ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ: ΤΑ CAPITAL CONTROLS ΜΑΣ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ 2,8 ΔΙΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

«Χρεοκοπία και Grexit δεν είναι αναπόφευκτο να συμβούν» σύμφωνα με τη νέα τριμηνιαία έκθεση (Απρίλιος – Ιούνιος 2015) του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, στην οποία αναφέρεται ότι τα capital controls κοστίζουν στην ελληνική οικονομία 2,8 δισ. ευρώ την εβδομάδα.

Οι συντάκτες επισημαίνουν πως η κατάσταση της οικονομίας το πρώτο εξάμηνο του 2015 χειροτέρευσε, καθώς επανήλθε σε υφεσιακή τροχιά, εξηγώντας πως οι αιτίες δεν εντοπίζονται μόνο στις εκλογές, αλλά και στις διαπραγματευτικές τακτικές της κυβέρνησης και στο δημοψήφισμα.

«Προς στιγμή, η χώρα φάνηκε να βαδίζει προς μια χαοτική χρεοκοπία» αναφέρεται χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός στη Βουλή (15.7.2015), η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με το δίλημμα ή να αποδεχθεί μια νέα συμφωνία με τους εταίρους, όπως και έγινε τελικά στις 12 Ιουλίου, ή να χρεοκοπήσει και να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης, αποκομμένη από τους μηχανισμούς αλληλεγγύης της ΕΕ».

Στην έκθεση σημειώνεται ότι «η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας δεν ενισχύθηκε με την παρατεταμένη διαπραγμάτευση, με τις τράπεζες κλειστές, την οικονομία σε ύφεση, τη δημόσια οικονομία σε ακαταστασία, την εμπιστοσύνη να έχει χαθεί (αν και όχι μόνο με ελληνική ευθύνη) και τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης (ΑΤΜ) να αδειάζουν γρήγορα».

Επιπροσθέτως, εκφράζεται αμφιβολία για τον αν μπορεί να εφαρμοστεί οποιαδήποτε συμφωνία την ώρα που «η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν εκπέμπει και δεν εξηγεί ένα σαφές μήνυμα (ή όραμα) και όσο δεν υπάρχει ιδιοκτησία (ownership) των μεταρρυθμίσεων που νομοθετούνται. Σημαντικές, πηγές ανησυχίας για την επιτυχία, αποτελούν, η οριακή κατάσταση που βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολό του και η εξάντληση του κοινωνικού σώματος από τα συσσωρευμένα αποτελέσματα της κρίσης που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία από το 2010».

«Η κατάσταση της οικονομίας το πρώτο εξάμηνο του 2015 χειροτέρευσε καθώς η χώρα επανήλθε σε υφεσιακή τροχιά».

Οι αιτίες είναι πολλές: η εκλογική διαδικασία πρώτα και, στη συνέχεια, η μη συμφωνία με τους θεσμούς (=τρόικα) επηρέασε τελικά τις επενδυτικές αποφάσεις των επιχειρήσεων και, μετά από μια μικρή αναλαμπή το Φεβρουάριο, τους καταναλωτές.

Παράλληλα, ο συνδυασμός της φειδωλής παροχής ρευστότητας από τον ELA (Emergency Liquidity Assistance) και της αυξημένης εκροής καταθέσεων που οδηγούσε σε αποθησαύριση του χρήματος επιδείνωνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Γεγονός είναι ότι συνεχίσθηκε το κλείσιμο επιχειρήσεων και η ανεργία άρχισε να αυξάνεται πάλι, ενώ οι διάφορες εκκρεμότητες άρχισαν να απειλούν και τον τουρισμό.

Εν ολίγοις, η αβεβαιότητα αποτέλεσε τον βασικό προσδιοριστικό παράγοντα για την υφεσιακή τροχιά» αναφέρεται στο εισαγωγικό κομμάτι για να προστεθεί «Η αποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις, η λήξη του προγράμματος προσαρμογής (τέλος Ιουνίου 2015), η διακοπή της αποπληρωμής δανείων στο ΔΝΤ και η προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση.

Πιο συγκεκριμένα, η συνακόλουθη ανασφάλεια που προκλήθηκε, οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη εκροή καταθέσεων, η οποία σε συνδυασμό με τη διακοπή ρευστότητας από τον ELA, είχαν ως αποτέλεσμα την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων (capital controls) αυξάνοντας ακόμη περισσότερο το οικονομικό κόστος στο οποίο προστέθηκε και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Προς στιγμή, η χώρα φάνηκε να βαδίζει προς μια χαοτική χρεοκοπία. Όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός στη Βουλή (15.7.2015)2 η χώρα βρέθηκε, αντιμέτωπη με το δίλημμα ή να αποδεχθεί μια νέα συμφωνία με τους εταίρους, όπως και έγινε τελικά στις 12 Ιουλίου,3 ή να χρεοκοπήσει και να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης αποκομμένη από τους μηχανισμούς αλληλεγγύης της ΕΕ.

Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή (ΓΠΚΒ) είχε εξ αρχής υποστηρίξει (πριν και μετά από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015) ότι έπρεπε να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατό συμφωνία με τους θεσμούς.

Επίσης, σε προηγούμενες εκθέσεις μας είχαμε υποστηρίξει ότι ήταν απαραίτητο ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης, που θα εξασφάλιζε τις χρηματοδοτικές ανάγκες τις χώρας σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, στο βαθμό που δεν ήταν εφικτή η προσφυγή στις αγορές. Όπως αναφέραμε επίσης, το πρόγραμμα αυτό θα έπρεπε να συνοδευτεί και με αναδιάρθρωση του χρέους.

Σειρά κειμένων που παρουσίασε διαδοχικά η ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις έδειχναν επίσης ότι οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και εταίρων μειώνονταν. Κατά τη γνώμη μας, μια ταχεία κατάληξη σε συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ) πάνω σε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο θα αποτελεί “ιδιοκτησία” της ελληνικής πλευράς και κοινωνίας, παρά τις πολιτικές -ιδεολογικές δυσκολίες, ήταν και παραμένει σε όρους γενικής ευημερίας προτιμότερη από την παράταση της εκκρεμότητας ή και από μια ενδεχόμενη άτακτη χρεοκοπία. Είναι δηλαδή προτιμότερη ακόμα και με καθαρά οικονομικά κριτήρια.

Σημειώναμε ότι οι συσχετισμοί δύναμης ήταν εξ αρχής δυσμενείς για την Ελλάδα. H διαπραγματευτική θέση της χώρας μας δεν ενισχύθηκε με την παρατεταμένη διαπραγμάτευση, με τις τράπεζες κλειστές, την οικονομία σε ύφεση, τη δημόσια οικονομία σε ακαταστασία, την εμπιστοσύνη να έχει χαθεί (αν και όχι μόνο με ελληνική ευθύνη) και τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης (ΑΤΜ) να αδειάζουν γρήγορα. Δεν πρέπει όμως να αγνοήσουμε ότι το μεγάλο ερώτημα δεν έχει ακόμα απαντηθεί, αν δηλαδή συνολικά η πολιτική προσαρμογής μπορεί να ολοκληρωθεί ή πετύχει υπό την πίεση του εξωτερικού παράγοντα που λέγεται «θεσμοί». Ελπίζουμε ότι θα συμφωνηθεί ένα πρόγραμμα προσαρμογής με τον ΕΜΣ και ότι δεν θα επαναληφθεί ο πόλεμος τριβής στις συνεχείς διαβουλεύσεις πριν και μετά το νέο πρόγραμμα προσαρμογής. Όμως, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τα όποια αποτελέσματα επιτυγχάνονται, δεν θα είναι μόνιμα αν η κοινωνία δεν τα αποδέχεται. Επίσης, η κοινωνία δεν θα τα αποδεχθεί όσο η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν εκπέμπει και δεν εξηγεί ένα σαφές μήνυμα (ή όραμα) και όσο δεν υπάρχει ιδιοκτησία (ownership) των μεταρρυθμίσεων που νομοθετούνται. Σημαντικές, πηγές ανησυχίας για την επιτυχία, αποτελούν, η οριακή κατάσταση που βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολό του και η εξάντληση του κοινωνικού σώματος από τα συσσωρευμένα αποτελέσματα της κρίσης που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία από το 2010».

Η κυβέρνηση έχασε την αξιοπιστία στο εξωτερικό και στο εσωτερικό – Πράξη ευθύνης η στήριξη της αντιπολίτευσης

Ως μόνο καλό νέο όπως αναφέρεται- είναι η προκαταρκτική συμφωνία με τους εταίρους. Ωστόσο οι συντάκτες επισημαίνουν πως πρόκειται «για συμφωνία για το πώς θα καταλήξουμε σε συμφωνία εντός αφόρητα στενών προθεσμιών. Και ασκεί μεγάλη πίεση στο πολιτικό μας σύστημα. Μέχρι να φθάσουμε στο νέο «μνημόνιο συνεννόησης» οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές γιατί μετά τα προαπαιτούμενα, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεργασθεί με τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών για να συγκεκριμενοποιήσει προτάσεις (μαζί με ένα ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα για νομοθέτηση και υλοποίηση) σε πολύπλοκα θέματα όπως το ασφαλιστικό και οι εργασιακές σχέσεις. Σε όλα αυτά υπάρχουν περιθώρια ερμηνείας της Δήλωσης της Συνόδου Κορυφής. Οι τελικές επιλογές θα αποτυπωθούν στο νέο μνημόνιο συνεννόησης με τον ΕΜΣ και το ΔΝΤ».

Εκτός αυτών, σημειώνεται ότι εως την Σύνοδο Κορυφής της 12 Ιουλίου η κυβέρνηση αντιμετώπιζε πρόβλημα αξιοπιστίας στο εξωτερικό. Μετά από αυτή και την συμφωνία που επετεύχθη, έχασε και την αξιοπιστία της στο εσωτερικό. Αυτό γιατί όπως εξηγούν οι συντάκτες η κυβέρνηση «το προηγούμενο διάστημα συντηρούσε ανεδαφικές, όπως αποδείχθηκε με βάση το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, προσδοκίες, που εκδηλώθηκαν εκκωφαντικά στο 62% ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Αυτό το εσωτερικό πρόβλημα αξιοπιστίας μπορεί να έχει πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, παρά το γεγονός ότι η απόφαση του πρωθυπουργού να καταλήξει σε συμφωνία αποτελεί πράξη ευθύνης – λαμβάνοντας ως δάνειο τον όρο από τον Max Weber. Αντίστοιχα, πράξη ευθύνης αποτελεί και η στήριξη που παρείχαν κόμματα της αντιπολίτευσης».

Τι θα γίνει σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή – Κριτική σε Αριστερή Πλατφόρμα, Ζωή Κωνσταντοπούλου και Γιάνη Βαρουφάκη

Υποστηρίζεται ότι η συμφωνία έχει βιώσιμα χαρακτηριστικά, καθώς, εκτός της αύξησης φόρων που ενισχύουν την ύφεση, περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις που μπορούν να αναστρέψουν την κατάσταση.

Επιπροσθέτως, η έκθεση επιχειρεί να δώσει μια γενική εικόνα του τι θα συμβεί σε περίπτωση επιστροφής της ώρας στην δραχμή. Εκτός αυτών οι συντάκτες ασκούν κριτική σε όσους συγκρίνουν την νέα συμφωνία με την Συνθήκη των Βερσαλλιών -όπως έχει κάνει ο κ. Γ. Βαρουφάκης- ή ως «πραξικόπημα» -όπως έχει κάνει η κα Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Τονίζουν συγκεκριμένα τα εξής:

– Με τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου στη Σύνοδο Κορυφής η Ελλάδα απέφυγε απότομη χρεοκοπία με χαοτικά και απρόβλεπτα αποτελέσματα που θα είχαν ανυπολόγιστες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις και ενδεχόμενη έξοδο από την Ευρωζώνη. Μια πρώτη ιδέα για το τι θα συμβεί αν δεν εφαρμοσθεί η συμφωνία της 12ης Ιουλίου μας έδωσαν οι εξελίξεις μετά την εισαγωγή των ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls) και την προκήρυξη του δημοψηφίσματος. Αν μάλιστα καταλήξουμε σε επιστροφή στη δραχμή, η χώρα κινδυνεύει να εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο υποτιμήσεων και πληθωρισμού. Το ΔΝΤ έχει υπολογίσει ότι η υποτίμηση έναντι του Ευρώ θα ήταν 50%, πράγμα που θα σήμαινε δραστική μείωση της αξίας των καταθέσεων και άλλων αποταμιεύσεων, οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων θα αυξάνονταν και θα ωθούσαν τον πληθωρισμό στο 35% και το ΑΕΠ θα μειωνόταν κατά 8%.10 Συνοπτικά, η τελική συμφωνία με τους θεσμούς, που πλέον διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι σημαντική για να αποφύγουμε τα χειρότερα βραχυχρόνια και να μην εισέλθουμε σε ένα αβέβαιο τοπίο μακροχρόνια.

– Τα μέτρα, ως σύνολο, αντέχουν στην οικονομική κριτική καθώς δεν περιορίζονται σε αυξήσεις φόρων. Επομένως ο συμβιβασμός, μπορεί να καταστεί οικονομικά βιώσιμος, δεδομένου κιόλας ότι περιέχει μια σημαντική αναπτυξιακή πτυχή (ορισμένες κρίσιμες μεταρρυθμίσεις + χρηματοδοτήσεις) και μπορεί να μειώσει γρήγορα την αβεβαιότητα. Ο φόβος ότι θα αποτύχει ή ότι «έχει ήδη αποτύχει» ελέγχεται ως προς τη δυνατότητά του να συμπεριλάβει όλες τις πτυχές ή ως προς την ορθότητά του. Ειδικά τα στοιχεία της συμφωνίας που αφορούν σε χρηματοδοτήσεις, βοήθεια και επενδύσεις είναι κρίσιμα για να εξουδετερωθούν (αν όχι το 2015, το 2016) οι υφεσιακές επιπτώσεις των νέων μέτρων. Η συμφωνία θα ανοίξει τον δρόμο για ομαλή εφαρμογή του ΕΣΠΑ και εν μέρει πρόσθετες χρηματοδοτήσεις μέσω του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ («πρόγραμμα Draghi») και εφόσον η Ελλάδα αρχίσει να βγαίνει στις αγορές. Στο ζήτημα του χρέους αναφερόμαστε πιο κάτω.

– Το επιχείρημα ότι μετά την έξοδο από την Ευρωζώνη και ένα αρχικό «σοκ» η οικονομία θα ανέκαμπτε γρήγορα κυρίως γιατί η υποτίμηση θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας είναι έωλο γιατί, ανάμεσα σε άλλα, παραγνωρίζει ότι (α) με την έξοδο από την Ευρωζώνη θα έκλεινε η στρόφιγγα των εξωτερικών πόρων, (β) η επιστροφή στη δραχμή θα οδηγούσε κατά πάσα πιθανότητα στον φαύλο κύκλο υποτιμήσεων και πληθωρισμού και εν τέλει σε μια ακόμα σκληρότερη λιτότητα (γ) δεν εξαλείφει τις διαρθρω- τικές υστερήσεις της χώρας και (δ) σε τέτοιες διεργασίες πληρώνουν τον λογαριασμό οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες! Όλα αυτά χωρίς να υπολογίσουμε τις χαοτικές καταστάσεις που θα προκαλούσε μεταβατικά η παντελής έλλειψη προετοιμασίας για την έξοδο από την Ευρωζώνη, για την οποία φαίνεται ότι έγιναν απλώς ασκήσεις επί χάρτου.

– Είναι γενικά παραπλανητικό, μολονότι δεν παραβλέπουμε κάποιες αναλογίες, να συγκρίνεται η Δήλωση της Συνόδου Κορυφής με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών η οποία τότε επέβαλε στη Γερμανία τεράστιες αποζημιώσεις για τις καταστροφές που προκάλεσε στους γείτονες, ενώ η Σύνοδος Κορυφής προβλέπει αντίθετα την αποκατάσταση της ομαλής ροής δανείων και δωρεάν βοήθειας στην Ελλάδα.

– Ο χαρακτηρισμός της Δήλωσης της Συνόδου Κορυφής ως «πραξικόπημα»είναι, κατά την άποψή μας, παραπλανητικός και δεν διευκολύνει τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, καθώς εμποδίζει την ορθολογική συζήτηση για συγκεκριμένα μέτρα και μεταρρυθμίσεις, όπως είναι ο νέος κώδικας πολιτικής δικονομίας και η ένταξη της χώρας στο ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο για την εξυγίανση των τραπεζών. Η Δήλωση εκείνη έχει υπογραφεί από την ελληνική κυβέρνηση μετά από προηγούμενη εξουσιοδότηση της Βουλής για διαπραγμάτευση με μεγάλη πλειοψηφία, και κυρώθηκε από τη Βουλή με νόμο! Η Βουλή ψήφισε επίσης τους νόμους με τα προαπαιτούμενα και θα ψηφίσει την τελική συμφωνία (δανειακή σύμβαση και μνημόνιο) με τον ΕΜΣ. Εκτός τούτου, υπήρχε εναλλακτική επιλογή η οποία θα οδηγούσε σε παράταση του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις, με πιθανές εκβάσεις την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη, την οποία κυβέρνηση και πλειοψηφία στη Βουλή και – όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις – η κοινή γνώμη απέρριπταν.

Ύφεση εως 4% και πρωτογενές έλλειμμα 1% το 2015 

Πάντως, εκτός της ύφεσης, οι συντάκτες προβλέπουν επιστροφή και στα πρωτογενή ελλείμματα που ανοίγει την πόρτα για νέα δημοσιονομικά μέτρα. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «το πρωτογενές πλεόνασμα εξαλείφτηκε.

Μάλιστα, αναμένεται να έχουμε πρωτογενές έλλειμμα πράγμα βέβαια που επηρεάζει άμεσα τις δανειακές ανάγκες, το χρέος και τη βιωσιμότητά του. Κατά την Επιτροπή, το 2015 μπορεί να καταγραφεί τελικά πρωτογενές έλλειμμα της τάξης 1% του ΑΕΠ». Επίσης, σημειώνεται ότι:

– το 2015 θα «κλείσει» με ύφεση 2% εως 4% που θα συνεχιστεί και το 2016 με 0,5% εως 1,75%.

– η ζημιά στην ελληνική οικονομία θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες καθώς «η συμφωνία της 12.7.2015 δεν πρόκειται να αποκαταστήσει αμέσως την εμπιστοσύνη στην ελληνική πολιτική και στις τράπεζες. .. ούτε θα καταργηθούν σύντομα οι κεφαλαιακοί έλεγχοι που δυσκολεύουν τις οικονομικές δραστηριότητες και την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ομαλότητα.

– Οι καθυστερήσεις από το φθινόπωρο του 2014 εως τον Ιούλιο του 2015 προκάλεσαν απώλειες στο ΑΕΠ, αύξηση ανεργίας, χειροτέρευση των προοπτικών της χώρας για τα επόμενα 3-5 έτη και τροφοδότησαν αντιλήψεις σε εσωτερικό και εξωτερικό ότι η Ελλάδα είναι αποτυχημένο κράτος

– Τα δημόσια φορολογικά έσοδα είναι σε ελεύθερη πτώση. Τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου είναι κάτι περισσότερο από δραματικά

Δεν πλήρωσαν οφειλές προς ιδιώτες προμηθευτές, αλλά έδιναν 500 εκατ. ευρώ για τα ιπτάμενα σαπάκια

Στην έκθεση επισημαίνεται ότι οι δημόσιες δαπάνες συρρικνώθηκαν ακόμα περισσότερο κυρίως λόγω στάσης πληρωμών ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς προμηθευτές.

«Από την άλλη πλευρά» τονίζουν οι συντάκτες «έτειναν να προκληθούν νέες δαπάνες, όπως έκτακτες επιχορηγήσεις (πχ στην ΕΒΖ) και έκτακτες «αμυντικές δαπάνες» (500 εκατ. ευρώ για την «αναβάθμιση» αεροσκαφών).

SOS!!! ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ;

ΣΚΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ....

ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΓΟΡΑ

Το ζήτημα του Ελληνικού χρηματιστηρίου αποτελεί μια πρόκληση ενώ  διαπιστώνεται ότι η ζημιά, που έχει προκληθεί είναι τεράστια.

Οι διαφορετικές απόψεις για το πότε και πως θα ανοίξει το χρηματιστήριο και η αδικαιολόγητη αργοπορία της ΕΚΤ προκειμένου να αποφασίσει στις εκκλήσεις των θεσμικών παραγόντων στην Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή απαξίωσή του. 
Κάποιοι μιλούν και για μείωση της αξίας του στο 50% αυτής που έκλεισε στις 29 Ιουνίου, τελευταία ημερομηνία λειτουργίας του.
Δηλαδή εκτιμάται ότι η πραγματική χρηματιστηριακή αξία,  που αντπιπροσωπεύει ο γενικός δείκτης του χρηματιστηρίου βρίσκεται στις 300 - 400 μονάδες!!!!!
Αυτή την τιμή είχε ο γενικός δείκτης  το 1989!!!!!!!!

Με άλλο πρίσμα βλέπει ο τραπεζικός παράγοντας, ο οποίος έχει την άποψη να ανοίξει στις 3 Αυγούστου. Να δοθεί ο χρόνος να προετοιμαστεί για το άνοιγμα, το οποίο αναμένεται εξαιρετικά επιθετικό στις πωλήσεις ενώ αναζητούνται οι αγοραστές!!!

Με άλλη προσέγγιση αντιλαμβάνονται η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (κ. Μποτόπουλος), ο οποίος θεωρεί ότι πρέπει να ανοίξει ακόμη και αύριο.

Οι χρηματιστές μη έχοντας κοινή θέση ισχυρίζονται ότι το χρηματιστήριο πρέπει να ανοίξει την Πέμπτη ή την Παρασκευή.

Υπολογίσιμο μέγεθος είναι και η περίπτωση της συμμετοχής των ξένων. Άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να συμμετέχουν στην αρχή αλλά σταδιακά και άλλοι εξ αρχής να συμμετέχουν.

Με αυτά τα δεδομένα,όπως γράψαμε και πριν λίγο, ο κίνδυνος υποβάθμισης του ΧΑΑ είναι μεγάλος και θα μεγαλώνει όσο συνεχίζεται η κατάσταση αυτή κυρίως από τον MSCI.

Ένα είναι γεγονός, αναμφισβήτητο. 
Η Ελληνική χρηματιστηριακή αγορά έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Οι ζημιές που έχουν υποστεί άπαντες, χρηματιστές, τράπεζες, εταιρείες, εισηγμένες και εργαζόμενοι όπως και όλοι οι θεσμικοί, που εργάζονται και στηρίζουν είναι τεράστιες. Το έχουμε ξαναγράψει αλλά δεν είναι δυνατόν να το αφήσει κανείς όταν και μόνο ο αριθμός των εργαζομένων στον χώρο αυτό υπερβαίνει τις 10000 ανθρώπους.

Και ερωτάται ο κ. Λαφαζάνης, θα βρει δουλειά σ΄αυτούς τους εργαζόμενους; Ο κ. Στρατούλης θα φροντίσει να ασφαλίσει αυτούς τους εργαζόμενους; 
Θυμίζουμε παλαιότερες κάποιες στιγμές όπου όταν κάποια εταιρεία απέλυε 100 ανθρώπους, μόνο που δεν έκλαιγε ο κ. Λαφαζάνης. Τώρα με τους πάνω από 10000 εργαζόμενους, που θα χάσουν την δουλειά τους τι θα κάνει ο κ. Λαφαζάνης;
Βέβαια, η αριστερή πλατφόρμα δεν έχει συγγενική σχέση με χρηματιστηριακές αγορές. Έχει σχέση μόνο με ριφιφί και τύπωμα νέου νομίσματος αλλά με την οικονομική στήριξη άλλων.
Ο κ. Βαρουφάκης  θα μας ανακαλύψει κάτι για την περίπτωση αυτή. Για τους μισθούς και τις συντάξεις είχε επινοήσει τα IOUS, για την χρηματιστηριακή αγορά τι θα μας προτείνει;

Ένα ακόμη στοιχείο θα δώσουμε. 
Τα τελευταία τρία χρόνια οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν τρεις φορές. Για να μειώσουν τα κόστη και με την προοπτική καλύτερων ημερών οι τράπεζες είχαν εκδώσει τίτλους (WARRANTS), που διαπραγματεύονταν όλο αυτό το διάστημα όπως και οι κανονικοί τίτλοι των τραπεζών.

Οι τίτλοι των τραπεζών έχουν κάποια αξία ή αν θέλετε θα διατηρήσουν κάποια τιμή και με τα σημερινά δεδομένα. Αυτοί, όμως, οι τίτλοι τι αξία έχουν σήμερα;  
ΚΑΜΙΑ, ΜΗΔΕΝΙΚΗ!!!

Χάθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ από ξένους και από Έλληνες επενδυτές. 

Να σημειώσουμε, δε, ότι στο Ελληνικό χρηματιστήριο βρίσκονταν και συναλλάσσονταν καθημερινά πάνω από 1300 ξένοι μεγάλοι επενδυτές ενώ το εγχώριο χρηματιστηριακό σύστημα  απασχολούσε έναν τεράστιο αριθμό εργαζομένων με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, με ειδικεύσεις σε ειδικά θέματα που μόνο η Ευρωπαϊκή και Αμερικανική αγορά έχει το προνόμιο να απασχολεί. Όλα αυτά τα Ελληνόπουλα, που σπούδασαν, επένδυσαν στην εκπαίδευσή τους, στην παιδεία τους θα πάρουν τα πραγματάκια τους και θα ξενιτευτούν. Ήδη μεγάλος αριθμός νέων, που είχαν επενδύσει σ΄αυτό τον τομέα βρίσκονται στο δρόμο για την Ευρώπη.
Κι ο κ. Λαφαζάνης θα μας θυμίσει ότι τα Ελληνόπουλα έφυγαν από την Ελλάδα κατά χιλιάδες. Αυτά όμως δεν θα τα πει γιατί απλά ούτε τα ξέρει ούτε ασχολείται ούτε και ενδιαφέρεται.
Ας έλθει να ρωτήσει όμως εμάς να μάθει και να του δείξουμε την πραγματικότητα που διαμόρφωσε αυτός και κάποιο άλλοι.

Το Ελληνικό χρηματιστήριο ήταν ένα μικρό γρανάζι της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Τώρα κινδυνεύει να απομονωθεί πλήρως, να γυρίσει η αγορά μας 30 χρόνια πίσω!!!!

Γι΄αυτά υπάρχουν ευθύνες; Κι αν υπάρχουν ποιος θα τις αναλάβει; Με ποιο τρόπο;

Αυτά που γράψαμε εδώ στις λίγες αυτές γραμμές είναι ένα τίποτα μπροστά στην πραγματικότητα που βιώνει η αγορά, οι εργαζόμενοι, οι εταιρείες, εισηγμένες και μη, οι τράπεζες, τα στελέχη!!!
Η πίκρα, η απογοήτευση και ο θυμός δεν μπορεί να περιγραφεί εδώ, σ΄αυτό τον μικρό χώρο.

Αυτό που έχουμε κατανοήσει είναι ότι το σκηνικό που στήνεται γενικώς για την οικονομία μάλλον στοχεύει στην μόνιμη στήριξη της εξαρτημένης εργασίας μέσα  από τον δημόσιο τομέα και μόνο για να μπορεί να χειραγωγείται για να μπορεί να πειθαρχεί στις επιθυμίες της εξουσίας.

Έτσι αντιλαμβάνεται η Ελληνική τρόϊκα Λαφαζάνης-Βαρουφάκης-Κωνσταντοπούλου την αγορά και την εργασία!!!! 

Κρατισμός με τα όλα του!!!

ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ ΔΥΟ ΕΜΠΕΙΡΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ

Διχασμένες οι απόψεις των στελεχών της χρηματιστηριακής αγοράς για το άνοιγμα του χρηματιστηρίου. Σήμερα δημοσιεύονται μια κοινή θέση δυο έμπειρων χρηματιστών, του κ. Αλ. Μωραϊτάκη, πρώην πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ και του κ. Αλ. Σίνου διευθύνων σύμβουλος της χρηματιστηριακής εταιρείας Solidus ΑΕΠΕΥ.
Παραθέτουμε την κοινή θέση των δυο χρηματιστών.

«Το διεθνοποιημένο ελληνικό χρηματιστήριο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα έχει τελειώσει. 
Όσο διαρκούν τα capital controls δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε ένα χρηματιστήριο με σημαντική συμμετοχή ξένων επενδυτών. 
Όσοι έχουν διαβάσει προσεκτικά τις διάφορες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που έχει εκδώσει το Υπουργείο Οικονομικών καταλαβαίνουν ότι τα capital controls εφαρμόζονται στην Ελλάδα με ιδιαίτερη αυστηρότητα - τουλάχιστον στην αρχική τους μορφή. 
Ο λόγος πολύ απλός.
Η κυβέρνηση εξάντλησε όλη την ρευστότητα του συστήματος και δεν υπάρχει μία… 
Όσο για το Χ.Α. δεν αποτελεί την πρώτη της προτεραιότητα. 
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει πρώτα να βάλει σε λειτουργία την οικονομία που έχει παραλύσει και μετά την αγορά του ΧΑ. 
Δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξει το ΧΑ με εκροές χρημάτων προς το εξωτερικό. 
Ακόμα και αν άνοιγε θα έμενε ανοικτό για λίγες μέρες μόνο. 
Πολύ γρήγορα θα το ξαναέκλειναν γιατί απλά δεν θα υπήρχαν τα λεφτά για να εκκαθαριστούν οι πωλήσεις των ξένων. 
Εκτός και αν άνοιγε μόνο με πωλητές οπότε τότε θα έπεφτε χωρίς πράξεις - η αγορά θα ήταν ανοιχτή τυπικά αλλά ουσιαστικά κλειστή.
Τότε οι μόνοι κερδισμένοι θα ήταν αυτοί που έχουν θέσεις short στα παράγωγα του Σεπτεμβρίου.
Οι short βιάζονται όπως βιαζόντουσαν να το ανοίξουν και πριν από 15 ήμερες. 
Το Χρηματιστήριο δεν θα μπορούσε να ανοίξει και δεν άνοιξε. 
Η αγορά χρειάζεται χρόνο αντίθετα με τους shortaκηδες. 
Το Χρηματιστήριο πρέπει να ανοίξει σταδιακά, θα μπορούσε αρχικά να λειτουργήσει σαν μια κλειστή αγορά με εισροές και εκροές εντός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. 
Με την εκκαθάριση να γίνεται μόνο από έλληνες θεματοφύλακες και τα λεφτά να μην μπορούν να κατατεθούν στο εξωτερικό όπως ισχύει και για τους Έλληνες. 
Να λειτουργήσει δηλαδή εντός των capital controls. 
Μια αγορά κλειστή και όχι διεθνοποιημένη.
Με μικρό τζίρο εννοείται. 
Αγορά κουτσή και στραβή - αλλά αγορά. Μόνο για τα χρήματα και τους τίτλους εντός Ελλάδος και εννοείται με παράλληλη αναστολή της διαπραγμάτευσης για τις υπό ανακεφαλαιοποίηση τράπεζες. 
Όλα θα πρέπει να γίνουν σταδιακά. 
Με μικρά βήματα. 
Όσο προχωράει η συμφωνία με τους δανειστές να γίνονται βήματα ανοίγματος της αγοράς…

Οι χρηματιστές 
Αλέξανδρος Μωραϊτάκης, Αλέξανδρος Σίνος

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ

Το Ελληνικό χρηματιστήριο παραμένει κλειστό διανύοντας την 22α ημέρα της αναγκαστικής αργίας.
Για το Ελληνικό χρηματιστήριο δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Έχει συμβεί και άλλες φορές να παραμένει κλειστό όχι όμως για τους ίδιους λόγους.

Αυτή την φορά η αναγκαστική αργία επεβλήθη παράλληλα με την απόφαση να τεθούν σε έλεγχο διακίνησης κεφαλαίων όλες οι τράπεζες.

Είναι εύκολο να αποφασίσει κανείς να κλείσει το χρηματιστήριο; Ασφαλώς όχι κάτω από συνήθεις συνθήκες. Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη σχετικά με την Ελληνική οικονομία και την βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος.

Τις τελευταίες ημέρες γίνονται προσπάθειες να επανεκινήσει το χρηματιστήριο αλλά πάντα εμφανίζονται εμπόδια. Παρ΄όλο που όλοι συμφωνούν ότι η χρηματιστηριακή αγορά πρέπει να ανοίξει διάφοροι λόγοι το κρατούν  κλειστό.

Όσο όμως παραμένει κλειστό τόσο αυξάνει ο κίνδυνος να υποβαθμιστεί από οίκους αξιολόγησης.
Σήμερα το ΧΑ βρίσκεται στη κατηγορία των αναδυόμενων αγορών. Η καθυστέρηση της επαναλειτουργίας του και το ενδεχόμενο της υποβάθμισής του θα το φέρουν 25 χρόνια πίσω ενώ θα καταταγεί σε μια ιδιαίτερη κατηγορία, κατηγορία απομόνωσης με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό και κατανοούμε τι μπορεί να σημαίνει.

Θα θυμίσουμε, σε όσους γνωρίζουν την αγορά,  στο παρελθόν έγιναν έντονα μεγάλες προσπάθειες το Ελληνικό Χρηματιστήριο να κατακτήσει την σημερινή του κατηγορία. 

Αν τελικά υποβαθμιστεί θα αποτελέσει ένα ακόμη  πλήγμα για την αγορά.

ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Η σημερινή εικόνα της κυβέρνησης λίγο ως πολύ είναι γνωστή. Γνωστή από τις ειδήσεις, που τελικά κι αυτές οι δημοσιογραφικές κινήσεις είναι εξαιρετικά αργές μπροστά στις εξελίξεις στο πολιτικό παρασκήνιο.

Σήμερα η δικαιοσύνη αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την διερεύνηση της υπόθεσης Βαρουφάκη. Κι αυτό προήλθε από δύο εισαγγελικές παραγγελίες η μια από δικηγόρο ελεύθερο επαγγελματία και η άλλη από ένα αιρετό τον κ. Απόστολο Γκλέτσο, δήμαρχο Στυλίδας και επικεφαλής του κόμματος, Τελεία.

Αν δεν είχαμε αυτές τις πρωτοβουλίες ασφαλώς δεν θα γίνονταν τίποτα, όλα θα έτρεχαν κανονικά ως συνήθως στα πολιτικά δρώμενα. Θα δούμε μάλιστα αν η δικαιοσύνη θα αναλάβει τις ευθύνες της ή θα μεταφέρει την υπόθεση στη Βουλή, εκεί όπου είναι πολύ γνωστό από πολλές άλλες περιπτώσεις πόσο ΄΄αντικειμενικά'' και ''υπεύθυνα΄΄ θα αντιδράσει το κατεστημένο πολιτικό σύστημα.

Είναι φανερό ότι ο κλοιός γύρω από τον Πρωθυπουργό στενεύει, περιορίζεται αργά μεν αλλά σταθερά. 

Στο τρίγωνο του διαβόλου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου είναι εντελώς αποκλεισμένος ο Πρωθυπουργός. Εκείνος στο μέσον προσπαθώντας να βρει ισορροπίες, γέφυρες, που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι τρεις πλευρές.
Ο κ. Τσίπρας δέσμιος μιας ιδεοληπτικής αντίληψης της αριστεράς, οδηγός μιας ομάδας αναρχοαυτόνομων. ασυντόνιστων και ελεύθερων σκοπευτών κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου την στιγμή που ούτε έτοιμος ήταν ούτε και το πίστευε.
Οι πολιτικές δυνάμεις - συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συντονίστηκαν προεκλογικά στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα με μοναδικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας. Υπήρχε σχέδιο σ΄αυτές τις συνιστώσες. Ο Πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, δεν είχε κανένα πρόγραμμα, κανένα στόχο. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελούσε μια απλή έκθεση ιδεών, τουλάχιστον γι΄αυτούς που γνωρίζουν στοιχειώδη οικονομικά. Παρ΄όλα αυτά ο λαός επέλεξε, παρασύρθηκε και γιατί όχι βέβαια. Όταν μάλιστα έφαγε το ξύλο της αρκούδας στα εισοδήματά του επί μια τριετία δεν θα κυριαρχούσε η αγανάκτηση και ο θυμός; 
Ναι, αλλά ο θυμός δεν είναι η κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση ή ψυχολογική ηρεμία για να εκτιμήσει ορθά και να επιλέξει αντικειμενικά.

Είναι μια αλήθεια ότι κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει τις εξελίξεις που θα συνέβαιναν σε εξ μήνες. Που να φανταστεί ότι ένας ΥΠΟΙΚ θα λειτουργούσε μ΄αυτό τον μυστήριο τρόπο, που να φανταστεί ότι η πρόεδρος της Βουλής, επιλογή του Πρωθυπουργού θα ίδρυε το δικό της βιλαέτι μέσα στην Βουλή με το κύρος του αξιώματος που της δόθηκε, που να φανταστεί ότι αυτή η αριστερή πλατφόρμα, μειοψηφία ακόμη και μέσα στο κόμμα, που κυβερνά, θα επέφερε πλήγμα στην διακυβέρνηση της χώρας προσπαθώντας να αναπτύξει πρωτοβουλίες επαναστατικής, ριζοσπαστικής αριστεράς ώστε  και με την ...βία θα επέβαλε τις δικές της πολιτικές;

Και το ερώτημα είναι:
Ποιος έδωσε την νομιμοποίηση σ΄αυτές τις συνιστώσες να ενεργούν μ΄αυτές τις μεθόδους; Από που πηγάζει η νομιμοποίηση που ανέλαβαν όλοι της αριστερής πλατφόρμας να μιλούν για αλλαγή νομίσματος άρα και έξοδο από την ευρωζώνη;
Ο κ. Βαρουφάκης από που έπαιρνε εντολές να ενεργεί έτσι για λογαριασμό της κυβέρνησης και του Ελληνικού λαού; 
Πως η κ. Κωνσταντοπούλου αντιλαμβάνεται την διαχείριση των θεμάτων του κοινοβουλίου; 

Διαφαίνεται ότι και οι τρεις αυτές συνιστώσες συγκλίνουν σε ένα σημείο στο βάθος του χρόνου, στην αλλαγή του χαρακτήρα του πολιτικού μας συστήματος. Στόχος είναι να επιβληθεί άλλου είδους δημοκρατία.
Ο κ. Λαφαζάνης, χθες στην ομιλία του, το είπε ξεκάθαρα, η κυβέρνηση πρέπει να εθνικοποιήσει  το τραπεζικό σύστημα. 
Που εφαρμόζεται σήμερα ένα παρόμοιο σύστημα; Σε δυο σημεία στον πλανήτη, στην Βενεζουέλα από το 1991, με τον Ούγκο Τσάβες και σήμερα με τον διάδοχό του Μαδούρο και στην Βόρεια Κορέα. 
Και για να μην τα περιγράφουμε εμείς τι συμβαίνει σ΄αυτές τις δυο χώρες ανοίξτε ένα υπολογιστή και βρείτε στοιχεία διαβίωσης στα δυο αυτά πολιτεύματα. Είναι πάρα πολύ εύκολο.

Τα τρία αυτά ΄΄σωματεία΄΄ στο ΣΥΡΙΖΑ από που αντλούν τις πρωτοβουλίες αυτές και δεν αφήνουν την υπόλοιπη κυβέρνηση να λειτουργήσει; 

Η κοινωνία θα μπορούσε να ανοίξει, να ανεχθεί ίσως και να το επιθυμούσε την μετάβαση από την αστική δημοκρατία σε άλλου τύπου (δεν ξέρουμε ακριβώς ποιου τύπου δημοκρατία).
Δεν έμαθαν όμως οι τρεις αυτές συνιστώσες ότι οι κοινωνίες δεν είναι πάντα έτοιμες να δεχθούν τέτοιες μεταβολές όταν μάλιστα έρχονται και από μια πενταετία ασφυκτικής λιτότητας και με τις αντοχές της να έχουν ξεπεράσει τα όριά της.
Και στο τέλος - τέλος ρωτήθηκε η κοινωνία για κάτι τέτοιο; Αντίστροφα μάλιστα έχει καταγραφεί πολλές φορές η βούληση του λαού. Η επιθυμία του είναι να παραμείνει στο καθεστώς της αστικής δημοκρατίας, εντός του ευρώ και εντός της ευρωζώνης και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν οι τρεις αυτές συνιστώσες εξακολουθούν να μην το αντιλαμβάνονται όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να προετοιμάζονται για να δεχθούν ακόμη και βίαιες ενέργειες από τις συνιστώσες  της κυβέρνησης.

Η χώρα κινδυνεύει άμεσα από πολλές πλευρές. Δεν κινδυνολογούμε, είναι αλήθειες και το βλέπουμε είναι μπροστά μας τα γεγονότα.

Αν ήθελαν αυτές οι συνιστώσες να προσφέρουν στον τόπο, στην χώρα πρέπει να στοιχιθούν πίσω από τον πρωθυπουργό, να στηρίξουν την προσπάθειά του να επιτύχει μια όσο πιο καλό συμφωνία γίνεται και στην συνέχεια, αν επιθυμούν, να ανοίξουν το κεφάλαιο αλλαγή της δομής του πολιτεύματος ας το κάνουν. Τώρα δεν είναι καιρός γι' αυτά ενώ με αυτές τις ενέργειες μάλλον υπονομεύουν το μέλλον της χώρας και την οδηγούν σκόπιμα σε άγνωστα χωράφια.

Ας σκεφθεί κανείς πόσο μεγάλες  οικονομικές υποχρεώσεις έχει να αντιμετωπίσει η Ελληνική οικογένεια στο αμέσως προσεχές διάστημα, μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τεράστιες!! 
Πώς θα ανταποκριθεί όταν έρχεται από μια εξοντωτική πενταετία;
Μήπως τελικά οι τρεις αυτές συνιστώσες ετοιμάζονται για το αμέσως προσεχές αυτό διάστημα όταν οι συνθήκες θα είναι πιο ώριμες να εντείνουν τις δράσεις τους; Η φτώχεια είναι ένας παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει θετικά για εκείνους. Άλλωστε το διατυπώνουν οι ίδιοι, εκπροσωπούν τους..... .....φτωχούς!!!
   
Κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί στην θέση του κ. Τσίπρα. Πέραν του διαβολικού τριγώνου Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου, βρίσκεται  ανάμεσα και σε δυο βαριά εμπόδια, την νέα συμφωνία με τα προβλήματα της κοινωνίας σε ένταση και από την άλλη, την κυβέρνησή του, τον ίδιο της τον εαυτό, την σύνθεσή της, την δομή της, την βιωσιμότητά του.

Ο Πρωθυπουργός οφείλει να λύσει το πρόβλημα το γρηγορότερο. Άμεσα θα λέγαμε. Κάθε καθυστέρηση  κοστίζει και ανεβάζει τον κίνδυνο για την χώρα.
Θεωρούμε ότι ο Πρωθυπουργός έχει τις θετικές  προθέσεις, έχει την γνώση τώρα, έχει το κύρος, έχει την στήριξη όλων των υπολοίπων, έχει σε μεγάλο μέρος την κοινωνία μαζί του απαιτείται να αποφασίσει, κάτι που μέχρι στιγμής λείπει.

Ο κ. Τσίπρας νομίζουμε ότι είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων κι αυτό απαιτεί ΑΠΟΦΆΣΕΙΣ ίσως και ρήξεις με το παρελθόν του, με τους συντρόφους του που συμπορεύθηκαν στο παρελθόν. ΄Όμως ο εθνικός ηγέτης είναι πάνω από αγκυλώσεις και μάλιστα στρεβλές, πλήρης ιδεοληψιών. 
Οφείλει να είναι οδηγός της χώρας όχι ενός κόμματος. Έτσι θα ξεχωρίσει.

ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟ ΤΕΛΙΚΟ.....ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ....ΟΔΥΝΗΡΟ.....

Μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες μπορεί να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. 
Πέραν των δημοσιευμάτων, των ειδήσεων, των συμπεριφορών και οτιδήποτε άλλο υπάρχει μια και μόνο μια αλήθεια, η κατάσταση της χώρας, για την οποία ουδείς λόγος γίνεται από τα κυβερνητικά στελέχη. 
Όλοι οι παραγωγικοί φορείς της χώρας έχουν βγει στα κάγκελα, θεσμικά όργανα της αγοράς προσπαθούν αγωνιωδώς να κρατήσουν την δουλειά τους και να επηρεάσουν ή να ερευνήσουν ακόμη και να βοηθήσουν την κυβέρνηση. 
Όλοι στηρίζουν την κυβέρνηση για όλους τους λόγους που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος, η κοινωνία να στηρίζει και να υπομένει.
Καμιά διάκριση σε αριστερούς δεξιούς κεντρώους και δεν ξέρω τι άλλο 
ένα ζήτημα κυριαρχεί στην αγορά, σώστε την χώρα, κυβερνήστε, αποφασίστε, δουλέψτε....!!!
Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται μια κυβέρνηση που δεν έχει την στήριξη του κόμματος της αλλά στηρίζεται κοινοβουλευτικά από την....αντιπολίτευση, νομιμοποιείται κοινοβουλευτικά από την αντιπολίτευση, που από μόνη της εκείνη είναι αδύναμη και σκελετωμένη.
Μια κυβέρνηση ΄΄αριστερού κορμού΄΄ συμπληρωμένη με ολίγον από κρουπούσκουλα δεξιά στοιχεία, χωρίς ιδεολογική ταυτότητα αλλά με κοινοβουλευτική παρουσία άρα κοινοβουλευτικά νόμιμα!!

Κι όμως η κυβέρνηση ούτε δουλεύει ούτε κυβερνά ούτε παράγει ούτε ακούει ούτε ανταποκρίνεται. Ασχολείται με τον εαυτό της και μόνο.
Ζει στον κόσμο της αντιπολιτευτικής περιόδου της πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Τα ζητήματα που αντιμετωπίζει είναι μοναδικά για εκείνη, ο εσωτερικός συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, οι συσκέψεις των οργάνων του κόμματος, οι επιρροές της μιας της άλλης πλατφόρμας και τώρα εμφανίζονται και τα τραγικά γεγονότα του παρασκηνίου με τον κ. Βαρουφάκη.
Είναι σαφές ότι χτίζονταν ή και ακόμη να χτίζεται κανείς δεν διαβεβαιώνει για το αντίστροφο, ένα παρακράτος, ένα δεύτερο κράτος, μια καρικατούρα κράτους, μια εικονική πραγματικότητα όπου ζουν ή θέλουν να ζουν ή θέλουν να ζήσουν κάποιοι κι αυτοί οι κάποιοι είναι και οι λίγοι και οι άσχετοι, δυστυχώς.
Ένα ερώτημα κυριαρχεί στο μυαλό μου, σε τι διαφέρει η εριστερή πλατφόρμα από το ΚΚΕ; Γιατί το ΚΚΕ δεν συμφωνεί με τις επαναστατικές μεθόδους αυτής της αριστερής πλατφόρμας του κυβερνόντος κόμματος; 
Σκεφτείτε, το ΚΚΕ δεν θέλει τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζουν την ριζοσπαστική αριστερά μάλιστα. 
Πού να φανταστεί κανείς ότι θα βλέπαμε, θα ζούσαμε εν τοις πράγμασι, τις θεωρίες Μπουχάριν!!!
'Όμως ο Ελληνικός λαός  ψήφισε, θα πει κάποιος. Σεβαστό, όχι, όμως αλάνθαστο!!


Πουθενά στον κόσμο, στον πλανήτη δεν συμβαίνουν παρόμοια πράγματα. Ίσως σε υπανάπτυκτες χώρες, όπου κυβερνούν άνθρωποι παρά την θέληση του λαού. Εκεί μπορεί να συμβαίνουν ίσως και χειρότερα. 
Όμως εμείς εδώ (θέλουμε να πιστεύουμε) δεν είμαστε στην Αφρική, είμαστε στην περισσότερο πολιτισμένη ήπειρο του πλανήτη, είμαστε μέλος μιας ευρείας δημοκρατικής κοινότητας, είμαστε μέλη πολλών παγκόσμιων οργανισμών που εκφράζουν πολιτισμό, ειρήνη, δημοκρατία, δημιουργία, σεβασμό και δικαιοσύνη (όσο είναι δυνατόν σε ανθρώπινα πλαίσια).
Πως, λοιπόν, είναι δυνατόν να αρχίζουν διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας προκειμένου να μας χρηματοδοτήσουν, να χρεωθούμε ακόμη μια φορά και η κυβέρνηση να μην ασχολείται με αυτά τα καυτά ζητήματα και να ασχολείται με τον κ. Βαρουφάκη, τον κ. Λαφαζάνη, την αριστερή πλατφόρμα, τον υπαρχηγό του κ. Λαφαζάνη, την κ. Μακρή, τον κ. Λεουτσάκο και τόσους άλλους;

Μας είναι αδιανόητο να το πιστέψουμε. 
Ο κ. Πρωθυπουργός σήμερα το βράδυ θα παραστεί και έχει προετοιμαστεί να δώσει μια ....εσωκομματική μάχη χωρίς να έχουμε καταλάβει γιατί; Φοβερό, τελικά όταν την Παρασκευή έρχεται μια τετράδα ΄΄χασάπηδων΄΄ με τους οποίους δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα ούτε σε πέντε χρόνια!!!! 

Τρελές σκέψεις, τρελές σχέσεις, ανεξήγητες ενέργειες, αποξενωμένες από το λαό, αδιάφορες για εκείνον.

Εμείς με ένα τρόπο μπορούμε να δικαιολογήσουμε αυτή την εικόνα. 

Πίσω απ΄όλα αυτά κρύβεται μεγάλο παρασκήνιο, μεγάλα συμφέροντα, ακατανόητα για τον λαό και για μας, κρύβεται απόλυτη σκοπιμότητα αποπροσανατολισμού της σκέψης και του ενδιαφέροντος του πολίτη απ΄αυτά που βλέπει και αισθάνεται ή θα του επιβληθούν.

Κάτι παίζεται εξαιρετικά μεγάλο, που τελικά είναι πιθανό  να μην μάθουμε ποτέ ή θα το μάθουν οι επόμενες γενιές.

Τελικά μπορούμε να αναφωνήσουμε: 
Ουάου, πρώτη φορά αριστερά!!! Εκπλήξεις και πρωτόγνωρα πράγματα!! Με πλούσια δημοκρατία, με ΄΄μπουκαρίσματα΄΄ τύπου ριφιφί (!!!) στα νομισματοκοπεία, με δεύτερα νομίσματα, με υποκλοπές όχι απλά συνομιλιών, χαμηλοί στόχοι. Υποκλοπές προσωπικών δεδομένων και άνω, φορολογικών στοιχείων και όχι μόνο μέχρι εκεί αλλά και χρήση τους κατά την βούληση των κλεφτών!!!

Πιο προχωρημένα, εκμετάλλευση των δεδομένων σύμφωνα με την βούληση των λίγων, των αφανών και μυστήριων τύπων, (ορθογραφικά ή ανορθόγραφα γραμμένα τα ονόματά τους), χωρίς γραβάτες, ευκατάστατοι, με καταθέσεις στο εξωτερικό(!!)  επιλογής του νέου πολιτικού κατεστημένου, που χτίστηκε εν ριπή οφθαλμού!!! Η εξουσία στα χέρια άγνωστων, άσχετων, σκοτεινών τύπων, διορισμένων με συγκεκριμένα καθήκοντα από την εξουσία, που δεν ξέρουμε ακόμη αν όλα αυτά είναι με τις ευλογίες του Πρωθυπουργού της χώρας, που συζητά με τους εταίρους μας, Ολάντ. Μέρκελ και άλλους, πουλώντας άλλη εικόνα απ΄αυτή που αναπτύσσεται στο παρασκήνιο.

Είναι πρόκληση τελικά να συμβαίνουν τόσα πολλά, περίεργα, επικίνδυνα και παράνομα πράγματα και η κυβέρνηση να μην διαψεύδει στοιχειωδώς, να μην παίρνει καν θέση, να βγαίνουν κάποια στελέχη του περασμένου αιώνα και να θεωρούν όλους βλάκες και ηλίθιους με την τεκμηρίωση, που διαθέτουν δημόσια από την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα.

Και η δικαιοσύνη; Υπάρχει; Είναι εδώ;

Πως γίνονται όλα αυτά.

Σκέφτομαι αν όλα  αυτά γίνονταν όχι και πολύ παλιά, μόλις ένα χρόνο πριν!! Θα υπήρχαν πεζοδρόμια, θα υπήρχαν δένδρα, νεράντζια και άλλα φρούτα εποχής; 
Σίγουρα θα είχαμε κάτι σαν βομβίτσες, κάτι σαν μολότωφ κάτι τέλος πάντων με καταστροφικές συνέπειες στους επαγγελματίες στο κέντρο της Αθήνας.

Είναι τρελό, είναι απίστευτο, είναι οδυνηρό, είναι θλιβερό, είναι παραπλανητικό.....

Ας τελειώσει σύντομα, τουλάχιστον ό,τι και νάναι.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ

Κάθε ημέρα το όνομα του κ. Βαρουφάκη βρίσκεται πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες και έντυπα. Και ως εδώ καλά θα ήταν αν τα δημοσιεύματα αυτά αφορούσαν το επιστημονικό του έργο, τις απόψεις του σε επιστημονικό ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο.
Τα δημοσιεύματα αναφέρουν πάντα τον κ. Βαρουφάκη να συμμετέχει ή να ηγείται κάποιας τάσης, κάποιας υπόγειας διαδρομής αναφορικά με το μέλλον της χώρας.
Κι όλα αυτά εξελίχθησαν στην διάρκεια του τελευταίου εξαμήνου δηλαδή όσο ήταν και υπουργός οικονομικών.

Το σημερινό δημοσίευμα της Καθημερινής δεν μπορεί παρά να αποτελεί δημοσιογραφικό σενάριο διότι αν πράγματι συνέβησαν αυτά οφείλουμε να αναφωνήσουμε:  

Ουάου!!!!  και όχι μόνο.

Ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι θεατής μιας θεατρικής παράστασης από ένα μέρος της πλειοψηφίας, που εκθέτουν την χώρα και υποβαθμίζουν το κύρος της κυβέρνησης. 
Άμεσα να λάβει μέτρα την ώρα μάλιστα που η χώρα βρίσκεται στην έναρξη των νέων διαπραγματεύσεων, που θα είναι και η βάση μιας τελευταίας ευκαιρίας που έχει η χώρα.
Και με αυτές τις συνθήκες υποχρεούνται άπαντες να μείνουν σοβαροί, ψύχραιμοι και προσανατολισμένοι στον μοναδικό σκοπό, την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. 
Υπευθυνότητα και σοβαρότητα από όλο το πολιτικό σύστημα, Οι Βαρουφάκειοι ακτιβισμοί δεν έχουν να προσφέρουν θετικά πράγματα στην πορεία της χώρας. Αν εκείνος θεωρεί ότι υπάρχει άλλος δρόμος γι΄αυτή την χώρα ας το κάνει μάθημα στο πανεπιστήμιο και να μην προσπαθήσει να βρει τρόπο να επιβάλει την δική του θεωρητική άποψη στην χώρα χρησιμοποιώντας πραξικοπηματικές μεθόδους.

Δεύτερο νόμισμα ή ΄΄χαρτάκια΄΄ ισοδύναμα νομίσματος να κυκλοφορούν επισήμως και παράλληλα με το ευρώ ούτε σοβαρότητα εκφράζουν ούτε και επιστημονικά, ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά μπορούν να σταθεί.

Ο κ. Βαρουφάκης να περιορίσει τις ανόητες και ανούσιες συνεντεύξεις του και να σταθεί δίπλα στο λαό όπως επιτάσσει ένα ηθικό και πατριωτικό καθήκον. 

Οι ακτιβισμοί στην ώρα τους, όχι τώρα, κ. Βαρουφάκη
Κι εσείς κ Πρωθυπουργέ κυβερνήστε επιτέλους, αφήστε πίσω σας κάθε συνιστώσα του κόμματός σας να φιλολογεί. Είστε Πρωθυπουργός της χώρας και εκπροσωπείτε όλο τον λαό και οφείλετε να βλέπετε το μέλλον του και να το προστατεύετε.

Επιτέλους!!

ΑΣ ...ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!!! ΟΣΟΝΟΥΠΩ ΕΤΟΙΜΑ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ.....ΓΗ!!!

Πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε στη «Γη 2.0»: 4 μέθοδοι «επιστημονικής φαντασίας» για το μεγάλο ταξίδι στα άστρα

Η είδηση της ανακάλυψης του Kepler-452b από τη NASA προκάλεσε ενθουσιασμό παγκοσμίως, καθώς πρόκειται για έναν πλανήτη ο οποίος θεωρείται ότι αποτελεί πρακτικά «εξάδελφο» της Γης μας, και ως εκ τούτου θα μπορούσε να φιλοξενεί (ή να έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν) ζωή- ίσως και παρεμφερή με τη γήινη.

Ωστόσο, με όλο τον ενθουσιασμό, η απόσταση που μας χωρίζει από την αποκαλούμενη «Γη 2.0» είναι…αρκούντως υπολογίσιμη, καθώς είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, 1.400 έτη φωτός: Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και ένα διαστημόπλοιο που θα ήταν σε θέση να κινείται με την ταχύτητα του φωτός (299.792,458 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο στο κενό), τη μεγαλύτερη/ οριακή ταχύτητα που υπάρχει στη φύση (σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν), και πάλι θα χρειάζονταν 1.400 χρόνια για να φτάσει κανείς εκεί. Και ακόμα και αν θεωρηθεί «βιώσιμο» από άποψης ταξιδιού ένα τέτοιο χρονικό διάστημα, και πάλι υπεισέρχονται στην «εξίσωση» δύσκολες «μεταβλητές», όπως η «παραμόρφωση» του χρόνου: σε γενικές γραμμές, ο χρόνος κυλάει διαφορετικά (πιο αργά) για αυτούς που βρίσκονται στο σκάφος και για αυτούς που βρίσκονται στη Γη, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει διάφορες επιπλέον «επιπλοκές» όσον αφορά σε μια αποστολή σε έναν τόσο μακρινό προορισμό.

Γενικότερα, ο επιστημονικός κόσμος (πέρα από τα παλιά σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που «έβλεπαν» σκάφη τα οποία κινούνται «άμεσα» με υπερφωτονικές/υπερφωτεινές ταχύτητες), έχει μάλλον απορρίψει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός τέτοιου κινητήρα/ διαστημοπλοίου, για δύο βασικούς λόγους.

Ο πρώτος είναι ότι υπάρχουν απροσπέλαστα εμπόδια από άποψης Φυσικής: Βάση της θεωρίας της Σχετικότητας, όταν ένα σώμα πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός, η μάζα εξαρτάται από την ταχύτητα: κοινώς, η μάζα αυξάνει όσο αυξάνει η ταχύτητά του, και αυτό συνεπάγεται ότι τόσο πιο πολύ πλησιάζει το σκάφος την ταχύτητα του φωτός, τόσο πιο δύσκολη είναι η προώθηση από τους κινητήρες- και αυτό δυσκολεύει όλο και περισσότερο όσο πλησιάζει ένα σκάφος στην ταχύτητα του φωτός, με τελικό αποτέλεσμα η μάζα του να γίνεται άπειρη εάν, ακόμα και αν (με κάποιον τρόπο παραγωγής ενέργειας/ απόδοσης κινητήρων που θα μπορούσε να συμβαδίσει) το σκάφος «έπιανε» την (ανώτατη/ οριακή) ταχύτητα του φωτός. Και φυσικά υπάρχουν και επιπλέον, λιγότερο «φυσικής» φύσης ζητήματα, όπως οι επιπτώσεις σε ένα πλήρωμα από την επιτάχυνση, η παραμόρφωση του χρόνου, οι κίνδυνοι πλοήγησης (σε ακραίες ταχύτητες ακόμα και η σύγκρουση με έναν κόκκο σκόνης μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες) κ.α.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, ακόμα και με ένα σκάφος που (με κάποιον τρόπο επιστημονικής φαντασίας) «πιάνει» την ταχύτητα του φωτός, θα επρόκειτο για «δώρο άδωρο», καθώς και πάλι οι αποστάσεις μεταξύ των άστρων είναι τεράστιες: Ακόμα και με τεχνολογία που θα επέτρεπε σε ένα σκάφος να κινηθεί με την ταχύτητα του φωτός, θα χρειάζονταν και πάλι 1.400 χρόνια για να φτάσουμε στη «Γη 2.0».

Για τους άνωθεν λόγους, θεωρείται ότι η ταχύτητα του φωτός αποτελεί ένα όριο απροσπέλαστο, και πάνω από όλα (ακόμα και αν «έσπαγε»), μη πρακτικό. Οπότε, πλέον τα οράματα της επιστημονικής φαντασίας στρέφονται προς άλλες κατευθύνσεις, οι οποίες επιδιώκουν να «παρακάμψουν» ή να αποδεχτούν/ συμβιβαστούν με τη Σχετικότητα, αξιοποιώντας πιο «συμβατικές» μεθόδους. Ακολουθούν τέσσερις τεχνολογικές «φιλοσοφίες» που (δεδομένων βέβαια τεράστιων τεχνολογικών αλμάτων, σε κάθε περίπτωση, πρακτικού χαρακτήρα) θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για τα άστρα, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.

Σκάφος με ταξιδιώτες σε νάρκη

Η κρυονική αποτελεί ένα από αυτά τα «όνειρα» της επιστημονικής φαντασίας που μοιάζουν να βρίσκονται πάντα «τόσο κοντά, αλλά τόσο μακριά». Η κεντρική ιδέα είναι το «πάγωμα»/ νάρκη του πληρώματος, το οποίο παραμένει σε αυτή την κατάσταση καθ’όλη τη μακροχρόνια διάρκεια του διαστημικού ταξιδιού. Οι επιβάτες ξυπνούν όταν το σκάφος -που κινείται με «συμβατική» (από άποψης Φυσικής, επειδή και πάλι, εν συγκρίσει με τα σημερινά δεδομένα, θα απαιτούνται καινοτόμες τεχνολογίες προώθησης, όπως η πυρηνική προώθηση, τα ηλιακά ιστία κ.α.- καθώς και φυσικά αντίστοιχες πηγές ενέργειας, όπως η πυρηνική σύντηξη) προώθηση έχει φτάσει στον προορισμό του.

Τα αποκαλούμενα «sleeper ships» αποτελούν ένα δημοφιλές μοτίβο της επιστημονικής φαντασίας. Στην περίπτωση του Kepler-452B ωστόσο, η κρυονική τεχνολογία θα έπρεπε να είναι αρκετά επαρκής και αξιόπιστη για να μπορέσει να κρατήσει ζωντανούς εν υπνώσει τους επιβάτες του για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (ας μην ξεχνάμε ότι ο πλανήτης απέχει 1.400 έτη φωτός, και το σκάφος δεν θα κινείται με ταχύτητα του φωτός, ακόμη και λαμβάνοντας υπόψιν την παραμόρφωση του χρόνου). Μέσα σε αυτό το διάστημα, κάποιος θα πρέπει να αναλαμβάνει τη συντήρηση του σκάφους: είτε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης/ ρομποτικής, είτε ένα επίλεκτο πλήρωμα το οποίο θα ξυπνά τακτικά για να ελέγχει τα πράγματα, ή που θα είναι ταγμένο να παραμένει «ξύπνιο» για πολλές διαφορετικές γενεές, όσο διαρκεί το ταξίδι. Και αυτό οδηγεί στο επόμενο σενάριο.

Σκάφη γενεών (generation ships)

Είναι ακόμα πιο «συμβατικού» χαρακτήρα από ό,τι τα sleeper ships, αλλά, με τον τρόπο του, είναι πιο φιλόδοξων/ επικών διαστάσεων. Η κεντρική ιδέα είναι ότι δεν θα είναι οι αρχικοί επιβάτες που θα φτάσουν στον προορισμό, αλλά οι απόγονοί τους. Το «generation ship», το οποίο κινείται με ταχύτητα μικρότερη του φωτός στο Διάστημα (ακόμα και αν την πλησιάζει) αποτελεί ένα κλειστό, αυτάρκες οικοσύστημα- μια ζωντανή, λειτουργούσα αποικία, με έναν πληθυσμό ο οποίος ζει εκεί, εξελίσσεται, αναπαράγεται για χρόνια, ίσως και για αιώνες και για χιλιετίες: Φανταστείτε μία πόλη σε ένα διαστημόπλοιο που ταξιδεύει στο Διάστημα. Οι κάτοικοί της έχουν την καθημερινή ζωή τους, κάνουν παιδιά, γερνούν, πεθαίνουν και κάποια στιγμή, μια από τις επόμενες γενεές, οι απόγονοί τους, θα φτάσουν στον προορισμό τους. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά μεγαλόπνοο όραμα, το οποίο μπορεί να μην «σκοντάφτει» στη Φυσική, αλλά έχει τεράστιες τεχνολογικές απαιτήσεις. Το πλοίο θα πρέπει να είναι γιγαντιαίων διαστάσεων, προκειμένου να μπορεί να φιλοξενεί και συντηρεί ένα πλήρες, αυτόνομο και ανανεούμενο οικοσύστημα (αέρας, νερό, γεωργία, κτηνοτροφία, ενέργεια), που με τη σειρά του θα μπορεί να συντηρεί έναν πληθυσμό επαρκούς μεγέθους ώστε να διασφαλιστεί (από γενετικής, αλλά και κοινωνικής άποψης) η υγιής εξέλιξη και επιβίωσή του ανά τους αιώνες που θα διαρκέσει το ταξίδι.

Κινητήρας στρέβλωσης ή δίνης (Warp Drive)

Μπαίνοντας στο «βασίλειο» αυτών που προσπαθούν να παρακάμψουν τη Σχετικότητα, οι φίλοι του Star Trek γνωρίζουν σίγουρα την έννοια του Warp Drive (ελληνιστί, κινητήρας στρέβλωσης ή δίνης) – ή, βάσει των ιδεών του Μεξικανού φυσικού Μιγκέλ Αλκουμπιέρε, Alcubierre drive. Η κεντρική ιδέα είναι ότι, αντί το διαστημόπλοιο να επιταχύνει το ίδιο τον εαυτό του σε υψηλές ταχύτητες για να κινηθεί στον χώρο…αλλάζει τον χώρο, προκειμένου, τρόπον τινά, να «κόψει δρόμο». Στην ουσία, το διαστημόπλοιο (μέσω κάποιου είδους κινητήρων/ γεννητριών παραγωγής βαρύτητας), στρεβλώνει τον χωροχρόνο γύρω του (φέρνει πιο μπροστά το «εμπρός» και στέλνει πιο μακριά το «πίσω»), φέρνοντας πιο κοντά το σημείο προορισμού. Γύρω από το σκάφος δημιουργείται μια «φυσαλίδα», μέσα στην οποία οι αποστάσεις είναι «μικρότερες»: φανταστείτε δύο σημεία πάνω σε ένα φύλλο χαρτί, τα οποία, όταν το χαρτί είναι απλωμένο σε ένα τραπέζι, έχουν μια απόσταση μεταξύ τους. Εάν το φύλλο διπλωθεί, τότε η απόσταση μεταξύ τους μειώνεται. Αυτή είναι η φιλοσοφία του Warp Drive, και έχει το ευφυές χαρακτηριστικό ότι δεν παραβιάζει τη σχετικότητα, αλλά την παρακάμπτει. Το σκάφος, όσον αφορά στον εαυτό του και τη «φυσαλίδα», δεν κινείται με την ταχύτητα του φωτός- αλλά, όσον αφορά σε έναν εξωτερικό παρατηρητή (εκτός σκάφους και «φυσαλίδας»), το σκάφος κινείται με ταχύτητες κατά πολύ μεγαλύτερες του φωτός. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν λίγο καιρό είχαν προκύψει φήμες περί πειραμάτων της NASA πάνω σε κάτι αντίστοιχο του Warp Drive, προκαλώντας ενθουσιασμό. Ωστόσο, η ίδια η αμερικανική διαστημική υπηρεσία διευκρίνισε ότι διερευνώνται διάφορες τεχνικές προώθησης, και μεταξύ αυτών και το EmDrive (το οποίο δεν απαιτεί μάζα αντίδρασης ή κάποιο προωθητικό), χωρίς ωστόσο απτά αποτελέσματα.

Σκουληκότρυπες/ «πύλες» (wormholes)

Τρία γνωστά franchises επιστημονικής φαντασίας όπου υπήρχε η έννοια των «πυλών» (με διαφορετικούς τρόπους) είναι το Star Trek: DS9, το Stargate: SG1 και το Babylon 5. Η «σκουληκότρυπα» είναι μια υποθετική τοπολογική ιδιότητα του χωροχρόνου: Ένα «τούνελ» το οποίο συνδέει δύο συγκεκριμένα σημεία του, επιτρέποντας σε ένα σκάφος να «κόψει δρόμο», παρακάμπτοντας την «κανονική» απόσταση- φανταστείτε, χάριν ευκολίας ένα βουνό. Εάν θέλετε να πάτε από ένα σημείο στη μία πλευρά σε ένα σημείο στην άλλη, τότε πρέπει να περπατήσετε/ σκαρφαλώσετε όλη την απόσταση πάνω στην επιφάνειά του…ή να βρείτε ένα τούνελ το οποίο συνδέει απευθείας τα δύο σημεία.

Μέχρι τώρα, δεν έχουν βρεθεί παρατηρησιακές αποδείξεις για την ύπαρξη σκουληκοτρύπων (Einstein-Rosen Bridge), αλλά οι εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας αφήνουν «περιθώρια» για την ύπαρξή τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι σκουληκότρυπες Scwarzschild, το Casimir effect κ.α. Σημειώνεται ότι η Γενική Σχετικότητα προβλέπει ότι, εάν υπάρχουν σκουληκότρυπες μέσα από τις οποίες είναι δυνατόν να περάσει ένα σκάφος, θα επιτρέπουν και ταξίδι στο χρόνο. Κάποιες θεωρίες «θέλουν» τις σκουληκότρυπες και ως πύλες προς διαφορετικά σύμπαντα.