Το τελευταίο διάστημα καλλιεργείται μια επιχειρηματολογία η οποία στηρίζεται πάνω στο εξής απλό σκεπτικό.
Οι ελληνικές τράπεζες αποδεκατισμένες κεφαλαιακά θα καταφύγουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα παραμείνουν έως 2 χρόνια και εν συνεχεία οι μεγάλες ξένες τράπεζες θα έρθουν να αγοράσουν τις ελληνικές πάμφθηνα και πλήρως εξυγιασμένες.
Η επιχειρηματολογία αυτή λοιπόν τι λέει ότι υπάρχει σχέδιο αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών;
Το σχέδιο αυτό αρχικά είχαμε εν μέρει υιοθετήσει και εμείς αλλά εσχάτως δεν το πιστεύουμε.
Ας πάρουμε 2 -3 παραδείγματα που είναι και χαρακτηριστικά.
1)Ο ζωτικός οικονομικός χώρος της Ελλάδος για τα πανευρωπαϊκά δεδομένα είναι ασήμαντος.
Έντεκα εκατομμύρια πολίτες εξ αυτών 7 με 8 εκατ ενεργοί αποτελούν μάλλον σταγόνα στον ωκεανό.
2)Οι ελληνικές τράπεζες για την παρουσία τους στην Ελλάδα δεν έχουν ιδιαίτερη επιχειρηματική αξία για τους ξένους.
Για το εξωτερικό;
Ακόμη και για το εξωτερικό οι ξένοι π.χ. στην Finansbank που αποτελεί και την καλύτερη ελληνική τραπεζική επένδυση στο εξωτερικό και ειδικά στην Τουρκία, μια ξένη τράπεζα θα μπορούσε να αποκτήσει και τώρα ποσοστό στην Finansbank σε συνεργασία με την Εθνική.
3)Η Ελλάδα θα εισέλθει σε μια παρατεταμένη λιτότητα που θα αναπαράγει ύφεση και όλα αυτά θα δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο προβλημάτων.
Οι ελληνικές τράπεζες όσον και αν δεν αρέσει αυτό δεν αξίζουν και τόσα πολλά όσο πιστεύουν πολλοί.
Ο ζωτικός χώρος τους είναι περιορισμένος, η κερδοφορία τους ισχνή, ο κοινωνικός πλούτος, οι καταθέσεις μειώνονται, νέος πλούτος δεν παράγεται γιατί ένας ξένος να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα;
Κατά την άποψη μας το investment banking θα έχει μέλλον στην Ελλάδα όχι τόσο η λιανική τραπεζική.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Goldman Sachs εδώ και πολλές εβδομάδες αναζητά διόδους εισόδου αλλά μόνο για investment banking (για το θέμα αυτό θα γράψουμε προσεχώς)
Βέβαια σε αυτή την επιχειρηματολογία που προωθείται από ορισμένους κύκλους δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και τα σενάρια για την Rothschild και το εβραϊκό λόμπι.
Καλά τα σενάρια συνωμοσίας αλλά δεν νομίζουμε ότι η Rothschild έχει τέτοια δύναμη συν τοις άλλοις δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει τράπεζες.
Όμως σε όλα αυτά τα επιχειρήματα θέλουμε να προσθέσουμε ένα πρακτικό.
Στην Ελλάδα έχουμε ξένες τράπεζες δύο μεγάλες Γαλλικές την Credit Agricole και την Societe Generale. Αν ρωτήσουμε τις διοικήσεις των δυο τραπεζών «κύριοι πουλάτε ή αγοράζετε στην Ελλάδα» η απάντηση που θα λαμβάναμε θα ήταν πουλάμε όσο όσο.
Η Ελλάδα όπως κάθε πολίτης κάθε χώρας πιστεύει πολλά για την χώρα του και τις αξίες όχι ιστορικές ή πολιτισμικές αλλά υλικές που την περιβάλλουν.
Εμείς θα πούμε ότι με όρους αγορών η Ελλάδα αξίζει μόνο σε συγκεκριμένους τομείς και για συγκεκριμένα πράγματα;
Ωστόσο η άποψη μας είναι ότι στην νέα Ελλάδα που θα αναγεννηθεί το τραπεζικό μέλλον θα είναι το investment banking.
Πέτρος Λεωτσάκος
Οι ελληνικές τράπεζες αποδεκατισμένες κεφαλαιακά θα καταφύγουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα παραμείνουν έως 2 χρόνια και εν συνεχεία οι μεγάλες ξένες τράπεζες θα έρθουν να αγοράσουν τις ελληνικές πάμφθηνα και πλήρως εξυγιασμένες.
Η επιχειρηματολογία αυτή λοιπόν τι λέει ότι υπάρχει σχέδιο αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών;
Το σχέδιο αυτό αρχικά είχαμε εν μέρει υιοθετήσει και εμείς αλλά εσχάτως δεν το πιστεύουμε.
Ας πάρουμε 2 -3 παραδείγματα που είναι και χαρακτηριστικά.
1)Ο ζωτικός οικονομικός χώρος της Ελλάδος για τα πανευρωπαϊκά δεδομένα είναι ασήμαντος.
Έντεκα εκατομμύρια πολίτες εξ αυτών 7 με 8 εκατ ενεργοί αποτελούν μάλλον σταγόνα στον ωκεανό.
2)Οι ελληνικές τράπεζες για την παρουσία τους στην Ελλάδα δεν έχουν ιδιαίτερη επιχειρηματική αξία για τους ξένους.
Για το εξωτερικό;
Ακόμη και για το εξωτερικό οι ξένοι π.χ. στην Finansbank που αποτελεί και την καλύτερη ελληνική τραπεζική επένδυση στο εξωτερικό και ειδικά στην Τουρκία, μια ξένη τράπεζα θα μπορούσε να αποκτήσει και τώρα ποσοστό στην Finansbank σε συνεργασία με την Εθνική.
3)Η Ελλάδα θα εισέλθει σε μια παρατεταμένη λιτότητα που θα αναπαράγει ύφεση και όλα αυτά θα δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο προβλημάτων.
Οι ελληνικές τράπεζες όσον και αν δεν αρέσει αυτό δεν αξίζουν και τόσα πολλά όσο πιστεύουν πολλοί.
Ο ζωτικός χώρος τους είναι περιορισμένος, η κερδοφορία τους ισχνή, ο κοινωνικός πλούτος, οι καταθέσεις μειώνονται, νέος πλούτος δεν παράγεται γιατί ένας ξένος να έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα;
Κατά την άποψη μας το investment banking θα έχει μέλλον στην Ελλάδα όχι τόσο η λιανική τραπεζική.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Goldman Sachs εδώ και πολλές εβδομάδες αναζητά διόδους εισόδου αλλά μόνο για investment banking (για το θέμα αυτό θα γράψουμε προσεχώς)
Βέβαια σε αυτή την επιχειρηματολογία που προωθείται από ορισμένους κύκλους δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και τα σενάρια για την Rothschild και το εβραϊκό λόμπι.
Καλά τα σενάρια συνωμοσίας αλλά δεν νομίζουμε ότι η Rothschild έχει τέτοια δύναμη συν τοις άλλοις δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει τράπεζες.
Όμως σε όλα αυτά τα επιχειρήματα θέλουμε να προσθέσουμε ένα πρακτικό.
Στην Ελλάδα έχουμε ξένες τράπεζες δύο μεγάλες Γαλλικές την Credit Agricole και την Societe Generale. Αν ρωτήσουμε τις διοικήσεις των δυο τραπεζών «κύριοι πουλάτε ή αγοράζετε στην Ελλάδα» η απάντηση που θα λαμβάναμε θα ήταν πουλάμε όσο όσο.
Η Ελλάδα όπως κάθε πολίτης κάθε χώρας πιστεύει πολλά για την χώρα του και τις αξίες όχι ιστορικές ή πολιτισμικές αλλά υλικές που την περιβάλλουν.
Εμείς θα πούμε ότι με όρους αγορών η Ελλάδα αξίζει μόνο σε συγκεκριμένους τομείς και για συγκεκριμένα πράγματα;
Ωστόσο η άποψη μας είναι ότι στην νέα Ελλάδα που θα αναγεννηθεί το τραπεζικό μέλλον θα είναι το investment banking.
Πέτρος Λεωτσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου