Όλες οι εβδομάδες που διανύσαμε τελευταία ήταν κρίσιμες. Πιο κρίσιμη η τρέχουσα. Γιατί, όμως;
Τα περιθώρια έχουν στενέψει πάρα πολύ. Τα περιθώρια των αντοχών της πραγματικής οικονομίας. Αυτό καθορίζει και το κρίσιμο.
Κρίνοντας από την έλλειψη ρευστότητας σε κρατικό επίπεδο, που έδειξε και η άρνηση της κυβέρνησης να αποπληρώσει την δόση στο ΔΝΤ, είναι φανερό ότι οι ανάγκες μεγάλες, οι δυνατότητες ελάχιστες. Η εισροή ρευστότητας προς τον καρτικό κουμπαρά ολισθαίνει προς το μηδέν ενώ οι απαιτήσεις ΄΄ολισθαίνουν΄΄ στο ....άπειρο, σχετικά με τις δυνατότητες.
Εντός του επομένου διμήνου οι δόσεις σε δάνεια προς το ΔΝΤ είναι της τάξης των 6,5 δις ευρώ. Χρηματοδότηση δεν υπάρχει. Οι συζητήσεις με τους δανειστές περνούν κρίση.
Η συζήτηση στην Ελληνική Βουλή δεν έφερε καμιά ρευστότητα, έφερε υψηλούς τόνους και κατηγορίες ακόμη μια φορά.
Ορθά η κυβέρνηση ενσωματώνει την διευθέτηση του χρέους στην επικείμενη συμφωνία. Ίσως να επιτευχθούν καλύτεροι όροι αν και εφόσον ο κ. Γιουνκέρ ξεχάσει τον θυμό του, όπως οφείλει να πράξει, με τον Πρωθυπουργό. Θυμός και καλό κλίμα, θυμός και συμφωνία είναι ασυμβίβαστα μεγέθη.
Ωστόσο είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιός λέει την αλήθεια και ποιός ψέματα πάνω στις τρέχουσες εξελίξεις. Η βαβέλ των δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών, εταίρων, δανειστών, εκπροσώπων κομμάτων, αρχηγών κρατών, δημοσιογράφων και οικονομολόγων απογοητεύουν τον λαό, που νιώθει ανήμπορος να παρακολουθήσει τα γεγονότα. Αδιάκριτη είναι η αλήθεια από την υποκρισία και την σκοπιμότητα στις δηλώσεις.
Είναι καιρός να σκεφθούν οι θεσμοί, όμως, με ποιο τρόπο θα διευθετήσουν τα χρέη των κρατών στην ευρωζώνη. Εργαλεία χειρισμού υπάρχουν, ιδέες υπάρχουν, νέα εργαλεία να βρεθούν είναι εύκολο, βούληση υπάρχει, όμως;
Να μια σκέψη που για μας είναι έξυπνη, ευέλικτη και αποτελεσματική, χωρίς να θίγεται κανείς.
Αφού η ευρωζώνη είναι μια οικονομική οντότητα χτισμένη στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και της ευημερίας των λαών, οφείλει να εξατάσει το ζήτημα του συνολικού χρεόυς πια και όχι επιμερισμένα.
Να αθροιστούν όλα τα χρέη όλων των κρατών μελών και να ενταχθούν σ΄ένα πρόγραμμα ρύθμισης αποπληρωμής τους με κανόνες που θα ορίσει η ΕΚΤ με γνώμωνα το συμφέρον της ευρώπης, το οποίο είναι κοινό και αδιαίρετο.
Θα κάνουμε ένα παραλληλισμό. Αν ένας βασικός μέτοχος μιας τράπεζας πήρε ένα δάνειο από την τράπεζά του (και γιατί να πάρει από μια άλλη, από την δική του θα πάρει), βρεθεί σε οικονομική αδυναμία να αποπληρώνει το χρέος του δεν θα ζητήσει ρύθμιση από την τράπεζα; Ασφαλώς ναι. Όμως οι όροι που θα επιτύχει δεν θα είναι ίδιοι με αυτοί ενός τυχαίου πολίτη. Θα έχει μια ιδιαίτερη μετα\χείριση για το συμφέρον του πελάτη - μετόχου ενώ ταυτόχρονα δεν θα τεθούν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της τράπεζας.
Έτσι και η ΕΚΤ, η οποία διαχειρίζεται τα οικονομικά μεγέθη της ευρωζώνης, να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των χωρών - κρατών με αυτή την οπτική. Είμαστε βεβαιοι ότι θα βρεθεί η λύση άμεσα και θα ικανοποιήσει και τα δυο μέρη.
Πόσο, όμως, είναι έτοιμη η πολιτική πλευρά της ευρωζώνης να αντιμετωπίσουν έτσι τα ζητήματα;
Δύσκολο, μάλλον και κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί που πιστεύουμε στην ευημερία των λαών και όχι στην ευημερία του χρήματος!!!
Τα περιθώρια έχουν στενέψει πάρα πολύ. Τα περιθώρια των αντοχών της πραγματικής οικονομίας. Αυτό καθορίζει και το κρίσιμο.
Κρίνοντας από την έλλειψη ρευστότητας σε κρατικό επίπεδο, που έδειξε και η άρνηση της κυβέρνησης να αποπληρώσει την δόση στο ΔΝΤ, είναι φανερό ότι οι ανάγκες μεγάλες, οι δυνατότητες ελάχιστες. Η εισροή ρευστότητας προς τον καρτικό κουμπαρά ολισθαίνει προς το μηδέν ενώ οι απαιτήσεις ΄΄ολισθαίνουν΄΄ στο ....άπειρο, σχετικά με τις δυνατότητες.
Εντός του επομένου διμήνου οι δόσεις σε δάνεια προς το ΔΝΤ είναι της τάξης των 6,5 δις ευρώ. Χρηματοδότηση δεν υπάρχει. Οι συζητήσεις με τους δανειστές περνούν κρίση.
Η συζήτηση στην Ελληνική Βουλή δεν έφερε καμιά ρευστότητα, έφερε υψηλούς τόνους και κατηγορίες ακόμη μια φορά.
Ορθά η κυβέρνηση ενσωματώνει την διευθέτηση του χρέους στην επικείμενη συμφωνία. Ίσως να επιτευχθούν καλύτεροι όροι αν και εφόσον ο κ. Γιουνκέρ ξεχάσει τον θυμό του, όπως οφείλει να πράξει, με τον Πρωθυπουργό. Θυμός και καλό κλίμα, θυμός και συμφωνία είναι ασυμβίβαστα μεγέθη.
Ωστόσο είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιός λέει την αλήθεια και ποιός ψέματα πάνω στις τρέχουσες εξελίξεις. Η βαβέλ των δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών, εταίρων, δανειστών, εκπροσώπων κομμάτων, αρχηγών κρατών, δημοσιογράφων και οικονομολόγων απογοητεύουν τον λαό, που νιώθει ανήμπορος να παρακολουθήσει τα γεγονότα. Αδιάκριτη είναι η αλήθεια από την υποκρισία και την σκοπιμότητα στις δηλώσεις.
Είναι καιρός να σκεφθούν οι θεσμοί, όμως, με ποιο τρόπο θα διευθετήσουν τα χρέη των κρατών στην ευρωζώνη. Εργαλεία χειρισμού υπάρχουν, ιδέες υπάρχουν, νέα εργαλεία να βρεθούν είναι εύκολο, βούληση υπάρχει, όμως;
Να μια σκέψη που για μας είναι έξυπνη, ευέλικτη και αποτελεσματική, χωρίς να θίγεται κανείς.
Αφού η ευρωζώνη είναι μια οικονομική οντότητα χτισμένη στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και της ευημερίας των λαών, οφείλει να εξατάσει το ζήτημα του συνολικού χρεόυς πια και όχι επιμερισμένα.
Να αθροιστούν όλα τα χρέη όλων των κρατών μελών και να ενταχθούν σ΄ένα πρόγραμμα ρύθμισης αποπληρωμής τους με κανόνες που θα ορίσει η ΕΚΤ με γνώμωνα το συμφέρον της ευρώπης, το οποίο είναι κοινό και αδιαίρετο.
Θα κάνουμε ένα παραλληλισμό. Αν ένας βασικός μέτοχος μιας τράπεζας πήρε ένα δάνειο από την τράπεζά του (και γιατί να πάρει από μια άλλη, από την δική του θα πάρει), βρεθεί σε οικονομική αδυναμία να αποπληρώνει το χρέος του δεν θα ζητήσει ρύθμιση από την τράπεζα; Ασφαλώς ναι. Όμως οι όροι που θα επιτύχει δεν θα είναι ίδιοι με αυτοί ενός τυχαίου πολίτη. Θα έχει μια ιδιαίτερη μετα\χείριση για το συμφέρον του πελάτη - μετόχου ενώ ταυτόχρονα δεν θα τεθούν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της τράπεζας.
Έτσι και η ΕΚΤ, η οποία διαχειρίζεται τα οικονομικά μεγέθη της ευρωζώνης, να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των χωρών - κρατών με αυτή την οπτική. Είμαστε βεβαιοι ότι θα βρεθεί η λύση άμεσα και θα ικανοποιήσει και τα δυο μέρη.
Πόσο, όμως, είναι έτοιμη η πολιτική πλευρά της ευρωζώνης να αντιμετωπίσουν έτσι τα ζητήματα;
Δύσκολο, μάλλον και κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί που πιστεύουμε στην ευημερία των λαών και όχι στην ευημερία του χρήματος!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου