Η χώρα βρίσκεται σ΄ένα θανατηφόρο σταυροδρόμι. Οι στιγμές είναι ιστορικής σημασίας. Η ευθύνη της κυβέρνησης και του κ. Τσίπρα είναι τεράστιας σημασίας.
Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Οι εταίροι μας (δανειστές) με μπαζούκας απειλούν και προειδοποιούν ένα μήνα και πλέον τώρα για έξοδο (ουσιαστικά) της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Είτε βολεύει εκείνους η απουσία της χώρας μας από την ευρωζώνη είτε όχι είτε βολεύει και εξυπηρετεί την ίδια την χώρα είτε όχι ένα είναι το αποτέλεσμα, οι πολίτες θα νιώσουν (ήδη νιώθουν) τις συνέπειες μιας αντιπαράθεσης και εχθρότητας θα λέγαμε με τους εταίρους δανειστές μας όντας μέσα σ΄ενα πρόγραμμα οικονομικής στήριξης, που θα ισχύει έως τέλος Ιουνίου 2015.
Κυρίαρχο ζήτημα είναι μετά την 30 Ιουνίου τι θα γίνει.
Ο Πρωθυπουργός ανεξάρτητα αν είναι της αντίληψης της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη έχει την ευθύνη όσων συνεπειών θα υπάρξουν στην ελληνική κοινωνία.
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να είχε στο μυαλό του ακριβώς αυτό, την έξοδο της χώρας από το ευρώ (πολλοί είναι αυτοί που το ισχυρίζονται). όμως η εντολή που πήρε από τον λαό δεν ήταν αυτή. Ο λαός επιθυμεί την παραμονή του στην ευρωζώνη.
Εδώ είναι η αντίθεση.
Αν ο Πρωθυπουργός πράγματι ταυτίζεται με την θέση της λαϊκής βούλησης καλείται να συμβιβαστεί με τις απόψεις των εταίρων μας.
Εδώ είναι η άλλη αντίθεση.
Αν ο κ. Τσίπρας βρεθεί σε αδιέξοδο προκειμένου να μην εκτεθεί στην λαϊκή βούληση έκτιμούμε ότι θα καταφύγει σε εκλογές. Είναι η μόνη οδός διαφυγής και απαλλαγής της ευθύνης τουλάχιστον έμμεσα. Όσο κι αν το έχει απορρίψει με τις τελευταίες του δηλώσεις η αλήθεια είναι ότι αργά ή γρήγορα θα προσφύγει σε εκλογές.
Η Ευρώπη φαίνεται να εμμένει στις θέσεις της παρ΄όλο που πολλές φωνές προειδοποιούν ότι το ενδεχόμενο ακόμη και μιας χρεοκοπίας της Ελλάδας η ευρωζώνη οδηγείται σε αχαρτογράφητα νερά.
Κανείς δεν είναι βέβαιος που θα οδηγηθεί η ευρωζώνη και η παγκόσμια οικονομία. Αν λάβουμε υπ΄όψη μας τις συνεχείς και έντονες παρεμβάσεις των ΗΠΑ ακόμη και του ίδιου του κ. Ομπάμα είναι σίγουρο ότι η παγκόσμια οικονομία δεν επιθυμεί μια έστω και μικρή αναταραχή σ΄αυτή την χρονική στιγμή.
Ο πατριωτισμός της κυβέρνησης και του κ. Τσίπρα δεν εξαντλείται σε μια αντίδραση απέναντι στην σκληρή και άκαμπτη θέση των δανειστών. Έχει και μια άλλη όψη ίσως πιο δύσκολη, πιο πραγματική. Η επόμενη μέρα για ένα λαό που κόπιασε, πόνεσε, αδικήθηκε, πλήρωσε λάθη άλλων και θα κληθεί να πληρώσει πολύ ακριβότερα τώρα.
Αυτή η οπτική είναι που θα καταγράψει η ιστορία, που δεν βλέπει κομματικά οφέλη, δεν βλέπει φιλοδοξίες, δεν βλέπει δεξιά ή αριστερά, δεν βλέπει τίποτα άλλο παρά μόνο την πρόοδο του λαού και την απαλλαγή του από τα βασανά του. Και σ΄αυτό οφείλει να απαντήσει το σημερινό και το προηγούμενο πολιτικό σύστημα.
Οι ΄΄μαγκιές΄΄ δεν καταγράφονται στην ιστορία. Καταγράφονται οι γενναίες και τολμηρές αποφάσεις, οι οφέλιμες για τον λαό με διαχρονικό ορίζοντα.
Κι αν ακόμη ο κ. Τσίπρας κληθεί να υποχωρήσει στο προεκλογικό πρόγραμμα ή στις υποσχέσεις του για χάρη της ζωής του Ελληνικού λαού η ιστορία θα τον δικαιώσει.
Σ΄αυτό το σημείο καλέιται να πάρει θέση σήμερα ο κ. Τσίπρας. Κι εμείς, ως λαός, οφείλουμε να σταθούμε αντικειμενικοί απέναντι στις κρίσιμες αυτές στιγμές και να μην παρασυρθούμε από ανεύθυνες φωνασκίες που θα μας οδηγήσουν ακόμη μια φορά στο φανατισμό, στον λαϊκισμό και στην εξάντλησή μας.
Να δούμε το όφελος του Ελληνικού λαού συνολικά και όχι μέσα από κομματικές πειθαρχίες και κομματικές οδηγίες.
Μια ματιά στην ιστορία με ανάλογα χαρακτηριστικά, στην εποχή του Ελ. Βενιζέλου, του Χ. Τρικούπη ή του Κ. Καραμανλή υπήρξαν διλλήμματα και κρίσιμα ζητήματα. Εκείνο που κυριάρχησε ήταν το όφελος του Ελληνικού λαού.
Αυτό κατέγραψε η ιστορία.
Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Οι εταίροι μας (δανειστές) με μπαζούκας απειλούν και προειδοποιούν ένα μήνα και πλέον τώρα για έξοδο (ουσιαστικά) της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Είτε βολεύει εκείνους η απουσία της χώρας μας από την ευρωζώνη είτε όχι είτε βολεύει και εξυπηρετεί την ίδια την χώρα είτε όχι ένα είναι το αποτέλεσμα, οι πολίτες θα νιώσουν (ήδη νιώθουν) τις συνέπειες μιας αντιπαράθεσης και εχθρότητας θα λέγαμε με τους εταίρους δανειστές μας όντας μέσα σ΄ενα πρόγραμμα οικονομικής στήριξης, που θα ισχύει έως τέλος Ιουνίου 2015.
Κυρίαρχο ζήτημα είναι μετά την 30 Ιουνίου τι θα γίνει.
Ο Πρωθυπουργός ανεξάρτητα αν είναι της αντίληψης της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη έχει την ευθύνη όσων συνεπειών θα υπάρξουν στην ελληνική κοινωνία.
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να είχε στο μυαλό του ακριβώς αυτό, την έξοδο της χώρας από το ευρώ (πολλοί είναι αυτοί που το ισχυρίζονται). όμως η εντολή που πήρε από τον λαό δεν ήταν αυτή. Ο λαός επιθυμεί την παραμονή του στην ευρωζώνη.
Εδώ είναι η αντίθεση.
Αν ο Πρωθυπουργός πράγματι ταυτίζεται με την θέση της λαϊκής βούλησης καλείται να συμβιβαστεί με τις απόψεις των εταίρων μας.
Εδώ είναι η άλλη αντίθεση.
Αν ο κ. Τσίπρας βρεθεί σε αδιέξοδο προκειμένου να μην εκτεθεί στην λαϊκή βούληση έκτιμούμε ότι θα καταφύγει σε εκλογές. Είναι η μόνη οδός διαφυγής και απαλλαγής της ευθύνης τουλάχιστον έμμεσα. Όσο κι αν το έχει απορρίψει με τις τελευταίες του δηλώσεις η αλήθεια είναι ότι αργά ή γρήγορα θα προσφύγει σε εκλογές.
Η Ευρώπη φαίνεται να εμμένει στις θέσεις της παρ΄όλο που πολλές φωνές προειδοποιούν ότι το ενδεχόμενο ακόμη και μιας χρεοκοπίας της Ελλάδας η ευρωζώνη οδηγείται σε αχαρτογράφητα νερά.
Κανείς δεν είναι βέβαιος που θα οδηγηθεί η ευρωζώνη και η παγκόσμια οικονομία. Αν λάβουμε υπ΄όψη μας τις συνεχείς και έντονες παρεμβάσεις των ΗΠΑ ακόμη και του ίδιου του κ. Ομπάμα είναι σίγουρο ότι η παγκόσμια οικονομία δεν επιθυμεί μια έστω και μικρή αναταραχή σ΄αυτή την χρονική στιγμή.
Ο πατριωτισμός της κυβέρνησης και του κ. Τσίπρα δεν εξαντλείται σε μια αντίδραση απέναντι στην σκληρή και άκαμπτη θέση των δανειστών. Έχει και μια άλλη όψη ίσως πιο δύσκολη, πιο πραγματική. Η επόμενη μέρα για ένα λαό που κόπιασε, πόνεσε, αδικήθηκε, πλήρωσε λάθη άλλων και θα κληθεί να πληρώσει πολύ ακριβότερα τώρα.
Αυτή η οπτική είναι που θα καταγράψει η ιστορία, που δεν βλέπει κομματικά οφέλη, δεν βλέπει φιλοδοξίες, δεν βλέπει δεξιά ή αριστερά, δεν βλέπει τίποτα άλλο παρά μόνο την πρόοδο του λαού και την απαλλαγή του από τα βασανά του. Και σ΄αυτό οφείλει να απαντήσει το σημερινό και το προηγούμενο πολιτικό σύστημα.
Οι ΄΄μαγκιές΄΄ δεν καταγράφονται στην ιστορία. Καταγράφονται οι γενναίες και τολμηρές αποφάσεις, οι οφέλιμες για τον λαό με διαχρονικό ορίζοντα.
Κι αν ακόμη ο κ. Τσίπρας κληθεί να υποχωρήσει στο προεκλογικό πρόγραμμα ή στις υποσχέσεις του για χάρη της ζωής του Ελληνικού λαού η ιστορία θα τον δικαιώσει.
Σ΄αυτό το σημείο καλέιται να πάρει θέση σήμερα ο κ. Τσίπρας. Κι εμείς, ως λαός, οφείλουμε να σταθούμε αντικειμενικοί απέναντι στις κρίσιμες αυτές στιγμές και να μην παρασυρθούμε από ανεύθυνες φωνασκίες που θα μας οδηγήσουν ακόμη μια φορά στο φανατισμό, στον λαϊκισμό και στην εξάντλησή μας.
Να δούμε το όφελος του Ελληνικού λαού συνολικά και όχι μέσα από κομματικές πειθαρχίες και κομματικές οδηγίες.
Μια ματιά στην ιστορία με ανάλογα χαρακτηριστικά, στην εποχή του Ελ. Βενιζέλου, του Χ. Τρικούπη ή του Κ. Καραμανλή υπήρξαν διλλήμματα και κρίσιμα ζητήματα. Εκείνο που κυριάρχησε ήταν το όφελος του Ελληνικού λαού.
Αυτό κατέγραψε η ιστορία.