Μας είναι γνωστή η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας της Ενωμένης Ευρώπης.
Στο πλαίσιο της συνεχούς βελτίωσης της ολοκλήρωσης είναι και η πρόταση των ΄΄πέντε προέδρων΄΄.
Η προς συζήτηση και ψήφιση πρόταση έχει να κάνει για μεγαλύτερη σύγκληση με αυστηρότερες προδιαγραφές στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, την εισαγωγή προτάσεων για την ανανέωση υποχρεώσεων των κρατών της ευρωζώνης για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Στις προτάσεις περιέχονται και ιδέες για αυστηρότερο έλεγχο από τις Βρυξέλλες, για ενδυνάμωση του ευρώ, αυστηρότερη χρηματοοικονομική πειθαρχία, για αναγκαστική προσαρμογή στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών με συνεχόμενα εμπορικά πλεονάσματα όπως η Γερμανία.
Στις σκέψεις και στις προτάσεις των ΄΄πέντε προέδρων΄΄ καταγράφεται και ομολογείται ότι ΄΄το ευρώ είναι ένα επιτυχές και σταθερό νόμισμα΄΄. Επισημαίνεται όμως η ανάγκη μεγαλύτερης πειθαρχίας και δίνεται έμφαση στην ανερχόμενη επικίνδυνα ανεργία . Τονίζεται ότι θα πρέπει να αποφεύγονται εύκολες λύσεις προκειμένου να έχουμε μια μακροχρόνια, δίκαιη και δημοκρατική νόμιμη βάση.
Προτάσεις αναφέρουν ότι σε κάποιο χρονικό σημείο στο μέλλον απαιτείται η ίδρυση ενός ΄΄ταμείου θησαυρού΄΄ στην ευρωζώνη. Υπογραμμίζεται όμως ότι η μεταβίβαση οικονομικής βοήθειας από τα πλουσιότερα στα φτωχότερα κράτη θα πρέπει κα΄ποτε να σταματήσει.
Επίσης εντοπίζεται η έλλειψη ενός συστήματος εθνικών αρχών ανταγωνισμού, όπως υπάρχουν στην Ολλανδία και Βέλγιο με σκοπό την πίεση προς την ενδυνάμωση της αύξησης της παραγωγής.
Σημαντικό βα΄ρος δίνεται στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και βιώσιμων συστημάτων σύνταξης. Παράλληλα προτείνεται η ίδρυση ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης ΄σωτε να μοιράζεται η επικινδυνότητα, να διασπείρεται ο κίνδυνος.
Οι πέντε πρόεδροι των θεσμικών οργάνων της Ευρώπης προτείνουν τα εξής δυο στάδια:
1/7/2015 - 30 /6/2017. Πρώτο στάδιο εμβάθυνση στην πρόταση και καλύτερη χρήση των ισχυουσών συνθηκών. Τόνωση της ανταγωνιστικότητας, της διαρθρωτικής σύγκλισης, την ολοκλήρωση της χρηματοοικονομικής ένωσης, την επίτευξη και διατήρηση υπεύθυνων φορολογικών πολιτικών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και ενδυνάμωση της δημοκρατικής λογοδοσίας.
Δεύτερο στάδιο: Ολοκλήρωση της ΟΝΕ. Συμφωνία για συγκεκριμένα μέτρα με περισσότερο εκτεταμένο χαρακτήρα στην ολοκλήρωση της οικονομικής και της αρχιτεκτονικής της ΟΝΕ.
Η διαδικασία σύγκλισης θα αποκτήσει περισσότερο δεσμευτικό χαρακτήρα με μια σειρά από κοινού συμφωνηθέντων στόχων αναφοράς για την σύγκλιση στους οποίους θα δοθεί νομική φύση.
Τελικό στάδιο (το αργότερο μέχρι το 2025). Το δεύτερο στάδιο θα έχει προετοιμάσει το έδαφος για να εφαρμοστεί βαθιά και ουσιαστικά η ΟΝΕ ώστε να αναπτυχθεί ένας χώρος σταθερότητας και ευημερίας για όλους τους πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ που συμμετέχουν στο ενιαίο νόμισμα, ένας χώρος που θα έλκει και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ να προσχωρήσουν εφ΄πσον πληρούν τις προϋποθέσεις.
Και το ερώτημα που τίθεται ουσιωδώς και πρακτικώς είναι:
Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι το ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ; Θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας;
Και ποιος θα είναι ικανός να συμμετάσχει στην διαμόρφωση αυτών των εξελίξεων στην Ευρώπη ώστε να εισπράξει όλα τα θετικά της συμφωνίας και της ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής σύγκλισης;
Ποιος θα είναι εκείνος που θα μπορεί να χειριστεί καλύτερα τα ζητήματα αυτά και ποιος θα μπορεί να ελέγξει τυχόν στρέβλωση της σύγκλισης υπέρ των δυνατών οικονομιών, υπέρ των μεγάλων;
Στο πλαίσιο της συνεχούς βελτίωσης της ολοκλήρωσης είναι και η πρόταση των ΄΄πέντε προέδρων΄΄.
Η προς συζήτηση και ψήφιση πρόταση έχει να κάνει για μεγαλύτερη σύγκληση με αυστηρότερες προδιαγραφές στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, την εισαγωγή προτάσεων για την ανανέωση υποχρεώσεων των κρατών της ευρωζώνης για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Στις προτάσεις περιέχονται και ιδέες για αυστηρότερο έλεγχο από τις Βρυξέλλες, για ενδυνάμωση του ευρώ, αυστηρότερη χρηματοοικονομική πειθαρχία, για αναγκαστική προσαρμογή στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών με συνεχόμενα εμπορικά πλεονάσματα όπως η Γερμανία.
Στις σκέψεις και στις προτάσεις των ΄΄πέντε προέδρων΄΄ καταγράφεται και ομολογείται ότι ΄΄το ευρώ είναι ένα επιτυχές και σταθερό νόμισμα΄΄. Επισημαίνεται όμως η ανάγκη μεγαλύτερης πειθαρχίας και δίνεται έμφαση στην ανερχόμενη επικίνδυνα ανεργία . Τονίζεται ότι θα πρέπει να αποφεύγονται εύκολες λύσεις προκειμένου να έχουμε μια μακροχρόνια, δίκαιη και δημοκρατική νόμιμη βάση.
Προτάσεις αναφέρουν ότι σε κάποιο χρονικό σημείο στο μέλλον απαιτείται η ίδρυση ενός ΄΄ταμείου θησαυρού΄΄ στην ευρωζώνη. Υπογραμμίζεται όμως ότι η μεταβίβαση οικονομικής βοήθειας από τα πλουσιότερα στα φτωχότερα κράτη θα πρέπει κα΄ποτε να σταματήσει.
Επίσης εντοπίζεται η έλλειψη ενός συστήματος εθνικών αρχών ανταγωνισμού, όπως υπάρχουν στην Ολλανδία και Βέλγιο με σκοπό την πίεση προς την ενδυνάμωση της αύξησης της παραγωγής.
Σημαντικό βα΄ρος δίνεται στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και βιώσιμων συστημάτων σύνταξης. Παράλληλα προτείνεται η ίδρυση ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης ΄σωτε να μοιράζεται η επικινδυνότητα, να διασπείρεται ο κίνδυνος.
Οι πέντε πρόεδροι των θεσμικών οργάνων της Ευρώπης προτείνουν τα εξής δυο στάδια:
1/7/2015 - 30 /6/2017. Πρώτο στάδιο εμβάθυνση στην πρόταση και καλύτερη χρήση των ισχυουσών συνθηκών. Τόνωση της ανταγωνιστικότητας, της διαρθρωτικής σύγκλισης, την ολοκλήρωση της χρηματοοικονομικής ένωσης, την επίτευξη και διατήρηση υπεύθυνων φορολογικών πολιτικών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και ενδυνάμωση της δημοκρατικής λογοδοσίας.
Δεύτερο στάδιο: Ολοκλήρωση της ΟΝΕ. Συμφωνία για συγκεκριμένα μέτρα με περισσότερο εκτεταμένο χαρακτήρα στην ολοκλήρωση της οικονομικής και της αρχιτεκτονικής της ΟΝΕ.
Η διαδικασία σύγκλισης θα αποκτήσει περισσότερο δεσμευτικό χαρακτήρα με μια σειρά από κοινού συμφωνηθέντων στόχων αναφοράς για την σύγκλιση στους οποίους θα δοθεί νομική φύση.
Τελικό στάδιο (το αργότερο μέχρι το 2025). Το δεύτερο στάδιο θα έχει προετοιμάσει το έδαφος για να εφαρμοστεί βαθιά και ουσιαστικά η ΟΝΕ ώστε να αναπτυχθεί ένας χώρος σταθερότητας και ευημερίας για όλους τους πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ που συμμετέχουν στο ενιαίο νόμισμα, ένας χώρος που θα έλκει και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ να προσχωρήσουν εφ΄πσον πληρούν τις προϋποθέσεις.
Και το ερώτημα που τίθεται ουσιωδώς και πρακτικώς είναι:
Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι το ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ; Θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας;
Και ποιος θα είναι ικανός να συμμετάσχει στην διαμόρφωση αυτών των εξελίξεων στην Ευρώπη ώστε να εισπράξει όλα τα θετικά της συμφωνίας και της ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής σύγκλισης;
Ποιος θα είναι εκείνος που θα μπορεί να χειριστεί καλύτερα τα ζητήματα αυτά και ποιος θα μπορεί να ελέγξει τυχόν στρέβλωση της σύγκλισης υπέρ των δυνατών οικονομιών, υπέρ των μεγάλων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου