Είμαστε στο κατώφλι της επόμενης ημέρας! Της κρίσιμης ημέρας που θα καθορίσει τον χώρο που η χώρα μας θα βρεθεί.
Το είπαμε μόλις στην προηγούμενη ανάρτησή μας.
Η ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα και η έλλειψη ταμειακών αποθεμάτων στα κρατικά ταμεία
είναι η αφορμή για τις εξελίξεις που έρχονται.
Η βαβέλ στα τεχνικά κλιμάκια, η συνεχιζόμενη και ίσως πιο έντονη ανάγκη για εξεύρεση πόρων παρ΄όλη την διαβεβαίωση της κυβέρνησης ότι δεν υφίσταται θέμα, αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα.
Πιέσεις από μέσα ενημέρωσης από δηλώσεις στελεχών της Γερμανικής κυβέρνησης, απειλές από θεσμικούς της ευρωζώνης και η αντίσταση της κυβέρνησης ακόμη και η εμμονή της στη τήρηση μιας αόριστης συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου δημιουργούν κλίμα πολέμου στο προσκήνιο.
Τα προβλήματα, όμως, στην Ελληνική οικονομία δεν περιμένουν. Κάθε ημέρα είναι χειρότερα με πιο έντονους ρυθμούς.
Η κυβέρνηση φαίνεται να αγωνίζεται να πείσει την Ευρώπη για την ίδια της την επιβίωση. Προσπάθησε να διευρύνει το πρόβλημα της χώρας μας θέτοντας ως βασική παράμετρο την ίδια την Ευρώπη. Σύμμαχοι δεν υπάρχουν. Εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας.
Το επιχείρημα της ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα μας φαίνεται να μην συγκινεί κανένα.
Ο κ. Γιούνκερ σε δημόσιο διάλογο φάνηκε κοντά στις θέσεις της Ελλάδας. Όμως πίσω από τον λόγο βρίσκονται και οι υπόλοιποι θεσμοί. Αυτό η κυβέρνηση δεν το είδε ούτε το κατάλαβε. Πίστεψε, αρχικά, σε κάποιες καλές υποδοχές του Πρωθυπουργού, λίγες αλλά καθοριστικές για να κατανοήσει στη συνέχεια ότι όλοι θα βρίσκονταν απέναντί μας.
Η έντονη, άσκοπη και προκλητική, επί της ουσίας, δημοσιότητα των εμφανίσεων του υπουργού οικονομικών κ. Βαρουφάκη προκάλεσε ακόμη πιο πολύ ώστε να χαθεί ένα βασικό στοιχείο στην διαπραγμάτευσή μας, η εμπιστοσύνη. Ανοιχτά ο κ. Σόϊμπλε το δήλωσε, ΄΄δεν έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική κυβέρνηση΄΄.
Η αποεπένδυση στην χώρα συνεχίζεται με πιο έντονους ρυθμούς. Η φυγή κεφαλαίων από την αγορά τρομάζει. Οι χρηματιστηριακές τιμές εξευτελίστηκαν και παρ΄όλα αυτά παραμένουν μη ελκυστικές κάτω από τι; Τον φόβο!!!
Ο φόβος του ατυχήματος, που εμείς ονομάσαμε graccident ενώ άλλοι το προχώρησαν ακόμη πιο πολύ ονομάζοντάς του grexident, δηλαδή ατύχημα εξόδου από την ευρωζώνη. Εμείς φθάσαμε στο Ελληνικό ατύχημα χωρίς να εννοούμε αναγκαία την έξοδο.
Αύριο βράδυ, ημέρα Πέμπτη, στις 21.00 θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι τρεις ηγέτες και δύο θεσμικοί της Ευρώπης, Τσίπρας, Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ και Ντράγκι ύστερα από αίτημα του Έλληνα Πρωθυπουργού. Ατζέντα συγκεκριμένη δεν υπάρχει. Σαφώς, όμως, το θέμα θα είναι η χώρα μας με τα προβλήματά της,κυρίως η ρευστότητα.
Εκτιμούμε ότι η συνάντηση αυτή θα καθορίσει τις εξελίξεις στην σύνοδο κορυφής που αρχίζει την Παρασκευή και σε μεγάλο βαθμό στην συνάντηση της Δευτέρας Τσίπρα - Μέρκελ στο Βερολίνο.
Είμαστε βέβαιοι ότι ο μόνος από την κυβέρνηση που έχει κατανοήσει σε βάθος τι θα συμβεί αν υπάρξει το ατύχημα είναι ο κ. Τσίπρας. Έτσι μετά τον πρώτο γύρο των διαξιφισμών Βαρουφάκη - Σόϊμπλε το θέμα ανέβηκε σε επίπεδο ηγετών κι εδώ θα επέλθει η λύση!!
Επιμένουμε,λοιπόν, ότι η συνάντηση της Πέμπτης θα είναι η καθοριστική. Την σφραγίδα θα βάλλει η σύνοδος κορυφής την Παρασκευή.
Ποια θα είναι η λύση;
Μια θα είναι πια. Δεν θα υπάρξουν ενδιάμεσα. Ό,τι επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εξαντλήθηκε.
Η Ευρωζώνη, τα κράτη μέλη, ΕΚΤ έχουν ήδη προετοιμαστεί κατάλληλα και είναι έτοιμοι. Τα αμυντικά όπλα έχουν στηθεί.
Η χώρα μας είναι στην μειονεκτική θέση. Αδύναμη και χωρίς σοβαρά επιχειρήματα πλην αυτό της ανθρωπιστικής κρίσης. Όλα τα άλλα ανύπαρκτα για τους εταίρους μας.
Στα χέρια του κ. Τσίπρα βρίσκεται η τελική απόφαση. Ή θα δεχθεί την εφαρμογή του προγράμματος, με κάποιες τροποποιήσεις, των εταίρων μας ή θα αρνηθεί ακόμη μια φορά.
Έμμεσα η απόφαση αυτή θα ενεργοποιήσει όλους τους μηχανισμούς της Ευρώπης για την έξοδο.
Η άρνηση και ταυτόχρονα η εμμονή σ΄ένα σχέδιο χωρίς συγκεκριμένες παραμέτρους και κυρίως τον έλεγχο από τους θεσμούς ισοδυναμεί με έξοδο από την Ευρώπη όσο κι αν Τσίπρας και Βαρουφάκης διαβεβαιώνουν ότι είμαστε στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τα ψέμματα τελείωσαν για τους ευρωπαίους και τους θεσμούς. Θα θέσουν τέλος στο σύρσιμο του τελευταίου μήνα.
Την ευθύνη θα πάρει εξ ολοκλήρου ο. Τσίπρας είτε το θέλει είτε όχι. Θεσμικά και δεοντολογικά την ευθύνη έχει ο επί κεφαλής.
Τα ενδιάμεσα που θα συμβούν, capital control, υποβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης και χαρακτηρισμοί πτώχευση θα είναι δευτερεύοντα μπροστά στην έξοδο.
Εν τέλει τα επιχειρήματα και τα ψευτοδιλήμματα θα είναι παρελθόν. Οι πολλές και ατέρμονες συζητήσεις πολλές φορές γυρίζουν ανάποδα και η αναποφασιστικότητα, η έλλειψη συγκεκριμένης πολιτικής και η ανύπαρκτη τεχνοκρατική δομή στην σκέψη οδηγεί σε αδιέξοδο για να έλθει η ώρα της μεγάλης στιγμής βίαια και με ακρότητες.
Τον τελευταίο μήνα,όπως γράφαμε συνεχώς, οι εταίροι μας οχυρώθηκαν, έστησαν το οπλοστάσιό τους, βλέποντας την στασιμότητα στις ενέργειες και κυρίως την πολυγλωσσία, την απειθαρχία, την απειρία και κυρίως την απροθυμία για συντονισμό. Οι διαμαρτυρίες των μελών κρατών που φάνηκαν μέσα από τις δηλώσεις τους και κυρίως οι συζητήσεις στο παρασκήνιο ώθησαν τον κόμπο στο...χτένι.
Είθε να μην είναι οι προβλέψεις μας ορθές και να μην συμβούν τα ανεπιθύμητα. Στην φάση που είμαστε η θέση μας δεν είναι πουθενά αλλού παρά στην Ευρώπη. Αν ήμασταν στο 2010 ή έστω και το 2012 θα βλέπαμε θετικά την άλλη λύση.
Το είπαμε μόλις στην προηγούμενη ανάρτησή μας.
Η ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα και η έλλειψη ταμειακών αποθεμάτων στα κρατικά ταμεία
είναι η αφορμή για τις εξελίξεις που έρχονται.
Η βαβέλ στα τεχνικά κλιμάκια, η συνεχιζόμενη και ίσως πιο έντονη ανάγκη για εξεύρεση πόρων παρ΄όλη την διαβεβαίωση της κυβέρνησης ότι δεν υφίσταται θέμα, αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα.
Πιέσεις από μέσα ενημέρωσης από δηλώσεις στελεχών της Γερμανικής κυβέρνησης, απειλές από θεσμικούς της ευρωζώνης και η αντίσταση της κυβέρνησης ακόμη και η εμμονή της στη τήρηση μιας αόριστης συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου δημιουργούν κλίμα πολέμου στο προσκήνιο.
Τα προβλήματα, όμως, στην Ελληνική οικονομία δεν περιμένουν. Κάθε ημέρα είναι χειρότερα με πιο έντονους ρυθμούς.
Η κυβέρνηση φαίνεται να αγωνίζεται να πείσει την Ευρώπη για την ίδια της την επιβίωση. Προσπάθησε να διευρύνει το πρόβλημα της χώρας μας θέτοντας ως βασική παράμετρο την ίδια την Ευρώπη. Σύμμαχοι δεν υπάρχουν. Εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας.
Το επιχείρημα της ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα μας φαίνεται να μην συγκινεί κανένα.
Ο κ. Γιούνκερ σε δημόσιο διάλογο φάνηκε κοντά στις θέσεις της Ελλάδας. Όμως πίσω από τον λόγο βρίσκονται και οι υπόλοιποι θεσμοί. Αυτό η κυβέρνηση δεν το είδε ούτε το κατάλαβε. Πίστεψε, αρχικά, σε κάποιες καλές υποδοχές του Πρωθυπουργού, λίγες αλλά καθοριστικές για να κατανοήσει στη συνέχεια ότι όλοι θα βρίσκονταν απέναντί μας.
Η έντονη, άσκοπη και προκλητική, επί της ουσίας, δημοσιότητα των εμφανίσεων του υπουργού οικονομικών κ. Βαρουφάκη προκάλεσε ακόμη πιο πολύ ώστε να χαθεί ένα βασικό στοιχείο στην διαπραγμάτευσή μας, η εμπιστοσύνη. Ανοιχτά ο κ. Σόϊμπλε το δήλωσε, ΄΄δεν έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική κυβέρνηση΄΄.
Η αποεπένδυση στην χώρα συνεχίζεται με πιο έντονους ρυθμούς. Η φυγή κεφαλαίων από την αγορά τρομάζει. Οι χρηματιστηριακές τιμές εξευτελίστηκαν και παρ΄όλα αυτά παραμένουν μη ελκυστικές κάτω από τι; Τον φόβο!!!
Ο φόβος του ατυχήματος, που εμείς ονομάσαμε graccident ενώ άλλοι το προχώρησαν ακόμη πιο πολύ ονομάζοντάς του grexident, δηλαδή ατύχημα εξόδου από την ευρωζώνη. Εμείς φθάσαμε στο Ελληνικό ατύχημα χωρίς να εννοούμε αναγκαία την έξοδο.
Αύριο βράδυ, ημέρα Πέμπτη, στις 21.00 θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι τρεις ηγέτες και δύο θεσμικοί της Ευρώπης, Τσίπρας, Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ και Ντράγκι ύστερα από αίτημα του Έλληνα Πρωθυπουργού. Ατζέντα συγκεκριμένη δεν υπάρχει. Σαφώς, όμως, το θέμα θα είναι η χώρα μας με τα προβλήματά της,κυρίως η ρευστότητα.
Εκτιμούμε ότι η συνάντηση αυτή θα καθορίσει τις εξελίξεις στην σύνοδο κορυφής που αρχίζει την Παρασκευή και σε μεγάλο βαθμό στην συνάντηση της Δευτέρας Τσίπρα - Μέρκελ στο Βερολίνο.
Είμαστε βέβαιοι ότι ο μόνος από την κυβέρνηση που έχει κατανοήσει σε βάθος τι θα συμβεί αν υπάρξει το ατύχημα είναι ο κ. Τσίπρας. Έτσι μετά τον πρώτο γύρο των διαξιφισμών Βαρουφάκη - Σόϊμπλε το θέμα ανέβηκε σε επίπεδο ηγετών κι εδώ θα επέλθει η λύση!!
Επιμένουμε,λοιπόν, ότι η συνάντηση της Πέμπτης θα είναι η καθοριστική. Την σφραγίδα θα βάλλει η σύνοδος κορυφής την Παρασκευή.
Ποια θα είναι η λύση;
Μια θα είναι πια. Δεν θα υπάρξουν ενδιάμεσα. Ό,τι επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εξαντλήθηκε.
Η Ευρωζώνη, τα κράτη μέλη, ΕΚΤ έχουν ήδη προετοιμαστεί κατάλληλα και είναι έτοιμοι. Τα αμυντικά όπλα έχουν στηθεί.
Η χώρα μας είναι στην μειονεκτική θέση. Αδύναμη και χωρίς σοβαρά επιχειρήματα πλην αυτό της ανθρωπιστικής κρίσης. Όλα τα άλλα ανύπαρκτα για τους εταίρους μας.
Στα χέρια του κ. Τσίπρα βρίσκεται η τελική απόφαση. Ή θα δεχθεί την εφαρμογή του προγράμματος, με κάποιες τροποποιήσεις, των εταίρων μας ή θα αρνηθεί ακόμη μια φορά.
Έμμεσα η απόφαση αυτή θα ενεργοποιήσει όλους τους μηχανισμούς της Ευρώπης για την έξοδο.
Η άρνηση και ταυτόχρονα η εμμονή σ΄ένα σχέδιο χωρίς συγκεκριμένες παραμέτρους και κυρίως τον έλεγχο από τους θεσμούς ισοδυναμεί με έξοδο από την Ευρώπη όσο κι αν Τσίπρας και Βαρουφάκης διαβεβαιώνουν ότι είμαστε στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τα ψέμματα τελείωσαν για τους ευρωπαίους και τους θεσμούς. Θα θέσουν τέλος στο σύρσιμο του τελευταίου μήνα.
Την ευθύνη θα πάρει εξ ολοκλήρου ο. Τσίπρας είτε το θέλει είτε όχι. Θεσμικά και δεοντολογικά την ευθύνη έχει ο επί κεφαλής.
Τα ενδιάμεσα που θα συμβούν, capital control, υποβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης και χαρακτηρισμοί πτώχευση θα είναι δευτερεύοντα μπροστά στην έξοδο.
Εν τέλει τα επιχειρήματα και τα ψευτοδιλήμματα θα είναι παρελθόν. Οι πολλές και ατέρμονες συζητήσεις πολλές φορές γυρίζουν ανάποδα και η αναποφασιστικότητα, η έλλειψη συγκεκριμένης πολιτικής και η ανύπαρκτη τεχνοκρατική δομή στην σκέψη οδηγεί σε αδιέξοδο για να έλθει η ώρα της μεγάλης στιγμής βίαια και με ακρότητες.
Τον τελευταίο μήνα,όπως γράφαμε συνεχώς, οι εταίροι μας οχυρώθηκαν, έστησαν το οπλοστάσιό τους, βλέποντας την στασιμότητα στις ενέργειες και κυρίως την πολυγλωσσία, την απειθαρχία, την απειρία και κυρίως την απροθυμία για συντονισμό. Οι διαμαρτυρίες των μελών κρατών που φάνηκαν μέσα από τις δηλώσεις τους και κυρίως οι συζητήσεις στο παρασκήνιο ώθησαν τον κόμπο στο...χτένι.
Είθε να μην είναι οι προβλέψεις μας ορθές και να μην συμβούν τα ανεπιθύμητα. Στην φάση που είμαστε η θέση μας δεν είναι πουθενά αλλού παρά στην Ευρώπη. Αν ήμασταν στο 2010 ή έστω και το 2012 θα βλέπαμε θετικά την άλλη λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου