τρίτη τη Γερμανία και τέταρτες τις ΗΠΑ.
– Ο
προϋπολογισμός, χωρίς Αμερικάνικη βοήθεια, διότι το Σχέδιο Μάρσαλ έληξε το
1953, ήταν πλεονασματικός.
Θαρραλέα φορολογικά και
πιστωτικά κίνητρα για την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και καθολική
κινητοποίηση προς αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών, συνετέλεσαν στο
να προβληθεί η Ελλάδα ως υπόδειγμα ταχύτατα αναπτυσσόμενης χώρας, με αποτέλεσμα
να επιτελέσει η Ελλάδα το μεγαλύτερο επίτευγμα της νεώτερης ιστορίας της και να
συνδεθεί ΠΡΩΤΗ με την τότε ΕΟΚ των 6.
Την περίοδο 1955-63, χωρίς
εξωτερική βοήθεια, έγιναν έργα, που αποτελούν και σήμερα την κύρια υποδομή για
την ανάπτυξη της Ελλάδας. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται:
1. Φράγματα ποταμών,
αρδευτικά δίκτυα, αναδιάρθρωση γεωργικής παραγωγής, με συνέπεια να γίνουν
γεωργικές βιομηχανίες (Ζαχάρεως, Λιπασμάτων κτλ).
2. Έργα οδοποιίας, που
άλλαξαν τη φυσιογνωμία και την οικονομία (δρόμος Αθηνών – Θεσσαλονίκης και
δρόμος Αθηνών – Σουνίου κλπ.).
3. Βασικές βιομηχανίες,
όπως Αλουμινίου, Χαλυβουργίας, Ναυπηγεία, Διυλιστήρια, κτλ
4. Εξηλεκτρισμός, που
αποτελεί τη βασική υποδομή οικονομικής ανάπτυξης, όπως :
α)
Αξιοποίηση λιγνιτοφόρου κοιτάσματος Πτολεμαϊδας, 25 εκατ. Δολαρίων. Τον
Νοέμβριο 1959 εγκαινιάστηκε η πρώτη Μονάδα Πτολεμαϊδας. Τον Σεπτέμβριο 1960
θεμελιώθηκε η δεύτερη Μονάδα Πτολεμαϊδας.
β) Το
Δεκέμβριο 1960 θεμελιώθηκε το μεγαλύτερο Υδροηλεκτρικό του Αχελώου, που
αποτέλεσε επιδίωξη από το 1918 της πολιτικής και τεχνικής ηγεσίας της χώρας.
γ)
Τον Οκτώβριο 1963 εγκαινιάστηκε η υδροηλεκτροπαραγωγική μονάδα του Μέγδοβα
(πριν λίγες ημέρες σ΄ αυτές τις σελίδες ανάρτησα φωτογραφία του εργοστασίου στον Μέγδοβα, τραβηγμένη φέτος από μια εξαιρετική θέση. Μίλησα για μια κρυφή λίμνη γεμάτη από ομορφιά)
δ)
Αποφασίστηκε και εν συνεχεία κατασκευάστηκε η υδροηλεκτροπαραγωγική μονάδα του
Εδεσσαίου.
ε)
Έγινε σύνδεση ηλεκτρικού δικτύου Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας και μέσω της
Γιουγκοσλαβίας διασύνδεσης με τα δίκτυα Δυτικής Ευρώπης
στ) Αγοράστηκε η
ΛΙΠΤΟΛ και εξασφάλισε την πρώτη ύλη (λιγνίτη) στη ΔΕΗ. Εξαγοράστηκε η ΗΕΑΠ από
τους Άγγλους και εξασφάλισε τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ.
ζ)
Έγινε Μελέτη Υδροδυναμικού του Αλιάκμονα
η)
Έγιναν έρευνες και βρέθηκαν 400 εκατ. τόνοι λιγνίτη στη Μεγαλόπολη και 100
εκατ. τόνοι στο Αμύνταιο.
θ)
Έγιναν δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρισμού στην Κρήτη και υποβρύχιο
καλώδιο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας Ρίου – Αντίρριου.
5. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Το 1959 φοιτούσαν στις Σχολές του Υπουργείου Βιομηχανίας 29.831
μαθητές. Στις Σχολές του Υπουργείου Εργασίας 14.000 μαθητές και στις Σχολές του
Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας 1.875 μαθητές. Η Βιομηχανική Σχολή έγινε Ανωτάτη
(το σημερινό Πανεπιστήμιο Πειραιώς).
6. ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ – ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ:
Δημιουργήθηκε στο Υπουργείο Βιομηχανίας η Διεύθυνση Βιοτεχνίας και ιδρύθηκε ο Εθνικός Οργανισμός Ελληνικής
Χειροτεχνίας.
7. ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ: Με
πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, που από τους αρχαίους συγγραφείς γνώριζε τη
σημασία του ορυκτού πλούτου, ψηφίστηκε το Ν.Δ. «περί αργούντων μεταλλείων». Ψηφίστηκε Νόμος για την έρευνα υδρογονανθράκων και Νόμος «περί ραδιενεργών ορυκτών».
Το ΙΓΕΥ σήμερα ΙΓΜΕ μεταφέρθηκε από το Υπουργείο Συντονισμού στο Υπουργείο
Βιομηχανίας.
8. ΑΛΙΕΙΑ: Κατασκευάστηκαν
6 Ιχθυόσκαλες. Υπήρχε μόνο μία. Υπήρξε αφετηρία ιχθυοκαλλιεργειών και
αναπτύχθηκε η Ατλαντική Αλιεία.
9.
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ. Καταρτίσθηκε ο νέος Οργανισμός του Υπουργείου Βιομηχανίας με
αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του Υπουργείου. Δημιουργήθηκαν: α. Γενική Διεύθυνση
Βιομηχανίας, β. Γενική Διεύθυνση Μεταλλείων και γ. Το Ινστιτούτο Γεωλογίας
μεταφέρθηκε στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Βιομηχανίας.
10.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ: Εκσυγχρονισμός βιομηχανιών και βιοτεχνιών
εγκαταστάσεων. Απαγόρευση εισαγωγής μεταχειρισμένων μηχανημάτων, με συνέπεια να
αποκτήσει η βιομηχανία μας σύγχρονες μηχανολογικές εγκαταστάσεις. Φορολογικά
κίνητρα για νέες επενδύσεις. Ψηφίστηκε ο Νόμος 4171/61 «περί λήψεως γενικών μέτρων για
την υποβοήθηση της ανάπτυξης της οικονομίας» προς ενίσχυση παραγωγικών
επενδύσεων, με τον οποίο έγιναν μεγαλύτερες επενδύσεις.
11. Αυξήθηκε
το μερίδιο της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
12. Πάρθηκαν
μέτρα προστασίας της εγχώριας κατασκευαστικής βιομηχανίας
13. Έγινε
εκσυγχρονισμός και κωδικοποίηση του Δασμολογίου.
14. Ο Οργανισμός
Βιομηχανικής Ανάπτυξης (Ο.Β.Α.) ίδρυσε εταιρείες και ίδρυσε βιομηχανικές
περιοχές.
15. Έγινε
το πρώτο πενταετές πρόγραμμα βιομηχανικής αναπτύξεως.
16.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: Το Σύνταγμα του 1975 περιέλαβε Ειδική Διάταξη για το
Περιβάλλον. Δημιουργήθηκε το 1975 Επιτροπή Περιβάλλοντος στο Υπουργείο Βορείου
Ελλάδος.
17.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ. Κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου
Καραμανλή στη Γερμανία αποφασίστηκαν και έγιναν διάφορες Μελέτες.
18.
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ: Ο Ωνάσης ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία. Ο
Νιάρχος τα Ελληνικά Ναυπηγεία. Ο Καρράς την Τράπεζα Κρήτης, τα Ναυπηγεία
Ευβοίας. Ο Ωνάσης ίδρυσε το Κοινοφελές ίδρυμα Νέας Υόρκης. Ο Μποδοσάκης
παραχώρησε ολόκληρη την περιουσία του στο Ελληνικό Δημόσιο, δημιούργησε
Νοσοκομεία, Υποτροφίες κτλ. Ο Ιωάννης Λάτσης βοήθησε τους σεισμοπαθείς της
Καλαμάτας και έκανε Δωρεά 10 εκατ. Δολαρίων στο ΝΑΤ. Και πολλοί άλλοί
επιχειρηματίες βοήθησαν την οικονομία της χώρας, όπως π.χ. οι Οικογένειες
Γουλανδρή – Πατέρα – Βαρδινογιάννη – Κανελλόπουλου – Αγγελόπουλου –
Τσάτου – Μεταξά – Κατσάμπα, καθώς και οι Παπαλεξόπουλος, Παπαχρηστίδης,
Περρωτής και Μαρινόπουλος. Ο Αγγελόπουλος π.χ. έκανε δωρεά 10 εκατ. Δολάρια στο
Οικουμενικό Πατριαρχείο.
19.
ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ: Αυτές περιελάμβαναν:
– Μονάδα
Πυρείων και Επεξεργασίας Ξύλου.
– Εργοστάσιο
Hard Board
– Εργοστάσιο
Αχυροκυτταρίνης
– Εργοστάσιο
Ελαστικών PIRELLI
– Εργοστάσιο
Πολυστερίνης DOW CHEMICAL
– Εργοστάσιο
τηλεοπτικού υλικού PHILLIPS
– Εργοστάσιο
Αμιαντοτσιμεντοσωλήνων
– Άρχισαν
συζητήσεις για βιομηχανικό συγκρότημα ESSO – PAPPAS
20. Ο
Ο.Β.Α. οργάνωσε 20 βιομηχανικές περιοχές, όπου εγκαταστάθηκαν 803 βιομηχανικές
μονάδες.
21.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. Για πρώτη φορά υπήρξε ενδιαφέρον για τον Κινηματογράφο, ο
οποίος χαρακτηρίστηκε ως βιομηχανία, όπως σε όλες τις χώρες. Με τον
χαρακτηρισμό αυτό οι κινηματογραφικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζονταν ως
βιομηχανικές, είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν από Τράπεζες και απέκτησαν
Φορολογικά και δασμολογικά μέτρα, όπως οι βιομηχανίες. Έγινε ο πρώτος Νόμος
«περί Κινηματογράφου», Θεσπίστηκε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ξένες ταινίες που γυρίστηκαν στην Ελλάδα (Κανόνια του Ναβαρόνε, ο Λέων της
Σπάρτης) πρόβαλαν τη χώρα μας.
Τα ανωτέρω οικονομικά
αποτελέσματα που πέτυχε η Ελλάδα χαρακτηρίστηκαν ως οικονομικό θαύμα, διότι η
Ελλάδα, η πτωχότερη προπολεμικά χώρα της Ευρώπης, πλην της Αλβανίας,
αντιμετώπισε επίθεση της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας. Με
τις θυσίες της και την ηρωική της ηρωική άμυνα, συνέβαλε στη διατήρηση της
ελευθερίας των δημοκρατικών λαών και τη συμμαχική Νίκη. Υπέστη τριπλή εχθρική
κατοχή (Γερμανών, Ιταλών, Βουλγάρων) και τέλος, ακολούθησε Εμφύλιος
Πόλεμος, κατά τον οποίο, οι υπό Κομμουνιστικά Καθεστώτα βόρειοι γείτονες
μας, ενίσχυαν τον λεγόμενο «Δημοκρατικό Στρατό» που εμάχετο τις εθνικές
δυνάμεις, γιά να περιέλθει η Ελλάδα στο Σοβιετικό μπλοκ.
Το όραμα του Καραμανλή να
διατηρήσει την εξουσία 4 χρόνια από τις εκλογές του 1963 και μετά, ματαιώθηκε,
διότι η ΕΡΕ έχασε τις εκλογές και νικήτρια ήταν η Ένωση Κέντρου, η οποία
κέρδισε επίσης στις εκλογές του 1964 και εν συνεχεία το 1967 κηρύχθηκε
Δικτατορία.
Το 1974 ο Κωνσταντίνος
Καραμανλής γύρισε από το Παρίσι, αποκατέστησε τη Δημοκρατία στην Ελλάδα και
ίδρυσε το κόμμα «Νέα Δημοκρατία». Η οικονομία παρουσίαζε συμπτώματα δεινής
κρίσεως. Το ψυχολογικό κλίμα ήταν δυσμενέστατο λόγω της ανασφάλειας στο
εσωτερικό και της διεθνούς οικονομικής δυσπιστίας.
Μέλημα της Κυβερνήσεως
Καραμανλή ήταν η τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας και η αποκατάσταση
κλίματος εμπιστοσύνης. Εφαρμόστηκε γενναία εισοδηματική πολιτική, προς όφελος
των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων. Σε όλους τους τομείς οι Κυβερνητικές
προσπάθειες απέδωσαν και η χώρα μας βρέθηκε στην πρωτοπορία της οικονομικής
προόδου.
Την 12η Ιουνίου 1975 η Ελλάδα υπέβαλε αίτηση
στον Πρόεδρο του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την ένταξή της στην
ΕΟΚ. Την 24η Ιουλίου
1975 έλαβε γνώση το Συμβούλιο Υπουργών, το οποίο κάλεσε την Επιτροπή των
Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να γνωμοδοτήσει. Η Επιτροπή την 28.1.1976 γνωμοδότησε,
αλλά έθετε όρους απαράδεκτους, που προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της
Ελληνικής Κυβερνήσεως. Την 31η Ιανουαρίου 1976 ο Πρωθυπουργός κάλεσε
τους Πρεσβευτές των χωρών της ΕΟΚ, στους οποίους προέβη σε έντονη διαμαρτυρία
και επέδωσε γραπτό υπόμνημα για τον συσχετισμό του αιτήματος εντάξεως της
Ελλάδος, με τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Την ίδια μέρα δήλωσε «Η Ελλάς
ούτε επιθυμεί, ούτε δύναται να εκβιάσει την ένταξη της στην Κοινότητα, αλλά
ούτε και θα εδέχετο να γίνει μέλος, κατά τρόπο που θίγει την αξιοπρέπεια του
έθνους.» Την 9η Οκτωβρίου
1976 το Συμβούλιο Υπουργών αποφάσισε ομόφωνα την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Τα κυριότερα έργα μετά την
μεταπολίτευση του 1974 συνοψίζονται ως ακολούθως:
– Παρελήφθη
ο σκελετός του εργοστασίου Ζαχάρεως Ορεστιάδας και ολοκληρώθηκε το 1974. Τα
εγκαίνια λειτουργίας του εργοστασίου έγιναν 21.9.1976
– Έγινε
επέκταση του Ζαχαρουργείου Θεσσαλονίκης – Ξάνθης (25.6.1980).
– Έγινε
θεμελίωση Εργοστασίου Αμιάντου το 15.4.1978, το οποίο εγκαινιάστηκε στις
18.4.1981.
– Έγινε
επέκταση του Εργοστασίου Φωσφορικών Λιπασμάτων της Καβάλας, για την
παραγωγή αμμωνίας, νιτρικού οξέως, νιτρικών και φωσφορικών λιπασμάτων και
δημιουργήθηκαν μονάδες αποθηκεύσεως και συσκευασίας.
– Τον
Μάρτιο 1981 έγινε στο Βόλο θεμελίωση της μονάδας παραγωγής Σιδηροχρωμίου, από
τον χρωμίτη της Κοζάνης.
– ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ
ΠΡΙΝΟΥ, ΘΑΣΟΥ: Το 1979 έγινε εγκατάσταση εξεδρών, παραγωγικές γεωτρήσεις και
ίδρυση χερσαίων εγκαταστάσεων. Έναρξη παραγωγής ακολούθησε το 1981.
– Το
1975 έγιναν τα εγκαίνια της 2ης Μονάδας ηλεκτροπαραγωγής της Καρδιάς
Πτολεμαϊδος – 300 MW. Την 24.11.1980 λειτούργησε η 3η Μονάδα 300 MW και την 25.5.1981
λειτούργησε η 4ηΜονάδα 300 MW. Το συνολικό κόστος των έργων της Καρδιάς
Πτολεμαϊδος έφτασε τα 500 εκατομμύρια δολλάρια, που θεωρείται η μεγαλύτερη
επένδυση στην Ελλάδα.
– Το
1976 ανατέθηκε η κατασκευή της 3ης Μονάδας Καρδιάς στον Σοβιετικό Οίκο ΕΜΕ
μετά την ματαίωση του έργου της Τύρφης των Φιλίππων και με συνεργασία Οίκου της
Δυτικής Γερμανίας.
Υδροηλεκτρικά εργοστάσια
(Υ.Η.Ε.) Σφηκιάς Ασωμάτων
Η αρχική δημοπρασία
ακυρώθηκε και νέα δημοπρασία έγινε το 1979. Ο Πρωθυπουργός Ράλλης θεμελίωσε την
Μονάδα 14.4.1981 και το 1985 λειτούργησε και το Υ.Η.Ε. Ασωμάτων 2 Χ 54 MW.
Με απόφαση της οικονομικής
επιτροπής την 19η και
31η Μαϊου
1979, εγκρίθηκε η κατασκευή των 4 ηλεκτροπαραγωγών Μονάδων Αγίου Δημητρίου.
Προσφορές υποβλήθηκαν στις 11.8.1979 και στις 7.3.1980 υπογράφτηκε η Σύμβαση
της ΔΕΗ με την κοινοπραξία ALSTHOM ATLANTIQUE, STEININDUSTRIE, METKA,
BIOKAT για τον εξοπλισμό της πρώτης και δεύτερης μονάδας. Την 5.12.1980 έγινε
Σύμβαση ΔΕΗ με ΕΥΤ ΜΑΒ ΤΡΕ και ΜΕΤΚΑ, για τον εξοπλισμό τρίτης και τέταρτης
Μονάδας, που λειτούργησαν 1985-1986.
Μονάδες Αγίου Δημητρίου
1η Μονάδα: 300 MW
2η Μονάδα: 300 MW
3η Μονάδα: 300 MW
4η Μονάδα: 300 MW
Με την 933/3.4.1978 απόφαση
της Οικονομικής Επιτροπής εγκρίθηκε η εντατικοποίηση της εκμεταλλεύσεως των
ορυχείων Αμυνταίου και Κομνηνών και η ένταξη των Μονάδων στο Αμύνταιο. Το 1980
ολοκληρώθηκε η μελέτη του Καθηγητού Georgen. Την 5.11.1980 αποφασίστηκε όπως
από τον ατμό των Μονάδων γίνει θέρμανση κατοικιών του Αμυνταίου. Το 1981
υπεγράφη Σύμβαση. Οι μονάδες λειτούργησαν λίγο αργότερα.
ΑΥΣ Κομνηνών. Με απόφαση
933/78 αποφασίστηκε η δημιουργία 2 ηλεκτροπαραγωγών Μονάδων των 300 MW κάθε
μία. Η Διακήρυξη της Δημοπρασίας έγινε το 1981
Υ.Η.Σ. Νέστου. Το 1976
άρχισαν γεωτρήσεις για τη Μονάδα Θησαυρού. Το 1981 περατώθηκε η μελέτη για τη
δημοπρασία του έργου.
Παράλληλα προς τα ανωτέρω
έργα έγινε δαπάνη πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών για την κατασκευή:
α)
Γραμμών μεταφοράς
β)
Υποσταθμών
γ)
Εκσκαφών
δ)
Ταινιοδρόμων
ε)
Γεωτρήσεων με ΙΓΜΕ
στ) Διανοίξεως
λιγνιτικών πεδίων
ζ)
Δεξαμενών
Την 14.9.1979 έγινε
επέκταση του δικτύου ηλεκτρικής διασυνδέσεως με τη Γιουγκοσλαβία και προς τη
Βουλγαρία
Έγιναν έρευνες και
γεωτρήσεις για νέα κοιτάσματα χρωμιτών Κοζάνης, ουρανιούχα κοιτάσματα Σερρών,
τύρφης Έδεσσας και για μεγάλα αποθέματα λιγνίτη στον Αχέρωντα.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: Το
1979 έγιναν Μελέτες για την προστασία του Περιβάλλοντος Πτολεμαϊδας – Κοζάνης
και το 1981 Μελέτες για νέα φίλτρα στις ηλεκτροπαραγωγικές Μονάδες Πτολεμαϊδας
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ: Η αρχική
Σύμβαση υπεγράφη στη Μόσχα 9.10.1979 από τον Ρώσο Πρωθυπουργό Κοσύγκιν
και τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, συνοδευόμενο από τον Υπουργό
Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη.
ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ: Γεωθερμία. Το 1977 έγινε Σύμβαση της ΔΕΗ με την Ιταλική εταιρεία
ΕΛΕΛ, για την αναζήτηση, έρευνα, παραγωγή και βιομηχανική εκμετάλλευση της
γεωθερμικής ενέργειας στην Ελλάδα. Το 1980 έγινε έναρξη γεωτρήσεων από Ουγγρικό
Οίκο ΝΙΚΕ στη Μήλο και σε συνεργασία με το ΙΓΜΕ σε διάφορες περιοχές της
χώρας. Το 1983 έγινε Σύμβαση με τη Σοβιετική Ένωση για Μονάδα 3 MW στη Μήλο, η
οποία λειτούργησε το 1986. Προβλέπετο επίσης ίδρυση 2 Μονάδων με ισχύ 60 MW η
κάθε μία που θα διοχετευθεί με υποβρύχιο καλώδιο σε άλλα νησιά.
ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Με
Ελληνογαλλική συνεργασία, λειτουργούσαν από το 1980 φωτοβολταϊκές μονάδες. Στην
Αγία Ρούμελη Κρήτης 50 ΚW, στην Κύθνο 100 KW, στη Γαύδο 23,5 KW, στα Αντικύθηρα
33,4 KW, και στους Άρκους 25 KW
ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Το 1980
υπογράφτηκε Σύμβαση με την εταιρεία ΜΑΚ της Δυτικής Γερμανίας και με
χρηματοδότηση της Γερμανικής Κυβερνήσεως. Από το 1986 λειτουργούν αιολικά πάρκα
στην Κύθνο 5Χ20 MW, στη Μύκονο 108 MW, και στην Κάρπαθο 175 ΚW. Εγκαταστάθηκαν
από τη ΔΕΗ 15 αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 13.500 ΚW σε Ελληνικά νησιά. Το
1981 η ΕΟΚ χρηματοδότησε με 70 εκατ. Δρχ. τα προγράμματα των ανανεώσιμων πηγών,
με προοπτική για την τότε έγκριση άλλων 240 εκατ. Δρχ.
ΑΡΔΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ:
Την περίοδο 1975-1980 αρδεύτηκαν 503.000 στρέμματα. Το 1980 έγιναν έργα
για την άρδευση 1.131.000 στρεμμάτων στο Ανατολικό Βέρμιο και με δάνειο της
Διεθνούς Τραπέζης 40 εκατ. Δολαρίων για την άρδευση των Φερρών – Άρδα, Σερρών,
Χρυσουπόλεως Καβάλας και Πιερίας. Εκτός από αυτά έγινε και μεγάλος αριθμός
εγγειοβελτιωτικών έργων από διάφορα προγράμματα.
ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ:
Στους αναπτυξιακούς Νόμους 289/76 και 849/78 μέχρι 1.4.1981 υπήχθησαν 1362
επιχειρήσεις. Εξ αυτών την 1.4.1981 λειτουργούσαν στη Μακεδονία – Θράκη 222
επιχειρήσεις και υπό σύσταση ευρίσκοντο ακόμη 139 επιχειρήσεις. Δεν αναφέρονται
έργα ιδιωτικής πρωτοβουλίας που έγιναν βάσει άλλων γενικών για ολόκληρη την
Ελλάδα αναπτυξιακών Νόμων.
Το 1981 τις εκλογές κέρδισε
το ΠΑΣΟΚ. Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε το 1985 ως Πρωθυπουργός, ότι
εάν το έθνος δεν εξουδετερώσει το χρέος, το χρέος θα εξουδετερώσει το Έθνος. Με
το δόγμα των κοινωνικοποιήσεων που εξήγγειλε το 1981 οι συνδικαλιστές με
απεργίες και στάσεις εργασίας κρατικοποίησαν ορισμένες επιχειρήσεις όπως π.χ.
τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά κτλ, ενώ άλλες, όπως π.χ. η Pirelli, το
Εργοστάσιο Σόγιας Άρτας κτλ αποχώρησαν από την Ελλάδα και άλλες μείωσαν την
παραγωγή τους. Οι συνδικαλιστές, θα ήταν πολύτιμοι για την εθνική οικονομία και
για τους εργαζόμενους, εάν παράλληλα βοηθούσαν και τις επιχειρήσεις να
αναπτυχθούν.
Το 1991 ο Κων/νος
Καραμανλής αναγορεύτηκε επίτιμος Διδάκτορας της Νομικής από το Πανεπιστήμιο
Αθηνών, παρουσία πολλών πολιτικών μεταξύ των οποίων ήταν και οι Ανδρέας
Παπανδρέου και Κων. Μητσοτάκης. Επειδή τότε συμπληρώνονταν 10 έτη από την
ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναφέρθηκε στα πολιτικά
και οικονομικά πλεονεκτήματα της εντάξεως και μεταξύ άλλων επισήμανε ότι:
«Αν
την δεκαετία αυτή δεν είχαμε εισπράξει δωρεάν ή με δάνεια 18 δισεκατομμύρια
δραχμές, θα ήμασταν οριστικά πτωχευμένοι». (Θυμίζει κάτι από το σήμερα ασφαλώς αυτό).
Ας σημειωθεί ότι το 1955, όταν για
πρώτη φορά ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το κατά κεφαλή
εισόδημα στην Ελλάδα ήταν 305 δολάρια Αμερικής, ενώ το 1981, είχε ανέλθει σε
4.300 δολάρια, 15 φορές πάνω!!
Παρ΄όλα αυτά τα τόσο θετικά ο Καραμανλής στοχοποιήθηκε όπως όλοι άλλωστε στην πολιτική σκηνή. Οι συγκρίσεις με το έργο άλλων φωτισμένων πολιτικών ανδρών στην χώρα είναι δυνατόν να γίνει με δεδομένο ασφαλώς την αναγωγή σε ίδιο (έστω περίπου) περιβάλλον.
Άκουσα την περιγραφή ενός καθηγητή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου στο πλαίσιο των ανοιχτών συζητήσεων στην τηλεόραση και στο κανάλι της Βουλής να θεωρεί ότι τρεις ήταν οι αναμορφωτές του Ελληνικού Έθνους, ο Καποδίστριας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Γιατι, όμως, αναφερθήκαμε εκτενώς στο έγο του Κ. Καραμανλή; Διότι αυτές τις ημέρες διαβάζουμε και ακούμε συνεχείς αναφορές των υποψηφίων αρχηγών της Ν.Δ. Είμαι βέβαιος ότι κανείς από αυτούς δεν γνωρίζει το έργο του αλλά προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την αξία αυτή. Μακράν της πραγματικότητας οι κύριοι αυτοί!!!
Η επιτυχία του Καραμανλή δεν ήταν συνάρτηση κόμματος, μηχανισμών και εξωγενών περίεργων στηριγμάτων ούτε είχε ανάγκη από τον τότε μιντιακό κόσμο!!
Η Ελένη Βλάχου έβλεπε τον Καραμανλή μόνο αν ήθελε να του δώσει πληροφορίες που αφορούσαν την χώρα από εξωτερικούς παράγοντες. Κι όταν συναντιόντουσαν ποτέ δεν μιλούσαν για τα θέματα της πολιτικής και της διακυβέρνησης της χώρας. Κανείς από τους δυο δεν ζήτησε από τον άλλο κάτι, κάποιο ΄΄θέλημα΄΄.
Αυτά είχει δηλώσει η ίδια η Ελένη Βλάχου σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ