ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΤΑ
«Αρχή άνδρα δείξει» (ΒΙΑΣ)
Οι
προχειρότητες, οι σκοπιμότητες και οι άστοχες ενέργειες των κυβερνήσεών μας,
δεν έχουν τέλος. Θέλουν π.χ. να περιορίσουν την γραφειοκρατία, παίρνουν μέτρα
που φέρνουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, θέλουν να περιορίσουν τα οικονομικά
έξοδα και την σπατάλη στο Κράτος, με τα μέτρα που παίρνουν επιτυγχάνουν επίσης
το αντίθετο αποτέλεσμα.
Το
πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα η νοοτροπία αυτού συμπαρομαρτούντος και του
λεγομένου «Πολιτικού κόστους», έχουν καταρρεύσει ανεπανόρθωτα και παράλληλα
έχουν παρασύρει μια ηρωική και ιστορική χώρα στην οικονομική καταστροφή.
Το
ιδιαίτερο σήμερα είναι ο ηδονικός χαρακτήρας της κοινωνίας μας, στην
καταναλωτική εθελοδουλία.
Αποτέλεσμα,
της μη δυνατότητος εισπράξεως, από τους πραγματικά υπεύθυνους της οικονομικής
συμφοράς, με τις αδυναμίες που παρουσιάζουν οι κυβερνήσεις της χώρας,
προβαίνουν σε βίαιες ενέργειες προς λαθεμένες κατευθύνσεις. Έτσι, ο βίαιος
αυτός περιορισμός με αντιλαϊκά μέτρα της καταναλωτικής ευχέρειας προκαλεί
στερητικό σύνδρομο, το οποίο με την σειρά του επιτείνει ραγδαία την εξαθλίωση
των ψηφοφόρων πολιτών, με αποτέλεσμα να τρέπονται αυτοί σε επιλογές
συμπεριφοράς οργής και εκδίκησης του πολιτικού μας συστήματος. Το παράδοξο και
σ’ αυτήν την περίπτωση είναι, ενώ αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, δεν επιθυμούν ν’
αλλάξει, από το σαθρό αυτό κομματοπολιτικό σύστημα δυστυχώς τίποτε.
Δυνατότητα
αντίστασης στην καινούργια μορφή υποδούλωσης είναι, η αγάπη προς την πατρίδα
και η παιδεία των νέων που θα στηρίζεται σε αρχές και αξίες, που καταξιώθηκαν
στο πέρασμα του χρόνου.
Ερχόμαστε
λοιπόν στο φλέγον σήμερα θέμα των ΟΤΑ.
ΠΡΩΤΟΝ: Το μεγάλο λάθος ξεκίνησε εδώ
και χρόνια, όταν καταξιωμένοι στο πέρασμα του χρόνου θεσμοί κατηγορήθηκαν ως
αναχρονιστικοί και στο όνομα της προοδευτικότητας διέλυσαν τα πάντα.
Υπήρχε
ο Δήμαρχος αιρετός σε κάθε Δήμο, όπου συγκέντρωνε περισσότερους από έναν
συγκεκριμένο αριθμό πολιτών, κάτω από αυτόν τον αριθμό συνοικισμοί ή χωριά,
είχαν τους κοινοτάρχες επίσης αιρετοί. Τέλος υπήρχε ο Νομάρχης στο Δήμο και
στις Κοινότητες διορισμένος από την Κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα ο εκάστοτε
Νομάρχης ήταν εκπρόσωπος της Κυβέρνησης στην Επαρχία αυτή και εκπρόσωπος
ταυτόχρονα στην κυβέρνηση της επαρχίας στην οποία ήταν Νομάρχης. Ήλθαν λοιπόν
οι κακώς εννοούμενες προοδευτικές αντιλήψεις, επενέβησαν σ’ αυτό το καταξιωμένο
σύστημα διοίκησης και έφθασαν την χώρα στον αδικαιολόγητο, ύπουλο και
επικίνδυνο για την ακεραιότητα της Πατρίδος μας «Καλλικράτη», όπου χάνει η μάνα
το παιδί και το παιδί την μάννα.
Αποτέλεσμα:
–
Να απομακρυνθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, από τον απλό Δημότη που έχει την
απόλυτη ανάγκη του.
–
Ένας τραγέλαφος γραφειοκρατίας, αυξήσεως κόστους λειτουργίας και πάλι εις
βάρος του Κρατικού Κορβανά.
–
Να μη γνωρίζει ο Δημότης τις αρμοδιότητες των δύο φορέων, εν πολλοίς ούτε
και οι υπάλληλοι που υπηρετούν σ’ αυτούς. Ευτυχώς!
ακόμη λειτουργούν τα Κ.Ε.Π. που είναι τα μόνα κοντά στον πολίτη.
–
Το δε σοβαρότερο και επικίνδυνο, δια νόμου οι μεγάλες αυτές Περιφέρειες,
ενώ δεν προσφέρουν τίποτε το καλύτερο στον Πολίτη, έχουν (αν δεν κάνω λάθος) το
δικαίωμα να εκβιάζουν την Κυβέρνηση της χώρας, με αποκοπή από τον κορμό της
χώρας με δημοψήφισμα.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ερχόμαστε στο κυρίως θέμα μας.
Είναι αλήθεια όπως συμβαίνει και σε άλλους φορείς υπάρχουν Δήμοι στην Ελληνική
επικράτεια, που είναι σε άριστη οικονομική κατάσταση, διότι διοικούνται από
σωστούς ηγέτες και νοικοκυραίους όπως λέει ο Ελληνικός Λαός. Υπάρχουν όμως και
μειωμένης ικανότητας Δήμαρχοι και Διοικητικά Συμβούλια, τα οποία, δεν θέλω να
πω ότι καταχράστηκαν το Δημόσιο χρήμα, δεν μπόρεσαν όμως να ελέγξουν τις
δαπάνες των, μέσα στα όρια των εσόδων των και σήμερα καταχρεωμένοι ζητούν το
οικονομικό τους έλλειμμα να καλύψει το Υπουργείο Οικονομικών από τις φορολογίες
του Ελληνικού Λαού. Είναι λάθος, είναι αμαρτία ο δύσμοιρος αυτός Λαός να
πληρώνει την ανικανότητα των δημοτικών Αρχόντων.
Μπρος
σ’ αυτό το πολύ σοβαρό θέμα, η Κυβέρνηση με πρόθεση οπωσδήποτε, εξαλείψεως του
φαινομένου αυτού, δημιουργεί το «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των
ΟΤΑ», το οποίο αποτελείται:
–
Πρόεδρος: ένας σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και μέλη:
·
Ο Γενικός Διευθυντής Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εσωτερικών.
·
Ο αρμόδιος Διευθυντής από την Γενική Διεύθυνση Οικονομικών υπηρεσιών του
ΥΠΕΣ.
·
Ένας εκπρόσωπος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΑΚΕ) όταν πρόκειται
για Δήμους ή ένας εκπρόσωπος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, όταν πρόκειται για
περιφέρειες.
·
Ένας εμπειρογνώμονας εγνωσμένου κύρους.
·
Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών, και
·
Ο Γενικός Διευθυντής Θησαυροφυλακίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
–
Το ως άνω παρατηρητήριο θα έχει ως αποστολή:
·
Να παρακολουθεί σε μηνιαία βάση την πορεία των οικονομικών στοιχείων και
την επιχειρησιακή δράση των ΟΤΑ. Δηλαδή, θα παρακολουθεί τους μηνιαίους και
τριμηνιαίους στόχους και τις προθεσμίες που έχουν τεθεί για την απόδοση
λογαριασμών και αποπεράτωση έργων. Θα παρακολουθεί γενικά την όλη δραστηριότητα
των ΟΤΑ και όπου θα χρειάζεται θα επεμβαίνει κ.λπ.
Το σκεπτικό της
Κυβερνήσεως είναι σωστό, διότι δεν μπορεί να επιτευχθεί τίποτε χωρίς έλεγχο,
και χωρίς ποινές, αλλά συμπληρώνω και χωρίς όμως πρωτοβουλίες των ικανών επίσης
δεν επιτυγχάνεται πρόοδος και αποτέλεσμα.
Προσωπικά έχω την
γνώμη ότι, το σκεπτικό για κάποια μέτρα σωστό, αλλά αυτός ο τρόπος επιλύσεως
του προβλήματος άστοχος, ανεφάρμοστος και αντί να λύσει το πρόβλημα, δημιουργεί
και άλλα προβλήματα, δια τους παρακάτω λόγους:
–
Το Συμβούλιο αυτό όντως αποτελείται από εξέχουσες προσωπικότητες, αλλά,
αυτοί δεν είναι απαραίτητοι και αναγκαίοι στο χώρο όπου σήμερα προσφέρουν
υπηρεσίες;
–
Πώς θα μπορούν να συντονισθούν οι άνθρωποι αυτοί, επί συνεχούς βάσεως, για
να επιτελέσουν το πολύ δύσκολο έργο που καλούνται να επιλύσουν;
–
Μπορείτε να φανταστείτε τι γραμματειακή υποστήριξη χρειάζεται και τι
επικοινωνιακά μέσα χρειάζεται για να ελέγχει τους Δήμους και τις Περιφέρειες
επί καθημερινής βάσεως;
–
Δηλαδή οι καλοί, οι νοικοκυραίοι και οι άξιοι Δήμαρχοι στο ίδιο καζάνι, με
τους άχρηστους, ανίκανους για διοίκηση και διασπαθιστές του Δημοσίου χρήματος.
Όχι είναι άδικο.
–
Ενώ βασική, αναγκαία και επιτακτική ανάγκη είναι η μείωση του Κράτους σε
προσωπικό και έξοδα, εμείς κολλημένοι στην παλαιοκομματική νοοτροπία, κινούμεθα
προς αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι δικαιολογείται γιατί εδώ και δύο χρόνια τα
κόμματα έχουν κατορθώσει να εμφανίζουν την ζωτική ανάγκη κατάλυσης του
πελατειακού κράτους, σαν εκβιαστική αξίωση και απάνθρωπη αναλγησία της τρόικας
των δανειστών μας.
Το βασικό αίτημα του κοινωνικού δικαίου και θεσμικά
λειτουργικού μας Κράτους είναι, η μείωση των εξόδων λειτουργίας και η
απλοποίηση λειτουργίας του Κράτους και προπαντός η μείωση της γραφειοκρατίας
στις Δημόσιες Υπηρεσίες:
Προτάσεις:
–
Κατάργηση του επικίνδυνου, πολυδάπανου και άνευ ουσιαστικού έργου
«Καλλικράτη» και επάνοδο στο απλό, λειτουργικό και οικονομικό και από απόψεως
προσωπικού και λειτουργικών εξόδων, παλαιό σύστημα των Νομαρχιών. Για να φυλάμε
και τα ρούχα μας από τυχόν απάτριδες.
–
Εις ότι αφορά την οικονομική λειτουργία των Δήμων, οι παροχές που δίδονται
από το Κράτος με αίτημα των Δήμων, θα διατίθενται αποκλειστικά για το συγκεκριμένο
έργο που ζητήθηκαν ή δόθηκαν. Οι δαπάνες θα εκτελούνται με συγκεκριμένες
διαδικασίες (έκθεση απαιτούμενης Δαπάνης, Διαγωνισμοί έκθεση γενομένης Δαπάνης
κ.λπ.) και οι οποίες θα ελέγχονται οπωσδήποτε από την Εφορία.
–
Ο Δήμος θα διατηρεί την πλήρη οικονομική αυτοτέλεια εις ότι αφορά τα δικά
του έσοδα, μιας και είναι απ’ ότι λένε συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτή, αλλά με
το πέρας της θητείας του Δημάρχου και του Διοικητικού του Συμβουλίου, ουδεμία
οικονομική εκκρεμότης θα παραδίδεται στον επόμενο Δήμαρχο. Κατά την
παράδοση-παραλαβή των Δήμων, οι νέοι Δήμαρχοι θα παραλαμβάνουν λευκό οικονομικό
Μητρώο. Τυχόν ελλείμματα ή οικονομικές εκκρεμότητες θα χρεώνονται κατ’ ευθείαν
στην προσωπική περιουσία του Δημάρχου κατά 50% και κατά 50% στις προσωπικές
περιουσίες του Διοικητικού Συμβουλίου. Μόνον έτσι θα επέλθει τάξη και
νοικοκυριό στα οικονομικά των Δήμων, για να μη πληρώνουν πλέον οι
φορολογούμενοι από τον πενιχρό κορβανά τους, τα λάθη, τις παραλήψεις και την
αδιαφορία των Δήμων.
Τέλος, έτσι θα
εκτιμάται και το πραγματικό έργο των Δήμων, ως και οι νοικοκυραίοι, άξιοι και
ικανοί Δήμαρχοι. Όχι όλοι στο ίδιο καζάνι.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος
ε.α.
