ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ …ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΗ

    ΤΟ ΧΡΕΟΣ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ

   ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

   ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ …ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΡΗ

Είναι πασιφανές, είναι καθολικά ομολογούμενο, είναι καταγεγραμμένο, είναι πλήρως αληθινό και λογικό, το δημόσιο χρέος της χώρας δεν είναι πια διαχειρίσιμο. Παρ΄ όλο που εισέρευσαν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ ως βοήθεια από την τρόϊκα την τελευταία διετία, το μόνο που επετεύχθη ήταν να προκληθεί η Ελληνική Πολιτεία να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις, τις απολύσεις και την συρρίκνωση των παροχών υγείας και παιδείας και η επιβολή τεράστιων φόρων.

Η βοήθεια αυτή, δυστυχώς, δεν είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα σχετικά με το χρέος, είχε πειραματικό χαρακτήρα παρ΄όλο που το ΔΝΤ είχε τεραστια εμπειρία σε αυτού του είδους τις καταστάσεις. Οι παρεμβάσεις, όμως, της Ε.Ε και της Ευρωζώνης (κυρίως της Γερμανίας) και η διαμορφωθείσα κατάσταση στα ομόλογα που είχαν φορτωθεί οι κεντρικές τράπεζες των κρατών της Ευρωζώνης έφεραν ένα αποτέλεσμα όπου το ΔΝΤ να διαμαρτύρεται και να δείχνει την αποτυχία του προγράμματος και να επιθυμεί την αποχώρησή του από την τρόϊκα ενώ η Γερμανία να προσπαθεί να διατηρήσει την κατάσταση αυτή για εσωτερική κατανάλωση.

Σήμερα είναι καταφανές ότι κανείς δεν μιλά για το χρέος αλλά όλοι προσανατολίζονται στην δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος. Να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. Σήμερα ο προϋπολογισμός τρέχει με έλλειμμα της τάξης του 4% επισήμως και κατ΄εκτίμηση, προβλέποντας μικρή ανάκαμψη το 2014 κατά 0,5%!!

Έχουν όλοι αποδεχθεί ότι το χρέος έχει τραβήξει τον δρόμο του, δεν επηρεάζεται από καμιά ενέργεια της διαχείρισης των πραγμάτων. Άλλωστε τα μέχρι σήμερα ληφθέντα μέτρα δεν έχουν καμιά σχέση με ανάπτυξη, αντίστροφα μάλιστα είναι κόντρα σε συνθήκες ανάπτυξης ή σταθεροποίησης.

Το πρωτογενές πλεόνασμα τι θα μπορούσε να επιφέρει;

Το μόνο θα ήταν η στροφή της Ελληνικής οικονομίας στις αγορές απ΄όπου θα επιχειρούσε να αντλήσει κεφάλαια. Με ποια μορφή; Ασφαλώς με την έκδοση και πάλι ομολόγων. Ποιος θα μπορούσε να έχει εμπιστοσύνη με τις συνθήκες μιας υπερχρεωμένης χώρας και να αγοράσει Ελληνικά ομόλογα; Πόσα χρήματα θα μπορούσαν να αντληθούν από τις αγορές; Με ποιο τίμημα, δηλαδή με ποιο επιτόκιο, με ποια απόδοση – πρόκληση για αγορά από τους παγκόσμιους επενδυτές; Ασφαλώς σε κάθε περίπτωση υψηλότερο αυτού που δανείζεται σήμερα η χώρα. Σήμερα τα  δάνεια που εισέρχονται στην οικονομία από την βοήθεια της τρόϊκας είναι στο 2,5%. Τα νέα ομόλογα δεν θα έχουν μικρότερο από το 4,5%, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερο χρέος θα προστίθεται και οι ρυθμοί του θα αυξηθούν ταχύτατα.

Ο στόχος αυτός φαίνεται να περιέχει αδιέξοδο και μάλιστα να επισπεύδει την χρεοκοπία της οικονομίας μας όντας μέσα στην Ευρωζώνη, κάτι ανάλογο με αυτό του Ντιτρόϊτ των ΗΠΑ. Κι αυτή την φορά η χρεοκοπία θα είναι ισχυρή συνοδευόμενη με στάση πληρωμών και το τραπεζικό σύστημα σε απόλυτη κατάρρευση.

Σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν από μόνη της λύση η επιτυχία του πρωτογενούς πλεονάσματος. Κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι επιτυγχάνεται ένας ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 2% (!) ή περίπου τα δυο δις πλεόνασμα στην εφαρμογή του προϋπολογισμού θα ήταν ικανό να αναστρέψει την πορεία της οικονομίας με αυτό το τεράστιο χρέος ενώ δεν θα έχουν διαμορφωθεί συνθήκες ανάπτυξης και παραγωγής νέου χρήματος στην αγορά. Όταν μόνο ο τριτογενής τομέας να δείχνει να έχει στοιχεία προσαρμογής στα νέα δεδομένα; Όταν θα υπάρχει όλος ο λαός με μειωμένες αποδοχές και σε μεγάλο ποσοστό να κινείται η ανεργία;

Το σενάριο αυτό έχει αποδέκτες και μάλιστα μέσα στην Ευρωζώνη. Γι΄αυτό άλλωστε έχουν προετοιμαστεί όλα τα αναπτυγμένα κράτη να υποδεχθούν χωρίς σημαντικά τραύματα την αποχώρηση της χώρας απ΄αυτή.  Από αυτό προκύπτει και ο διαχωρισμός της ευρωζώνης σε βορά και νότο. Ο βοράς έχει ήδη προετοιμαστεί ενώ ο νότος όχι μόνο δεν έχει προετοιμαστεί αλλά αντιμετωπίζει εξ ίσου σημαντικά δημοσιονομικά προβλήματα με αυτά της Ελλάδας.

Σ΄αυτό το ενδεχόμενο είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα πέσει και καλείται το πολιτικό σύστημα να υποδείξει την λύση μέσα από νέες εκλογές.

Ένα σενάριο που φαίνεται να ισχυρό αλλά να φαντάζει αδύνατο είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης ανάμεσα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.

Ενισχύεται το σενάριο αυτό από δυο λόγους.

Πρώτον, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα πια και όχι σύνθεση συνιστωσών, έχει λειάνει κατά πολύ τις ακραίες αρχικές του θέσεις. Παρακολουθείστε σημερινές δηλώσεις στελεχών του κόμματος με αυτές πριν από λίγες εβδομάδες:

Δεύτερον, όλοι θα επικαλεστούν την διάσωση της χώρας, δηλαδή θα επικαλεστούν όλοι τον πατριωτισμό, που ήδη είχε εμφανιστεί στο ΠΑΣΟΚ από την αρχή της ουσιαστικής διάλυσής του και της απώλειας της διακυβέρνησης. Εν ονόματι της πατρίδας γίνεται η συζήτηση και η επιβολή όλων των φόρων και των μέτρων.

Σ΄αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί προκειμένου να εξιλεωθούν, να περισώσουν τους εαυτούς τους πολιτικά και να επιχειρήσουν την διάσωση της χώρας από μια πλήρη χρεοκοπία.

Υπ΄αυτή την έννοια θα έχουμε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας αφού οι κύριοι πολιτικοί σχηματισμοί θα συμμετέχουν στην διακυβέρνηση με ξεχασμένες τις αρχικές θέσεις τους. Οι υπόλοιποι πολιτικοί σχηματισμοί απλά θα προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και είτε θα χαμηλώσουν τους τόνους είτε θα παραμείνουν στις αρχές τους και θα φθίνουν συνεχώς. Ίσως αυτό το σενάριο να δώσει και μια οριστική λύση και απάντηση στην ισχυρή παρουσία της Χρυσής Αυγής που σε κάθε άλλη περίπτωση θα επιβιώνει και θα κυριαρχεί αυξάνοντας τα ποσοστά του, δημοσκοπικά και ρεαλιστικά.

Ωσονούπω, λοιπόν, σε λίγους μήνες θα είμαστε σε θέση να κρίνουμε τα ζητήματα σχετικά με αυτό το σενάριο.