Σήμερα διαβάσαμε στην εφημερίδα ΄΄ΤΟ ΕΘΝΟΣ΄΄, το αποτέλεσμα δημοσκόπησης με ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: ΄΄το ενδεχόμενο σύμπτωσης και συνέργειας δεξιάς - αριστεράς΄΄. Οι πολίτες που συμμετείχαν στην δημοσκόπηση απάντησαν σε ποσοστό 58% θετικά ενώ το υπόλοιπο αρνητικά.
Πριν λίγο καιρό είχαμε γράψει και είχαμε προβλέψει ότι είναι πιθανή μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Τότε κάποιοι όχι μόνο απέρριψαν την άποψη αυτή αλλά διαμαρτυρήθηκαν έντονα, που θέτουμε τέτοια ζητήματα. Η απάντηση ήλθε από την δημοσκόπηση, που σε Πανελλαδικό επίπεδο φαίνεται να ωριμάζει η άποψη αυτή.
Δύο είναι τα αδιέξοδα που ενισχύουν την θέση αυτή και που την βλέπουμε πολύ εφικτή και ίσως η μόνη λύση.
Το πρώτο είναι η αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, την οποία έχουμε την άποψη ότι στην ουσία δεν την επιθυμεί κανείς. Η ευθύνη είναι πολύ βαριά να πέσει στις πλάτες ενός κόμματος ή ενός ανθρώπου-κυβερνήτη!!! Καλύτερη η διάχυση της ευθύνης και της εξουσίας άρα και των αποφάσεων στο μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος.
Το δεύτερο είναι ότι κανένα μοντέλο (αν υποθέσουμε ότι υφίσταται μοντέλο) διαχείρισης της σημερινής κατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχές για την έξοδο της χώρας από την οικονομική δυσχέρεια. Το μεν μοντέλο της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλλει η ευρωζώνη και ιδιαίτερα η Γερμανία δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Μετά από τόσες θυσίες και περιορισμούς στα εισοδήματα αυτό που επετεύχθη είναι ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης μερικών εκατομμυρίων (600 αναφέρονται τις τελευταίες ημέρες από 1 δις πριν λίγο καιρό) κι αυτό αμφισβητούμενης βιωσιμότητας. Η ρητορεία της κυβέρνησης περί εξόδου της χώρας στις αγορές δεν φαίνεται να βρίσκει συμμάχους στην ίδια την αγορά, που καταγράφει σημαντικές αδυναμίες της Ελληνικής οικονομίας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ελεύθερης αγοράς.
Αλλά και η ασαφής πολιτική, που εκφράζεται από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί αβεβαιότητα ακόμη και στο ίδιο αυτό το κόμμα. Εξ ου και η διαφορετικότητα στις πολιτικές θέσεις των στελεχών του. Η έλλειψη ενός συγκεκριμένου μοντέλου διαχείρισης της οικονομίας και η πολυφωνία μεταξύ των στελεχών του απομακρύνει το εκλογικό σώμα να προσφέρει την ζητούμενη αυτοδυναμία.Οι μετακινήσεις του συνεχώς από αρχικές δογματικές θέσεις δείχνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Αναγνωρίζουν έμμεσα τις μεγάλες προκλήσεις.
Η έλλειψη ακόμη και της εμπειρίας των στελεχών του κόμματος να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομικής αναστάτωσης, προστίθεται στις αρνητικές παραμέτρους σχηματισμού αυτοδυναμίας και αυτοδιαχείρισης. Γι΄αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για συνέργειες μετεκλογικά.
Από μόνη της η χώρα δεν είναι δυνατόν να αποφασίσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες της μέσα από την ελεύθερη αγορά με το χρέος να βρίσκεται στα 320 δις. Μόνο το επιτόκιο να συγκρίνουμε αρκεί να κατανοήσουμε τι πρόκειται να αντιμετωπίσει η χώρα. Είναι βέβαιη η αποτυχία ακόμη και μιας μικρής έκδοσης ομολόγου!!!
Η Ευρώπη δεν φαίνεται διατεθειμένη να αντιμετωπίσει το ζήτημα του χρέους με γενναιότητα. Ένα γενναίο κούρεμα στο χρέος ίσως να αποτελούσε μια λύση κι ύστερα να συζητηθεί η έξοδος προς τις αγορές.
Μια ενδεχόμενη συνέργεια υπό το πρίσμα της διάσωσης της χώρας με την συμμετοχή όλων σε μια διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα βόλευε ακόμη και την ίδια την Ευρώπη. Θα ηρεμούσε τις αγορές,θα απάλλασσε τις αγορές από τον φόβο της αμφιβολίας στη βιωσιμότητα του σταθερού πολιτικού κλίματος στη χώρα. θα έδινε λύσεις στα ίδια τα κόμματα, τα οποία διακινδυνεύουν την ίδια τους την ύπαρξη και θα αποφύγουν την διάλυσή τους. Θα δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθούν ελεύθερα μοντέλα διάσωσης της οικονομίας από ένα μείγμα πολιτικής, που δεν θα γέρνει ούτε προς την αριστερά ούτε προς την δεξιά αντίληψη ων πολιτικών αλλά θα έχει ως μοναδικό στόχο της διάσωση της χώρας. Θα επέλθει εσωτερική ηρεμία αναγκαία για την περίοδο αυτή για την χώρα. Κάποιοι από το πολιτικό σύστημα, που δεν κατάφεραν παρά μόνο να προκαλούν και να μην προσφέρουν, θα εξαφανιστούν ταχύτατα.
Οι συνέργειες παρ΄όλο που στην χώρα μας δεν αποτελούσαν ποτέ λύσεις, η συνδιαχείριση τριών πριν λίγο καιρό και των δυο σήμερα ακόμη και με τον φόβο της πολιτικής εξαφάνισής τους, κάτω από τον κοινό σκοπό της διάσωσης της χώρας θα έδινε θετικά αποτελέσματα. Η επίτευξη των μεταρρυθμίσεων θα έρχονταν γρηγορότερα και με δικαιότερο σύστημα, χωρίς ακρότητες και βιαιότητες.
Μην μας φαίνεται αδύνατο ένα τέτοιο, λοιπόν, ενδεχόμενο. Δεν αποτελεί για μας ένα σενάριο αλλά εκτιμούμε ότι στην περίοδο που βρισκόμαστε αφού το πολιτικό σύστημα του παρελθόντος απέτυχε να κυβερνήσει την χώρα και να προσφέρει αυτά που ανέμενε ο Έλληνας ύστερα από τόσους πολέμους και τόσες στερήσεις, είναι η μοναδική λύση στο πρόβλημα. Οι πολιτικές αντιπαλότητες χωρίς ουσία και περιεχόμενο είδαμε που οδήγησαν την χώρα. Καταστροφή και διάβρωση.
Πριν λίγο καιρό είχαμε γράψει και είχαμε προβλέψει ότι είναι πιθανή μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Τότε κάποιοι όχι μόνο απέρριψαν την άποψη αυτή αλλά διαμαρτυρήθηκαν έντονα, που θέτουμε τέτοια ζητήματα. Η απάντηση ήλθε από την δημοσκόπηση, που σε Πανελλαδικό επίπεδο φαίνεται να ωριμάζει η άποψη αυτή.
Δύο είναι τα αδιέξοδα που ενισχύουν την θέση αυτή και που την βλέπουμε πολύ εφικτή και ίσως η μόνη λύση.
Το πρώτο είναι η αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, την οποία έχουμε την άποψη ότι στην ουσία δεν την επιθυμεί κανείς. Η ευθύνη είναι πολύ βαριά να πέσει στις πλάτες ενός κόμματος ή ενός ανθρώπου-κυβερνήτη!!! Καλύτερη η διάχυση της ευθύνης και της εξουσίας άρα και των αποφάσεων στο μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος.
Το δεύτερο είναι ότι κανένα μοντέλο (αν υποθέσουμε ότι υφίσταται μοντέλο) διαχείρισης της σημερινής κατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχές για την έξοδο της χώρας από την οικονομική δυσχέρεια. Το μεν μοντέλο της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλλει η ευρωζώνη και ιδιαίτερα η Γερμανία δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Μετά από τόσες θυσίες και περιορισμούς στα εισοδήματα αυτό που επετεύχθη είναι ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης μερικών εκατομμυρίων (600 αναφέρονται τις τελευταίες ημέρες από 1 δις πριν λίγο καιρό) κι αυτό αμφισβητούμενης βιωσιμότητας. Η ρητορεία της κυβέρνησης περί εξόδου της χώρας στις αγορές δεν φαίνεται να βρίσκει συμμάχους στην ίδια την αγορά, που καταγράφει σημαντικές αδυναμίες της Ελληνικής οικονομίας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ελεύθερης αγοράς.
Αλλά και η ασαφής πολιτική, που εκφράζεται από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί αβεβαιότητα ακόμη και στο ίδιο αυτό το κόμμα. Εξ ου και η διαφορετικότητα στις πολιτικές θέσεις των στελεχών του. Η έλλειψη ενός συγκεκριμένου μοντέλου διαχείρισης της οικονομίας και η πολυφωνία μεταξύ των στελεχών του απομακρύνει το εκλογικό σώμα να προσφέρει την ζητούμενη αυτοδυναμία.Οι μετακινήσεις του συνεχώς από αρχικές δογματικές θέσεις δείχνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Αναγνωρίζουν έμμεσα τις μεγάλες προκλήσεις.
Η έλλειψη ακόμη και της εμπειρίας των στελεχών του κόμματος να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομικής αναστάτωσης, προστίθεται στις αρνητικές παραμέτρους σχηματισμού αυτοδυναμίας και αυτοδιαχείρισης. Γι΄αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για συνέργειες μετεκλογικά.
Από μόνη της η χώρα δεν είναι δυνατόν να αποφασίσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες της μέσα από την ελεύθερη αγορά με το χρέος να βρίσκεται στα 320 δις. Μόνο το επιτόκιο να συγκρίνουμε αρκεί να κατανοήσουμε τι πρόκειται να αντιμετωπίσει η χώρα. Είναι βέβαιη η αποτυχία ακόμη και μιας μικρής έκδοσης ομολόγου!!!
Η Ευρώπη δεν φαίνεται διατεθειμένη να αντιμετωπίσει το ζήτημα του χρέους με γενναιότητα. Ένα γενναίο κούρεμα στο χρέος ίσως να αποτελούσε μια λύση κι ύστερα να συζητηθεί η έξοδος προς τις αγορές.
Μια ενδεχόμενη συνέργεια υπό το πρίσμα της διάσωσης της χώρας με την συμμετοχή όλων σε μια διακυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα βόλευε ακόμη και την ίδια την Ευρώπη. Θα ηρεμούσε τις αγορές,θα απάλλασσε τις αγορές από τον φόβο της αμφιβολίας στη βιωσιμότητα του σταθερού πολιτικού κλίματος στη χώρα. θα έδινε λύσεις στα ίδια τα κόμματα, τα οποία διακινδυνεύουν την ίδια τους την ύπαρξη και θα αποφύγουν την διάλυσή τους. Θα δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθούν ελεύθερα μοντέλα διάσωσης της οικονομίας από ένα μείγμα πολιτικής, που δεν θα γέρνει ούτε προς την αριστερά ούτε προς την δεξιά αντίληψη ων πολιτικών αλλά θα έχει ως μοναδικό στόχο της διάσωση της χώρας. Θα επέλθει εσωτερική ηρεμία αναγκαία για την περίοδο αυτή για την χώρα. Κάποιοι από το πολιτικό σύστημα, που δεν κατάφεραν παρά μόνο να προκαλούν και να μην προσφέρουν, θα εξαφανιστούν ταχύτατα.
Οι συνέργειες παρ΄όλο που στην χώρα μας δεν αποτελούσαν ποτέ λύσεις, η συνδιαχείριση τριών πριν λίγο καιρό και των δυο σήμερα ακόμη και με τον φόβο της πολιτικής εξαφάνισής τους, κάτω από τον κοινό σκοπό της διάσωσης της χώρας θα έδινε θετικά αποτελέσματα. Η επίτευξη των μεταρρυθμίσεων θα έρχονταν γρηγορότερα και με δικαιότερο σύστημα, χωρίς ακρότητες και βιαιότητες.
Μην μας φαίνεται αδύνατο ένα τέτοιο, λοιπόν, ενδεχόμενο. Δεν αποτελεί για μας ένα σενάριο αλλά εκτιμούμε ότι στην περίοδο που βρισκόμαστε αφού το πολιτικό σύστημα του παρελθόντος απέτυχε να κυβερνήσει την χώρα και να προσφέρει αυτά που ανέμενε ο Έλληνας ύστερα από τόσους πολέμους και τόσες στερήσεις, είναι η μοναδική λύση στο πρόβλημα. Οι πολιτικές αντιπαλότητες χωρίς ουσία και περιεχόμενο είδαμε που οδήγησαν την χώρα. Καταστροφή και διάβρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου