Το πρόβλημα που εμφανίστηκε στην δημοσιότητα από χθες και έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό δεν είναι και τόσο απλό.
Κατ΄αρχήν να επισημάνουμε ότι αυτό το πρόβλημα δεν ήταν άγνωστο στους κύκλους των χρηματιστηριακών και οικονομικών αναλυτών ούτε και στους υπεύθυνους κυβερνήσεων και συνασπισμών κρατών.
Επομένως αν υπήρξαν περιπτώσεις απωλειών που προκύπτουν από την άγνοια ή την αδιαφορία κακώς, κάκιστα, θα λέγαμε.
Το πρόβλημα της Κινεζικής οικονομίας είναι απολύτως δομικό. Η Κινεζική οικονομία έχει κτιστεί πάνω σε λανθασμένες αρχές ή καλύτερα σε κακές εφαρμογές των αρχών της φιλελεύθερης πολιτικής. Η Κινεζική κυβέρνηση προσπάθησε να έχει την οικονομία υπό απόλυτο έλεγχο και από την άλλη προσπαθεί να εφαρμόσει πολιτικές ελεύθερης οικονομίας.
Η απόφαση να αστικοποιεί ανά χρονικά διαστήματα τμήματα της επικράτειας με έλεγχο στην απόκτηση περιουσιακών στοιχείων μέσα από χρηματοδοτήσεις από το τραπεζικό σύστημα, που κι αυτό βρίσκεται υπό έλεγχο αποτελεί στρέβλωση ενός συστήματος που χτίστηκε με άλλες αρχές.
Η ζήτηση σε αγαθά από ένα μέρος του πληθυσμού δημιουργεί ανισότητες, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει ισορροπίες.
Η χώρα είναι η πρώτη σε εισαγωγή πρώτων υλών, μετάλλων και πολύτιμων μετάλλων και άλλων προϊόντων. Άφησε να εξελιχθεί ένας μεταποιητικός τομέας με προβληματικές αρχές ενώ παράλληλα ανέπτυξε τον τομέα των κατασκευών.
Στα επίπεδα αυτά ανάπτυξης βρήκε ανταγωνιστές στην γύρω περιοχή της, οι οποίοι παρακολούθησαν τις εξελίξεις στην Κίνα και ακολούθησαν σ΄ένα καλύτερο οικονομικό περιβάλλον απ΄αυτό της Κίνας.
Η Κινέζικη κυβέρνηση έπρεπε να δημιουργήσει συνθήκες υψηλών ρυθμών ανάπτυξης έστω και με τεχνητό τρόπο, πράγμα που οδήγησε σε εταιρείες φούσκες. Το χρηματιστήριο που κι αυτό δεν λειτουργεί με τα πρότυπα της δύσης (για να έχουμε κι ένα στοιχείο σύγκρισης, δεν υπάρχουν έντυποι τίτλοι μετοχών υπάρχουν κάποια έντυπα που πιστοποιούν ότι ο φέρων το χαρτί έχει δικαίωμα επί της ιδιοκτησίας της εταιρείας, εντελώς άσχετο και πρωτάκουστο για τις δυτικές οικονομίες) έθρεψε φούσκες εταιρείες, μοίρασε χρήματα από υπεραξίες (όπως είχαμε κι εμείς εδώ στην περίοδο της μεγάλης ανόδου του Ελληνικού χρηματιστηρίου) και τώρα βρίσκεται μπροστά στο γεγονός της διάγνωσης της ασθένειας.
Το πρόβλημα αυτό είχε άμεσες συνέπειες και στην νομισματική πολιτική της χώρας. Για να διατηρήσει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης η κυβέρνηση προχώρησε στην υποτίμηση του νομίσματος (γιουάν) ώστε να ευνοηθούν οι εξαγωγές. Η υποτίμηση δημιούργησε άλλα προβλήματα οπότε αναγκάστηκε να χαλαρώσει την πιστωτικής πολιτικής της, μείωσε τα επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων και ταυτόχρονα αύξησε τα όρια του χρήματος προς αγορές από τα τραπεζικά ιδρύματα και τα ασφαλιστικά ταμεία της. Έτσι αυξήθηκε η ρευστότητα στο σύστημα και οι φορείς έσπευσαν να αγοράσουν τίτλους μετοχών και άλλων προϊόντων.
Πρέπει να τονίσουμε ότι το κερδοσκοπικό χρήμα, το ευκαιριακό χρήμα, δεν έχει πατρίδα. Έτσι εμφανίστηκε και στα δυο Κινεζικά χρηματιστήρια και το οποίο φεύγει ταχύτατα όταν διαπιστώσει ότι οι ευκαιρίες τελείωσαν. Αυτό έγινε τώρα. Διαπιστώθηκε ότι η Κινεζική κυβέρνηση βρέθηκε στα όρια αντοχή της και προχώρησαν σε μαζικές ρευστοποιήσεις τίτλων. Η δυνατότητα απορρόφησης της προσφοράς ήταν περιορισμένη και έτσι είχαμε τις τεράστιες απώλειες αξιών.
Η διαδικασία, που ακολούθησε η Κινεζική κυβέρνηση δεν λύνει το πρόβλημα. Γι αυτό λέμε ότι η γρίπη μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονία. Μπορεί να εξελιχθεί διότι το πρόβλημα που καλείται να λύσει η Κινεζική κυβέρνηση είναι να προχωρήσει σε δομικές αλλαγές της οικονομικής της πολιτικής αν θέλει να βρίσκεται σε μια οικονομική σύνδεση με την παγκόσμια οικονομία.
Αν πράγματι δεν μπορέσει να λυθεί τότε να αναμένουμε νέες εκτροπές της λειτουργίας του συστήματος και άμεσος ο κίνδυνος νέων απωλειών.
Επειδή το έξυπνο χρήμα γνωρίζει πολύ καλά το ζήτημα έχει ήδη αποφασίσει να επενδύει στην Κινεζική αγορά περιορισμένα κεφάλαια έναντι αυτών της προηγούμενης περιόδου,
Τα κεφάλαια που περισσεύουν κάπου θα πάνε. Ο μόνος αποδέκτης που πληροί εξαιρετικά σοβαρά καλές συνθήκες ασφάλειας και σταθερής προοπτικής είναι η Ευρωπαϊκή και δευτερευόντως η Αμερικανική.
Έτσι να αναμένουμε στο επόμενο διάστημα εισροές κεφαλαίων στην Ευρωπαϊκή αγορά, αρχικά σε κρατικά και εταιρικά ομόλογα και στην συνέχεια σε επιλεγμένους τίτλους μετοχών εταιρειών.
Άρα αναμονή για καλύτερες ημέρες για την Ευρωπαϊκή αγορά. Η Ελληνική θα είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί αυτές τις ευκαιρίες Μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι στην εξουσία που να μπορούν να διαχειριστούν αυτές τις ευκαιρίες;
Να μια παράμετρος που πρέπει να λάβει υπόψη του ο ψηφοφόρος των επόμενων εκλογών.
Καλείται να βρει και να ψηφίσει τον καταλληλότερο!!
Κατ΄αρχήν να επισημάνουμε ότι αυτό το πρόβλημα δεν ήταν άγνωστο στους κύκλους των χρηματιστηριακών και οικονομικών αναλυτών ούτε και στους υπεύθυνους κυβερνήσεων και συνασπισμών κρατών.
Επομένως αν υπήρξαν περιπτώσεις απωλειών που προκύπτουν από την άγνοια ή την αδιαφορία κακώς, κάκιστα, θα λέγαμε.
Το πρόβλημα της Κινεζικής οικονομίας είναι απολύτως δομικό. Η Κινεζική οικονομία έχει κτιστεί πάνω σε λανθασμένες αρχές ή καλύτερα σε κακές εφαρμογές των αρχών της φιλελεύθερης πολιτικής. Η Κινεζική κυβέρνηση προσπάθησε να έχει την οικονομία υπό απόλυτο έλεγχο και από την άλλη προσπαθεί να εφαρμόσει πολιτικές ελεύθερης οικονομίας.
Η απόφαση να αστικοποιεί ανά χρονικά διαστήματα τμήματα της επικράτειας με έλεγχο στην απόκτηση περιουσιακών στοιχείων μέσα από χρηματοδοτήσεις από το τραπεζικό σύστημα, που κι αυτό βρίσκεται υπό έλεγχο αποτελεί στρέβλωση ενός συστήματος που χτίστηκε με άλλες αρχές.
Η ζήτηση σε αγαθά από ένα μέρος του πληθυσμού δημιουργεί ανισότητες, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει ισορροπίες.
Η χώρα είναι η πρώτη σε εισαγωγή πρώτων υλών, μετάλλων και πολύτιμων μετάλλων και άλλων προϊόντων. Άφησε να εξελιχθεί ένας μεταποιητικός τομέας με προβληματικές αρχές ενώ παράλληλα ανέπτυξε τον τομέα των κατασκευών.
Στα επίπεδα αυτά ανάπτυξης βρήκε ανταγωνιστές στην γύρω περιοχή της, οι οποίοι παρακολούθησαν τις εξελίξεις στην Κίνα και ακολούθησαν σ΄ένα καλύτερο οικονομικό περιβάλλον απ΄αυτό της Κίνας.
Η Κινέζικη κυβέρνηση έπρεπε να δημιουργήσει συνθήκες υψηλών ρυθμών ανάπτυξης έστω και με τεχνητό τρόπο, πράγμα που οδήγησε σε εταιρείες φούσκες. Το χρηματιστήριο που κι αυτό δεν λειτουργεί με τα πρότυπα της δύσης (για να έχουμε κι ένα στοιχείο σύγκρισης, δεν υπάρχουν έντυποι τίτλοι μετοχών υπάρχουν κάποια έντυπα που πιστοποιούν ότι ο φέρων το χαρτί έχει δικαίωμα επί της ιδιοκτησίας της εταιρείας, εντελώς άσχετο και πρωτάκουστο για τις δυτικές οικονομίες) έθρεψε φούσκες εταιρείες, μοίρασε χρήματα από υπεραξίες (όπως είχαμε κι εμείς εδώ στην περίοδο της μεγάλης ανόδου του Ελληνικού χρηματιστηρίου) και τώρα βρίσκεται μπροστά στο γεγονός της διάγνωσης της ασθένειας.
Το πρόβλημα αυτό είχε άμεσες συνέπειες και στην νομισματική πολιτική της χώρας. Για να διατηρήσει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης η κυβέρνηση προχώρησε στην υποτίμηση του νομίσματος (γιουάν) ώστε να ευνοηθούν οι εξαγωγές. Η υποτίμηση δημιούργησε άλλα προβλήματα οπότε αναγκάστηκε να χαλαρώσει την πιστωτικής πολιτικής της, μείωσε τα επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων και ταυτόχρονα αύξησε τα όρια του χρήματος προς αγορές από τα τραπεζικά ιδρύματα και τα ασφαλιστικά ταμεία της. Έτσι αυξήθηκε η ρευστότητα στο σύστημα και οι φορείς έσπευσαν να αγοράσουν τίτλους μετοχών και άλλων προϊόντων.
Πρέπει να τονίσουμε ότι το κερδοσκοπικό χρήμα, το ευκαιριακό χρήμα, δεν έχει πατρίδα. Έτσι εμφανίστηκε και στα δυο Κινεζικά χρηματιστήρια και το οποίο φεύγει ταχύτατα όταν διαπιστώσει ότι οι ευκαιρίες τελείωσαν. Αυτό έγινε τώρα. Διαπιστώθηκε ότι η Κινεζική κυβέρνηση βρέθηκε στα όρια αντοχή της και προχώρησαν σε μαζικές ρευστοποιήσεις τίτλων. Η δυνατότητα απορρόφησης της προσφοράς ήταν περιορισμένη και έτσι είχαμε τις τεράστιες απώλειες αξιών.
Η διαδικασία, που ακολούθησε η Κινεζική κυβέρνηση δεν λύνει το πρόβλημα. Γι αυτό λέμε ότι η γρίπη μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονία. Μπορεί να εξελιχθεί διότι το πρόβλημα που καλείται να λύσει η Κινεζική κυβέρνηση είναι να προχωρήσει σε δομικές αλλαγές της οικονομικής της πολιτικής αν θέλει να βρίσκεται σε μια οικονομική σύνδεση με την παγκόσμια οικονομία.
Αν πράγματι δεν μπορέσει να λυθεί τότε να αναμένουμε νέες εκτροπές της λειτουργίας του συστήματος και άμεσος ο κίνδυνος νέων απωλειών.
Επειδή το έξυπνο χρήμα γνωρίζει πολύ καλά το ζήτημα έχει ήδη αποφασίσει να επενδύει στην Κινεζική αγορά περιορισμένα κεφάλαια έναντι αυτών της προηγούμενης περιόδου,
Τα κεφάλαια που περισσεύουν κάπου θα πάνε. Ο μόνος αποδέκτης που πληροί εξαιρετικά σοβαρά καλές συνθήκες ασφάλειας και σταθερής προοπτικής είναι η Ευρωπαϊκή και δευτερευόντως η Αμερικανική.
Έτσι να αναμένουμε στο επόμενο διάστημα εισροές κεφαλαίων στην Ευρωπαϊκή αγορά, αρχικά σε κρατικά και εταιρικά ομόλογα και στην συνέχεια σε επιλεγμένους τίτλους μετοχών εταιρειών.
Άρα αναμονή για καλύτερες ημέρες για την Ευρωπαϊκή αγορά. Η Ελληνική θα είναι έτοιμη να εκμεταλλευθεί αυτές τις ευκαιρίες Μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι στην εξουσία που να μπορούν να διαχειριστούν αυτές τις ευκαιρίες;
Να μια παράμετρος που πρέπει να λάβει υπόψη του ο ψηφοφόρος των επόμενων εκλογών.
Καλείται να βρει και να ψηφίσει τον καταλληλότερο!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου