Ποιός έχει το δικαίωμα να συγκαλέσει δημοτικό σύμβουλιο;

Έγγραφο με θέμα: Πρωτοβουλία σύγκλησης δημοτικού συμβουλίου Σχετ: Το από 21/03/2024 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου απέστειλε το Υπ. Εσωτερικών μετά από ερώτημα του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Σπάρτης σχετικά με το περιεχόμενο του κανονισμού λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου του δήμου ως προς τα όργανα που έχουν την πρωτοβουλία σύγκλησης του δημοτικού συμβουλίου. Η απάντηση: Συναφώς σας γνωρίζουμε ότι το άρθρο 67 του ν. 3852/2010 έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα αρκετές φορές και το περιεχόμενό του έχει μεταβληθεί, αντίστοιχα, ως προς τα όργανα που έχουν την πρωτοβουλία σύγκλησης του δημοτικού συμβουλίου. Στην πρώτη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 67 του ν. 3852/2010 προβλεπόταν ότι ο πρόεδρος καλεί το συμβούλιο σε συνεδρίαση με γραπτή πρόσκληση όποτε το ζητήσει ο δήμαρχος ή η οικονομική ή η επιτροπή ποιότητας ζωής ή το ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας. Στη συνέχεια, με τις διατάξεις του άρθρου 74 του ν. 4555/2018, καταργήθηκε η πρόβλεψη σύγκλησης του δημοτικού συμβουλίου από το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας και έκτοτε ο νομοθέτης περιορίζει την πρωτοβουλία σύγκλησης του δημοτικού συμβουλίου, πέραν του προέδρου, στον δήμαρχο ή στην οικονομική ή επιτροπή ποιότητας ζωής – και από 1.1.2024 με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 5056/2023 στη δημοτική επιτροπή- ή στο ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου. Σε καμία δε από τις νομοθετικές διατάξεις που έχουν τροποποιήσει το άρθρο 67 του ν. 3852/2010 δεν προβλέφθηκε μεμονωμένα σε μία παράταξη του δημοτικού συμβουλίου να έχει την πρωτοβουλία σύγκλησης του δημοτικού συμβουλίου.

Γιατί δεν έπεσε ο ουρανοξύστης Taipei 101

.....στον πρόσφατο σεισμό των 7,4 Ρίχτερ στην Ταϊβάν

Η Ταϊβάν «χόρεψε» χθες στον σεισμό των 7,4 Ρίχτερ, στον ισχυρότερο σεισμό που έχει ποτέ ζήσει μετά το 1999. Εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 1.000 τραυματίστηκαν. Μέσα στο χάος και τα απόκοσμα πλάνα με τα κτίρια που είχαν πάρει κλίση, το ψηλότερο οικοδόμημα της Ταϊβάν, ο ουρανοξύστης Taipei 101, αξίας 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων φάνηκε σαν ένα κλαρί που κουνιέται απαλά στο αεράκι. Με ύψος περίπου στα 510 μέτρα το κτίριο είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να μειώνεται 40% η ταλάντωσή του σε περίπτωση σεισμών και θυελλωδών ανέμων. Στο εσωτερικό του ουρανοξύστη κρέμεται από τον 92ο όροφο μια σφαίρα βάρους 660 τόνων, ο αποκαλούμενος «συντονισμένος αποσβεστήρας μάζας». Εάν ο άνεμος ή η δύναμη ενός σεισμού σπρώξει τον πύργο προς τα δεξιά, η σφαίρα θα παράσχει μια άμεση και ίση δύναμη προς τα αριστερά, ακυρώνοντας την αρχική κίνηση. Έτσι αν και ο ουρονοξύστης ταλαντεύεται εν τέλει δεν πέφτει. Επίσης υδραυλικά έμβολα κάτω από την τεράστια σφαίρα απορροφούν και διοχετεύουν την ενέργεια ως θερμότητα. Ο καθηγητής δομικής δυναμικής στο City, University of London, δρ. Αγαθοκλής Γιαραλής περιέγραψε στην Daily Mail την σφαιρική συσκευή σαν εκκρεμές. «Αυτή η χαλύβδινη σφαίρα στηρίζεται σε μηχανήματα που έχουν σχεδιαστεί για να αποσβένουν τη σχετική κίνηση ταλάντωσης μεταξύ της δομής και της σφαίρας, λειτουργώντας όπως τα αμορτισέρ στις αναρτήσεις των αυτοκινήτων» είπε. Αν και φαίνεται παράξενο να βλέπεις ένα κτίριο να ταλαντεύεται, οι σύγχρονοι ουρανοξύστες είναι κατασκευασμένοι για να είναι ευέλικτοι, ειδικά σε σεισμογενείς ζώνες όπως η Ταϊβάν. «Τα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένοι είναι ελαστικά, πράγμα που σημαίνει ότι διαστέλλονται ή συστέλλονται ανάλογα με τα μεταβαλλόμενα φορτία που ασκούνται σε αυτά» είπε στη MailOnline ο καθηγητής Antony Darby του Τμήματος Αρχιτεκτονικής και Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Bath. Το μέγεθος αυτής της παραμόρφωσης σε ένα μεμονωμένο στοιχείο (π.χ. μια δοκό ή μια κολώνα) είναι πολύ μικρό, αλλά όταν πολλαπλασιάζεται σε όλα τα στοιχεία ενός ψηλού κτιρίου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές πλευρικές μετακινήσεις. «Αυτές οι κινήσεις δεν είναι επικίνδυνες για την ίδια την κατασκευή, αλλά, αν είναι υπερβολικές, μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα ενοχλητικές για τους ενοίκους». «Taipei 101», ένας ουρανοξύστης σαν βλαστός μπαμπού Η κατασκευή του Taipei 101 ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε εγκαίρως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2004, οπότε και άνοιξε τελικά για το κοινό. Σχεδιάστηκε ώστε να μοιάζει με βλαστό μπαμπού που υψώνεται προς τα πάνω σε οκτώ τμήματα. Σε κάθε όροφο τοποθετήθηκαν χαλύβδινα δοκάρια στήριξης που ξεκινούν από τον πυρήνα του κτιρίου και καταλήγουν στις εξωτερικές κολόνες του, ώστε να αυξηθεί η ακαμψία του πύργου. Ενώ άλλα ψηλά κτίρια κρατούν κρυμμένους τους συντονισμένους αποσβεστήρες μάζας, αυτός του Taipei 101 είναι ορατός στους επισκέπτες από τον 88ο έως τον 92ο όροφο, καθιστώντας τον τουριστικό αξιοθέατο. Μάλιστα σε προηγούμενους σεισμούς στην Ταϊβάν τουρίστες έχουν κινηματογραφήσει την κίνηση της σφαίρας! Πώς ο ορανοξύστης Taipei 101 αντιστέκεται στους σεισμούς: Ο ρόλος της γιγαντιαίας χαλύβδινης σφαίρας του «Η ετοιμότητα της Ταϊβάν στους σεισμούς είναι από τις πιο προηγμένες στον κόσμο. Το νησί έχει εφαρμόσει αυστηρούς οικοδομικούς κώδικες, ένα σεισμολογικό δίκτυο παγκόσμιας κλάσης και εκτεταμένες εκστρατείες εκπαίδευσης του κοινού για την ασφάλεια από τους σεισμούς» είπε ο Στίβεν Γκάο, σεισμολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Μιζούρι.

Η Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν γίνεται 200 ετών!

Στις 7 Μαΐου 1824, στη Βιέννη, έλαβε χώρα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής: Η πρώτη παρουσίαση της Ενάτης Συμφωνίας του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Στις 7 Μαΐου 2024, διακόσια χρόνια μετά, ο Ρικάρντο Μούτι θα διευθύνει το έργο σε επετειακή συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης στην περίφημη Musikverein της αυστριακής πρωτεύουσας.

Την ίδια ημέρα, την Ενάτη Συμφωνία θα ερμηνεύσουν η National Symphony Orchestra και το Brighton Festival Chorus στο Cadogan Hall του Λονδίνου, η Franz Schubert Filharmonia στο Palau de la Música Catalana στη Βαρκελώνη, η Gewandhaus της Λειψίας υπό τον Αντρις Νέλσονς και δεκάδες ακόμα διάσημες, και όχι μόνο, ορχήστρες σε όλον τον κόσμο. Eπεται βεβαίως συνέχεια λαμπρή και πληθωρική: Στις 18 Μαΐου η Ακαδημία του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών (ASMF) θα ερμηνεύσει το έργο πάλι στο Λονδίνο και στις 26 Μαΐου η Orchestre Révolutionnaire et Romantique θα το παρουσιάσει υπό τον Τζον Eλιοτ Γκάρντινερ στο Παρίσι. Στις 3 Αυγούστου η Ενάτη θα παιχτεί στη Μαρτίνα Φράνκα και στις 11 Αυγούστου θα παρουσιαστεί στην Αρένα της Βερόνας. Στις 21 Σεπτεμβρίου σειρά έχει το Royal Albert Hall με τη Royal Philharmonic Concert Orchestra και τη London Philharmonic Choir και στις 22 Νοεμβρίου η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Λυών, σε συναυλία που θα δοθεί στη Μαδρίτη. Μπορούμε να συνεχίσουμε να απαριθμούμε ονόματα ορχηστρών και μαέστρων για πολύ, καθώς από τη Λισαβόνα έως το Ντιτρόιτ, από τα Τίρανα μέχρι το Μπουένος Aϊρες και από το Βερμπιέ της Ελβετίας ως το Τόκιο και το Σαπόρο της Ιαπωνίας, όλη η υφήλιος θα τιμήσει το ιστορικό γεγονός με πλήθος συναυλιών. Δεν θα μπορούσε, εξάλλου, να γίνει αλλιώς! Η ιστορία Η σύνθεση της Ενάτης ξεκίνησε το 1822 ως μια ανάθεση από τη Φιλαρμονική Κοινότητα του Λονδίνου που τελικά όμως δεν ευοδώθηκε. Να σημειωθεί πως ο Μπετόβεν σχεδίαζε αρκετά χρόνια πριν να μελοποιήσει την «Ωδή στη χαρά», το ποίημα του Φρίντριχ Σίλερ («An die Freude», 1785) που αναφέρεται σε έναν κόσμο ειρήνης και αρμονίας. Τελικά το ενέταξε ως χορωδιακό σύνολο (με τη συνδρομή και τεσσάρων σολίστ) στο τέταρτο μέρος, δηλαδή στο φινάλε του έργου. Επιθυμία του ήταν η πρεμιέρα της Συμφωνίας να δινόταν στο Βερολίνο, καθώς ο συνθέτης την είχε αφιερώσει στον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ’ της Πρωσίας, αλλά και επειδή είχε δυσφορία για διάφορα που συνέβαιναν στη μουσική ζωή της Βιέννης, κυρίως για την επικράτηση ιταλών συνθετών όπως ο Ροσίνι. Τελικά επείσθη: Η πρεμιέρα δόθηκε στο Theater am Kärntnertor της πρωτεύουσας της Αυστρίας, στις 7 Μαΐου 1824, με τον Μπετόβεν παρόντα – όπως παρόντες ήταν ο Φραντς Σούμπερτ και άλλες μουσικές προσωπικότητες της εποχής. Ο συνθέτης του έργου ήταν 54 ετών και (ήδη από το 1820) ολοκληρωτικά κωφός. Υπάρχουν αρκετά ανέκδοτα για την παρουσία του στην αίθουσα και την προσπάθειά του να διευθύνει την ορχήστρα βοηθώντας ή και υποκαθιστώντας σε ορισμένα σημεία τον μαέστρο Μίκαελ Ούμλαουφ. Λέγεται πως η πρώτη εκτέλεση του έργου δεν ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να γίνει.

Η επιτυχία όμως ήταν δεδομένη. Στο τέλος της συναυλίας, η εικοσάχρονη μεσόφωνος Καρολίνε Ούνγκερ, μία από τις σολίστ της βραδιάς, έστρεψε τον συνθέτη προς το κοινό για να δει, αφού δεν μπορούσε να ακούσει, την ενθουσιώδη αντίδρασή του. Ηταν μία πολύ συγκινητική στιγμή. «Το κουρδιστό πορτοκάλι» Μια θερμή αντίδραση συνεχίζει να συνοδεύει κάθε παρουσίαση του έργου μέχρι σήμερα, καθώς η Ενάτη Συμφωνία θεωρείται από τα κορυφαία (και πιο δημοφιλή) συμφωνικά έργα στην ιστορία της μουσικής. Tο κοινό σπεύδει να γεμίσει τις αίθουσες σε κάθε παρουσίασή της, ενώ διάφορα μοτίβα της σύνθεσης και κυρίως το μοτίβο της «Ωδής στη Χαρά» έχουν ακουστεί σε μεγάλες εκδηλώσεις, σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, έχουν χρησιμοποιηθεί ως υπόκρουση σε διαφημίσεις, σίριαλ και κινηματογραφικές ταινίες. Μεταξύ άλλων το εμβληματικό συμφωνικό έργο χρησιμοποιήθηκε ευφυώς στο περίφημο «Κουρδιστό πορτοκάλι» (1971) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ σε μια (συγκινητική και συγκλονιστική) προσπάθεια να αντιπαρατεθεί η απόλυτη ομορφιά, η αρμονία, η δύναμη και η παρηγοριά της μεγάλης τέχνης σε μια καθημερινότητα αφόρητης βίας, απανθρωπιάς και πόνου. Το 1972 η «Ωδή στη Χαρά» – μόνο η μουσική, χωρίς τα ποιητικά λόγια που τη συνοδεύουν – έγινε ο ύμνος του Συμβουλίου της Ευρώπης και το 1985 έγινε ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ηχογραφήσεις Η Ενάτη Συμφωνία, η Συμφωνία των πανανθρώπινων αξιών, της αγάπης, της αδελφοσύνης και της ελευθερίας, περιλαμβάνεται πάντα στο ρεπερτόριο των μεγάλων ορχηστρών. Και έχει ηχογραφηθεί, άλλες φορές στο στούντιο, άλλες live, με την παρουσία κοινού, από τους μεγαλύτερους μαέστρους του κόσμου, με τη συμμετοχή σημαντικών λυρικών τραγουδιστών. Μεταξύ άλλων την ηχογράφησε ο Λέοπολντ Στοκόφσκι το 1934 με τη Philadelphia Orchestra και το 1941 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC. Το 1942 την ηχογράφησε ο Βίλχελμ Φούρτβενγκλερ με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου. Το 1951 ο ίδιος μαέστρος τη διηύθυνε εκ νέου στην εκδήλωση για την επαναλειτουργία του Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακολούθησαν το 1952 ο Αρτούρο Τοσκανίνι με τη Συμφωνική Ορχήστρα του NBC (live ηχογράφηση στο Carnegie Hall), το 1956 ο Οτο Κλέμπερερ με τη Royal Concertgebouw Orchestra του Αμστερνταμ, το 1962 και το 1977 ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου (ο εν λόγω μαέστρος την έχει ηχογραφήσει στο στούντιο και άλλες φορές), το 1972 ο Γκέοργκ Σόλτι με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγο, το 1974 ο Κουρτ Μαζούρ με την Gewandhaus της Λειψίας, το 1976 ο Ράφαελ Κούμπελικ με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, το 1979 ο Λέοναρντ Μπερνστάιν με τη Φιλαρμονική της Βιέννης, το 1989 ο Κάρλο Μαρία Τζουλίνι με την ίδια ορχήστρα, το 1991 ο Νικολάους Αρνονκούρ με την Chamber Orchestra of Europe, το 1996 ο Κλάουντιο Αμπάντο με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου, το 2011 ο Ρικάρντο Σαγί με την Gewandhaus της Λειψίας και το 2019 ο Μπέρναρντ Χάιτινγκ με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Βαυαρίας. Εννοείται πως τα ονόματα των αρχιμουσικών και οι ορχήστρες που αναφέρουμε είναι απλώς μερικά και μερικές μέσα από μια τεράστια δισκογραφική παραγωγή δεκαετιών στην οποία το όνομα του Μπετόβεν έχει διακεκριμένη θέση. Το τέλος Ο κορυφαίος συνθέτης άφησε την τελευταία του πνοή στη Βιέννη στις 26 Μαρτίου 1827, στα 56 του χρόνια, έχοντας προφτάσει, παρά την κωφότητά του, να αφήσει πίσω του και άλλα σπουδαία έργα. H επιδείνωση της από χρόνια κακής υγείας του υποχρέωσε τους γιατρούς του να προχωρήσουν σε μικρές επεμβάσεις για να τον ανακουφίσουν από το αφόρητο πρήξιμο στην κοιλιά του, καθώς έπασχε (μάλλον) από κίρρωση. Λέγεται πως μία από αυτές τις επεμβάσεις προκάλεσε μόλυνση που επέσπευσε τον θάνατό του. Λέγεται επίσης πως τα τελευταία λόγια του λίγο προτού πέσει σε κώμα, και ενώ έξω μαινόταν μια καταιγίδα, ήταν ένα δάνειο από τις τελευταίες λέξεις του Οκταβιανού Αυγούστου: «Plaudite, amici, comedia finita est!» δηλαδή «χειροκροτήστε, φίλοι, η κωμωδία τελείωσε». Υπάρχει και η εκδοχή σύμφωνα με την οποία όταν, λίγο πριν πέσει σε κώμα, του έφεραν εξαιρετικής ποιότητας κρασί από την περιοχή όπου γεννήθηκε, είπε: «Κρίμα, πολύ αργά».

Σε 12 από τους 169 δήμους μειώνονται οι αντικειμενικές αξίες

Σε 12 μόλις Δήμους μειώνονται τελικά οι αντικειμενικές αξίες από τους 169 που είχαν υποβάλλει αιτήσεις την ειδική επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με δημοσίευσης του Capital.gr Για τους συγκεκριμένους Δήμους θα ξεκινήσει νέα διαδικασία αναπροσαρμογής των τιμών ζώνης. Αφορά στους Δήμους Αγ. Αναργύρων – Καματερού, Βριλησσίων, Χαλανδρίου, Γλυφάδας, Πειραιά, Ιθάκης, Καρπάθου, Λουτρακίου, Σύμης, Πύργου, Ρόδου και Λέρου. Εντός των ημερών αναμένεται και η σχετική απόφαση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Χατζηδάκη που θα ορίζει τη διαδικασία αναπροσαρμογής των τιμών με ανάθεση του έργου στους ιδιώτες εκτιμητές που έχουν πιστοποιηθεί από το υπουργείο Οικονομικών. Όπως αναφέρεται οι νέες τιμές θα έχουν άμεσα ισχύ αλλά όχι αναδρομική. Σε ότι αφορά στις αντικειμενικές αξίες στην υπόλοιπη επικράτεια, μετά από δύο χρόνια από την εφαρμογή τους, αν και η ψαλίδα έχει ανοίξει μεταξύ εμπορικών και αντικειμενικών των τιμών, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, η κυβέρνηση δεν σκέφτεται να ανοίξει τέτοιο ζήτημα. Αυτό εκτιμάται ότι θα γίνει μετά το 2025, και θα κληθούν και πάλι οι εκτιμητές ακινήτων να καταθέσουν τις προτάσεις τους για όλη τη χώρα. Αν και αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι η νέα αναπροσαρμογή θα γίνει με το σύστημα μαζικής εκτίμησης ακινήτων, σύμφωνα με πληροφορίες δεν είναι ακόμα έτοιμο. Όπως αναφέρει το Capital.gr οι τιμές ζώνης που ισχύουν σήμερα έχουν ήδη ξεπεραστεί, καθώς αυτές καθορίσθηκαν τον Ιούνιο του 2021 και εφαρμόσθηκαν τον Ιανουάριο του 2022. Σήμερα, σε ορισμένες περιοχές κυρίως των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά και στην περιφέρεια οι τιμές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Για παράδειγμα (στοιχεία μητρώου μεταβιβάσεως ακινήτων) στο Χολαργό διαμέρισμα 111,55 τ.μ. τετάρτου ορόφου, κατασκευής 2022, πωλήθηκε στα τέλη του 2023 έναντι 410.045 ευρώ ή 3.675 το τετραγωνικό μέτρο όταν η τιμή ζώνης ανέρχεται στα 1.900 ευρώ το τ.μ. Επίσης διαμέρισμα 78,34 στην Αγία Παρασκευή πωλήθηκε στην τιμή των 230.000 ευρώ δηλαδή, 2.935 ευρώ το τ.μ. με την τιμή ζώνη να ανέρχεται στα 1.850 ευρώ το τ.μ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ημερίδα για το όρος Πεντέλη:“Το Πεντελικό σε συνθήκες Κλιματικής Κρίσης – Απειλές και Ευκαιρίες”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 22/3/2024 Ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Πεντέλης “Η Πεντέλη μας”, με ιδιαίτερη χαρά ανακοινώνει την οργάνωση ημερίδας με τίτλο “Το Πεντελικό σε συνθήκες Κλιματικής Κρίσης – Απειλές και Ευκαιρίες”. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 από τις 10:30 έως τις 14:30 στο Κοινοτικό Κατάστημα Πεντέλης, Ηγουμένου Μακρυγιάννη 2. Στην ημερίδα θα εξεταστούν οι πιεστικές περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει το βουνό, ενώ παράλληλα θα διερευνηθούν οι δυνατότητες αποκατάστασης των ζημιών, της κλονισμένης οικολογικής του ισορροπίας και οι ανάγκες για βιώσιμη διαχείριση και προστασία του. Με μια ποικιλία από εξέχοντες/ουσες ομιλητές/ριες, η εκδήλωση υπόσχεται να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις και να αναδείξει ελπιδοφόρες προοπτικές για το πολύπαθο Πεντελικό. Το πρόγραμμα της ημερίδας έχει ως εξής: 10:15 Προσέλευση – Εγγραφές 10:45 Χαιρετισμός - Έναρξη εργασιών / ΠΣΠ 10:50 Χαιρετισμός κ.Νατάσσας Κοσμοπούλου, Δημάρχου Πεντέλης 11:00 “Περιβαλλοντικές προκλήσεις και δημιουργία ενός βιώσιμου οράματος για το Πε-ντελικό”, Νέστωρ Ζύγρας, Αγρονόμος-Τοπογράφος Μηχανικός, Πρόεδρος του ΠΣΠ 11:15 “Η νομική διαδρομή του καθεστώτος προστασίας της Πεντέλης”, Μαρία Καραμα-νώφ, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος, Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ. 11:30 “Πεντελικό και χωρικός σχεδιασμός: οι θέσεις του ΣΕΠΟΧ”, Άννα Αρβανιτάκη, πολεοδόμος-χωροτάκτης ΕΜΠ, MSc-MA, Συντονίστρια Επιτροπής Τοπικών Θεμάτων Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων & Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) 11:45 “Προοπτικές αποκατάστασης της οικολογικής ισορροπίας στο Πεντελικό και κλι-ματική κρίση”, Δημήτριος Ντινόκας, Δασολόγος, Εκπρόσωπος της Ελληνικής Εται-ρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) 12:00 ΔΙΑΛΕΙΜMΑ 12:15 “Η αποκατάσταση των λατομείων του Πεντελικού”, Γεώργιος Μπρόφας, Δασολό-γος, Γεώργιος Καρέτσος, Δασολόγος 12:30 “Τα εμπράγματα δικαιώματα επί αγροτικών εκτάσεων του Δημοσίου και της Εκ-κλησίας μετά το ν.1700/1987 και 1811/1988 εν όψει της κατάρτισης Εθνικού Κτηματολογίου”, Αικατερίνη Άρχοντα, δικηγόρος 12:45 “Το πολιτιστικό περιβάλλον της Πεντέλης ως δημόσιο – κοινωνικό αγαθό”, Μάγια Κόμβου – Αλέξανδρος Στρατής, Αρχαιολόγοι, από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολό-γων (ΣΕΑ) 13:00 “Η συμβολή των αστικών πάρκων και των ορεινών όγκων στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης”, Ιωσήφ Σινιγάλιας, Μηχανολόγος-Μηχανικός, μέλος της Γραμμα-τείας Ε.Α.Μ. Πάρκου Γουδή Στη συνέχεια θα υπάρχει η δυνατότητα συζήτησης με το κοινό, με ερωτήσεις και τοποθετή-σεις. Η εκδήλωση γίνεται με την στήριξη του Δήμου Πεντέλης. Το Διοικητικό Συμβούλιο

Δημόκριτος και Οργανική Χημεία

Ο Δημόκριτος παρότι στην πραγματικότητα ήταν σύγχρονος του Σωκράτη, θεωρείται «προσωκρατικός» φιλόσοφος. Σχεδόν κανένα από τα γραπτά του Δημόκριτου δεν έχει διασωθεί. Ότι γνωρίζουμε γι αυτόν προέρχεται από άλλους φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη, που τον αναφέρουν για να τον επικρίνουν. Tα χωρία του Δημόκριτου που έχουν διασωθεί – στα οποία εικάζεται μεταξύ άλλων, ότι όλα τα φυσικά φαινόμενα προκύπτουν από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ λίγων ειδών μικροσκοπικών «ατόμων», τα οποία στριφογυρίζουν μέσα στον κενό χώρο – βρίσκονται πλησιέστερα προς μια σύγχρονη επιστημονική κοσμοθεώρηση από οτιδήποτε άλλο διατυπώθηκε στην αρχαιότητα. Μία από τις εντυπωσιακότερες προτάσεις του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου που έχουν διασωθεί είναι η εξής: «Φαινομενικά υπάρχει το γλυκό, φαινομενικά υπάρχει το πικρό, φαινομενικά υπάρχει το χρώμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον τα άτομα και το κενό» Προκαλεί τεράστιο θαυμασμό το γεγονός ότι σε μία και μόνο πρόταση, διατυπώνεται με την μεγαλύτερη ακρίβεια και τον απλούστερο δυνατό τρόπο, η ατομική θεωρία που θα αναπτυσσόταν 2000 χρόνια μετά! Παρότι στην πλειοψηφία των σημερινών μαθητών η εν λόγω ρήση του Δημόκριτου δεν προκαλεί καμία εντύπωση, πάντα εμφανίζονται μερικές φωτεινές εξαιρέσεις. Έτσι, σε μια σχολική τάξη τέθηκε το εξής ενδιαφέρον ερώτημα: Ποιές είναι οι απλούστερες χημικές ενώσεις με τις οποίες θα μπορούσαμε να αναπαράγουμε στην κυριολεξία την παραπάνω πρόταση του Δημόκριτου; Δηλαδή, συνδυάζοντας 2 ή 3 είδη ατόμων να προκύψουν διαφορετικές χημικές ενώσεις με τις ιδιότητες γλυκό, πικρό και κάποιο χρώμα. Βρέθηκε τελικά το εξής παράδειγμα από την Οργανική Χημεία: τα άτομα C (άνθρακας), Η (υδρογόνο) και Ο (οξυγόνο) ενώνονται με διαφορετικούς τρόπους και αναλογίες, προκαλώντας σε κάθε περίπτωση το «γλυκό», το «πικρό» και το «χρώμα» που αναφέρει η ρήση του Δημόκριτου:

Χημικές ενώσεις από C, H και O: η γλυκόζη-C6H12O6 (στο σχήμα φαίνεται ο σκελετικός τύπος της d-γλυκόζης) έχει γλυκιά γεύση, το ξίδι– C2H4O2, έχει πικρή ή ξινή γεύση και η 3-υδροξυβουτανάλη ή αλδόλη- C4H8O2 που σύμφωνα με τη βιβλιογραφία είναι ένα ωχροκίτρινο υγρό. Άραγε υπάρχει κάποιο άλλο απλούστερο παράδειγμα;

Ένα εκρηκτικό αστρικό γεγονός θα γίνει ορατό στον νυχτερινό ουρανό

… από στιγμή σε στιγμή Ένα αστρικό σύστημα, που βρίσκεται 3.000 έτη φωτός από τη Γη αναμένεται να γίνει ορατό με γυμνό μάτι. Πρόκειται για έκρηξη επαναληπτικού καινοφανούς αστέρα που συμβαίνει περίπου κάθε 80 χρόνια. Το T Coronae Borealis (Τ Βορείου Στεφάνου) εξερράγη για τελευταία φορά το 1946 και οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι θα το κάνει ξανά μεταξύ Μαρτίου και Σεπτεμβρίου του 2024 Αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο περιμένουν ένα ουράνιο φαινόμενο που μπορούμε να δούμε μόνο μια φορά στη ζωή μας: την καταστροφική έκρηξη ενός καινοφανούς αστέρα που θα λάμψει έντονα στο στερέωμα, αλλάζοντας για λίγες ημέρες τον νυχτερινό «αστροχάρτη» στο βόρειο ημισφαίριο. Η έκρηξη στον αστερισμό του Corona Borealis μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα και στιγμή από τώρα έως και τον Σεπτέμβριο, και το θέαμα θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ενός νέου, φωτεινού αστεριού, μεταξύ των αστερισμών του Βοώτη και του Ηρακλή.

Η θέση του T Coronae Borealis βρίσκεται μέσα στον κύκλο με κόκκινο χρώμα. Στο διπλό αστρικό σύστημα του T Coronae Borealis, γνωστό και ως «Blaze Star», ένας «νεκρός» λευκός νάνος βρίσκεται σε αιώνιο «χορό» με έναν γηρασμένο ερυθρό γίγαντα. Οι «ερυθροί γίγαντες» σχηματίζονται όταν τα άστρα έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα υδρογόνου (που έχουν μετατραπεί σε ήλιο) και έχουν ξεκινήσει την πυρηνική σύντηξη του ηλίου προς βαρύτερους πυρήνες. Οι «λευκοί νάνοι» είναι ότι απομένει από άστρα μικρής ή μεσαίας μάζας μετά την εξάντληση των πυρηνικών τους καυσίμων, αφού περάσουν το στάδιο του ερυθρού γίγαντα. Κάθε 78 με 79 χρόνια, ο T Coronae Borealis συγκλονίζεται από ένα εκρηκτικό γεγονός, επειδή τα δύο αστέρια βρίσκονται σε «στενές», μεταξύ τους, τροχιές και αλληλεπιδρούν βίαια. Με την πάροδο των ετών, ο ερυθρός γίγαντας γίνεται όλο και πιο ασταθής καθώς θερμαίνεται, αποβάλλοντας τα εξωτερικά του στρώματα που προσγειώνονται στον λευκό νάνο. Αυτή η ανταλλαγή αστρικής ύλης προκαλεί τη σταδιακή θέρμανση της ατμόσφαιρας του λευκού νάνου, μέχρι που προκαλεί θερμοπυρηνικές αντίδρασεις, με αποτέλεσμα την έκρηξη καινοφανούς. Το σύστημα T Coronae Borealis εξερράγη για τελευταία φορά το 1946 και φέτος οι αστρονόμοι παρακολουθούν το αστρικό σύστημα μετρώντας αντίστροφα τις ημέρες… ή τους μήνες. «Οι περισσότεροι καινοφανείς συμβαίνουν απροσδόκητα, χωρίς προειδοποίηση», εξηγεί ο Γουίλιαμ Κουκ, επικεφαλής του γραφείου παρακολούθησης περιβάλλοντος των μετεωροειδών της NASA. Ο T Coronae Borealis είναι ένας από τους 10 «επαναλαμβανόμενους καινοφανείς» στον Γαλαξία. Γνωρίζουμε από την τελευταία έκρηξη του 1946 ότι το αστέρι εξασθενεί περίπου ένα έτος πριν αυξηθεί ραγδαία η φωτεινότητά του. Ο T Coronae Borealis άρχισε να εξασθενεί τον Μάρτιο του 2023, οπότε ορισμένοι ερευνητές εκτιμούν ότι η έκρηξη νόβα θα συμβεί το πολύ έως τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Το αστρικό σύστημα, που βρίσκεται 3.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη, συνήθως είναι πολύ αμυδρό για να το δούμε με γυμνό μάτι, αλλά εξαιτίας της έκρηξης αναμένεται να συναγωνιστεί σε λαμπρότητα τον Πολικό Αστέρα. Για περίπου μία εβδομάδα μετά την έκρηξή του, το αστέρι θα είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού, κάτι που δεν θα ξανασυμβεί για τα επόμενα 79 χρόνια. Σε περίπου 5 με 6 δισεκατομμύρια χρόνια, ο ήλιος μας θα γίνει και αυτός ένας κόκκινος γίγαντας, και αφού διασταλεί θα διαλύσει, πιθανότατα, τους λεγόμενους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος: τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη και τον Αρη και στο τέλος θα μετατραπεί σε λευκό νάνο.

Κάτι δεν πάει καλά στον πλανήτη μας...(συνέχεια 4)

Καταγράψαμε τις διαταραχές που συμβαίνουν σε πολλά σημεία του πλανήτη μας από καιρό τώρα και δημοσιεύσαμε τις ανησυχίες μας. Μια ματιά στην ειδησεογραφία θα μας πείσει. Τα δελτία ειδήσεων πλούσια σε αναταραχές, διαμάχες, αντιδράσεις, διαμαρτυρίες, πόλεμοι ανοιχτοί ή και πολύ στενοί (Ο Μακρόν θέλει πόλεμο,, η Ρωσία και η Κίνα ετοιμάζουν πυρηνική κατάκτηση του διαστήματος,, η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει κάθε εβδομάδα από μια πυρηνική κεφαλή,, οι ΗΠΑ ανακατασκευάζουν εγκαταστάσεις σε ξεχασμένο νησί στο Ειρηνικό κλπ κλπ). Για μας αυτό αποτελεί αιτία να αναζητήσουμε από την ιστορία πώς εξηγείται αυτό και αν θα σημαίνει κάτι για το μέλλον της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη μας. Έχουμε διαβάσει αλλά και βαθειά μελετήσει γεγονότα και εξελίξεις στο επιστημονικό πεδίο διότι έχουμε την παποίθηση ότι τα επιτεύγματά της ερεθίζουν τον μη πνευματικό άνθρωπο. Θυμηθήκαμε, λοιπόν, τι διαβάσαμε σε ένα εξαίρετο βιβλίο με τίτλο, ΄΄Συζητώντας με τον Αϊνστάιν΄΄ του Carlos Calle. Σας παρουσιάζουμε το μέρος που μας εντυπωσίασε και τότε αλλά και που βλέπουμε να ΄΄τρέχει΄΄ και τώρα. Σχόλια μπορούμε να κάνουμε άπειρα. Δεν φτάνει αυτός ο χώρος. Ωστόσο όλοι οι αναγνώστες μας έχουν την ευκαιρία να μάθουν αλήθειες μα και να μένουν πάντα ανήσυχοι.... Ακολουθεί το τμήμα του βιβλίου και οποιαδήποτε σχόλια είμαστε έτοιμοι να τα συζητήσουμε. ΄΄Κύριε Πρόεδρε Πρόσφατες ανακαλύψεις μου δίνουν λόγους να πιστεύω ότι το στοιχείο ουράνιο ίσως μπορεί να μετατραπεί σε μια καινούρια και σημαντική πηγή ενέργειας στο άμεσο μέλλον΄΄ Αυτές ήταν οι πρώτες φράσεις μιας επιστολής που έστειλε ο Αϊνστάιν στον πρόεδρο Ρούζβελτ το 1939, προτρέποντάς τον να κατασκευάσει την πυρηνική βόμβα πριν την Ναζιστική Γερμανία. Αν και τελικά άλλα πολιτικά γεγονότα οδήγησαν στην δημιουργία του Σχεδίου Μανχάταν για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού όπλου, Ο Αϊνστάιν μετάνιωσε πικρά για την επιστολή. Ήταν ειρηνιστής πριν την απειλή των Ναζί αλλά έγινε <στρατευμένος ειρηνιστής> στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπηρέτησε ως σύμβουλος του ναυτικού των ΗΠΑ σε διάφορα ζητήματα που είχαν να κάνουν με τον σχεδιασμό όπλων και τις δυνατότητες των εκρηκτικών. Μετά τον πόλεμο, επανήλθε στις πιο έντονες φιλειρηνικές απόψεις του. ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Καθηγητά Αϊνστάιν, αν ξέρατε πώς θα χρησιμοποιούνταν η ατομική βόμβα, θα είχατε γράψει και πάλι τη διάσημη πια επιστολή στον πρόεδρο Ρούζβελτ; Η ερώτηση για μένα είναι οδυνηρή. Τώρα πιστεύω ότι έκανα μεγάλο λάθος όταν έγραψα εκείνη την επιστολή. Υπήρχε φυσικά λόγος που την είχα γράψει: ο φόβος μήπως οι Ναζί κατασκεύαζαν πρώτοι την βόμβα. Η απειλή του Χίτλερ ήταν τόσο φρικτή που εγκατέλειψα την απόλυτα φιλειρηνική στάση μου. Πότε και πώς γράφτηκε η επιστολή; Τον Ιούλιο του 1939 ο φυσικός Λέο Ζίλαρντ ήλθε στο σπίτι μου στο Πρίνστον με την ανησυχητική είδηση ότι η Γερμανία από ώρα σε ώρα θα εισέβαλε στο Βέλγιο, μια χώρα με μεγάλο απόθεμα σε ουράνιο. Γνωρίζαμε πια ότι το ουράνιο ήταν σχάσιμο και ότι αν υπήρχε χρόνος και χρηματοδότηση θα μπορούσε να κατασκευαστεί μια ισχυρή πυρηνική βόμβα. Στην αρχή ο Ζίλαρντ ήθελε να γράψω στη φίλη μου βασίλισσα Ελισάβετ του Βελγίου. Ξέροντας τη σοβαρότητα του κινδύνου, συμφώνησα αμέσως και σε λίγες ημέρες έδωσα ένα προσχέδιο της επιστολής στον Ζίλαρντ. Εκείνος ξαναγύρισε μετά μαζί με τον φυσικό Έντουαρντ Τέλερ και μου έδωσε μια καινούρια εκδοχή που είχε γράψει, η οποία τώρα απευθυνόταν στον πρόεδρο Ρούζβελτ. Δεν μου άρεσε η εκδοχή του Ζίλαρντ και αποφάσισα να υπαγορεύσω στον Τέλερ μια άλλη. Αργότερα ο Ζίλαρντ έγραψε δύο εκδοχές αυτής της επιστολής και μου τις έστειλε για να τις εγκρίνω. Υπέγραψα και τις δύο. Η πιο μακροσκελής εκδοχή παραδόθηκε στον Πρόεδρο Ρούζβελτ. Δεν είχατε ανάμειξη στο Σχέδιο που κατασκεύασε τη βόμβα. Σας ζητήθηκε να συμμετάσχετε; Η ανάμειξή μου στην κατασκευή της βόμβας τελείωσε με την επιστολή στον πρόεδρο. Αντί να υπάρξει άμεση δραστηριοποίηση, η επιστολή μου είχε αποτέλεσμα να σχηματιστεί μια επιτροπή για να μελετήσει το ζήτημα. Ο πρόεδρος μου ζήτησε να γίνω μέλος της επιτροπής αλλά αρνήθηκα. Δεν μου ζήτησαν να συμμετάσχω στο Σχέδιο Μανχάταν όταν δημιουργήθηκε αμέσως μετά το Πέρλ Χάρμπορ. Θα είχα αρνηθεί και εκείνη την πρόσκληση, επίσης, αν μου είχε προταθεί. Είπατε πριν ότι έπρεπε να ξεπεράσετε τις φιλειρηνικές απόψεις σας εξαιτίας της ναζιστικής απειλής. Επανήλθατε σ΄ αυτές τις απόψεις μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο; Ναι. Τα φιλειρηνικά συναισθήματά μου δεν είχαν διανοητική αφετηρία αλλά ήταν ενστικτώδη και έμφυτα. Πιστεύω ότι το να σκοτώνεις ανθρώπινα όντα στον πόλεμο δεν είναι καλύτερο από μια κοινή δολοφονία. Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχα διακηρύξει σθεναρά την άρνησή μου να υπηρετήσω στρατιωτική θητεία οποιασδήποτε μορφής και είπα ότι θα προσπαθούσα να πείσω τους φίλους μου να κρατήσουν ίδια στάση, παρά τον πόλεμο. Τότε πίστευα πως αν μόνο το 2% όσων είχαν κληθεί στον πόλεμο δήλωναν αντιρρησίες συνείδησης και ταυτόχρονα απαιτούσαν να επιλυθούν ειρηνικά όλες οι συγκρούσεις, οι πόλεμοι θα τελείωναν. Αυτό, φυσικά, έγινε χρόνια πριν να έλθει στο προσκήνιο ο Χίτλερ. Αν ήξερα ότι οι Ναζί δεν θα κατόρθωναν να κατασκευάσουν την βόμβα, δεν θα είχα υπογράψει ποτέ την επιστολή στον Πρόεδρο. Μετά τον πόλεμο, γρήγορα επανήλθα στις φιλειρηνικές απόψεις μου και συχνά μιλώ κατά της διασποράς των πυρηνικών όπλων. Είμαι αφοσιωμένος ειρηνιστής αλλά όχι απόλυτος-αυτό σημαίνει ότι αντιτίθεμαι στη χρήση βίας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, εκτός αν έχεις απέναντί σου έναν εχθρό που επιδιώκει την καταστροφή της ζωής ως αυτοσκοπό. Από την στιγμή που μάθαμε να φτιάχνουμε πυρηνικά όπλα, δεν υπήρχε επιστροφή-το τζίνι είχε βγει από το λυχνάρι. Πώς να εμποδίσουμε άλλες χώρες να αποκτήσουν τη βόμβα; Πιθανότατα είναι αδύνατον. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η πολιτική των ισχυρών εθνών. Βγήκαμε από ένα παγκόσμιο πόλεμο όπου αναγκαστήκαμε να υποστούμε τις επαίσχυντες, ποταπές ηθικές συμπεριφορές του εχθρού. Οι Ναζί άρχισαν την τακτική του βομβαρδισμού αστικών κέντρων και μετά οι Ιάπωνες έκανα το ίδιο. Τότε οι σύμμαχοι αναγκάστηκαν με παρόμοιο τρόπο και ακόμη πιο αποτελεσματικό. Όμως, μετά τον πόλεμο, αντί να αναδείξουμε ξανά την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής και την ασφάλεια των αθώων αμάχων, ξεπέφτουμε στα ίδια ποταπά πρότυπα στις τωρινές συγκρούσεις μας. Αυτή η πολιτική απλώς προκαλεί ανταγωνισμούς και αυξάνει τον κίνδυνο πολέμου. Δεν ξέρω με τι όπλα θα πολεμήσουν στον Γ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά μπορώ να σας πω τι θα χρησιμοποιήσουν στον Δ΄-πέτρες! Δικαιολογείται οποιαδήποτε χώρα να διαθέτει πυρηνικά όπλα; Οι ΗΠΑ και τα υπόλοιπα βιομηχανικά κράτη που έχουν τώρα την βόμβα συμφώνησαν να την χρησιμοποιήσουν μόνο αποτρεπτικά. Αν έχεις την βόμβα χωρίς να υπόσχεσαι ότι δεν θα την χρησιμοποιήσεις μονομερώς, είναι εκμετάλλευση της βόμβας για πολιτικούς σκοπούς, με μόνο στόχο να προκαλέσεις φόβο στον εχθρό. Πιστεύετε ότι η ανθρωπότητα θα μπορέσει να επιζήσει από την ατομική εποχή; Η ανακάλυψη της ατομικής ενέργειας δεν χρειάζεται να φέρει την καταστροφή του κόσμου, όπως δεν την έφερε ούτε η ανακάλυψη του φωτός. Αν κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να εμποδίσουμε την κακή χρήση και τη διασπορά των ατομικών όπλων, η ανθρωπότητα θα επιβιώσει. Αλλά αν αποτύχουν όλες οι προσπάθειες και οι άνθρωποι καταλήξουν να αυτοκαταστραφούν, το σύμπαν δεν θα χύσει ένα δάκρυ γι΄αυτούς.