Η κίνηση αυτή χαρακτηρίζεται γενναία απο τη δική μας πλευρά. Η θέση στο κοινοβούλιο θεωρείται σπουδαία και πολλοί είναι οι κυνηγοί αυτών των θέσεων. Πολύ λίγοι όμως είναι αυτοί που ξέρουν να τιμούν θέσεις εκλεγμένες από ψήφο. Ξέρουν οι λίγοι να εκτιμούν γιατί εισέρχονται στη πολιτική και ξέρουν και το είδος της πολιτικής που θα ακολουθήσουν. Έτσι όταν διαπιστώσουν οτι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα έχουν το σθένος να πούν όχι, ως εδώ.
Η κίνηση Γιάννη Μανώλη, θυμίζει άλλη κίνηση πολύ νωρίτερα, λίγα χρόνια πριν απο άλλο στο δήμο μας.
Και η θέση αυτή δημοσιοποιήθηκε με θάρρος και τόλμη και η κίνηση εκείνη δικαιώνεται σιγά αλλά σταθερά.
Το φαινόμενο που συμβαίνει στη κυβέρνηση αυτή είναι το ίδιο σε μικρογραφία σε δήμους, έτσι και στο δικό μας. Ποιός όμως έχει τη δύναμη να πει όχι. Πόσοι είναι αυτοί που τόλμησαν να πούν όχι, δεν θα είμαι ξανά υποψήφιος με αυτά τα δεδομένα;
Ευτυχώς υπάρχουν έστω και λίγοι. Μυαλό χρειάζεται να το χρησιμοποιούμε όπως πρέπει.
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΑΡΓΑ ΑΛΛΑ ΕΡΧΕΤΑΙ