Πως μπορεί να διακρίνει κανείς την διαφορά ανάμεσα στην τρέχουσα περίοδο - κατάσταση στην χώρα από αυτή σε μια περίοδο πολέμου;
Εκτιμώ κανείς! Όσα έκτακτα μέτρα ή έκτακτες καταστάσεις θα επιβάρυναν τον λαό σε περίοδο εμπόλεμης κατάστασης τα ίδια και ίσως χειρότερα δέχεται σήμερα ο Ελληνικός λαός.
Οι έλεγχοι διακίνησης του χρήματος μέσα από τις τράπεζες με ασφαλή τρόπο για το κράτος, οι βαρύτατοι φόροι ακόμη και σε ερείπια, που έτυχε (κατά κακή του τύχη) να κατέχει κάποιος Έλληνας πολίτης, τα συνεχή και βασανιστικά κουρέματα των μισθών και συντάξεων, η ελλιπέστατη παροχή υγείας και παιδείας, ο εξοντωτικός έλεγχος των επιχειρήσεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας στην συνταξιοδότηση, η επιβολή ανώτατης σύνταξης με την μη συμμετοχή του κράτους, η πτώχευση όλων των οργανισμών και ασφαλιστικών ταμείων του κράτους, η φυγή επιχειρήσεων και ο εκμηδενισμός των επενδύσεων σε επίπεδο δημοσίου και ιδιωτικού κεφαλαίου είναι λίγα δείγματα να αποδείξει κανείς ότι η κατάσταση μόνο με την δεύτερη φορά αριστερά θα μπορούσε να συμβεί.
Μόνο σε ένα απολυταρχικό καθεστώς ή σε περίοδο μιας πολεμικής σύρραξης θα μπορούσε να εμφανιστεί.
Κι όμως συμβαίνει σε μια χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία (το επικαλούνται άπαντες μόνο χάριν λόγου), όπου η ελευθερία μόνο κατ΄όνομα λειτουργεί.
Αφορμή για το κείμενο είναι δυο ζητήματα.
Πρώτον η ανακοίνωση της κυβέρνησης που ενημερώνει τους Έλληνες πολίτες ότι το νομοσχέδιο των 48 (!) προαπαιτούμενων δόθηκε στην δημοσιότητα προς διαβούλευση για λιγότερο από 24 ώρες. Όσοι Έλληνες το πήραν είδηση μπορούν να καταθέσουν τις απόψεις και τις προτάσεις τους για το νομικό πλαίσιο που εξελίσσεται ώστε μέχρι την Τετάρτη να γίνει νόμος του κράτους (!!!!) Άσχετα αν θα ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις του κάθε Έλληνα ή η άρνησή του να συμφωνήσει.
Δεύτερο, το περιεχόμενο και το βάρος των προαπαιτούμενων. Την εικόνα αυτών ο Έλληνας εκτιμούμε δεν είχε προεκλογικά. Κι αν είχε, οφείλει αδιαμαρτύρητα να αποδεχθεί και να υπακούσει. Επομένως να ανοίξει τις πόρτες στο σπίτι (αφού το είχε δηλώσει και επαγγελματική στέγη για περιορισμό των δαπανών του) να υποδεχθεί την εφορία ως ΄΄καλό΄΄ επισκέπτη, να δεχθεί ότι αφού χρωστά έστω και λίγα ευρώ στην εφορία, είναι δυνατό να του αφαιρεθούν τα πολύτιμα αντικείμενα που είχε προς φύλαξη στις θυρίδες των τραπεζών, να δεχθεί την διακίνηση μόνο πλαστικού χρήματος το ποσό του οποίου θα καθορίζει μόνο η κυβέρνηση (μέχρι στιγμής ορίστηκε στα 600 ευρώ) δηλαδή μόνο θα τρως, αν σου φτάνουν, αν όχι σου επιτρέπει, το κράτος, να πεθάνεις, αν έχασες την δυνατότητα να περιθάλπεσαι σε νοσοκομείο και πάλι σου επιτρέπει να πεθάνεις (ίσως και να το εύχεται), αν είχες αγοράσει κάποιο αυτοκίνητο, κατά προτροπή του κράτους, ασφαλέστερο για την οικογένειά σου, θα πληρώσεις κάτι παραπάνω από άλλους, αν είχες μια δουλειά ολόκληρη ζωή και δούλεψες σκληρά για να έχεις ασφαλή και αξιοπρεπή γεράματα, κακώς, θα περιορίσεις τις ΄΄σπατάλες΄΄ και θα ζεις με 600 ευρώ τον μήνα και αν είχες μια επιχείρηση, που έκανες με τεράστιο κόπο, δαπάνη χρημάτων και όλη η οικογένεια να έχει δουλέψει εκεί, έκανες έγκλημα και θα πληρώσεις είτε να συμπιέσεις τις εισπράξεις σου είτε να την κλείσεις έστω κι αν είναι βιώσιμη.
Αν μάλιστα είχες την προνοητικότητα να αγοράσεις και κανένα σπίτι για τα παιδιά σου, ε, τότε έσφαλες ανεπανόρθωτα, αγαπητέ συμπολίτη, θα πληρώσεις και θα πληρώσεις το σπίτι αυτό πολλές φορές γιατί επένδυσες στο μέλλον των παιδιών σου και για να βοηθήσεις την χώρα σου!!!!
Όλα αυτά με τα προαπαιτούμενα, που αποφάσισε η σημερινή κυβέρνηση, που δεν άφησε κανένα περιθώριο να συμμετάσχεις κι εσύ και που σε δυο μέρες θα εφαρμόσει το κράτος είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς είτε είναι δίκαιο είτε άδικο είτε δίνει προοπτική για τα παιδιά σου είτε όχι!!!
Υπάρχει, όμως, διαφορά με την πραγματική περίοδο μιας εμπόλεμης κατάστασης;
Βεβαίως και υπάρχει. Κατά την περίοδο του πολέμου οι κανόνες της παγκόσμιας ηθικής και νομικής επιστήμης δίνει την δυνατότητα να σου αναγνωρίσει την απώλεια της περιουσίας σου, του μισθού σου, της περίθαλψης, της σύνταξης ακόμη και της απώλειας της ζωής με μια μορφή αποζημίωσης.
Δηλαδή σου αναγνωρίζονται δικαιώματα.
Στην πορεία μας τώρα κανένα δικαίωμα δεν σου αναγνωρίζεται και τα δικαιώματα, που απέκτησες με κάποιο τρόπο, ως ανθρώπινη οντότητα σ΄αυτόν τον πλανήτη και ως εργαζόμενος, σου αφαιρούνται. Κανείς σήμερα σ΄αυτόν τον τόπο δεν σου υπόσχεται ότι αυτό που χάνεις όχι εξ αιτίας σου αλλά εξ αιτίας του αφερέγγυου και αδίστακτου κράτους θα σου επιστραφεί κάποια στιγμή. Κατά τα άλλα το κράτος είναι η σιγουριά του πολίτη, όπου οφείλει να συμμετέχει όλος ο κόσμος στην διαμόρφωση αλληλέγγυων και σταθερών σχέσεων εμπιστοσύνης.
Η σημερινή κυβέρνηση στην ρητορεία της έχει ως βασική παράμετρο (και το αναφέρει κάθε χρονική στιγμή και ευκαιρία) την αλληλεγγύη. Τι κάνει για να προσφέρει την αλληλεγγύη του στους πολίτες του. Μήπως με την άπειρη επιβολή συνεχώς νέων φόρων, με την αύξηση των παραμέτρων μείωσης της ελευθερίας του ατόμου, με την απομάκρυνση από την κοινωνική δικαιοσύνη, με την αύξηση των αυτοκτονιών, με την όποιας μορφής ΄΄φακέλωση΄΄ των πολιτών;
Είσαι παντού ΄΄γνωστός΄΄ κι αν δεν είσαι κάπου ακόμη, περίμενε θα καλυφθεί κι αυτό το κενό, σύντομα έρχεται και το περιουσιολόγιο, (π.χ.) καλέ μου φίλε αναγνώστη, μην ανησυχείς) .
Πως;
Η δεύτερη φορά αριστερά τώρα φαίνεται, τώρα αναδεικνύει την πρόθεσή της, τώρα αποκαλύπτεται. Σε καιρό πολέμου οι πολίτες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν, σύμφωνα με τις συνθήκες της Γενεύης περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με το μοντέλο της σημερινής και αυτής της αριστεράς, που επιβάλλει αυτές τις πολιτικές, συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υφίστανται.
Και για να προλάβουμε κάποιους πονηρούς, που εύκολα βάζουν ταμπέλες περί των πολιτικών πεποιθήσεων του αρθρογράφου, θα πούμε τα εξής:
Κανείς δεν απαγορεύει να πιστεύεις σε μια οικονομικο-πολιτικο-κοινωνική πραγματικότητα άλλη και να μάχεσαι γι' αυτή. Δεν είναι ρετσινιά και κατάρα να βρίσκεσαι απέναντι από ένα μοντέλο χωρίς δικαιοσύνη. Αλλά ούτε και μας ρωτήθηκε ποτέ αν πράγματι είμαστε απέναντι απ΄αυτά που ορίζει η πραγματική αριστερά, οι συνθήκες της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Θεωρίας ούτε η κυβέρνηση μας είπε ότι στοχεύει στην εφαρμογή των αξιών του Μάρξ, της δύναμης του κεφαλαίου και του επιχειρηματικού κέρδους. Ούτε η σημερινή κυβέρνηση έκανε γνωστό κάποιο σχέδιο μιας τέτοιας επιθυμίας της, ενός τέτοιου στόχου!!
Κι επειδή μιλούμε για χρέη, κρατικά και ιδιωτικά, για κοινωνική δικαιοσύνη, μας είπε η σημερινή κυβέρνηση πόσα χρέη έχουν οι Έλληνες πολίτες εξ αιτίας των άστοχων πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις, πόσο χρόνο θα πληρώσει ο καθένας Έλληνας, όχι με δική του ευθύνη (πέραν της ψήφου του), γι΄αυτά τα χρέη;
Κι επειδή, αγαπητοί αναγνώστες το ψάχνουμε σας λέμε ότι το 2015 ο κάθε Έλληνας πολίτης θα επιβαρυνθεί με ακόμη 1609 ευρώ περισσότερο. Το ατομικό χρέος του Έλληνα ήταν μέχρι το τέλος του 2014 στα 28709 ευρώ. Στο τέλος του 2015 θα είναι 30318!!!
Δυστυχώς, έχουμε ειρήνη!!!
Εκτιμώ κανείς! Όσα έκτακτα μέτρα ή έκτακτες καταστάσεις θα επιβάρυναν τον λαό σε περίοδο εμπόλεμης κατάστασης τα ίδια και ίσως χειρότερα δέχεται σήμερα ο Ελληνικός λαός.
Οι έλεγχοι διακίνησης του χρήματος μέσα από τις τράπεζες με ασφαλή τρόπο για το κράτος, οι βαρύτατοι φόροι ακόμη και σε ερείπια, που έτυχε (κατά κακή του τύχη) να κατέχει κάποιος Έλληνας πολίτης, τα συνεχή και βασανιστικά κουρέματα των μισθών και συντάξεων, η ελλιπέστατη παροχή υγείας και παιδείας, ο εξοντωτικός έλεγχος των επιχειρήσεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας στην συνταξιοδότηση, η επιβολή ανώτατης σύνταξης με την μη συμμετοχή του κράτους, η πτώχευση όλων των οργανισμών και ασφαλιστικών ταμείων του κράτους, η φυγή επιχειρήσεων και ο εκμηδενισμός των επενδύσεων σε επίπεδο δημοσίου και ιδιωτικού κεφαλαίου είναι λίγα δείγματα να αποδείξει κανείς ότι η κατάσταση μόνο με την δεύτερη φορά αριστερά θα μπορούσε να συμβεί.
Μόνο σε ένα απολυταρχικό καθεστώς ή σε περίοδο μιας πολεμικής σύρραξης θα μπορούσε να εμφανιστεί.
Κι όμως συμβαίνει σε μια χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία (το επικαλούνται άπαντες μόνο χάριν λόγου), όπου η ελευθερία μόνο κατ΄όνομα λειτουργεί.
Αφορμή για το κείμενο είναι δυο ζητήματα.
Πρώτον η ανακοίνωση της κυβέρνησης που ενημερώνει τους Έλληνες πολίτες ότι το νομοσχέδιο των 48 (!) προαπαιτούμενων δόθηκε στην δημοσιότητα προς διαβούλευση για λιγότερο από 24 ώρες. Όσοι Έλληνες το πήραν είδηση μπορούν να καταθέσουν τις απόψεις και τις προτάσεις τους για το νομικό πλαίσιο που εξελίσσεται ώστε μέχρι την Τετάρτη να γίνει νόμος του κράτους (!!!!) Άσχετα αν θα ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις του κάθε Έλληνα ή η άρνησή του να συμφωνήσει.
Δεύτερο, το περιεχόμενο και το βάρος των προαπαιτούμενων. Την εικόνα αυτών ο Έλληνας εκτιμούμε δεν είχε προεκλογικά. Κι αν είχε, οφείλει αδιαμαρτύρητα να αποδεχθεί και να υπακούσει. Επομένως να ανοίξει τις πόρτες στο σπίτι (αφού το είχε δηλώσει και επαγγελματική στέγη για περιορισμό των δαπανών του) να υποδεχθεί την εφορία ως ΄΄καλό΄΄ επισκέπτη, να δεχθεί ότι αφού χρωστά έστω και λίγα ευρώ στην εφορία, είναι δυνατό να του αφαιρεθούν τα πολύτιμα αντικείμενα που είχε προς φύλαξη στις θυρίδες των τραπεζών, να δεχθεί την διακίνηση μόνο πλαστικού χρήματος το ποσό του οποίου θα καθορίζει μόνο η κυβέρνηση (μέχρι στιγμής ορίστηκε στα 600 ευρώ) δηλαδή μόνο θα τρως, αν σου φτάνουν, αν όχι σου επιτρέπει, το κράτος, να πεθάνεις, αν έχασες την δυνατότητα να περιθάλπεσαι σε νοσοκομείο και πάλι σου επιτρέπει να πεθάνεις (ίσως και να το εύχεται), αν είχες αγοράσει κάποιο αυτοκίνητο, κατά προτροπή του κράτους, ασφαλέστερο για την οικογένειά σου, θα πληρώσεις κάτι παραπάνω από άλλους, αν είχες μια δουλειά ολόκληρη ζωή και δούλεψες σκληρά για να έχεις ασφαλή και αξιοπρεπή γεράματα, κακώς, θα περιορίσεις τις ΄΄σπατάλες΄΄ και θα ζεις με 600 ευρώ τον μήνα και αν είχες μια επιχείρηση, που έκανες με τεράστιο κόπο, δαπάνη χρημάτων και όλη η οικογένεια να έχει δουλέψει εκεί, έκανες έγκλημα και θα πληρώσεις είτε να συμπιέσεις τις εισπράξεις σου είτε να την κλείσεις έστω κι αν είναι βιώσιμη.
Αν μάλιστα είχες την προνοητικότητα να αγοράσεις και κανένα σπίτι για τα παιδιά σου, ε, τότε έσφαλες ανεπανόρθωτα, αγαπητέ συμπολίτη, θα πληρώσεις και θα πληρώσεις το σπίτι αυτό πολλές φορές γιατί επένδυσες στο μέλλον των παιδιών σου και για να βοηθήσεις την χώρα σου!!!!
Όλα αυτά με τα προαπαιτούμενα, που αποφάσισε η σημερινή κυβέρνηση, που δεν άφησε κανένα περιθώριο να συμμετάσχεις κι εσύ και που σε δυο μέρες θα εφαρμόσει το κράτος είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς είτε είναι δίκαιο είτε άδικο είτε δίνει προοπτική για τα παιδιά σου είτε όχι!!!
Υπάρχει, όμως, διαφορά με την πραγματική περίοδο μιας εμπόλεμης κατάστασης;
Βεβαίως και υπάρχει. Κατά την περίοδο του πολέμου οι κανόνες της παγκόσμιας ηθικής και νομικής επιστήμης δίνει την δυνατότητα να σου αναγνωρίσει την απώλεια της περιουσίας σου, του μισθού σου, της περίθαλψης, της σύνταξης ακόμη και της απώλειας της ζωής με μια μορφή αποζημίωσης.
Δηλαδή σου αναγνωρίζονται δικαιώματα.
Στην πορεία μας τώρα κανένα δικαίωμα δεν σου αναγνωρίζεται και τα δικαιώματα, που απέκτησες με κάποιο τρόπο, ως ανθρώπινη οντότητα σ΄αυτόν τον πλανήτη και ως εργαζόμενος, σου αφαιρούνται. Κανείς σήμερα σ΄αυτόν τον τόπο δεν σου υπόσχεται ότι αυτό που χάνεις όχι εξ αιτίας σου αλλά εξ αιτίας του αφερέγγυου και αδίστακτου κράτους θα σου επιστραφεί κάποια στιγμή. Κατά τα άλλα το κράτος είναι η σιγουριά του πολίτη, όπου οφείλει να συμμετέχει όλος ο κόσμος στην διαμόρφωση αλληλέγγυων και σταθερών σχέσεων εμπιστοσύνης.
Η σημερινή κυβέρνηση στην ρητορεία της έχει ως βασική παράμετρο (και το αναφέρει κάθε χρονική στιγμή και ευκαιρία) την αλληλεγγύη. Τι κάνει για να προσφέρει την αλληλεγγύη του στους πολίτες του. Μήπως με την άπειρη επιβολή συνεχώς νέων φόρων, με την αύξηση των παραμέτρων μείωσης της ελευθερίας του ατόμου, με την απομάκρυνση από την κοινωνική δικαιοσύνη, με την αύξηση των αυτοκτονιών, με την όποιας μορφής ΄΄φακέλωση΄΄ των πολιτών;
Είσαι παντού ΄΄γνωστός΄΄ κι αν δεν είσαι κάπου ακόμη, περίμενε θα καλυφθεί κι αυτό το κενό, σύντομα έρχεται και το περιουσιολόγιο, (π.χ.) καλέ μου φίλε αναγνώστη, μην ανησυχείς) .
Πως;
Η δεύτερη φορά αριστερά τώρα φαίνεται, τώρα αναδεικνύει την πρόθεσή της, τώρα αποκαλύπτεται. Σε καιρό πολέμου οι πολίτες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν, σύμφωνα με τις συνθήκες της Γενεύης περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με το μοντέλο της σημερινής και αυτής της αριστεράς, που επιβάλλει αυτές τις πολιτικές, συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υφίστανται.
Και για να προλάβουμε κάποιους πονηρούς, που εύκολα βάζουν ταμπέλες περί των πολιτικών πεποιθήσεων του αρθρογράφου, θα πούμε τα εξής:
Κανείς δεν απαγορεύει να πιστεύεις σε μια οικονομικο-πολιτικο-κοινωνική πραγματικότητα άλλη και να μάχεσαι γι' αυτή. Δεν είναι ρετσινιά και κατάρα να βρίσκεσαι απέναντι από ένα μοντέλο χωρίς δικαιοσύνη. Αλλά ούτε και μας ρωτήθηκε ποτέ αν πράγματι είμαστε απέναντι απ΄αυτά που ορίζει η πραγματική αριστερά, οι συνθήκες της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Θεωρίας ούτε η κυβέρνηση μας είπε ότι στοχεύει στην εφαρμογή των αξιών του Μάρξ, της δύναμης του κεφαλαίου και του επιχειρηματικού κέρδους. Ούτε η σημερινή κυβέρνηση έκανε γνωστό κάποιο σχέδιο μιας τέτοιας επιθυμίας της, ενός τέτοιου στόχου!!
Κι επειδή μιλούμε για χρέη, κρατικά και ιδιωτικά, για κοινωνική δικαιοσύνη, μας είπε η σημερινή κυβέρνηση πόσα χρέη έχουν οι Έλληνες πολίτες εξ αιτίας των άστοχων πολιτικών που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις, πόσο χρόνο θα πληρώσει ο καθένας Έλληνας, όχι με δική του ευθύνη (πέραν της ψήφου του), γι΄αυτά τα χρέη;
Κι επειδή, αγαπητοί αναγνώστες το ψάχνουμε σας λέμε ότι το 2015 ο κάθε Έλληνας πολίτης θα επιβαρυνθεί με ακόμη 1609 ευρώ περισσότερο. Το ατομικό χρέος του Έλληνα ήταν μέχρι το τέλος του 2014 στα 28709 ευρώ. Στο τέλος του 2015 θα είναι 30318!!!
Δυστυχώς, έχουμε ειρήνη!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου