"Σε ένα διάλειμμα της αντιδικίας τους αυτής ίσως βρουν την ευκαιρία να ζητήσουν από κοινού συγνώμη"
Ο κ. Χουντής, ευρωβουλευτής της «Λαϊκής Ενότητας» του κ. Λαφαζάνη, κατηγορεί τον κ. Τσίπρα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ότι έχει τεράστια ευθύνη γιατί άφησε να λήξει στις 30 Ιουνίου 2015 το δεύτερο μνημόνιο και η ισχύς της συμφωνίας για το χρέος που είχε επιτευχθεί στο Eurogroup του Φεβρουαρίου 2012 στο πλαίσιο του δεύτερου μνημονίου και του «καταραμένου» PSI /OSI. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, λέει ο κ. Χουντής, να χάσει η Ελλάδα 6 δις ευρώ.
Υπενθυμίζω ότι στις 21 Φεβρουαρίου 2012, λίγες ημέρες πριν την πραγματοποίηση του PSI και την εκταμίευση της γιγαντιαίας δόσης των 75 δις ευρώ, συμφωνήθηκε και η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών του Ευρωσυστήματος ( ΕΚΤ και κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών της Ευρωζώνης) από τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών ομολόγων (προγράμματα SMP και ANFA). Η ρύθμιση αυτή επιτεύχθηκε ξημερώματα στο Eurogroup για να συμπληρωθεί το μεγάλο ονομαστικό κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους με το PSI και να καταστεί ακόμη μεγαλύτερη η συνολική μείωση του χρέους σε παρούσα αξία μέσω της περιόδου χάριτος, των χαμηλών επιτοκίων και της επιμήκυνσης της διαρκείας του δανείου. Το βασικό μας επιχείρημα ήταν ότι με τη προσθήκη και αυτού του μέτρου πλησιάζουμε τους στόχους της μελέτης βιωσιμότητας ( DSA ) εκείνης της φάσης.
Η άκαρπη πάροδος της προθεσμίας της 30.6.2015 και η λήξη του δεύτερου προγράμματος (μνημονίου) ήταν εντεταγμένη στην ανεύθυνη γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που οδήγησε στην τεχνητή ένταση, στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls, στο εξ υφαρπαγής δημοψήφισμα, στο τρίτο μνημόνιο με πολύ χειρότερους όρους.
Αυτό είχε - καταγγέλλει τώρα ο κ. Χουντής μετά από επίσημη απάντηση που του έδωσε ο κ. Μοσκοβισί - ως συνέπεια να χάσει η Ελλάδα 6 δις ευρώ (η αλήθεια είναι ότι το συνολικό ποσό της απώλειας μπορεί να είναι τελικά πολύ μεγαλύτερο) γιατί στο τρίτο μνημόνιο που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας στις 12 Ιουλίου 2015 δεν επαναλήφθηκε η δέσμευση αυτή των κρατών μελών της Ευρωζώνης. Όταν ανοίξει ξανά η διαπραγμάτευση για το χρέος, όπως είχε συμφωνηθεί επίσης το 2012, μπορεί να μας «προσφέρουν» κάποια σχετική ρύθμιση όχι όμως, φοβούμαι, για τα κέρδη που ήδη έχουν εγγράψει στους προϋπολογισμούς τους τα άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Ό,τι συνεπώς χάθηκε, χάθηκε.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τα λέμε αυτά. Κάποτε δεν άκουγε σχεδόν κανείς. Τώρα σταδιακά διευρύνεται το ακροατήριο της αυταπόδεικτης αλήθειας και της κοινής λογικής. Μας χωρίζει όμως ακόμη δρόμος από αυτό που θα έπρεπε να είναι προφανές και αυτονόητο.
Τι ωραίο όμως είναι το θέαμα πρώην συναγωνιστών στον αντιμνημονιακό αγώνα που τώρα αντιδικούν ο ένας στο όνομα του δεύτερου και ο άλλος στο όνομα του τρίτου μνημονίου!
Σε ένα διάλειμμα της αντιδικίας τους αυτής ίσως βρουν την ευκαιρία να ζητήσουν από κοινού συγνώμη για τα ψέματα τους και κυρίως για τις εγκληματικές τους επιλογές που προκάλεσαν τεράστια αλλά μετρήσιμη βλάβη.
Υπενθυμίζω ότι στις 21 Φεβρουαρίου 2012, λίγες ημέρες πριν την πραγματοποίηση του PSI και την εκταμίευση της γιγαντιαίας δόσης των 75 δις ευρώ, συμφωνήθηκε και η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών του Ευρωσυστήματος ( ΕΚΤ και κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών της Ευρωζώνης) από τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών ομολόγων (προγράμματα SMP και ANFA). Η ρύθμιση αυτή επιτεύχθηκε ξημερώματα στο Eurogroup για να συμπληρωθεί το μεγάλο ονομαστικό κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους με το PSI και να καταστεί ακόμη μεγαλύτερη η συνολική μείωση του χρέους σε παρούσα αξία μέσω της περιόδου χάριτος, των χαμηλών επιτοκίων και της επιμήκυνσης της διαρκείας του δανείου. Το βασικό μας επιχείρημα ήταν ότι με τη προσθήκη και αυτού του μέτρου πλησιάζουμε τους στόχους της μελέτης βιωσιμότητας ( DSA ) εκείνης της φάσης.
Η άκαρπη πάροδος της προθεσμίας της 30.6.2015 και η λήξη του δεύτερου προγράμματος (μνημονίου) ήταν εντεταγμένη στην ανεύθυνη γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που οδήγησε στην τεχνητή ένταση, στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls, στο εξ υφαρπαγής δημοψήφισμα, στο τρίτο μνημόνιο με πολύ χειρότερους όρους.
Αυτό είχε - καταγγέλλει τώρα ο κ. Χουντής μετά από επίσημη απάντηση που του έδωσε ο κ. Μοσκοβισί - ως συνέπεια να χάσει η Ελλάδα 6 δις ευρώ (η αλήθεια είναι ότι το συνολικό ποσό της απώλειας μπορεί να είναι τελικά πολύ μεγαλύτερο) γιατί στο τρίτο μνημόνιο που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας στις 12 Ιουλίου 2015 δεν επαναλήφθηκε η δέσμευση αυτή των κρατών μελών της Ευρωζώνης. Όταν ανοίξει ξανά η διαπραγμάτευση για το χρέος, όπως είχε συμφωνηθεί επίσης το 2012, μπορεί να μας «προσφέρουν» κάποια σχετική ρύθμιση όχι όμως, φοβούμαι, για τα κέρδη που ήδη έχουν εγγράψει στους προϋπολογισμούς τους τα άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Ό,τι συνεπώς χάθηκε, χάθηκε.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τα λέμε αυτά. Κάποτε δεν άκουγε σχεδόν κανείς. Τώρα σταδιακά διευρύνεται το ακροατήριο της αυταπόδεικτης αλήθειας και της κοινής λογικής. Μας χωρίζει όμως ακόμη δρόμος από αυτό που θα έπρεπε να είναι προφανές και αυτονόητο.
Τι ωραίο όμως είναι το θέαμα πρώην συναγωνιστών στον αντιμνημονιακό αγώνα που τώρα αντιδικούν ο ένας στο όνομα του δεύτερου και ο άλλος στο όνομα του τρίτου μνημονίου!
Σε ένα διάλειμμα της αντιδικίας τους αυτής ίσως βρουν την ευκαιρία να ζητήσουν από κοινού συγνώμη για τα ψέματα τους και κυρίως για τις εγκληματικές τους επιλογές που προκάλεσαν τεράστια αλλά μετρήσιμη βλάβη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου