Σημειώσαμε νέα απουσία από τον δημόσιο διάλογο και τις αναρτήσεις μας.
Οφείλεται σε δυο λόγους:
Πρώτον έχουμε την βασική και απαράβατη αρχή να μιλάμε όταν έχουμε κάτι να πούμε.
Δεύτερον, λόγοι έλλειψης χρόνου και κάποιας περιπέτειας υγείας μας.
Είμαστε εδώ, λοιπόν, και μάλιστα με όλη την επικαιρότητα και τις εξελίξεις στο μυαλό μας. Δεν μας διαφεύγει τόσο το κοντινό όσο και το μακρύτερο παρελθόν.
Η πρώτη εβδομάδα της νέας κυβέρνησης στο τιμόνι της χώρας έδειξε ένα βασικό και πολύ σημαντικό σημείο: την απόλυτη αποτυχία της επιχειρηματολογίας Σαμαρά και στην διαδρομή του ως επικεφαλής της ΝΔ και ως πρωθυπουργός της χώρας.
Η επιχειρηματολογία στην οποία στηρίχθηκε τουλάχιστον προεκλογικά ήταν πράγματι η ζύμωση φόβου στον ψηφοφόρο. Έχτισε ένα τοίχος γύρω από το Μέγαρο Μαξίμου που μέσα του κατοικούσαν άνθρωποι μακριά από την κοινωνία και τα προβλήματά της.
Η ρητορεία του κ. Σαμαρά περιορίστηκε αποκλειστικά στο ενδεχόμενο ενός πιστωτικού γεγονότος άρα απόλυτη χρεωκοπία της χώρας, επισήμως, αν οι Έλληνες επέλεγαν στις εκλογές να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ!!!
Απέτυχε!! Γιατί, όμως;
Η απάντηση είναι απλούστατη. Ο Έλληνας πέραν από το γεγονός ότι πόνεσε με τις άστοχες βασικές επιλογές στην πολιτική της συγκυβέρνησης ήλθε αντιμέτωπος και με τις αναμνήσεις από το πολιτικό παρελθόν του κ. Σαμαρά.
Αυτό το παρελθόν χτύπησε το καμπανάκι της έγερσης, της αντίδρασης και της αμφισβήτησης στο....πρόσωπο!!!
Αλλά ας δούμε για λίγο αυτό το παρελθόν όχι και πολύ παλιά.
Ο κ. Σαμαράς διεκδίκησε την αρχηγία της ΝΔ στηριγμένος σε δυο σημεία.
Πρώτον, στην επιθυμία των νεοδημοκρατών να αλλάξουν το κόμμα, τις λειτουργίες του, την δομή του και εν πολλοίς να επαναπροσδιορίσει την ιδεολογική της ταυτότητα.
Δεύτερον στην αντιπαράθεσή του με την οικογένεια Μητσοτάκη. Παλιά ιστορία που ενώ ως διεκδικητής της εξουσίας και της αρχής όφειλε να ξεπεράσει και να δημιουργήσει συνθήκες ομόνοιας και σύμπνοιας εκμεταλλεύθηκε αυτό το παρελθόν. Εκμεταλλεύθηκε ουσιαστικά την διχόνοια που ο ίδιος προκάλεσε στην περίοδο 1990 - 1993.
Κατά το πρώτο σκέλος πρέπει να ομολογήσει κανείς ότι στις εσωκομματικές διαδικασίες είχε πείσει με την ρητορεία του παρασύροντας τους νεοδημοκράτες να οραματίζονται ότι θα βρίσκονταν στην αγκαλιά των οφελημάτων της θεωρίας του Κέϋνς!!
Τι έκανε, όμως, στην πράξη ο κ. Σαμαράς; Απολύτως τίποτα!!! Κρέμασε τις θεωρίες του Κέυνς, ξέχασε τι είπε και ο στόχος του πια ήταν η κατάληψη της εξουσίας, να γίνει πρωθυπουργός. Μια επιθυμία εξαιρετικά υπέρμετρη, φιλόδοξη σε βαθμό βαριάς ασθένειας. Απόδειξη οι πρακτικές που ακολούθησε σε όλα τα επίπεδα, στην λειτουργία του κόμματός του, στις σχέσεις του με τα στελέχη, στην βελτίωση της εικόνας και της εκπαίδευσης των στελεχών, στις πρακτικές στην Βουλή και τόσα άλλα.
Αποτέλεσμα, η αποστασιοποίηση μεγάλου αριθμού στελεχών που είδαν την βουλιμία του πολιτικού ανδρός να βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο!! Μπροστά σ΄αυτό και για να μην προκαλέσουν νωρίς - νωρίς πλήγμα ή και ρήγμα σ΄ένα κόμμα που ήταν προδιαγεγραμμένο να βρεθεί στην εξουσία, προτίμησαν την σιωπή. Μέθοδος εξαιρετικά σπουδαία.
Η πρωθυπουργική του θητεία συνοδεύτηκε από μια σειρά διαγραφών στελεχών του κόμματός του διότι είχαν άποψη και όφειλαν να την ομολογήσουν. Κι εκεί που εκείνος όφειλε να ακούει καλά έκλεισε τ΄αυτιά του σ΄αυτές τις φωνές τα άνοιξε, όμως, να ακούει από άλλες κατευθύνσεις.
Παρ΄όλο που οι σπουδές του είναι στην οικονομία ανέπτυξε ένα μοντέλο απόλυτα προσαρμοσμένο στην Γερμανική πολιτική. Δηλαδή ενώ έπρεπε να διαμορφώσει οικονομικές πολιτικές πάνω στο πρόβλημα της Ελλάδας εκείνος προτίμησε να ταυτιστεί με την Γερμανική πολιτική, που στην ουσία ήταν και αποτυχημένη!!
Η προσπάθεια έγινε να δείξει την αλλαγή στην πολιτική Γ. Παπανδρέου όταν η ρητορεία του καταγράφηκε στα κείμενα των ΄΄Ζαππείων΄΄. Τα κείμενα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση ούτε με Κέϋνς ούτε με εθνική πολιτική ούτε και με ανάπτυξη της οικονομίας, την οποία ευαγγελίζονταν τα τελευταία δυο χρόνια!!! Έχει σχέση, όμως, με την απαξίωση του εθνικού εισοδήματος που η μέθοδος αυτή δεν αποτελεί παράγοντα ανάπτυξης. Το είδαμε απόλυτα στην πράξη αυτό!!!
Το επιχείρημα ότι η Ευρώπη είναι απέναντί μας και ότι οι πολιτικές που έπρεπε να εφαρμόσουμε ήταν προσηλωμένη στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών μας στους δανειστές ήταν μια εικονική πραγματικότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκε μόλις μια εβδομάδα να το καταρρίψει. Όλη η Ευρώπη προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα μόλις η σημερινή κυβέρνηση μέσα στην απειρία της έπληξε το αδιαπέραστο (!;) της Ευρωπαϊκής νομενκλατούρας. Διαπιστώσαμε πόσο εύκολη ήταν η κίνηση, και που από απειρία και μόνο, να απειλήσουν την μη πληρωμή των υποχρεώσεων της χώρας στους δανειστές και την κατάργηση της τρϊoκας. Σείστηκε η Ευρώπη, έπιασε και τους χώρους πέραν του Ατλαντικού και έκανε τον κ. Ομπάμα να πάρει θέση!!!
Αυτό ο κ. Σαμαράς, ο μέγας πολιτικός ανήρ (!) δεν μπόρεσε να το έχει διαπιστώσει και να αρνηθεί να υπακούσει έστω και πλασματικά κάποια φορά στις άθλιες επιθέσεις των δανειστών!!!
Ο κ. Σαμαράς, λοιπόν, είχε πάντα την εύκολη λύση. Στην μείωση των δαπανών του κράτους, που αυτό μεταφράζονταν στην μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων ή ακόμη στην μείωση των δημοσίων επενδύσεων ή στο κλείσιμο της μικρομεσαίας επιχείρησης δεν μπορεί να στηριχθεί μια εθνική πολιτική!! Αυτό ήταν το πολύ εύκολο για να δημιουργήσει το πλεόνασμα, το οποίο, όμως δεν άγγιξε ποτέ την ουσία του προβλήματος.
Ο κ. Ομπάμα με μια πρόταση τα είπε όλα. ΄΄Δεν μπορεί να περιμένεις την πρόοδο και την ευημερία ενός λαού ασκώντας πολιτικές που απομυζούν το εισόδημά του΄΄΄.
Αυτή την βασική αρχή της οικονομίας ο κ. Σαμαράς δεν την έμαθε στις σπουδές που έκανε;
Δεν έμαθε ο κ. Σαμαράς ότι η πρόοδος μιας χώρας απεικονίζεται στις πολιτικές που αναπτύσσονται για την ενίσχυση και ανάπτυξη του Εθνικού προϊόντος; Γι΄αυτό τι έκανε; Τίποτα.
Η παράμετρος που έθετε στα περί των αποκρατικοποιήσεων θα έλυναν το πρόβλημα; Ασφαλώς και όχι. Διότι απλά αποδυνάμωναν περισσότερο τις δυνατότητες, που κρύβονται στην εθνική περιουσία. Έτσι αναγνώρισε έμμεσα την αδυναμία του και την στρέβλωση που προσπαθούσε να επιβάλλει στο σύστημα!!!
Και πάλι αντίθετα στην ΄΄αγαπημένη΄΄ του ανθρωποκεντρική θεωρία του Κέϋνς!!!
Και ήλθε ποιος (;) ο ιδεολογικός και πολιτικός του αντίπαλος να κάνει τι (;) αυτό που έλεγε εκείνος αλλά στην ρητορεία του. Απλά να εφαρμόσει την ανθρωποκεντρική θεωρία του Κέϋνς!!!
Έτσι οι ρόλοι άλλαξαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει πολιτικές Κέϋνς και ο Σαμαράς εφαρμόζει πολιτικές σοβιέτ!!!!!!
Θα έλεγε κάποιος χαριτολογώντας: ΄΄Πού πας ρε Καραμήτρο!!!΄΄
Οι λαοί δεν είναι ηλίθιοι. Μπορεί να ξεχνούν εύκολα αλλά διορθώνουν (έστω) και κάτω από το ατομικό τους συμφέρον!! Την κατάλληλη στιγμή θυμούνται και τιμωρούν!!!
Σκαλίζοντας την ιστορία θα λέγαμε ότι στον Έλληνα υπάρχουν πολλά περίεργα φαινόμενα. Πολιτικές ενέργειες ανθρώπων της πολιτικής και όχι μόνο έχουν συγκεκριμένο στίγμα διάρθρωσης της ψυχολογίας τους, που συνδέονται με το DNA τους. Θα τολμούσαμε να πούμε μάλιστα ότι έχει σχέση και με την τοπικότητα, την εντοπιότητα. Χαρακτηρίζονται από ελαφρά θεώρηση των θεμάτων κι έτσι εύκολα αλλάζουν θέσεις, απόψεις, εύκολα ανατρέπουν και εύκολα προδίδουν απαξιώνουν, συκοφαντούν, αλαλάζουν ενίοτε!!!! Μικρές οι αντιστάσεις σε πειρασμούς, μικρές αντοχές προκειμένου να απαλλαγούν από ευθύνες. Με ευκολία ξεχνούν και ξεφεύγουν από τις ιδέες τους, τις επιθυμίες τους και τον λόγο τους. Ίχνος αυτοκριτικής, πολύ περισσότερο για συγγνώμη!!!
Τα ΄΄προικισμένα΄΄ γονίδια αποκαλύπτουν την πραγματικότητα αργά αλλά με σιγουριά!!!
Η άποψη που καταθέτουμε μπορεί να θίγει κάποιους. Είναι όμως η αλήθεια. Κι αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη ας μας την στείλει.
Μα θα πει αυτός ο κάποιος δεν έκανε τίποτα ο κ. Σαμαράς; Ναι, έκανε. Εμείς απ΄αυτή την ιστοσελίδα τα γράψαμε, δεν τα κρύψαμε. Όπως έχουμε το θάρρος να ασκούμε ελεύθερα τη κριτική μας με τον ίδιο τρόπο που δημοσιεύσαμε τα λίγα καλά που πέτυχε στις διαρθρωτικές και αναγκαίες αλλαγές στην λειτουργία του Κράτους η κυβέρνησή του. Όμως δεν ήταν ικανές.
Εκείνο που ολοκληρώνει την παρέμβαση είναι το ΄΄ικανό και το αναγκαίο΄΄, όπως θα λέγαμε μέσα από την ντετερμινική θεώρηση της επιστήμης.
Το μέλλον του κ. Σαμαρά, δυστυχώς για εκείνον, είναι μονόδρομος.
Αποχαιρετισμός της αρχηγίας, αποχαιρετισμός της εξουσίας. Είναι το καλύτερο που έχει να κάνει όσο είναι καιρός.
Θα τολμήσουμε να δώσουμε και μια συμβουλή: Ποτέ μην ξεχνάς αυτούς που προσέφεραν!!!! Τίμησέ τους όπως αρμόζει στον σκεπτόμενο άνθρωπο!!!
Σεβασμός, αξιοπρέπεια και με αρετή!!!
Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο να επιτύχει ο καθένας μας!!! Ποτέ δεν είναι αργά!!!