Ήταν να μην κλείσουν οι τράπεζες. Όμως έγινε, έκλεισαν. Το ζήτημα είναι πως θα ανοίξουν. Το άνοιγμα είναι δυσκολότερο από το κλείσιμο. Γιατί;
Είναι πολύ απλό. Για να ανοίξουν θα πρέπει να είναι έτοιμες να δεχθούν τσουνάμι πελατών με αθρόες και ποικίλες συναλλαγές. Θα είναι έτοιμες οι τράπεζες να αντέξουν αυτό;
Και βέβαια θα πρέπει να υπάρχει τεράστια οικονομική βάση. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Από που θα έχουν χρήματα να στηρίξουν τις συναλλαγές και την υπερβολική λόγω αδράνειας κυρίως επιθυμία ανάληψης όλων των υπολοίπων στους λογαριασμούς. Δεν συζητούμε για τις επιχειρήσεις όπου θα έχουν συσσωρευθεί τεράστια ποσά που θα είναι σε εκκρεμότητα.
Η απόλυτη έλλειψη αξιοπιστίας στο σύστημα και στο κράτος.
Πολλοί είναι αυτοί που και μόνο απ΄αυτό το γεγονός ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση επιθυμεί στην ουσία την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Αυτή είναι και η τελευταία πράξη πίεσης προς αυτή την κατεύθυνση. Μια επιθυμία που ήταν σχέδιο - στόχος από την αρχή της διακυβέρνησης της χώρας, Ιανουάριος 2015.
Πόσο έτοιμες θα είναι λοιπόν οι τράπεζες στο άνοιγμα. Όσο μακρύτερο είναι το διάστημα που θα είναι κλειστές τόσο θα μεγαλώνει η δυσκολία να ανοίξουν.
Η κυβέρνηση έκανε τεράστιο λάθος να φτάσει στο παρα πέντε να θέσει θέμα δημοψηφίσματος και να εγκαταλείψει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η απόφαση αυτή οδηγεί σε ένα περιβάλλον με άγνωστα γεγονότα.
Και για να έχουμε και μια εικόνα ρεαλιστική, κάθε εβδομάδα με κλειστές τις τράπεζες σημειώνεται απώλεια 4 δις από το ΑΕΠ. Τεράστια ζημιά και μάλιστα ανεπανόρθωτη.
Οι τράπεζες έρχονται πίσω κατά τέσσερα έως πέντε χρόνια χρήσεων, τουλάχιστον έως τώρα με τα στοιχεία που έχουμε. Πως θα μπορούσε να αντιδράσει το τραπεζικό σύστημα που ουσιαστικά δεν είναι πρωτογενής τομέας. Είναι τομέας που στηρίζει τον πρωτογενή για να παράξει προϊόν εθνικό και ατομικό.
Ποιός θα επενδύσει σ΄ένα τομέα που αποτελούσε τον κύριο κλάδο επένδυσης στο ελληνικό χρηματιστήριο και αποτελούσε πόλο έλξης για ξένες επενδύσεις όταν τα ίδια κεφάλαιά τους θα είναι κάτω του 5 ή 6% του κατώτερου απαιτουμένου για να βρίσκονται στην οικογένεια των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Τράπεζες ζόμπι!!!!
Λοιπόν, η σημερινή ενέργεια με το κλείσιμο των τραπεζών (που έπρεπε να γίνει τεχνικά) ανοίγει ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που μάλλον οδηγεί τον λαό στην απόλυτη φτωχοποίησης για πολλά χρόνια.
Πάρτε παράδειγμα την Κύπρο που μετά από τρία χρόνια εξακολουθεί να έχει έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων παρ΄όλο που η οικονομία της ανακάμπτει.
Σκοπός ήταν να μην φτάσουμε εκεί με κάθε τρόπο. Φτάσαμε, όμως. Τώρα θα υποστούμε την αλλοπρόσαλη και ανεύθυνη πολιτική του πολιτικού συστήματος που ποτέ δεν δούλεψε ποτέ δεν λειτούργησε πατριωτικά. Πάντα κινήθηκε με γνώμωνα το κομματικό συμφέρον και την διατήρηση της εξουσίας.
Τυχοδιώκτες άπαντες. Θλιβεροί και άξεστοι. Οι νεκροθάφτες του λαού. Μικροί και λίγοι. Ούτε καν μετριότητες χειρίζονται τις τύχες του λαού. Μια σταθερή παρουσία σαράντα χρόνων στην ευρώπη με συνεχή προσπάθεια και αγώνα να αποκτήσει τις προϋποθέσεις, θυσιάζοντας πολλά, κλωνίζεται βρισκόμενη στα χέρια κάποιων πολιτικών που κατά τύχη βρέθηκαν σε θέσεις αποφάσεων και που άφρονες πολιτικές χωρίς στόχους και πίστη χωρίς τίποτα θέτουν αυτή την χώρα σε περιβάλλον χάους.
Το άνοιγμα θα πρέπει να συνοδεύεται και με κάποια απόφαση, σε ποιο περιβάλλον θα βρεθούν τελικά, στο προηγούμενο της ευρωζώνης ή σε κάποιο άλλο για το οποίο δεν υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο. Μην ξεχνούμε ότι θα έχουμε την ερχόμενη Κυριακή δημοψήφισμα που ουσιαστικά θα κρίνει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ή κάπου αλλού.
Όσο κι αν στελέχη της κυβέρνησης αντιδρούν στην άποψη αυτή ξεχνούν ότι η πολιτική δεν θεωρία σε καφενείο ούτε σε κάποιο τραπεζάκι σε κάποιο δωμάτιο με κάποιους τυχαίους.
Προσέξτε, αγαπητοί φίλοι, δημοκρατία για κάποιους είναι να ταυτίζεσαι με την άποψή τους. Αν όχι δεν είσαι δημοκράτης, είσαι φασίστας!!!
Αυτή η λογική επικρατεί και μ΄αυτή την λογική θα προκόψουμε!!!!!
Είναι πολύ απλό. Για να ανοίξουν θα πρέπει να είναι έτοιμες να δεχθούν τσουνάμι πελατών με αθρόες και ποικίλες συναλλαγές. Θα είναι έτοιμες οι τράπεζες να αντέξουν αυτό;
Και βέβαια θα πρέπει να υπάρχει τεράστια οικονομική βάση. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Από που θα έχουν χρήματα να στηρίξουν τις συναλλαγές και την υπερβολική λόγω αδράνειας κυρίως επιθυμία ανάληψης όλων των υπολοίπων στους λογαριασμούς. Δεν συζητούμε για τις επιχειρήσεις όπου θα έχουν συσσωρευθεί τεράστια ποσά που θα είναι σε εκκρεμότητα.
Η απόλυτη έλλειψη αξιοπιστίας στο σύστημα και στο κράτος.
Πολλοί είναι αυτοί που και μόνο απ΄αυτό το γεγονός ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση επιθυμεί στην ουσία την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Αυτή είναι και η τελευταία πράξη πίεσης προς αυτή την κατεύθυνση. Μια επιθυμία που ήταν σχέδιο - στόχος από την αρχή της διακυβέρνησης της χώρας, Ιανουάριος 2015.
Πόσο έτοιμες θα είναι λοιπόν οι τράπεζες στο άνοιγμα. Όσο μακρύτερο είναι το διάστημα που θα είναι κλειστές τόσο θα μεγαλώνει η δυσκολία να ανοίξουν.
Η κυβέρνηση έκανε τεράστιο λάθος να φτάσει στο παρα πέντε να θέσει θέμα δημοψηφίσματος και να εγκαταλείψει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η απόφαση αυτή οδηγεί σε ένα περιβάλλον με άγνωστα γεγονότα.
Και για να έχουμε και μια εικόνα ρεαλιστική, κάθε εβδομάδα με κλειστές τις τράπεζες σημειώνεται απώλεια 4 δις από το ΑΕΠ. Τεράστια ζημιά και μάλιστα ανεπανόρθωτη.
Οι τράπεζες έρχονται πίσω κατά τέσσερα έως πέντε χρόνια χρήσεων, τουλάχιστον έως τώρα με τα στοιχεία που έχουμε. Πως θα μπορούσε να αντιδράσει το τραπεζικό σύστημα που ουσιαστικά δεν είναι πρωτογενής τομέας. Είναι τομέας που στηρίζει τον πρωτογενή για να παράξει προϊόν εθνικό και ατομικό.
Ποιός θα επενδύσει σ΄ένα τομέα που αποτελούσε τον κύριο κλάδο επένδυσης στο ελληνικό χρηματιστήριο και αποτελούσε πόλο έλξης για ξένες επενδύσεις όταν τα ίδια κεφάλαιά τους θα είναι κάτω του 5 ή 6% του κατώτερου απαιτουμένου για να βρίσκονται στην οικογένεια των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Τράπεζες ζόμπι!!!!
Λοιπόν, η σημερινή ενέργεια με το κλείσιμο των τραπεζών (που έπρεπε να γίνει τεχνικά) ανοίγει ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που μάλλον οδηγεί τον λαό στην απόλυτη φτωχοποίησης για πολλά χρόνια.
Πάρτε παράδειγμα την Κύπρο που μετά από τρία χρόνια εξακολουθεί να έχει έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων παρ΄όλο που η οικονομία της ανακάμπτει.
Σκοπός ήταν να μην φτάσουμε εκεί με κάθε τρόπο. Φτάσαμε, όμως. Τώρα θα υποστούμε την αλλοπρόσαλη και ανεύθυνη πολιτική του πολιτικού συστήματος που ποτέ δεν δούλεψε ποτέ δεν λειτούργησε πατριωτικά. Πάντα κινήθηκε με γνώμωνα το κομματικό συμφέρον και την διατήρηση της εξουσίας.
Τυχοδιώκτες άπαντες. Θλιβεροί και άξεστοι. Οι νεκροθάφτες του λαού. Μικροί και λίγοι. Ούτε καν μετριότητες χειρίζονται τις τύχες του λαού. Μια σταθερή παρουσία σαράντα χρόνων στην ευρώπη με συνεχή προσπάθεια και αγώνα να αποκτήσει τις προϋποθέσεις, θυσιάζοντας πολλά, κλωνίζεται βρισκόμενη στα χέρια κάποιων πολιτικών που κατά τύχη βρέθηκαν σε θέσεις αποφάσεων και που άφρονες πολιτικές χωρίς στόχους και πίστη χωρίς τίποτα θέτουν αυτή την χώρα σε περιβάλλον χάους.
Το άνοιγμα θα πρέπει να συνοδεύεται και με κάποια απόφαση, σε ποιο περιβάλλον θα βρεθούν τελικά, στο προηγούμενο της ευρωζώνης ή σε κάποιο άλλο για το οποίο δεν υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο. Μην ξεχνούμε ότι θα έχουμε την ερχόμενη Κυριακή δημοψήφισμα που ουσιαστικά θα κρίνει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ή κάπου αλλού.
Όσο κι αν στελέχη της κυβέρνησης αντιδρούν στην άποψη αυτή ξεχνούν ότι η πολιτική δεν θεωρία σε καφενείο ούτε σε κάποιο τραπεζάκι σε κάποιο δωμάτιο με κάποιους τυχαίους.
Προσέξτε, αγαπητοί φίλοι, δημοκρατία για κάποιους είναι να ταυτίζεσαι με την άποψή τους. Αν όχι δεν είσαι δημοκράτης, είσαι φασίστας!!!
Αυτή η λογική επικρατεί και μ΄αυτή την λογική θα προκόψουμε!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου