Την ώρα που η NASA ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, ο πλανήτης που κατοικούμε παραμένει σε τεράστιο βαθμό… ανεξερεύνητος. Ο πυρήνας της Γης αποτελεί ένα μυστήριο, που πολύ δύσκολα θα λυθεί.
Χωρίς να μπορούμε να ταξιδέψουμε στο «αφιλόξενο» εσωτερικό της Γης, όποια θεωρία για αυτό παραμένει επιστημονικά «αδύναμη. Η απουσία απτών στοιχείων για τον πυρήνα κάνει τις μελέτες να περιορίζονται σε… εικασίες, με λιγοστά στοιχεία να τις στηρίζουν. Για αυτό το λόγο υπάρχουν εκατοντάδες συναρπαστικές θεωρίες, σε ένα ζήτημα που περιέχει τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον.
Είναι ο πυρήνας της Γης μια τεράστια αποθήκη θείου; Έχει σύσταση παρόμοια με αυτήν του Ηλίου; Έχει μήπως την μορφή ενός πανέμορφου κρυσταλλικού δάσους; Πόσο βαθειά πρέπει να φτάσουμε για να ανακαλύψουμε το πιο ενδιαφέρον μέρος του πλανήτη; Μέχρι που έχουμε φτάσει έως και σήμερα;
Η βαθύτερη τρύπα στον κόσμο – Μια προσπάθεια της Σοβιετικής Ένωσης που τελείωσε άδοξα
Οι επιστήμονες της Σοβιετικής Ενωσης, σε μια προσπάθεια να καταφέρουν το ακατόρθωτο, την άνοιξη του 1970 ξεκίνησαν να σκάβουν με στόχο να φτάσουν όσο πιο κοντά μπορούν στον πυρήνα της Γης. Η διαδικασία διήρκεσε 24 ολόκληρα χρόνια, αφήνοντας εν τέλει ανάμεικτα συναισθήματα στους συμμετέχοντες.
Η τρύπα που βρίσκεται στην χερσόνησο Κόλα είναι πράγματι η βαθύτερη που υπάρχει στον πλανήτη. Με βάθος που ξεπερνά τα 12 χιλιόμετρα είναι ικανή να… χωρέσει ενάμισι Εβερεστ. Μέσα της, οι επιστήμονες βρήκαν ένα σύνολο από πέτρες ηλικίας περίπου 2.7 δισεκατομμυρίων ετών. Παρά τις όποιες επιτυχίες είχε η προσπάθεια, το σκάψιμο σταμάτησε όταν η θερμοκρασία ανέβηκε στους 150 βαθμούς Κελσίου, μαλακώνοντας τις πέτρες και εμποδίζοντας το τρυπάνι να προσχωρήσει βαθύτερα στα έγκατα του πλανήτη.
Αν αναλογιστεί κανείς πως η μέση ακτίνα της Γης έχει μήκος 6.371 χιλιόμετρα, καταλαβαίνει πως η διαδικασία σταμάτησε πριν καν αρχίσει. Αν ο πλανήτης είχε την μορφή μήλου, τότε η τρύπα στην Κόλα δεν θα περνούσε ούτε την φλούδα του.
Το χημικό στοιχείο που κάνει τον πυρήνα της Γης να μοιάζει με… επίγεια κόλαση
Στα πρώτα στάδια της δημιουργίας της Γης, πριν από 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια, ο πλανήτης πέρασε μια διαδικασία που ονομάζεται πλανητική διαφοροποίηση. Τα πυκνότερα υλικά, λόγω της βαρύτητας, έρρευσαν προς το κέντρο ενώ τα υπόλοιπα δημιούργησαν τα υπόλοιπα στρώματα. Για αυτόν τον λόγο, υπολογίζεται πως ο πυρήνας της Γης αποτελείται κυρίως από σίδηρο (περίπου 80%) και νικέλιο.
Πριν κάποιους μήνες ωστόσο, επιστήμονες από τις Η.Π.Α την Γαλλία και την Ελβετία υπολόγισαν πως μέσα στον πυρήνα βρίσκεται μια τεράστια ποσότητα θείου, που αντιστοιχεί περίπου στο 1/10 της συνολικής μάζας της Σελήνης. Αυτή η ανακάλυψη μάλιστα, ενισχύει τη θεωρία ότι το φεγγάρι δημιουργήθηκε μετά από μια πλανητική σύγκρουση, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Χρησιμοποιώντας το γεγονός ότι ο πυρήνας είναι αρκετά ελαφρύτερος από όσο θα έπρεπε, αν αποτελούνταν αποκλειστικά από «βαριά» χημικά στοιχεία, οι επιστήμονες κάνοντας κατάλληλες αναλύσεις κατέληξαν πως το κέντρο της Γης είναι μια τεράστια αποθήκη θείου. Σύμφωνα με τις αναλύσεις, το θείο στον πυρήνα είναι δεκαπλάσιο από αυτό που βρίσκεται στην επιφάνεια του πλανήτη. Εάν οι προβλέψεις αυτές ισχύουν, τότε το εσωτερικό της Γης είναι πολύ πιθανό να μοιάζει με… κόλαση. Με κίτρινο-κόκκινο χρώμα και θειάφι να κοχλάζει από τις απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες.
Το κρυσταλλικό δάσος που κρύβεται στα έγκατα του πλανήτη – Θεωρίες που προκαλούν εντυπώσεις
Μια λιγότερο δημοφιλής θεωρία, θέλει τον πυρήνα να αποτελείται από υδρογόνο και ήλιο, σε παρόμοια κατάσταση με αυτή που εικάζεται πως υπάρχει στο εσωτερικό του Ηλίου. Αν και οι επιστήμονες δεν δίνουν πολλές πιθανότητες σε αυτό το σενάριο, καμία θεωρία δεν μπορεί να απορριφθεί. Κάθε μελέτη που γίνεται, βασίζεται στα δεδομένα της επιφάνειας του πλανήτη και ως εκ τούτου παραμένει ξεκάθαρα θεωρητική, χωρίς να μπορεί να αποδειχτεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ιάπωνας γεοφυσικός Kei Hirose, πριν από 4 χρόνια, ανέπτυξε μια θεωρία που παρουσιάζει την εικόνα του πυρήνα της Γης. Σύμφωνα με τον κ. Hirose, περίπου 5.000 μέτρα κάτω από τα πόδια μας, υπάρχει ένα… περίεργο δάσος από κρυστάλλους διάφορων μετάλλων. Ο καθηγητής δημιούργησε στο εργαστήριο του συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό του πλανήτη, για να καταλήξει πως από την τεράστια θερμοκρασία και την πίεση σχηματίστηκε αυτό το ιδιόμορφο δάσος κρυστάλλων. Μάλιστα, το έργο του παρουσιάστηκε από το BBC, ενώ υπήρξε και σχετικό βίντεο στο οποίο ο ίδιος ο καθηγητής εξηγεί την ιδέα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου