Η φτώχεια καταστρέφει τη κοινωνικής συνοχή

H Ελλάδα του 21ου αιώνα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας (20%). Το 1/3 του πληθυσμού της χώρας ζει με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως και τουλάχιστον ένα στα τρία νοικοκυριά, με τρία ή περισσότερα παιδιά, έχει εισόδημα κάτω από το όριο φτώχειας.


Ιδιαίτερη σημασία έχει το φαινόμενο της παιδικής φτώχειας, το οποίο λαμβάνει νέες διαστάσεις, τόσο στην Ε.Ε., όσο και στη χώρα μας. Το ποσοστό των παιδιών που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώ-χειας ανέρχεται στο 23%. Βασική διαπίστωση είναι ότι η τάση του κινδύνου φτώχειας για τα άτομα ηλικίας 0-17 είναι αυξητική στη χώρα μας.


Και όμως! Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να αυξηθούν τα παραπάνω ποσοστά. Η κοινωνική δικαιο-σύνη, η αλληλεγγύη και το κοινωνικό κράτος δεν επιτυγχάνονται με μεγάλα λόγια. Σήμερα, η κρίση της οικονομίας βαθαίνει, και η κυβέρνηση παίρνει νέα μέτρα ασφυξίας, ανεργίας και λουκέτων. Είμαστε μάρ-τυρες ενός φαινομένου, όπου αντί το κράτος να παρέχει προστασία απέναντι στη φτώχεια και την ανεργία, συμβάλλει στην κατακόρυφη αύξησή τους.


Σήμερα, εξαθλιώνονται συγκεκριμένες ομάδες, όχι μόνο με την αφαίρεση εισοδημάτων, αλλά και με τη συρρίκνωση έως και την πλήρη κατάργηση ήδη υπαρχουσών δομών ή την πολύχρονη έλλειψη αναγκαίων κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών.


Η διεύρυνση της φτώχειας καταστρέφει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής, ενώ τα μέτρα της κυβέρνησης είναι απάνθρωπα και οδηγούν στην εξαθλίωση των πολιτών.