Ο λόγος για την αντιπολίτευση, την μείζονα αντιπολίτευση, την παρούσα μείζονα αντιπολίτευση.
Τρίτη συνεχόμενη ήττα μετά το 2012 από τον ίδιο αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι είναι όμοιο με την δεκαετία του ΄80 (νομίζω).
Είναι τυχαίο; Νομίζω πως όχι, δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Η Νέα δημοκρατία εισπράττει όλα τα δεινά της περιόδου μετά την διακυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Επιχειρώ μια καταγραφή των αρνητικών εξελίξεων στον πολιτικό αυτό χώρο με κάθε επισημότητα, εγκυρότητα και σεβασμό στην ιστορία. Δεν διεκδικώ δάφνες και δόξες. Την αποκατάσταση της πραγματικότητας μόνο.
Η μεταπολίτευση γέννησε νέα κόμματα, νέες παρατάξεις. Οι φρέσκες ιδέες, ο επί επτά χρόνια γύψος στα κεφάλια των πολιτών και η αποχή των πολιτικών από το προσκήνιο δημιούργησε συνθήκες για δημιουργία νέων σχηματισμών στην παρθένα πολιτική ζωή της χώρας.
Στην Ευρώπη έχουν γεννηθεί οι νέοι σχηματισμοί. Σοσιαλισμός και δημοκρατία. Νέα πρότυπα, Σουηδικό πρότυπο, νέα κουλτούρα διαμορφώνεται και η χώρα μας αρχίζει να βγαίνει από την απομόνωση.
Στην Σοβιετική Ένωση το πρότυπο της κλειστής οικονομίας αμφισβητείται. Οι πληροφορίες πενιχρές έως μηδενικές. Η ειρηνική επανάσταση ξεκινά.
Οι ΗΠΑ κυριαρχούν στην δύση, κυριαρχούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η οικονομία τους ανθεί, παράγουν επιστήμη και τεχνολογία. Πρωτοπόροι με την Σοβιετική Ένωση να προσπαθεί να παραμείνει στον ανταγωνισμό.
Σ΄αυτό το σκηνικό η χώρα μας ετοιμάζεται να υποδεχθεί σημαντικέ;ς αλλαγές. Το χουντικό καθεστώς καταρρέει και στον ορίζοντα κάνει την εμφάνισή του η μορφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η ανάγκη της ανανέωσης από μια προσωπικότητα με κύρος είναι φανερή. Η φυσιογνωμία του Κ. Καραμανλή συγκεντρώνει όλα τα εχέγγυα μιας σίγουρης επιτυχίας στην αναμόρφωση του κράτους ύστερα από μια καταστροφή.
Πλήρης η αποδοχή από όλους τους γνωστούς πολιτικούς φορείς και πολιτικούς ηγέτες στην ανάληψη της ευθύνης από τον Κ. Καραμανλή. Ο ίδιος, αναφέρεται στις βιογραφίες του, ότι σε επικοινωνία με το καθεστώς τότε είχε θέσει αδιαπραγμάτευτο όρο την πλήρη αποδοχή για να αναλ΄βει την ευθύνη. Δεν διαψεύστηκε ποτέ αλλά ούτε και κάποιος φάνηκε να αντιδρά ή να καταθέτει μια άλλη άποψη.
Η μετάβαση της χώρας από την απολυταρχία στην δημοκρατία δύσκολη αλλά πέτυχε. Διαβάζοντας δημοσιογραφικά και ιστορικά κείμενα όλοι συμφωνούν ότι ο Κ. Καραμανλής έπαιζε το κεφάλι του αλλά και την τύχη της χώρας. Μάλιστα επισημαίνω την αναφορά στο κείμενο του Τάκη Λαμπρία, ότι τα πρώτα βράδια ο Κ. Καραμανλής κοιμόταν σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας. Μετά από αρκετές ημέρες κατέληξε στο ξενοδοχείο Μ. Βρετανία, να εξασφαλίσει την μυστικότητα και την μικρή απόσταση από την Βουλή. Φόβος και τρομοκρατία. Το άγνωστο και ο κίνδυνος.
1975. Νέο σύνταγμα στην χώρα. Ψηφίζεται από την Ελληνική Βουλή με θριαμβευτικούς λόγους των πολιτικών αρχηγών.
1975. Ιδρύεται το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ο Καραμανλής θέλοντας να τονίσει τον θεσμό της δημοκρατίας έδωσε το όνομα στο κόμμα του. Θέλοντας να τονίσει την νέα αρχή και την απαγκίστρωση από το θολό και κατά πολλούς φαύλο παρελθόν έθεσε τον χαρακτηρισμό ΄΄Νέα΄΄. Συμβολικά θα λέγαμε όλα αυτά αλλά θα πρόσθετα και ουσιώδη.
1975. Νέο καταστατικό του κόμματος. Ταυτότητα κόμματος. Καμιά σχέση ασφαλώς με την παλιά ΕΡΕ του 1953. Το καταστατικό σχετίζεται άμεσα με την ευρωπαϊκή προοπτική. Το κόμμα αποκτά δομή ευρωπαϊκού πολιτικού φορέα. Οι επιρροές είναι φανερές προς τον εκδημοκρατισμό, την διαφυγή προς την κατεύθυνση της στήριξης μιας κοινωνίας μέσα από άλλα πρότυπα.
Ο Καραμανλής θέτει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στον κεντρώο χώρο περισσότερο, με τον φιλελευθερισμό να είναι η βάση της κοινωνικής ταυτότητάς του.
Πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος ΄΄δεξιά΄΄ ή ΄΄κεντροδεξιά΄΄ ή συντηρητισμός. Κανένα κείμενο δεν αναφέρει κάποια πρόθεση του Καραμανλή να τοποθετήσει το νέο κόμμα στον δεξιό χώρο.
Όμως ήταν σαφής η πρόθεσή του να ταυτίσει την πορεία αυτού το κόμματος με την ευρωπαϊκή προοπτική. Η αναφορά του στην Βουλή μετά από πρόκληση του Α. Παπανδρέου περί εξόδου από το ΝΑΤΟ ότι ΄΄ανήκουμε εις την Δύση΄΄ θέτει οριστικά τέλος στην αμφισβήτηση της ταυτότητας του κόμματος της Ν.Δ.
Το καταστατικό του κόμματος θεωρείται από τα πιο σύγχρονα, τα πιο προοδευτικά της εποχής. Διαδικασίες βασισμένες σε δημοκρατικές δομές και με πρότυπα άλλων πολιτικών σχηματισμών της Ευρώπης.
Πως, όμως, στην πορεία η ΝΔ ταυτίστηκε με τον συντηρητισμό και με την δεξιά; Ο Καραμανλής δεν έδωσε ποτέ καμιά χροιά δεξιάς ή συντηρητικής δομής.
Μέχρι το 1960-65 η δεξιά εξ ορισμού ήταν ο πολιτικός σχηματισμός εκείνος που προωθεί πολιτικές της συντήρησης, σχηματισμός που ασπάζεται την προάσπιση των θρησκειών και των εθνικών παραδόσεων πιστεύοντας ότι αυτά αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο κάθε κοινωνίας για την εξέλιξή της και την πρόοδό της.
Ο όρος δεξιά είναι καθαρά πολιτικός όρος. Αρχή της είναι η διαφύλαξη της ιστορικής κληρονομιάς και της θρησκείας.
Η εξέλιξη των καταστάσεων, η ακούσια πολλάκις ταύτιση γεγονότων με την δεξιά και στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού κατέταξε σιωπηρά την δεξιά στον χώρο της ελεύθερης οικονομίας. Οι βασικές αρχές της οικονομίας που ακολούθησε ο Καραμανλής στις θητείες του ως Πρόεδρος της Κυβέρνησης στηρίζονταν πράγματι στις αρχές της ελεύθερης οικονομίας, της αρχές του Adam Smith, που ακολουθούσαν και όλες οι χώρες της Ευρώπης στην δεκαετία του 1975-1985.
Στην πορεία η εφαρμοσμένη πολιτική σχετίζεται άμεσα με τον ανθρωποκεντρισμό και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό του Κέϋνς. Σύγχρονος θεωρητικός της κοινωνιολογίας και της πολιτικής πετυχαίνει την απόλυτη συσχέτιση της οικονομίας με την πολιτική. Θεωρεί την πολιτική να έχει ως θεμέλιο της εφαρμογής αρχών και αξιών την οικονομική θεωρία, κέντρο τις ανθρώπινες ανάγκες, την εξασφάλιση οικονομικών πόρων μέσα από επενδύσεις και παραγωγή νέου πλούτου στην υπηρεσία της προόδου και της συνεχούς βελτίωσης της ανθρώπινης ζωής.
Όλα αυτά γράφονται όχι τυχαία. Θέλω κατ΄αρχήν να δείξω την διαστρέβλωση της αλήθειας από κέντρα άγνωστης ταυτότητας αλλά και της αδυναμίας των πολιτών να μελετούν και να βρίσκουν την αλήθεια.
Πέρα αυτού, όμως, θέλω να αναδείξω το γεγονός ότι η σημερινή ΝΔ δεν έχει καμιά σχέση με αυτή που θεμελίωσε ο Καραμανλής παρ΄όλο που όλοι οι αρχηγοί της όλα τα χρόνια (εκτός του Κώστα Καραμανλή) κάνουν συχνές αναφορές στο όνομα του Καραμανλή. Θεωρούν ότι οι αναφορές αυτές ξυπνούν το πολιτικό ένστικτο του ψηφοφόρου ώστε να το εκμεταλλευθούν. Απόλυτη χειραγώγηση. Κι αυτό διότι ούτε βαθιά γνώση της πολιτικής έχουν ούτε και θα φθάσουν ποτέ τον βαθύ στοχασμό του μεγάλου Σερραίου πολιτικού.
Είναι σαφής η διαφορά ανάμεσα στους επόμενους αρχηγούς της ΝΔ με τον Καραμανλή. Ο λιτός, ο πειθαρχημένος, ο απόμακρος από την επαφή με συμφέροντα, εκδότες, επιχειρηματίες και vip κουλτούρας με σκάφη ή με βίλες δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με την τρελή αγωνία των σημερινών για απόκτηση, για κτήση, για εξασφάλιση, για προβολή και καλοπέραση.
Παρ΄όλα αυτά το dna του Ελληνικού πολιτικού κόσμου δεν τον άφησε στην ησυχία του. Προσπάθησε να αμαυρώσει την πολιτική του παρουσία και κατά την άποψή μας δεν το κατάφερε ποτέ. Ούτε πρόκειται να το καταφέρει.
Είναι άξιο να σημειωθεί και να αναγνωσθεί πως εφάρμοσε πρόγραμμα αναδόμησης της ελληνικής κοινωνίας, του κράτους, της οικονομίας.
Σημαντικά τα επιτεύγματα της οικονομίας στο πρόγραμμα στην θητεία του το 1953-1958. Θα έλεγα ότι αν μπορούσαν οι σημερινοί αρχηγοί κομμάτων ας διαβάσουν να πάρουν ιδέες και να τις προσαρμόσουν στις σημερινές συνθήκες. Ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας στο διάστημα αυτό ήταν από τους πρώτους σε παγκόσμιο επίπεδο. Αποτέλεσε για πολλούς πρότυπο ανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καραμανλής μετά την φυγή του από την χώρα το 1962-63 ήταν ευπρόσδεκτος από πάμπολλους ηγέτες να τον φιλοξενήσουν στην χώρα τους. Ούτε ήταν τυχαίο ότι στην περίοδο 1975-1979, μια τετραετία, ότι έθεσε τις βάσεις στον κρατικό μηχανισμό να υποδεχθεί όλες τις αλλαγές που έγιναν στην χώρα με την έλευση του Α. Παπανδρέου στην δεκαετία 1981-1989. Το έδαφος ήταν καλά προετοιμασμένο να δεχθεί με εξαιρετικά μεγάλη ορμή, πολλές φορές, τις αλλαγές του Α. Παπανδρέου. Η κοινωνία ήταν και έτοιμη και διψασμένη για κάτι νέο.
Ο Καραμανλής είχε κι ένα ιδιαίτερο χάρισμα, που πρέπει να έχει ένας ηγέτης. Να επιλέγει συνεργάτες. Κι αν υπήρχε κάποια αστοχία ήταν έτοιμος να διορθώσει, γρήγορα και αποτελεσματικά. Είναι προφανές ότι αυτό λείπει παντελώς σήμερα από όλους τους ηγέτες του συστήματος. Δείτε τις επιλογές και τις ταχύτατες αλλαγές ή την σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από τις επιλογές.
Για το έργο του Καραμανλή στην πρώτη περίοδο και στην δεύτερη έχουν γράψει πολλοί μεταξύ των οποίων ο Τάκης Λαμπρίας, ο Νικόλαος Μάρτης και πολλοί πολιτικοί αναλυτές ακόμη και στα κείμενα που δημοσίευσε προσφάτως η Βουλή των Ελλήνων με τις νέες εκδόσεις της γίνεται πλήρης αναφορά και αναγνώριση της ποιότητας και του ξεχωριστού.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ....
Υ/Γ Η παρούσα έρευνα σκοπεύει στην βαθιά προσέγγιση του σημερινού προβλήματος της μείζονος αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, που βρίσκεται σε χέρια μετριοτήτων και εν πολλοίς ανίκανων πολιτικών για να διεκδικήσουν την αρχηγία αυτού του κόμματος. Κατά την άποψή μου η ΝΔ δεν είναι κόμμα είναι ο ένας από τους δυο βασικούς πολιτικούς πόλους της εξέλιξης των πολιτικών και οικονομικών ιδεών. Γι αυτό θεωρώ ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής η όποια εξέλιξη στον συγκεκριμένο χώρο. Δεν σας κρύβω ότι έχω κάνει πάμπολλες συζητήσεις με πολιτικούς αναλυτές τελευταία που έχουν σπουδάσει την πολιτική επιστήμη και ομολογώ ότι έγινα σοφότερος. Έχοντας ως εργαλείο σκέψης την αντικειμενικότητα επιχειρώ το παρόν.
Τρίτη συνεχόμενη ήττα μετά το 2012 από τον ίδιο αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι είναι όμοιο με την δεκαετία του ΄80 (νομίζω).
Είναι τυχαίο; Νομίζω πως όχι, δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Η Νέα δημοκρατία εισπράττει όλα τα δεινά της περιόδου μετά την διακυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Επιχειρώ μια καταγραφή των αρνητικών εξελίξεων στον πολιτικό αυτό χώρο με κάθε επισημότητα, εγκυρότητα και σεβασμό στην ιστορία. Δεν διεκδικώ δάφνες και δόξες. Την αποκατάσταση της πραγματικότητας μόνο.
Η μεταπολίτευση γέννησε νέα κόμματα, νέες παρατάξεις. Οι φρέσκες ιδέες, ο επί επτά χρόνια γύψος στα κεφάλια των πολιτών και η αποχή των πολιτικών από το προσκήνιο δημιούργησε συνθήκες για δημιουργία νέων σχηματισμών στην παρθένα πολιτική ζωή της χώρας.
Στην Ευρώπη έχουν γεννηθεί οι νέοι σχηματισμοί. Σοσιαλισμός και δημοκρατία. Νέα πρότυπα, Σουηδικό πρότυπο, νέα κουλτούρα διαμορφώνεται και η χώρα μας αρχίζει να βγαίνει από την απομόνωση.
Στην Σοβιετική Ένωση το πρότυπο της κλειστής οικονομίας αμφισβητείται. Οι πληροφορίες πενιχρές έως μηδενικές. Η ειρηνική επανάσταση ξεκινά.
Οι ΗΠΑ κυριαρχούν στην δύση, κυριαρχούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η οικονομία τους ανθεί, παράγουν επιστήμη και τεχνολογία. Πρωτοπόροι με την Σοβιετική Ένωση να προσπαθεί να παραμείνει στον ανταγωνισμό.
Σ΄αυτό το σκηνικό η χώρα μας ετοιμάζεται να υποδεχθεί σημαντικέ;ς αλλαγές. Το χουντικό καθεστώς καταρρέει και στον ορίζοντα κάνει την εμφάνισή του η μορφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η ανάγκη της ανανέωσης από μια προσωπικότητα με κύρος είναι φανερή. Η φυσιογνωμία του Κ. Καραμανλή συγκεντρώνει όλα τα εχέγγυα μιας σίγουρης επιτυχίας στην αναμόρφωση του κράτους ύστερα από μια καταστροφή.
Πλήρης η αποδοχή από όλους τους γνωστούς πολιτικούς φορείς και πολιτικούς ηγέτες στην ανάληψη της ευθύνης από τον Κ. Καραμανλή. Ο ίδιος, αναφέρεται στις βιογραφίες του, ότι σε επικοινωνία με το καθεστώς τότε είχε θέσει αδιαπραγμάτευτο όρο την πλήρη αποδοχή για να αναλ΄βει την ευθύνη. Δεν διαψεύστηκε ποτέ αλλά ούτε και κάποιος φάνηκε να αντιδρά ή να καταθέτει μια άλλη άποψη.
Η μετάβαση της χώρας από την απολυταρχία στην δημοκρατία δύσκολη αλλά πέτυχε. Διαβάζοντας δημοσιογραφικά και ιστορικά κείμενα όλοι συμφωνούν ότι ο Κ. Καραμανλής έπαιζε το κεφάλι του αλλά και την τύχη της χώρας. Μάλιστα επισημαίνω την αναφορά στο κείμενο του Τάκη Λαμπρία, ότι τα πρώτα βράδια ο Κ. Καραμανλής κοιμόταν σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας. Μετά από αρκετές ημέρες κατέληξε στο ξενοδοχείο Μ. Βρετανία, να εξασφαλίσει την μυστικότητα και την μικρή απόσταση από την Βουλή. Φόβος και τρομοκρατία. Το άγνωστο και ο κίνδυνος.
1975. Νέο σύνταγμα στην χώρα. Ψηφίζεται από την Ελληνική Βουλή με θριαμβευτικούς λόγους των πολιτικών αρχηγών.
1975. Ιδρύεται το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ο Καραμανλής θέλοντας να τονίσει τον θεσμό της δημοκρατίας έδωσε το όνομα στο κόμμα του. Θέλοντας να τονίσει την νέα αρχή και την απαγκίστρωση από το θολό και κατά πολλούς φαύλο παρελθόν έθεσε τον χαρακτηρισμό ΄΄Νέα΄΄. Συμβολικά θα λέγαμε όλα αυτά αλλά θα πρόσθετα και ουσιώδη.
1975. Νέο καταστατικό του κόμματος. Ταυτότητα κόμματος. Καμιά σχέση ασφαλώς με την παλιά ΕΡΕ του 1953. Το καταστατικό σχετίζεται άμεσα με την ευρωπαϊκή προοπτική. Το κόμμα αποκτά δομή ευρωπαϊκού πολιτικού φορέα. Οι επιρροές είναι φανερές προς τον εκδημοκρατισμό, την διαφυγή προς την κατεύθυνση της στήριξης μιας κοινωνίας μέσα από άλλα πρότυπα.
Ο Καραμανλής θέτει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στον κεντρώο χώρο περισσότερο, με τον φιλελευθερισμό να είναι η βάση της κοινωνικής ταυτότητάς του.
Πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος ΄΄δεξιά΄΄ ή ΄΄κεντροδεξιά΄΄ ή συντηρητισμός. Κανένα κείμενο δεν αναφέρει κάποια πρόθεση του Καραμανλή να τοποθετήσει το νέο κόμμα στον δεξιό χώρο.
Όμως ήταν σαφής η πρόθεσή του να ταυτίσει την πορεία αυτού το κόμματος με την ευρωπαϊκή προοπτική. Η αναφορά του στην Βουλή μετά από πρόκληση του Α. Παπανδρέου περί εξόδου από το ΝΑΤΟ ότι ΄΄ανήκουμε εις την Δύση΄΄ θέτει οριστικά τέλος στην αμφισβήτηση της ταυτότητας του κόμματος της Ν.Δ.
Το καταστατικό του κόμματος θεωρείται από τα πιο σύγχρονα, τα πιο προοδευτικά της εποχής. Διαδικασίες βασισμένες σε δημοκρατικές δομές και με πρότυπα άλλων πολιτικών σχηματισμών της Ευρώπης.
Πως, όμως, στην πορεία η ΝΔ ταυτίστηκε με τον συντηρητισμό και με την δεξιά; Ο Καραμανλής δεν έδωσε ποτέ καμιά χροιά δεξιάς ή συντηρητικής δομής.
Μέχρι το 1960-65 η δεξιά εξ ορισμού ήταν ο πολιτικός σχηματισμός εκείνος που προωθεί πολιτικές της συντήρησης, σχηματισμός που ασπάζεται την προάσπιση των θρησκειών και των εθνικών παραδόσεων πιστεύοντας ότι αυτά αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο κάθε κοινωνίας για την εξέλιξή της και την πρόοδό της.
Ο όρος δεξιά είναι καθαρά πολιτικός όρος. Αρχή της είναι η διαφύλαξη της ιστορικής κληρονομιάς και της θρησκείας.
Η εξέλιξη των καταστάσεων, η ακούσια πολλάκις ταύτιση γεγονότων με την δεξιά και στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού κατέταξε σιωπηρά την δεξιά στον χώρο της ελεύθερης οικονομίας. Οι βασικές αρχές της οικονομίας που ακολούθησε ο Καραμανλής στις θητείες του ως Πρόεδρος της Κυβέρνησης στηρίζονταν πράγματι στις αρχές της ελεύθερης οικονομίας, της αρχές του Adam Smith, που ακολουθούσαν και όλες οι χώρες της Ευρώπης στην δεκαετία του 1975-1985.
Στην πορεία η εφαρμοσμένη πολιτική σχετίζεται άμεσα με τον ανθρωποκεντρισμό και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό του Κέϋνς. Σύγχρονος θεωρητικός της κοινωνιολογίας και της πολιτικής πετυχαίνει την απόλυτη συσχέτιση της οικονομίας με την πολιτική. Θεωρεί την πολιτική να έχει ως θεμέλιο της εφαρμογής αρχών και αξιών την οικονομική θεωρία, κέντρο τις ανθρώπινες ανάγκες, την εξασφάλιση οικονομικών πόρων μέσα από επενδύσεις και παραγωγή νέου πλούτου στην υπηρεσία της προόδου και της συνεχούς βελτίωσης της ανθρώπινης ζωής.
Όλα αυτά γράφονται όχι τυχαία. Θέλω κατ΄αρχήν να δείξω την διαστρέβλωση της αλήθειας από κέντρα άγνωστης ταυτότητας αλλά και της αδυναμίας των πολιτών να μελετούν και να βρίσκουν την αλήθεια.
Πέρα αυτού, όμως, θέλω να αναδείξω το γεγονός ότι η σημερινή ΝΔ δεν έχει καμιά σχέση με αυτή που θεμελίωσε ο Καραμανλής παρ΄όλο που όλοι οι αρχηγοί της όλα τα χρόνια (εκτός του Κώστα Καραμανλή) κάνουν συχνές αναφορές στο όνομα του Καραμανλή. Θεωρούν ότι οι αναφορές αυτές ξυπνούν το πολιτικό ένστικτο του ψηφοφόρου ώστε να το εκμεταλλευθούν. Απόλυτη χειραγώγηση. Κι αυτό διότι ούτε βαθιά γνώση της πολιτικής έχουν ούτε και θα φθάσουν ποτέ τον βαθύ στοχασμό του μεγάλου Σερραίου πολιτικού.
Είναι σαφής η διαφορά ανάμεσα στους επόμενους αρχηγούς της ΝΔ με τον Καραμανλή. Ο λιτός, ο πειθαρχημένος, ο απόμακρος από την επαφή με συμφέροντα, εκδότες, επιχειρηματίες και vip κουλτούρας με σκάφη ή με βίλες δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με την τρελή αγωνία των σημερινών για απόκτηση, για κτήση, για εξασφάλιση, για προβολή και καλοπέραση.
Παρ΄όλα αυτά το dna του Ελληνικού πολιτικού κόσμου δεν τον άφησε στην ησυχία του. Προσπάθησε να αμαυρώσει την πολιτική του παρουσία και κατά την άποψή μας δεν το κατάφερε ποτέ. Ούτε πρόκειται να το καταφέρει.
Είναι άξιο να σημειωθεί και να αναγνωσθεί πως εφάρμοσε πρόγραμμα αναδόμησης της ελληνικής κοινωνίας, του κράτους, της οικονομίας.
Σημαντικά τα επιτεύγματα της οικονομίας στο πρόγραμμα στην θητεία του το 1953-1958. Θα έλεγα ότι αν μπορούσαν οι σημερινοί αρχηγοί κομμάτων ας διαβάσουν να πάρουν ιδέες και να τις προσαρμόσουν στις σημερινές συνθήκες. Ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας στο διάστημα αυτό ήταν από τους πρώτους σε παγκόσμιο επίπεδο. Αποτέλεσε για πολλούς πρότυπο ανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καραμανλής μετά την φυγή του από την χώρα το 1962-63 ήταν ευπρόσδεκτος από πάμπολλους ηγέτες να τον φιλοξενήσουν στην χώρα τους. Ούτε ήταν τυχαίο ότι στην περίοδο 1975-1979, μια τετραετία, ότι έθεσε τις βάσεις στον κρατικό μηχανισμό να υποδεχθεί όλες τις αλλαγές που έγιναν στην χώρα με την έλευση του Α. Παπανδρέου στην δεκαετία 1981-1989. Το έδαφος ήταν καλά προετοιμασμένο να δεχθεί με εξαιρετικά μεγάλη ορμή, πολλές φορές, τις αλλαγές του Α. Παπανδρέου. Η κοινωνία ήταν και έτοιμη και διψασμένη για κάτι νέο.
Ο Καραμανλής είχε κι ένα ιδιαίτερο χάρισμα, που πρέπει να έχει ένας ηγέτης. Να επιλέγει συνεργάτες. Κι αν υπήρχε κάποια αστοχία ήταν έτοιμος να διορθώσει, γρήγορα και αποτελεσματικά. Είναι προφανές ότι αυτό λείπει παντελώς σήμερα από όλους τους ηγέτες του συστήματος. Δείτε τις επιλογές και τις ταχύτατες αλλαγές ή την σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από τις επιλογές.
Για το έργο του Καραμανλή στην πρώτη περίοδο και στην δεύτερη έχουν γράψει πολλοί μεταξύ των οποίων ο Τάκης Λαμπρίας, ο Νικόλαος Μάρτης και πολλοί πολιτικοί αναλυτές ακόμη και στα κείμενα που δημοσίευσε προσφάτως η Βουλή των Ελλήνων με τις νέες εκδόσεις της γίνεται πλήρης αναφορά και αναγνώριση της ποιότητας και του ξεχωριστού.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ....
Υ/Γ Η παρούσα έρευνα σκοπεύει στην βαθιά προσέγγιση του σημερινού προβλήματος της μείζονος αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, που βρίσκεται σε χέρια μετριοτήτων και εν πολλοίς ανίκανων πολιτικών για να διεκδικήσουν την αρχηγία αυτού του κόμματος. Κατά την άποψή μου η ΝΔ δεν είναι κόμμα είναι ο ένας από τους δυο βασικούς πολιτικούς πόλους της εξέλιξης των πολιτικών και οικονομικών ιδεών. Γι αυτό θεωρώ ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής η όποια εξέλιξη στον συγκεκριμένο χώρο. Δεν σας κρύβω ότι έχω κάνει πάμπολλες συζητήσεις με πολιτικούς αναλυτές τελευταία που έχουν σπουδάσει την πολιτική επιστήμη και ομολογώ ότι έγινα σοφότερος. Έχοντας ως εργαλείο σκέψης την αντικειμενικότητα επιχειρώ το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου