Ξημερώματα της 15 Αυγούστου 1909 ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον Νικόλαο Ζορμπά, συγκεντρώθηκε στην περιοχή του Γουδή με σκοπό την δημιουργία στρατιωτικού κινήματος.
Οι διεργασίες της ομάδας αυτής είχε αρχίσει μετά την αποτυχία και την ταπεινωτική ήττα του πολέμου του 1897 με τους Τούρκους.
Το πολιτικό σύστημα της εποχής εκείνης βρίσκονταν σε πλήρη απαξίωση, υποβάθμιση και διάλυση. Ο λαός είχε στηρίξει τις ελπίδες του για μια αλλαγή στους στρατιωτικούς.
Έτσι η συγκέντρωση των στρατιωτικών το βράδυ της 14ης Αυγούστου 1909 ούτε άγνωστη ήταν ούτε και έκπληξη δημιούργησε. Απεναντίας με τους πρώτους αξιωματικούς που βρέθηκαν στο Γουδή έκαναν την εμφάνισή τους και πολίτες, λαός συγκεντρώθηκε να υποστηρίξει την πρωτοβουλία του Νικολάου Ζορμπά και των υπολοίπων αξιωματικών. Υπήρξαν μάλιστα και δημοσιεύματα που είχαν προαναγγέλλει αυτή την στρατιωτική κίνηση.
Η επαναστατική πράξη αυτή δεν είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας στρατιωτικής επιβολής εξουσίας και κατάλυσης του συντάγματος. Απαίτησε από το πολιτικό σύστημα να εκλέξει κυβέρνηση για να κυβερνηθεί ο τόπος.
Οι απαιτήσεις έγιναν δεκτές και είχαν ως αποτέλεσμα άμεσα την παραίτηση της κυβέρνησης τότε Δραγούμη και την ανάληψη καθηκόντων κυβερνήτη από τον Μαυρομιχάλη.
Όμως στην ουσία οι αλλαγές αυτές δεν ικανοποίησαν τους εγερθέντες, οι οποίοι δια του Νικολάου Ζορμπά κάλεσαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο από την Κρήτη, άγνωστο στους πολλούς τότε να αναλάβει την εξουσία. Ο Βενιζέλος αρνήθηκε αρχικά να αναλάβει εξουσία χωρίς εκλογές αλλά μετά από πίεση και τις παρεμβάσεις και άλλων πολιτικών παραγόντων παρότρυνε για εκλογές και οι οποίες έγιναν τον Οκτώβριο του 1909, τις οποίες κέρδισε ολοκληρωτικά. Ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας αρχές του 1910 και εντός 2 ετών κατάφερε να οργανώσει την χώρα γρήγορα, να οργανώσει το στράτευμα, να κερδίσει δυο βαλκανικούς πολέμους και να τριπλασιάσει εδαφικά την χώρα.
Έτσι η 15η Αυγούστου κρύβει και μια άλλη επέτειο, την επέτειο της στρατιωτικής εξέγερσης του Γουδή, η οποία άνοιξε τον δρόμο της μεγάλης πολιτικής παρουσίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Λίγο είναι γνωστή η επέτειος αυτή, που αποτελεί τα απόνερα μιας ισχνής και ταπεινωτικής πολιτικής περιόδου της Ελληνικής ιστορίας, που άρχισε με τις πολιτικοστρατιωτικές εντάσεις της περιόδου του 1885 για να κλείσει οριστικά με τις εκλογές του 1909 και την εμφάνιση του Ελ. Βενιζέλου στην κεντρική πολιτική σκηνή.